۵ ‏«پیش حِزِقیا،‏ رهبر قوم من برگرد و به او بگو،‏ ‹یَهُوَه خدای جدّت داوود چنین می‌گوید:‏ «دعایت را شنیدم و اشک‌هایت را دیدم.‏+ من تو را شفا می‌دهم + و سه روز دیگر از بستر بیماری بلند می‌شوی و به خانهٔ یَهُوَه می‌روی.‏+

۱۲ در آن زمان پادشاه بابِل،‏ بِرودَک‌بَلَدان پسر بَلَدان،‏ وقتی شنید که حِزِقیا مریض بوده،‏ چند نامه همراه با هدیه‌ای برای حِزِقیا فرستاد.‏+ ۱۳ حِزِقیا از فرستادگان پادشاه بابِل استقبال کرد* و تمام گنج‌های خود،‏ یعنی نقره،‏ طلا،‏ روغن بَلَسان،‏ روغن‌های گرانقیمت،‏ اسلحه‌خانه و هر چیزی را که در خزانه‌هایش + بود به آن‌ها نشان داد.‏ به این ترتیب،‏ فرستادگان بابِلی هر چه را که در کاخ حِزِقیا و قلمروی او بود دیدند و چیزی از نظرشان پوشیده نماند.‏