۲۹ ‏«اما اگر در آنجا با تمام دل و جانتان به دنبال یَهُوَه خدایتان باشید،‏+ او را حتماً پیدا می‌کنید.‏+

۱۴ اگر قوم من که نام من بر آن‌هاست،‏+ فروتن شوند + و دعا کنند،‏ اگر از من بخواهند که به آن‌ها لطف کنم* و از راه‌های شریرانهٔ خود برگردند،‏+ آن موقع از آسمان‌ها خواهم شنید و گناهانشان را خواهم بخشید و سرزمینشان را شفا خواهم داد.‏+

۲۷ ‏‹دل تو پذیرا* بود و با شنیدن چیزهایی که در مورد این مکان و ساکنان آن گفته شد،‏ از غرورت توبه کردی.‏ بله،‏ تو خودت را در حضور من فروتن کردی،‏ لباست را چاک زدی و جلوی من گریه کردی.‏ برای همین من هم دعایت را شنیدم.‏›‏+ این گفتهٔ یَهُوَه است.‏