نامهٔ پولُس به عبرانیان
۹ آن عهد قبلی شامل قوانینی می‌شد که هم برای خدمت مقدّس و هم برای مکان مقدّسِ پرستش روی زمین بود.+ ۲ خیمه‌ای بر پا شده بود که قسمت اول آن «قدس» نامیده می‌شد + و در آنجا چراغدان،+ میز و نان‌های تقدیمی قرار داشت.+ ۳ اما پشت پردهٔ دوم،+ قسمت دیگر خیمه بود که «قدس‌الاقداس» نامیده می‌شد.+ ۴ در آنجا آتشدانی طلایی + و صندوق عهد + که کاملاً با طلا پوشیده شده بود قرار داشت.+ همچنین ظرف طلایی پر از مَنّا،+ عصای هارون که شکوفه آورده بود + و دو لوح عهد در آن صندوق گذاشته شده بود.+ ۵ بالای صندوق عهد، کَرّوبیان* پرجلال با بال‌هایشان روی سرپوش صندوق* سایه انداخته بودند.+ اما حالا وقتش نیست که دربارهٔ این چیزها با جزئیات صحبت کنم.
۶ از زمانی که همه چیز به این ترتیب قرار داده شد، رسم بوده که کاهنان به طور مرتب به قسمت اول خیمه وارد شوند تا وظایف مقدّسشان را انجام دهند.+ ۷ اما کاهن اعظم یک بار در سال به‌تنهایی وارد قسمت دوم خیمه می‌شود.+ او باید همراه خودش مقداری خون ببرد + و آن را برای گناهان خودش + و گناهانی که مردم ندانسته مرتکب شده‌اند،+ تقدیم کند. ۸ پس روح‌القدس از طریق این ترتیبات به روشنی نشان می‌دهد که راه ورود به مکان مقدّس* تا زمانی که خیمهٔ اول برپا بود، هنوز باز نشده بود.+ ۹ این خیمه زمان حاضر را به تصویر می‌کشد + و به خاطر آن ترتیبات، هدایا و قربانی‌هایی تقدیم می‌شوند.+ اما این‌ها نمی‌توانند وجدان کسی را که به خدمت مقدّس مشغول است، کاملاً پاک کنند.+ ۱۰ این هدایا و قربانی‌ها فقط به غذاها، نوشیدنی‌ها و انواع مراسم پاکسازی مربوط می‌شوند.+ این‌ها فقط یک سری آیین ظاهری بودند*+ و تا زمان اصلاحِ همه چیز باید انجام می‌شدند.
۱۱ اما وقتی مسیح کاهن اعظم شد برکت‌هایی آورد که حالا نصیب ما شده است. وقتی او به این مقام رسید وارد خیمه‌ای بزرگ‌تر و کامل‌تر شد که نه به دست انسان ساخته شده و نه جزو آفریده‌های روی زمین است.* ۱۲ مسیح یک بار برای همیشه به مکان مقدّس وارد شد، ولی نه با خون بزها و گوساله‌ها، بلکه با خون خودش + و به این شکل نجات* ابدی را برای ما فراهم کرد.+ ۱۳ اگر خون بزها و گاوها + یا پاشیدن خاکسترِ گوساله روی کسانی که ناپاک شده‌اند آن‌ها را از لحاظ جسمی پاک و مقدّس می‌کند،+ ۱۴ چقدر بیشتر خون مسیح + وجدان ما را از اعمال مرده* پاک خواهد کرد + تا بتوانیم به خدای زنده خدمت* کنیم! بله، مسیح با کمک روح ابدی خدا جانش را به عنوان یک قربانی بی‌عیب به خدا تقدیم کرد.+
۱۵ به این ترتیب، مسیح واسطهٔ عهد جدید است + تا کسانی که از طرف خدا دعوت شده‌اند بتوانند وعدهٔ میراث ابدی را به دست بیاورند،+ چون وقتی مسیح مرد، بهای رهایی آن‌ها فراهم شد تا گناهانی که تحت عهد قبلی مرتکب شده‌اند بخشیده شود.+ ۱۶ در واقع، اگر عهدی با خدا بسته شده باشد، لازم است انسانی که طرف دیگر آن عهد است بمیرد؛ ۱۷ چون چنین عهدی با مرگ اعتبار پیدا می‌کند و تا وقتی انسانی که طرف دیگر آن عهد است زنده باشد، قابل اجرا نیست. ۱۸ به همین دلیل، عهد قبلی هم بدون ریختن خون به اجرا درنیامد. ۱۹ وقتی موسی همهٔ فرمان‌های شریعت را به قوم اسرائیل اعلام کرد، خون بز و گوساله را برداشت و آن را با آب و پشم قرمز و گیاه زوفا* بر کتاب تورات و همهٔ مردم پاشید ۲۰ و گفت: «این خون به عهد خدا با شما اعتبار می‌دهد؛ عهدی که خدا فرمان داده به آن پای‌بند بمانید.»+ ۲۱ بعد موسی به همان شکل، مقداری از خون را بر خیمه و تمام وسایلی که برای خدمت به خدا استفاده می‌شد پاشید.+ ۲۲ در واقع، طبق شریعت تقریباً همه چیز به وسیلهٔ خون پاک می‌شود + و بدون ریختن خون، هیچ گناهی بخشیده نمی‌شود.+
۲۳ پس لازم بود هر چه که روی زمین مظهر چیزهای آسمانی است + با خون قربانی‌های حیوانی پاک شود،+ ولی چیزهای آسمانی به قربانی‌های خیلی بهتری نیاز دارد؛ ۲۴ چون مسیح به مکان مقدّسی که ساختهٔ دست انسان + و تصویری از مکان مقدّس واقعی است وارد نشد،+ بلکه به خودِ آسمان وارد شد + و حالا برای ما در مقابل خدا حاضر می‌شود.+ ۲۵ در ضمن، او خودش را بارها به عنوان قربانی تقدیم نکرد. این کار او برخلاف کار کاهن اعظم بود که هر سال با خونی که خون خودش نیست به مکان مقدّس وارد می‌شود.+ ۲۶ اگر این طور بود، مسیح باید از شروع نسل بشر* بارها رنج می‌کشید. اما در دوران پایانی عصر حاضر* یک بار برای همیشه آمد تا جانش را فدا کند و گناه را از بین ببرد.+ ۲۷ همان طور که انسان‌ها باید یک بار بمیرند و بعد از آن داوری شوند، ۲۸ مسیح هم یک بار برای همیشه جانش را فدا کرد تا گناهان عدهٔ زیادی را به دوش بکشد.+ اما بار دوم که ظاهر شود، برای از بین بردن گناه نخواهد بود، بلکه بر کسانی ظاهر خواهد شد که برای نجاتشان با اشتیاق منتظر او هستند.+