لاویان
۲۵ یَهُوَه در کوه سینا به موسی گفت: ۲ «به اسرائیلیان بگو، ‹وقتی به سرزمینی که آن را به شما می‌دهم داخل می‌شوید،+ باید به زمین استراحت دهید تا قانون شَبّات یَهُوَه رعایت شود.+ ۳ شش سال در زمین‌هایتان بذر بکارید و درختان انگورتان را هرس کنید و محصول زمین را برداشت کنید.+ ۴ اما سال هفتم باید سال شَبّات و استراحت* کامل برای زمین باشد، یعنی شَبّاتی برای یَهُوَه. در آن سال نباید در زمین‌هایتان بذر بکارید یا درختان انگورتان را هرس کنید. ۵ غلّه‌ای را که بعد از برداشت محصول از غلّه‌های باقی‌مانده روییده است، درو نکنید و انگور درختان هرس‌نشدهٔ خود را جمع نکنید. باید یک سال به زمین استراحت کامل دهید.* ۶ اما در طول سال شَبّات، می‌توانید از هر چه که در زمینتان می‌روید، بخورید. هم شما می‌توانید از آن بخورید، هم غلامان و کنیزان و کارگرانتان و هم غریبانی که با شما زندگی می‌کنند. ۷ حیوانات اهلی و وحشی سرزمینتان هم می‌توانند از آن بخورند. از همهٔ محصولات زمین می‌توانید بخورید.
۸ «‹هفت سالِ شَبّات بشمارید، یعنی هفت هفت سال. هفت سالِ شَبّات جمعاً ۴۹ سال خواهد بود. ۹ بعد از آن، در دهمین روز ماه هفتم که روز کفّاره است،+ شیپور را به صدا درآورید تا صدای آن در تمام سرزمینتان شنیده شود. ۱۰ پنجاهمین سال را مقدّس بدانید* و آزادی را به همهٔ ساکنان زمین اعلام کنید.+ آن سال برای شما سال یوبیل خواهد بود و هر کدام از شما می‌تواند به ملک خود و پیش خانواده‌اش برگردد.+ ۱۱ سال پنجاهم باید برای شما سال یوبیل باشد. در آن سال بذر نکارید و غلّه‌ای را که از غلّه‌های باقی‌مانده روییده است، درو نکنید و انگور درختان هرس‌نشده را جمع نکنید؛+ ۱۲ چون سال یوبیل است و باید برای شما مقدّس باشد. در آن سال می‌توانید فقط از محصولاتی بخورید که خود روییده است.+
۱۳ «‹در سال یوبیل هر کدام از شما باید به ملک خود برگردد.+ ۱۴ اگر چیزی به همنوعتان می‌فروشید یا از او می‌خرید، حق همدیگر را پایمال نکنید.+ ۱۵ وقتی زمینی از همنوعتان می‌خرید، در نظر داشته باشید که چند سال از یوبیل گذشته است. او هم وقتی زمینی به شما می‌فروشد باید آن را بر اساس تعداد سال‌های برداشت محصول که تا یوبیل باقی مانده است، بفروشد.+ ۱۶ اگر سال‌های زیادی باقی مانده است، او می‌تواند با قیمت بیشتری آن را بفروشد. اما اگر سال‌های کمی باقی مانده است، باید قیمت را کم کند، چون او آن زمین را بر اساس تعداد سال‌هایی که محصول برداشت می‌شود، می‌فروشد. ۱۷ حق همنوعتان را پایمال نکنید + و برای خدایتان احترام عمیق قائل باشید *،+چون من یَهُوَه خدایتان هستم.+ ۱۸ اگر قانون‌های مرا رعایت کنید و به احکام قضایی‌ام عمل کنید، در آن سرزمین، در امنیت زندگی خواهید کرد + ۱۹ و زمین محصولش را به بار خواهد آورد + و شما می‌توانید از آن بخورید و سیر شوید و در امنیت زندگی کنید.+
۲۰ «‹شاید بپرسید: «اگر در سال هفتم نباید بذر بکاریم و محصول جمع کنیم، پس چه بخوریم؟»+ ۲۱ در سال ششم من به شما برکت می‌دهم و محصولی که زمین خواهد داد برای سه سال کافی خواهد بود.+ ۲۲ در سال هشتم بذر خود را بکارید و تا سال نهم از محصول قدیمی بخورید. تا وقتی که محصول جدید برسد، شما از محصول قدیمی خواهید خورد.
۲۳ «‹زمین را نباید برای همیشه بفروشید،+ چون زمین مال من است.+ شما در چشم من غریب و مهاجر هستید.+ ۲۴ در سرتاسر سرزمینی که برای سکونت به شما می‌دهم، فروشندهٔ زمین باید این حق را داشته باشد که دوباره آن را بخرد.
۲۵ «‹اگر برادرتان فقیر شود و از روی ناچاری مقداری از زمینش را بفروشد، کسی که حق بازخرید آن را دارد و خویشاوند نزدیک اوست، باید بیاید و زمینی را که برادرش فروخته است، بازخرید کند.+ ۲۶ اگر آن شخص کسی را نداشته باشد که زمین را بازخرید کند، اما وضع مالی‌اش بهتر شود و بتواند آن را بازخرید کند، ۲۷ باید ارزش محصول سال‌های بعد از فروش را حساب کند و از قیمت فروش زمین کم کند و باقی‌مانده را به خریدار بدهد. بعد از آن می‌تواند به مِلک خود برگردد.+
۲۸ «‹اما اگر توان مالی نداشته باشد تا زمینی را که فروخته است بازخرید کند، آن زمین تا سال یوبیل در دست خریدار خواهد ماند + و در آن سال به او برگردانده می‌شود و او می‌تواند به مِلک خود برگردد.+
۲۹ «‹اگر کسی خانه‌ای را که در شهر حصاردار است بفروشد، تا یک سال بعد از فروش، حق بازخرید آن را دارد؛+ او تا یک سال تمام، حق دارد آن را بازخرید کند. ۳۰ اگر آن را تا آخر یک سال بازخرید نکند، خانه‌ای که در شهر حصاردار است برای همیشه مِلک خریدار و نسل او خواهد بود. آن مِلک در یوبیل پس داده نمی‌شود. ۳۱ اما خانه‌هایی که در آبادی‌های بدون حصار قرار دارند، باید بخشی از کشتزارها به حساب آیند. حق بازخرید در مورد آن‌ها صدق می‌کند و باید در یوبیل پس داده شوند.
۳۲ «‹اما لاویان همیشه این حق را دارند که خانه‌هایشان را در شهرهای خود + بازخرید کنند. ۳۳ اگر یک لاوی خانه‌اش را که در یکی از شهرهای لاویان است بفروشد و آن را بازخرید نکند، آن خانه باید در سال یوبیل پس داده شود،+ چون از میان املاک اسرائیلیان، خانه‌هایی که در شهرهای لاویان قرار دارد ملک آن‌ها است.+ ۳۴ همین طور چراگاه‌های + اطراف شهرهای لاویان نباید فروخته شوند، چون ملک همیشگی آن‌هاست.
۳۵ «‹اگر برادرت که در نزدیکی تو زندگی می‌کند فقیر شود و نتواند امرار معاش کند، باید همان طور که به غریبان و مهاجران + کمک می‌کنی به او هم کمک کنی + تا بتواند در کنار تو زندگی کند. ۳۶ از او نزول نگیر و سود نبر.+ خداترس باش + تا برادرت بتواند در کنار تو زندگی کند. ۳۷ نباید پولت را با نزول به او قرض بدهی + یا از خوراکی که به او می‌دهی سود ببری. ۳۸ من یَهُوَه هستم که شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم + تا سرزمین کنعان را به شما بدهم و خدای شما باشم.+
۳۹ «‹اگر برادرت که در نزدیکی تو زندگی می‌کند فقیر شود و از روی ناچاری خودش را به غلامی به تو بفروشد،+ نباید او را وادار کنی مثل یک غلام کار کند،+ ۴۰ بلکه باید مثل یک کارگر + یا مهاجر با او رفتار کنی. او باید تا سال یوبیل به تو خدمت کند. ۴۱ بعد او همراه فرزندانش* تو را ترک می‌کند و به ملک اجدادی خود پیش خانواده‌اش برمی‌گردد؛+ ۴۲ چون آن‌ها غلامان من هستند که از سرزمین مصر بیرون آوردم + و نباید خودشان را مثل یک غلام بفروشند. ۴۳ خداترس باشید + و با آن‌ها با بی‌رحمی رفتار نکنید.+ ۴۴ غلامان و کنیزان شما باید از قوم‌های اطرافتان باشند و از آن‌ها می‌توانید غلام و کنیز بخرید. ۴۵ همین طور از پسران غریبانی که با شما زندگی می‌کنند + و از اعضای خانواده‌هایشان که در سرزمین شما به دنیا آمده‌اند می‌توانید غلام بخرید و آن‌ها مال شما خواهند بود. ۴۶ شما می‌توانید آن‌ها را به عنوان میراثی همیشگی به فرزندانتان بدهید. از آن‌ها می‌توانید به عنوان کارگر استفاده کنید، اما نباید با برادران اسرائیلی‌تان با بی‌رحمی رفتار کنید.+
۴۷ «‹اگر غریب یا مهاجری که در میان شما زندگی می‌کند ثروتمند شود و برادرتان که نزدیک او زندگی می‌کند فقیر شود و از روی ناچاری خودش را به غلامی به آن غریب یا مهاجر یا یکی از اعضای خانوادهٔ او بفروشد، ۴۸ او بعد از این که خودش را به غلامی فروخت، این حق را دارد که خودش را بازخرید کند. همین طور یکی از برادرانش می‌تواند او را بازخرید کند،+ ۴۹ یا عمو، پسرعمو یا هر کسی که خویشاوند نزدیکش است،* یعنی یکی از اعضای خانواده‌اش می‌تواند او را بازخرید کند.
«‹یا اگر وضع مالی او بهتر شود، می‌تواند خودش را بازخرید کند.+ ۵۰ او باید با خریدار خود تعداد سال‌ها را از زمانی که خودش را به غلامی فروخته است تا سال یوبیل بشمارد.+ قیمتی که او خود را فروخت، باید به تعداد آن سال‌ها تقسیم شود.+ ارزش روزهای کاری او در طول آن زمان هم باید بر اساس دستمزد روزانهٔ یک کارگر حساب شود.+ ۵۱ اگر سال‌های زیادی باقی مانده است، او باید قیمت بازخرید را متناسب با سال‌های باقی‌مانده بپردازد. ۵۲ همین طور اگر سال‌های کمی تا یوبیل باقی مانده است، او باید قیمت بازخرید را متناسب با سال‌های باقی‌مانده حساب کند و بپردازد. ۵۳ باید با آن غلام در تمام سال‌هایی که خدمت می‌کند، مثل یک کارگر رفتار شود و نباید با او رفتاری بی‌رحمانه داشت.+ ۵۴ اما اگر نتواند خودش را با این شرایط بازخرید کند، در سال یوبیل همراه فرزندانش* آزاد خواهد شد.+
۵۵ «‹اسرائیلیان در واقع غلامان من هستند. آن‌ها غلامان خودم هستند که از سرزمین مصر بیرون آوردم.+ من یَهُوَه خدایتان هستم.