اِرْمیا

۱۹ یَهُوَه گفت:‏ «برو و از یک کوزه‌گر،‏ کوزه‌ای سفالی بخر.‏+ چند نفر از مردان باتجربهٔ قوم و کاهنان باتجربه را با خودت ببر،‏ ۲ و به درّهٔ هِنّوم* برو + و نزدیک دروازهٔ کوزه‌گران بایست.‏ در آنجا پیامی را که به تو می‌دهم اعلام کن.‏ ۳ بگو،‏ ‹ای پادشاهان یهودا و ساکنان اورشلیم،‏ کلام یَهُوَه را بشنوید!‏ یَهُوَه که خدای لشکرها و خدای اسرائیل است می‌گوید:‏

‏«‹من به‌زودی بلایی بر این شهر می‌فرستم که هر کس دربارهٔ آن بشنود شوکه شود،‏*‏ ۴ چون این قوم،‏ مرا ترک کرده‌اند + و کاری با این شهر کرده‌اند که دیگر نمی‌توان آن را شناخت.‏+ آن‌ها در آنجا به خدایان دیگر قربانی تقدیم می‌کنند؛‏ خدایانی که نه آن‌ها می‌شناختند و نه اجدادشان و نه پادشاهان یهودا.‏ آن‌ها این مکان را با خون بی‌گناهان پر کرده‌اند.‏+ ۵ این قوم برای پرستش بَعَل مکان‌های بلند* ساختند تا فرزندانشان را در آتش بسوزانند و به عنوان قربانی سوختنی به بَعَل تقدیم کنند؛‏+ کاری که هیچ وقت فرمانش را نداده بودم و حتی فکرش هم به ذهنم* خطور نکرده بود.‏»›»‏+

۶ یَهُوَه می‌گوید:‏ «بنابراین روزهایی می‌آید که دیگر به آنجا توفِت یا درّهٔ هِنّوم* گفته نمی‌شود،‏ بلکه آن را درّهٔ کشتار می‌نامند.‏+ ۷ من نقشه‌های مردم یهودا و اورشلیم را در این مکان نقش بر آب خواهم کرد و می‌گذارم که آن‌ها با شمشیر دشمنانشان و به دست کسانی که قصد جانشان را دارند کشته شوند.‏ جسدهای این قوم را خوراک پرندگان آسمان و حیوانات زمین خواهم کرد.‏+ ۸ کاری خواهم کرد که این شهر به ویرانهٔ وحشتناکی تبدیل شود؛‏ جایی که همه با دیدنش انگشت به دهان بمانند.‏* هر کسی که از این شهر عبور کند،‏ حیرت‌زده می‌شود و از دیدن همهٔ بلاهایی که بر سرش آمده،‏ انگشت به دهان می‌ماند.‏*‏+ ۹ من کاری خواهم کرد که دشمنانِ آن‌ها و کسانی که قصد جانشان را دارند،‏ شهر را محاصره کنند و آن‌ها از شدّت گرسنگی مجبور شوند گوشت پسران و دخترانشان و گوشت همنوعشان را بخورند.‏+

۱۰ ‏«بعد آن کوزه را جلوی چشم همراهانت بشکن ۱۱ و به آن‌ها بگو که یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید:‏ ‹من این قوم و این شهر را مثل این کوزه می‌شکنم،‏ درست مثل کسی که کوزهٔ کوزه‌گر را طوری می‌شکند که دیگر قابل ترمیم نیست.‏ جسدهای بی‌شماری در توفِت دفن خواهند شد،‏ طوری که دیگر جایی برای دفن کردن باقی نخواهد ماند.‏›»‏+

۱۲ یَهُوَه می‌گوید:‏ «من همین بلا را بر سر این شهر و ساکنانش خواهم آورد و این شهر را مثل توفِت خواهم کرد.‏ ۱۳ خانه‌های اورشلیم و خانه‌های پادشاهان یهودا مثل توفِت ناپاک می‌شوند،‏+ چون مردم روی پشت‌بام این خانه‌ها به لشکرهای آسمانی* قربانی + و به خدایان دیگر هدیه‌های ریختنی تقدیم می‌کردند.‏»‏+

۱۴ وقتی اِرْمیا از توفِت یعنی جایی که یَهُوَه او را برای اعلام پیامش فرستاده بود برگشت،‏ در صحن معبدِ* یَهُوَه ایستاد و به قوم گفت:‏ ۱۵ ‏«یَهُوَه که خدای لشکرها و خدای اسرائیل است چنین می‌گوید:‏ ‹همهٔ بلاهایی را که گفته‌ام،‏ بر سر اورشلیم و شهرهای اطرافش می‌آورم،‏ چون ساکنانشان با لجبازی نخواستند از من اطاعت کنند.‏›»‏+