مزمور
مزمور و ترانهٔ داوود.
۱۰۸ ای خدا، در دلم استوار و محکم هستم!
برای ستایش تو با تمام وجودم سرود می‌خوانم و آهنگ می‌سازم.+
۲ ای ساز زِهی و چنگ من، بیدار شوید و به صدا درآیید!+
من سپیده‌دم را بیدار خواهم کرد!
۳ ای یَهُوَه، تو را بین قوم‌ها ستایش می‌کنم،
و بین ملت‌ها برای ستایش تو سرود می‌خوانم،*
۴ چون محبت پایدار* تو آنقدر عظیم است که تا آسمان‌ها می‌رسد،+
و وفاداری‌ات آنقدر زیاد است که تا ابرها می‌رسد!
۵ خدایا، عظمتت را در آسمان‌ها نشان بده،
و جلالت را در سراسر زمین.+
۶ ای خدایی که ما را دوست داری به دعایم جواب بده،
و با دست راستت ما را نجات بده.+
۷ خدا در قدّوسیت خود* می‌گوید:
۹ موآب لگن شست‌وشوی من است؛+
کفشم را روی اَدوم پرت خواهم کرد،+
و بر سر فِلیسطیه فریاد پیروزی سر خواهم داد.»+
۱۰ چه کسی مرا به شهر حصاردار می‌بَرَد؟
چه کسی مرا به اَدوم هدایت می‌کند؟+
۱۱ خدایا، آیا این تو نیستی که ما را رد کرده‌ای،
و دیگر از لشکرهای ما حمایت نمی‌کنی؟+