نامهٔ اول پِطرُس

۲ بنابراین از هر نوع بدی،‏+ فریب،‏ ریا و حسادت و از هر نوع بدگویی دوری کنید.‏ ۲ مثل نوزادان که مشتاق شیر مادرشان هستند،‏+ شما هم برای شیر خالص کلام خدا اشتیاق پیدا کنید تا بتوانید با کمک آن رشد کنید و نجات پیدا کنید؛‏+ ۳ چون چشیده‌اید* که سَرورمان مهربان است.‏

۴ او همان سنگ زنده‌ای + است که انسان‌ها رد کردند،‏ اما خدا آن را انتخاب کرد و برایش گرانبهاست.‏+ با نزدیک شدن به او،‏ ۵ از شما هم که مثل سنگ‌های زنده هستید یک معبد* روحانی ساخته می‌شود + تا کاهنان مقدّس باشید و به این ترتیب بتوانید از طریق عیسی مسیح هدایایی روحانی و مورد قبول خدا تقدیم کنید؛‏+ ۶ چون در نوشته‌های مقدّس آمده:‏ «من یک سنگِ برگزیده در صَهیون می‌گذارم،‏ یک سنگ گرانبها به عنوان پایه که مهم‌ترین سنگ ساختمان* است.‏ هر کسی که به آن ایمان داشته باشد،‏* هرگز مأیوس* نخواهد شد.‏»‏+

۷ پس این سنگ برای شما که ایمان دارید باارزش است.‏ اما برای کسانی که ایمان ندارند،‏ «سنگی که معماران رد کردند،‏+ مهم‌ترین سنگ ساختمان* شده است؛‏»‏+ ۸ ‏«سنگی که باعث لغزش می‌شود و صخره‌ای که باعث رنجش می‌شود.‏»‏+ کسانی که مطیع کلام خدا نیستند،‏ لغزش می‌خورند و می‌افتند.‏ بله،‏ چنین عاقبتی در انتظار آن‌هاست.‏ ۹ ولی شما «قومی برگزیده و کاهنانی هستید که پادشاهند؛‏+ شما ملت مقدّس و قوم خاص* کسی هستید + که باید خصوصیات عالی‌اش* را همه جا اعلام کنید؛‏»‏+ یعنی خصوصیات آن خدایی که شما را از تاریکی بیرون آورد و به نور شگفت‌انگیز خودش دعوت کرد.‏+ ۱۰ شما قبلاً قومی نبودید،‏ ولی الآن قوم خدایید؛‏+ قبلاً مورد رحمت خدا نبودید،‏ ولی الآن مورد رحمت او هستید.‏+

۱۱ عزیزانم،‏ از شما که در این دنیا غریب و ساکن موقت هستید،‏+ تمنا می‌کنم تسلیم تمایلات نفسانی* نشوید؛‏ تمایلاتی که با شما در جنگند.‏+ ۱۲ همیشه بین مردم این دنیا* رفتار خوبی داشته باشید + تا هر وقت به شما تهمت بدکاری می‌زنند،‏ شاهد کارهای خوبتان باشند + و در نتیجه خدا را در روز بازرسی‌اش تمجید و ستایش کنند.‏

۱۳ به خاطر سَرورمان* از همهٔ مقامات بشری فرمانبرداری کنید؛‏+ چه پادشاه باشد + که مقام بالایی دارد ۱۴ و چه فرماندارانی باشند که پادشاه برای مجازات خطاکاران و تحسین درستکاران فرستاده است،‏+ ۱۵ چون خواست خدا این است که شما با کارهای خوبتان،‏ افراد نادان را که از روی ناآگاهی از شما ایراد می‌گیرند ساکت کنید.‏*‏+ ۱۶ مثل افراد آزاد رفتار کنید.‏+ ولی آزادی‌تان را فرصتی* برای بدکاری ندانید،‏+ بلکه فرصتی بدانید که بندهٔ مطیع خدا باشید.‏+ ۱۷ به همهٔ انسان‌ها* احترام بگذارید،‏+ همهٔ هم‌ایمانانتان را دوست داشته باشید،‏+ خداترس باشید + و حرمت پادشاه را حفظ کنید.‏+

۱۸ خدمتکاران باید با کمال احترام از ارباب‌هایشان فرمانبرداری کنند،‏+ البته نه فقط از ارباب‌های خوب و معقول،‏ حتی از آن‌هایی که پرتوقع و سختگیرند؛‏ ۱۹ چون وقتی کسی برای پاک نگه داشتن وجدانش پیش خدا،‏ سختی‌ها* را تحمّل می‌کند و به ناحق رنج می‌کشد،‏ خدا از او راضی و خوشحال است.‏+ ۲۰ اگر به خاطر گناهتان تنبیه شوید و آن را تحمّل کنید چه ارزشی دارد؟‏+ ولی اگر به خاطر کارهای خوبتان سختی‌ها را تحمّل کنید،‏ آن وقت خدا از شما راضی است.‏+

۲۱ در واقع،‏ شما دعوت شده‌اید تا این راه را دنبال کنید،‏ چون حتی مسیح هم برای شما رنج کشید + و سرمشقی برایتان گذاشت تا با دقت در جای پایش قدم بردارید.‏+ ۲۲ او هیچ گناهی نکرد + و هیچ وقت با حرف‌هایش کسی را فریب نداد.‏+ ۲۳ وقتی به او ناسزا می‌گفتند،‏+ در جواب ناسزا نمی‌گفت.‏+ وقتی رنج می‌کشید،‏+ تهدید نمی‌کرد؛‏ بلکه خودش را به دست خدایی سپرد که عادلانه داوری می‌کند.‏+ ۲۴ وقتی مسیح روی تیر* میخکوب شد،‏+ با بدنش بار گناهان ما را به دوش کشید*‏+ تا ما بتوانیم از چنگ گناه نجات پیدا کنیم* و با درستکاری زندگی کنیم.‏ همچنین «زخم‌های او باعث شفای شما شد.‏»‏+ ۲۵ شما مثل گوسفندانی بودید که به بیراهه رفتند،‏+ ولی حالا پیش شبان و سرپرست جان‌هایتان برگشته‌اید.‏+