مزمور

خدا صخرهٔ من است + و من به او پناه می‌برم،‏

اوست سپر و شیپور نجات من.‏* او پناهگاه امن من است.‏+

۳ از یَهُوَه که شایستهٔ ستایش است،‏ کمک می‌خواهم،‏

و او مرا از چنگ دشمنانم نجات می‌دهد.‏+

۴ طناب‌های مرگ،‏ دور من حلقه زدند؛‏+

سیل مردان پست مرا به وحشت انداخت.‏+

۵ طناب‌های گور،‏* دور من حلقه زدند؛‏

دام‌های مرگ سر راهم قرار گرفتند.‏+

۶ در اضطراب و پریشانی از یَهُوَه کمک خواستم؛‏

از کمک خواستن از او دست نکشیدم.‏

او از معبدش صدایم را شنید،‏+

فریاد کمکم به گوشش رسید.‏+

۷ زمین تکان خورد و به لرزه درآمد،‏+

بنیاد کوه‌ها لرزید،‏

چون او خشمگین شده بود.‏+

۸ از بینی او دود بیرون می‌آمد،‏

و از دهانش آتشی سوزان.‏+

شعلهٔ زغال‌های گداخته از او زبانه می‌کشید.‏

۹ او آسمان‌ها را شکافت و پایین آمد؛‏+

ابرهای سیاه زیر پاهایش بود.‏+

۱۱ بعد خودش را با تاریکی پوشاند؛‏+

ابرهای غلیظ و باران‌زا،‏+ او را احاطه کردند،‏

و برایش مثل سایه‌بان شدند.‏

۱۲ از درخشندگیِ حضورش،‏

تگرگ و زغال‌های آتشین از میان ابرها فرو ریخت.‏

۱۳ بعد صدای رعدآسای یَهُوَه در آسمان شنیده شد؛‏+

خدای متعال صدایش را بلند کرد،‏+

و تگرگ و زغال‌های آتشین فرو ریخت.‏

۱۴ او تیرهایش را فرستاد و دشمنانش را پراکنده کرد،‏+

و با رعد و برق،‏ آن‌ها را گیج و سردرگم کرد.‏+

۱۵ از شدّت خشم یَهُوَه،‏

و با دمیدن نَفَس بینی‌اش،‏+

بستر رودها و بنیاد زمین ظاهر شد.‏+

۱۶ او دستش را از آسمان دراز کرد،‏

مرا گرفت و از عمق آب‌ها بیرون کشید.‏+

۱۷ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم نجات داد؛‏+

از دست کسانی که از من نفرت داشتند و از من قوی‌تر بودند.‏+

۱۸ آن‌ها در روز مصیبتم بر سرم ریختند،‏+

اما یَهُوَه از من حمایت کرد.‏

۱۹ او مرا به مکان امنی* برد،‏

و مرا نجات داد،‏ چون مرا دوست داشت.‏*‏+

۲۰ یَهُوَه پاداش درستکاری‌ام را می‌دهد،‏+

و پاکی مرا* بی‌پاداش نمی‌گذارد،‏+

۲۱ چون در راه‌های یَهُوَه قدم برداشته‌ام،‏

و خدایم را با انجام کارهای شریرانه ترک نکرده‌ام.‏

۲۲ احکام او همیشه جلوی چشمانم است؛‏

قوانین او را زیر پا نمی‌گذارم.‏

۲۳ در حضور او بی‌تقصیر می‌مانم،‏+

و خودم را از گناه دور نگه می‌دارم.‏+

۲۴ از یَهُوَه می‌خواهم به خاطر درستکاری‌ام،‏+

و به خاطر پاکی‌ام که از نظرش دور نیست،‏ به من پاداش دهد.‏+

۲۵ تو به کسی که وفادار است،‏ وفاداری،‏+

و نسبت به کسی که امین* است،‏ امینی.‏*‏+

۲۶ با اشخاص پاک،‏ خالصانه رفتار می‌کنی،‏*‏+

و با حیله‌گران،‏ زیرکانه برخورد می‌کنی.‏+

۲۷ فروتنان* را نجات می‌دهی،‏+

اما مغروران* را حقیر می‌کنی.‏+

۲۸ ای یَهُوَه تو نور چراغم هستی؛‏

ای خدای من،‏ تو هستی که تاریکی مرا روشن می‌کنی.‏+

۲۹ با کمک تو می‌توانم به غارتگران حمله کنم؛‏+

با قدرت تو ای خدا می‌توانم از حصارها بالا بروم.‏+

۳۰ همهٔ کارهای خدای حقیقی کامل و بی‌نقص است؛‏+

سخنان یَهُوَه پاک* است.‏+

۳۲ خدای حقیقی کمرم را به قوّت می‌بندد،‏+

و راه‌هایم را صاف و هموار می‌کند.‏+

۳۳ او پاهایم را مثل پاهای آهو می‌کند،‏

و مرا در بلندی‌ها استوار نگه می‌دارد.‏+

۳۴ او دست‌هایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد،‏

تا بتوانم با بازوانم کمان مسی را خم کنم.‏

۳۵ تو سپر نجاتت را به من می‌دهی،‏+

و با دست راستت از من حمایت می‌کنی.‏

فروتنی تو مرا بزرگ می‌کند.‏+

۳۶ تو راه را برای قدم‌هایم وسیع‌تر می‌کنی،‏

پس پاهایم نمی‌لغزند.‏+

۳۷ دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آن‌ها را به چنگ می‌آورم،‏

و تا نابودشان نکنم،‏ برنمی‌گردم.‏

۳۸ آن‌ها را خرد و نابود می‌کنم تا دیگر بلند نشوند؛‏+

آن‌ها زیر پاهایم می‌افتند.‏

۳۹ تو برای جنگیدن به من نیرو می‌دهی؛‏

دشمنانم را در مقابل من نقش بر زمین می‌کنی.‏+

۴۰ دشمنانم را فراری می‌دهی؛‏

من کسانی را که از من متنفرند،‏ نابود می‌کنم.‏*‏+

۴۱ آن‌ها برای کمک فریاد می‌زنند،‏ ولی کسی نجاتشان نمی‌دهد؛‏

حتی از یَهُوَه کمک می‌خواهند،‏ ولی او به آن‌ها جواب نمی‌دهد.‏

۴۲ من آن‌ها را آنقدر می‌کوبم تا مثل غبار در هوا پراکنده شوند.‏

آن‌ها را مثل گِل و لای کوچه‌ها دور می‌اندازم.‏

۴۴ بیگانه‌ها از ترس،‏ جلوی من خم می‌شوند،‏

و به محض این که خبری دربارهٔ من بشنوند،‏ از من اطاعت می‌کنند.‏+

۴۵ بیگانه‌ها روحیهٔ خود را می‌بازند،‏

و با ترس و لرز از قلعه‌هایشان بیرون می‌آیند.‏

۴۷ خدای حقیقی انتقام مرا می‌گیرد؛‏+

او قوم‌ها را تحت سلطهٔ من درمی‌آورد،‏

۴۸ و مرا از دست دشمنان خشمگینم نجات می‌دهد.‏

تو ای خدا،‏ مرا از کسانی که به من حمله می‌کنند دور می‌کنی،‏+

و مرا از دست ظالمان رها می‌کنی.‏

۴۹ به این دلیل،‏ ای یَهُوَه تو را در میان ملت‌ها تمجید می‌کنم،‏+

و برای ستایش نام تو سرود می‌خوانم.‏*‏+

۵۰ خدا برای نجات پادشاه برگزیده‌اش کارهای فوق‌العاده‌ای می‌کند؛‏*‏+

عشق و محبت او به مسح‌شده‌اش پایدار است،‏+

محبت او به داوود و نسلش ابدی است.‏+