مزمور

۸۸ ای یَهُوَه،‏ ای نجات‌دهندهٔ من،‏+

در روز تو را صدا می‌کنم،‏

و در شب به درگاه تو می‌آیم.‏+

۲ امیدوارم دعایم به حضورت برسد،‏+

و فریاد کمکم را بشنوی.‏+

۳ زندگی‌ام پر از رنج و مصیبت است،‏+

و جانم به لب رسیده!‏+

۴ در نظر دیگران مثل یک مرده هستم؛‏*‏+

بیچاره و درمانده* شده‌ام،‏+

۵ مثل کسی که بین مردگان رها شده،‏

و مثل کشته‌شدگانی که در قبر هستند.‏

تو آن‌ها را فراموش کرده‌ای،‏

و از لطف* تو محرومند.‏

۶ تو مرا در عمیق‌ترین گودال گذاشته‌ای،‏

در جایی تاریک،‏ در چاهی بزرگ و عمیق.‏

۷ خشم تو بر من سنگینی می‌کند،‏+

و مثل امواج خروشان مرا از پا درمی‌آورد.‏ (‏سِلاه‏)‏

۸ آشنایانم را از من دور کرده‌ای؛‏+

و کاری کرده‌ای که از من بیزار شوند.‏

ای یَهُوَه،‏ از صبح تا شب از تو کمک می‌خواهم،‏+

و دست دعا به طرف تو دراز می‌کنم.‏

۱۱ آیا کسانی که در قبر هستند می‌توانند دربارهٔ محبت پایدار* تو صحبت کنند؟‏

آیا می‌توانند در آن مکانِ نابودی* از وفاداری تو بگویند؟‏

۱۲ آیا معجزات تو در آن مکانِ تاریک دیده می‌شود؟‏

آیا عدالت تو در آن دیارِ فراموشی به چشم می‌خورد؟‏+

۱۳ با این حال،‏ ای یَهُوَه،‏ من باز هم از تو کمک می‌خواهم،‏+

و هر روز صبح به درگاهت دعا می‌کنم.‏+

۱۵ از دوران جوانی‌ام تا امروز،‏

در رنج و خطر مرگ بوده‌ام؛‏+

تو اجازه داده‌ای که مشکلات وحشتناک،‏ مرا بی‌حس کند.‏

۱۶ خشم شدید تو مرا از پا انداخته،‏+

و از ترس تو بی‌جان شده‌ام.‏

۱۷ خشم تو و ترس از تو تمام روز مثل سیلاب مرا احاطه می‌کنند،‏

و از هر طرف به من فشار می‌آورند.‏

۱۸ دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای،‏+

و تاریکی دوست من شده است.‏