فصل ۱۱۹
عیسی، راه و حقیقت و حیات
عیسی می‌رفت تا مکانی حاضر کند
عیسی وعده داد که خدا یاوری به پیروانش خواهد داد
پدر از عیسی بزرگ‌تر است
عیسی هنوز با رسولانش در بالاخانه‌ای در اورشلیم بود. او پس از آن که مراسم یادبود مرگش را پایه‌گذاری کرد، به آنان چنین دلگرمی داد: «اضطراب به دل خود راه مدهید. به خدا ایمان بورزید و به من نیز ایمان بورزید.»—یوحنا ۱۳:۳۶؛ ۱۴:۱.
عیسی به رسولان وفادار خود یادآور شد که چرا نباید نگران رفتنش باشند و گفت: «در خانهٔ پدر من مسکن بسیار است . . . هنگامی که بروم و مکانی برای شما حاضر کنم، بار دیگر باز خواهم گشت و شما را نزد خود خواهم پذیرفت تا جایی که من هستم، شما نیز باشید.» در واقع عیسی به آسمان می‌رفت. اما رسولانش متوجه منظور او نشدند. از این رو، توما پرسید: «سَرور، ما نمی‌دانیم که به کجا می‌روی. چطور می‌توانیم راهش را بدانیم؟»—یوحنا ۱۴:۲-۵.
عیسی پاسخ داد: «من راه و حقیقت و حیات هستم.» شخص تنها با پذیرفتن عیسی و تعالیمش و سرمشق قرار دادن راه زندگی او می‌تواند به خانهٔ آسمانی پدر او وارد شود. عیسی گفت: «هیچ کس جز از طریق من نزد پدر نمی‌آید.»—یوحنا ۱۴:۶.
فیلیپُس که به سخنان عیسی به‌دقت توجه می‌کرد، از او درخواست کرد: «سَرور، پدر را به ما نشان بده و این برای ما کافی است.» در گذشته موسی، ایلیّا و اِشَعْیا در رؤیاهایی نبوی جلال و شکوه خدا را دیده بودند. به نظر می‌رسید که فیلیپُس نیز می‌خواست خدا را به چنین شکلی مشاهده کند. اما آنچه رسولان شاهد آن بودند بهتر از آن رؤیاهای نبوی بود. عیسی این نکته را چنین توضیح داد: «فیلیپُس، من این همه وقت با شما بوده‌ام و هنوز مرا نشناخته‌ای؟ هر که مرا دیده است، پدر را نیز دیده است.» شخصیت و خصوصیات خدا کاملاً در عیسی منعکس بود. از این رو، بودن با عیسی و دیدن شخصیت او همانند آن بود که رسولانش پدر را دیده‌اند. البته، پدر از پسر برتر است؛ زیرا عیسی چنین گفت: «آنچه به شما می‌گویم، از خود نمی‌گویم.» (یوحنا ۱۴:۸-۱۰) رسولان می‌دیدند که عیسی تمام تعالیم خود را به پدرش نسبت می‌دهد و او را جلال می‌دهد.
رسولان عیسی شاهد کارهای شگفت‌انگیز او بودند و دیده بودند که او خبر خوش پادشاهی خدا را اعلام می‌کند. حال عیسی در مورد آنان گفت: «هر که به من ایمان بورزد، کارهایی را که من می‌کنم، او نیز خواهد کرد و حتی کارهای بزرگ‌تر از آن انجام خواهد داد.» (یوحنا ۱۴:۱۲) البته منظور عیسی آن نبود که شاگردانش معجزات عظیم‌تری خواهند کرد. منظور او آن بود که آنان مدتی طولانی‌تر به خدمت موعظه خواهند پرداخت، دامنهٔ فعالیت‌شان گسترده‌تر خواهد بود و به مردم بیشتری موعظه خواهند کرد.
عیسی پس از رفتن به آسمان شاگردانش را به حال خود رها نکرد؛ زیرا به آنان وعده داد: «اگر چیزی به نام من بخواهید، آن را انجام خواهم داد.» عیسی همچنین گفت: «من از پدر درخواست خواهم کرد و او یاوری دیگر به شما خواهد داد که تا ابد با شما باشد؛ یعنی روح راستی.» (یوحنا ۱۴:۱۴، ۱۶، ۱۷) عیسی تضمین کرد که شاگردانش «یاوری دیگر» یعنی روح‌القدس را خواهند یافت. این وعده در روز پِنتیکاست به تحقق پیوست.
سپس عیسی اشاره کرد: «اندکی بعد دنیا دیگر مرا نخواهد دید، اما شما مرا خواهید دید. چون من زنده‌ام، شما نیز زنده خواهید بود.» (یوحنا ۱۴:۱۹) عیسی پس از رستاخیزش، با بدنی جسمانی بر شاگردان خود ظاهر می‌شد. او همچنین در آینده آنان را رستاخیز می‌داد تا به صورت موجودات روحی در آسمان در کنار او باشند.
عیسی در ادامه به این واقعیت ساده اشاره کرد: «هر که احکام مرا بپذیرد و آن‌ها را به جا آوَرَد، مرا دوست دارد. همچنین کسی که مرا دوست دارد، پدر، او را دوست خواهد داشت و من او را دوست خواهم داشت و خود را به‌روشنی بر او آشکار خواهم ساخت.» یهودای رسول، ملقّب به تَدّای، با شنیدن این سخنان از عیسی پرسید: «سَرور، به چه دلیل است که می‌خواهی خود را به‌روشنی بر ما آشکار سازی، اما نه بر این دنیا؟» عیسی در پاسخ گفت: «اگر کسی مرا دوست داشته باشد، مطابق کلام من عمل خواهد کرد و پدر من او را دوست خواهد داشت . . . هر که مرا دوست ندارد، مطابق کلام من عمل نمی‌کند.» (یوحنا ۱۴:۲۱-۲۴) مردم دنیا، برعکس پیروان عیسی، او را راه و حقیقت و حیات نمی‌دانند.
اما پس از رفتن عیسی چگونه شاگردانش می‌توانستند تمام تعالیم او را به یاد آورند؟ عیسی در این مورد گفت: «آن یاور، یعنی روح‌القدس که پدر به نام من خواهد فرستاد، همه چیز را به شما خواهد آموخت و تمام آنچه را به شما گفتم به یادتان خواهد آورد.» مسلّماً این سخن عیسی برای رسولان بسیار دلگرم‌کننده بود؛ زیرا به چشم خود دیده بودند که روح‌القدس چه قدرت عظیمی دارد. عیسی گفته‌های خود را چنین ادامه داد: «من آرامش برای شما به جا می‌گذارم؛ آرامش خود را به شما می‌دهم.. اضطراب به دل خود راه مدهید و مگذارید ترس بر دلتان چیره شود.» (یوحنا ۱۴:۲۶، ۲۷) آری، شاگردان دلیلی نداشتند که به دل خود ترس راه دهند؛ یَهُوَه خدا، پدر پرمهر عیسی آنان را راهنمایی و محافظت می‌کرد.
شاگردان به‌زودی دست توانای یَهُوَه را در محافظت از خادمی وفادار می‌دیدند. عیسی گفت: «حکمران این دنیا می‌آید. او بر من هیچ قدرتی ندارد.» (یوحنا ۱۴:۳۰) ابلیس توانست به دل یهودا راه یابد و بر او نفوذ کند. اما در عیسی هیچ ناکاملی و ضعفی نبود که شیطان بتواند از آن سوءاستفاده کند و او را علیه خدا بشوراند. شیطان همچنین قادر نبود عیسی را در خواب مرگ نگاه دارد. چرا؟ عیسی خود گفت: «درست آنچه پدر به من حکم کرده است، انجام می‌دهم.» آری، عیسی کاملاً اطمینان داشت که پدرش او را رستاخیز خواهد داد.—یوحنا ۱۴:۳۱.