تحمّل داغ مرگ عزیزانمان
داغ مرگ عزیز
«من و همسرم سوفیاa بیش از ۳۹ سال با هم زندگی کرده بودیم که او بعد از یک بیماری طولانی فوت کرد. دوستانم کمک و پشتیبانم بودند، من هم خود را مشغول می‌کردم. اما برای یک سال غم و اندوه عمیقی در دلم احساس می‌کردم. احساساتم دگرگون می‌شد و نمی‌توانستم آن را کنترل کنم. حتی الآن که حدود سه سال از مرگ همسرم می‌گذرد گاه بی‌خبر درد عاطفی شدیدی به سراغم می‌آید.»—کوستاس.
اگر شما هم عزیزی را از دست داده‌اید، احتمالاً احساس کوستاس را درک می‌کنید. از دست دادن همسر، خویشاوندی عزیز یا دوستی نزدیک یکی از تنش‌زاترین و دردناک‌ترین رویدادهای زندگی هر فرد است. محققینی که در این زمینه تحقیق کرده‌اند این امر را تأیید می‌کنند. در یک مجلّهٔ روانشناسیb گفته شده است که «مرگ عزیز ماندگارترین و شدیدترین احساس فقدان را در شخص ایجاد می‌کند.» کسی که با رویداد دردآور مرگ عزیزِ دلش روبرو می‌شود، شاید با خود بگوید: ‹تا کی چنین احساسی خواهم داشت؟ یعنی می‌توانم روزی دوباره طعم شادی را بچشم؟ چگونه از این درد رها شوم؟›
این شماره از مجلّهٔ بیدار شوید! به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. مقالهٔ بعد به این موضوع می‌پردازد که اگر اخیراً تلخی مرگ عزیزی را چشیده‌اید، چه انتظاری می‌توانید داشته باشید. در مقالات پس از آن روش‌هایی ارائه می‌شود که به شما در تحمّل این ضایعهٔ جانسوز کمک می‌کند.
از صمیم دل امیدواریم این مقالات مایهٔ تسلّی تمامی داغدیدگان باشد و روش‌های عملی‌ای برای تحمّل این درد جانگداز پیش پایشان بگذارد.