مشکلاتی که تعدد ادیان به وجود می‌آورد
شما به عنوان یک آموزگار، با مشکلی مواجه هستید که معلّمان در قرون گذشته بندرت با آن مواجه بودند؛ و آن تعدد ادیان است.
در قرون وسطی، اَتباع یک کشور معمولاً همگی یک دین داشتند. در اواخر قرن نوزدهم، اروپا فقط با چند دین عمده آشنا بود: کاتولیک و پروتستان در غرب، ارتدکس و اسلام در شرق، و یهودیت. بدون شک امروزه تعدد ادیان و مذاهب در اروپا و در سرتاسر جهان بسیار بیشتر است. مذاهب ناآشنا ریشه گرفته‌اند، و تعدادی از بومیان آنها را پذیرفته‌اند یا توسط مهاجران و پناهندگان معرفی شده‌اند.
از این رو، ما امروزه در کشورهایی مانند استرالیا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و ایالات متحده، مسلمان‌ها، بودایی‌ها و هندوهای بسیاری می‌بینیم. در عین حال، شاهدان یَهُوَه، به عنوان مسیحیان، فعالانه در بیش از ۲۳۹ سرزمین خدمت می‌کنند؛ در ۱۴ کشور، تعداد اعضای فعال آنها بیش از ۱۵۰٬۰۰۰ نفر است. — به کادر «شاهدان یَهُوَه یک دین بین‌المللی» رجوع کنید.
تعدد اَعمال دینی محلی می‌تواند معلّم را با مشکلاتی مواجه کند، به عنوان مثال ممکن است سؤال‌های مهمی در مورد اعیاد و جشن‌های رایج مطرح شوند: آیا باید همه اعیاد و جشن‌ها را بر هر شاگردی صرف‌نظر از مذهبش تحمیل کرد؟ شاید به نظر اکثر مردم هیچ چیز اشتباهی در چنین اعیاد و جشن‌هایی نباشد. با این حال، آیا نباید به نظر خانواده‌هایی که به یک گروه اقلیت تعلّق دارند، احترام گذاشت؟ و عامل دیگری را نیز باید در نظر گرفت: در کشورهایی که قانون، امور مذهبی را از امور دولتی جدا کرده است و تعلیمات دینی در برنامهٔ تحصیلی گنجانده نشده‌اند، آیا به نظر بعضی افراد اجباری کردن چنین اعیاد و جشن‌هایی در مدرسه نقض قانون نیست؟
جشن تولد
سوءتفاهمات ممکن است حتی در مورد جشن‌هایی که ظاهراً هیچ ارتباطی به دین ندارند نیز بروز کنند. این در مورد جشن‌های تولد، که در بسیاری از مدارس برگزار می‌شوند صدق می‌کند. با وجودی که شاهدان یَهُوَه به حق دیگران برای گرفتن جشن تولد احترام می‌گذارند، در چنین جشن‌هایی شرکت نمی‌کنند. شما حتماً بخوبی از این موضوع آگاه هستید. اما احتمالاً از دلایل اینکه چرا آنها و فرزندانشان تصمیم گرفته‌اند در این جشن‌ها شرکت نکنند آگاه نیستند.
لُو لیوْر دِ رُلیژیون ( کتاب مذاهب)، دایرة‌المعارفی که به صورت گسترده در فرانسه توزیع شده است، این رسم را یک آیین می‌نامد و آن را در فهرست «مناسک دنیوی» قرار می‌دهد. با اینکه جشن تولد امروزه به عنوان یک رسم دنیوی بی‌ضرر در نظر گرفته می‌شود، اما در واقع از کفر یا بت‌پرستی سرچشمه گرفته است.
دایرة‌المعارف آمریکانا ( چاپ ۱۹۹۱) می‌گوید: «در دنیای قدیم، در مصر، یونان، روم و پارس روزهای تولد خدایان، پادشاهان و بزرگان را جشن می‌گرفتند. رالف و آدلین لینتُن علت اصلی این امر را روشن ساختند. آنها در کتابشان به نام «دانستنی‌های جشن تولد» ( انگل.) می‌نویسند: «بین‌النهرین و مصر، گاهواره‌های تمدن، اوّلین کشورهایی بودند که در آنها مردان روز تولدشان را به یاد آوردند و آن را محترم شمردند. ثبت روز تولد در دوران باستان مهم بود زیرا برای طالع‌بینی استفاده می‌شد.» ارتباط مستقیم با ستاره‌خوانی برای هر کس که بر طبق دلایل کتاب مقدّس از ستاره‌خوانی اجتناب می‌کند دلیلی برای نگرانی است. — اِشَعْیا ۴۷:۱۳-۱۵.
پس جای تعجب نیست که در «دایرة‌المعارف کتاب جهان» ( انگل.) می‌خوانیم: «مسیحیان اوّلیه روز تولد او [مسیح] را جشن نمی‌گرفتند زیرا آنها جشن گرفتن روز تولد هر کسی را یک رسم کافرانه یا بت‌پرستی می‌دانستند.» — جلد ۳، صفحهٔ ۴۱۶.
شاهدان از گذراندن اوقاتی خوش با یکدیگر لذت می‌برند
با توجه به آنچه گفته شد، شاهدان یَهُوَه تصمیم گرفته‌اند در جشن‌های تولد شرکت نکنند. مسلّماً تولد کودک یک رویداد شاد و باشکوهی است. طبیعتاً، والدین هنگامی که فرزندانشان با گذشت هر سال بزرگ‌تر می‌شوند و رشد می‌کنند خوشحال می‌شوند. شاهدان یَهُوَه نیز از نشان دادن محبت به خانواده و دوستانشان با دادن هدایا و گذراندن اوقات خوش، بسیار لذت می‌برند. لیکن با در نظر گرفتن منشأ جشن تولد، آنها ترجیح می‌دهند به طور کلّی جشن گرفتن را در زمان‌های دیگری از طول سال انجام دهند. — لوقا ۱۵:۲۲-۲۵؛ اَعمال ۲۰:۳۵.
کریسمس
کریسمس را در سرتاسر جهان و حتی در بسیاری از کشورهای غیرمسیحی جشن می‌گیرند. از آنجایی که اکثر مذاهب جهان مسیحیت این عید را قبول دارند، شاید تا حدودی عجیب به نظر برسد که شاهدان یَهُوَه آن را جشن نمی‌گیرند. چرا این طور است؟
همانطور که بسیاری از دایرة‌المعارف‌ها بوضوح اظهار می‌دارند روز تولد عیسی را دلبخواهی ۲۵ دسامبر انتخاب کردند تا با جشن غیرمسیحی رومی همزمان باشد. به اظهارات زیر که از مراجع متفاوت گرفته شده‌اند، توجه کنید:
«تاریخ تولد مسیح معلوم نیست. انجیل به روز و ماه آن اشاره‌ای نمی‌کند.» — «دایرة‌المعارف جدید کاتولیک» انگلیسی، جلد۳ ، صفحهٔ ۶۵۶.
«ساتورنالیا در روم نمونه‌ای برای اکثر جشن‌های شاد زمان کریسمس فراهم کرد.» — «دایرة‌المعارف دین و اخلاق» (انگل.)
«اکثر رسوم کریسمس که اکنون در اروپا رواج دارند، و یا از زمان‌های قبل گزارش شده‌اند، رسوم اصیل مسیحی نیستند، بلکه رسوم کافرانه‌ای هستند که کلیسا آنها را جذب یا تحمل کرده است. . . . ساتورنالیا در روم نمونه‌ای برای اکثر جشن‌های شاد زمان کریسمس فراهم کرد.» — «دایرة‌المعارف دین و اخلاق» انگلیسی، ادینبورگ، ۱۹۱۰، تألیف جِیمز هَستینگز، جلد ۳، صفحه‌های ۶۰۸-۶۰۹.
«همه کلیساهای جهان مسیحیت از قرن چهارم به بعد کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته‌اند. در آن زمان، این جشن انقلاب زمستانی کافرانه‌ای موسوم به ‹تولد ( لاتین، ناتاله ) خورشید› بود، زیرا به نظر می‌رسید که چون روزها بار دیگر بلندتر می‌شوند خورشید دوباره متولد می‌شود. در روم، کلیسا این رسم فوق‌العاده محبوب را . . . با دادن معنایی جدید به آن پذیرفت.» — دایرة‌المعارف یونیورسالیس ( فرانس.) ۱۹۶۸، جلد ۱۹، صفحه ۱۳۷۵.
«به وجود آمدن جشن کریسمس تحت تأثیر اعیاد کافرانه سول اینویکتوس ( میترا ) بود. از سوی دیگر، ۲۵ دسامبر که روز انقلاب زمستانی بود، روز نوری که به وسیله مسیح به جهان تابید در نظر گرفته شد، و نمادگری سول اینویکتوس به مسیح منتقل شد.» — دایرة‌المعارف بروک هاوس، ( آلم.) جلد ۲۰، صفحه ۱۲۵.
هنگامی که بعضی‌ها حقایق را در مورد کریسمس فهمیدند چه عکس‌العملی نشان دادند؟ دایرة‌المعارف بریتانیکا ( انگل.) می‌گوید: «در سال ۱۶۴۴ پیوریتان‌های انگلیس، بر این اساس که آن [کریسمس] یک جشن کافرانه است از طریق مجلس هر گونه جشن گرفتن یا خدمات مذهبی را ممنوع کردند و دستور دادند که آن را یک عمل قبیح به شمار آورند. چارلز دوّم این جشن را اِحیا کرد، اما اسکاتلندی‌ها نظر پیوریتان‌ها را حفظ کردند.» مسیحیان اوّلیه کریسمس را جشن نمی‌گرفتند، و شاهدان یَهُوَه نیز امروزه آن را جشن نمی‌گیرند و در فعالیت‌هایی که مربوط به کریسمس هستند شرکت نمی‌کنند.
به هر حال، کتاب مقدّس با دادن هدایا به افراد خانواده و دوستان یا دعوت کردن آنها برای صرف غذا و گذراندن اوقاتی خوش با هم در زمانی دیگر کاملاً موافق است. همچنین والدین را تشویق می‌کند تا به فرزندانشان تعلیم دهند صمیمانه سخاوتمند باشند، نه اینکه فقط زمانی هدیه بدهند که از نظر اجتماعی از آنها انتظار این کار می‌رود. ( متّیٰ ۶:۲، ۳) به فرزندان شاهدان یَهُوَه یاد داده می‌شود که صبور و مؤدب باشند، و این شامل تشخیص دادن حق دیگران برای جشن گرفتن کریسمس می‌شود. در عوض، هنگامی که به تصمیم آنان مبنی بر شرکت نکردن در جشن‌های کریسمس احترام گذاشته می‌شود، آنان از این عمل دیگران قدردانی می‌کنند.
اعیاد دیگر
شاهدان یَهُوَه همین نظر را در مورد اعیاد مذهبی یا نیمه‌مذهبی دیگر دارند که طی سال تحصیلی در کشورهای مختلف جشن گرفته می‌شوند. از این نوع جشن‌ها می‌توان به جشن‌های ژوئن در برزیل، اپیفانی در فرانسه، کارناوال در آلمان، ستسوبان در ژاپن و هالووین در ایالات متحده اشاره کرد. در مورد این جشن‌ها یا جشن‌های خاص دیگری که از آنها در اینجا نام برده نشده‌اند، والدین شاهد یا بچه‌های آنها به طور حتم خوشحال خواهند شد که به پرسش‌های شما پاسخ دهند.