‏«از من پیروی کن» منظور عیسی از این گفته چه بود؟‏

۱،‏ ۲.‏ بهترین دعوتی که ممکن است از کسی شود چیست و در این خصوص چه سؤالی درخور تأمّل است؟‏

در میان دعوت‌هایی که تا به حال از شما شده است،‏ کدام یک بیش از همه مایهٔ شادی و افتخارتان بوده است؟‏ شاید دعوت به عروسیِ دوستی صمیمی،‏ دعوت به یک مهمانی یا شاید دعوت به همکاری در فعالیتی بسیار مهم به خاطرتان آید.‏ اما باید گفت،‏ دعوتی از شما شده است که بسیار شادی‌آورتر و افتخارآمیزتر از این دعوت‌هاست.‏ در واقع این دعوت از فردفرد ما به عمل آمده است و قبول یا رد آن تأثیری بسزا بر زندگی ما دارد.‏ می‌توان گفت که این تصمیم،‏ مهم‌ترین تصمیم زندگی ماست.‏

^۲ این دعوت چیست؟‏ این دعوت از طرف عیسی مسیح،‏ پسر یگانهٔ خدای قادر مطلق،‏ یَهُوَه است و آن را در کتاب مقدّس می‌توان یافت.‏ در مَرقُس ۱۰:‏۲۱ عیسی می‌گوید:‏ «بیا و از من پیروی کن.‏» این دعوت را در واقع عیسی از فردفرد ما کرده است.‏ پس بجاست،‏ از خود سؤال کنیم:‏ ‹آیا من این دعوت را می‌پذیرم؟‏› شاید جواب این سؤال در نظر شما بدیهی باشد.‏ به راستی چه کسی ممکن است به چنین دعوت پرافتخاری دست رد زند؟‏ اما باید گفت بسیاری آن را رد می‌کنند!‏ به چه دلیل؟‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ مردی که از عیسی در مورد حیات جاویدان سؤال کرد،‏ چه خصوصیاتی داشت که غالباً مردم طالب آنند؟‏ ب)‏ احتمالاً کدام خصوصیات آن مرد جوان در نظر عیسی باارزش بود؟‏

^۳ حدود ۲۰۰۰ سال پیش،‏ عیسی شخصاً این دعوت را  از مردی به عمل آورد.‏ او مردی سرشناس و محترم بود.‏ این مرد سه خصوصیت داشت که مردم،‏ غالباً طالب آن هستند و حتی به آن رَشک می‌برند؛‏ جوانی،‏ ثروت و قدرت.‏ آری،‏ کتاب مقدّس توضیح می‌دهد که آن مرد «جوان» بود،‏ «ثروت بسیار داشت» و «یکی از رئیسان» یعنی از بلندپایگان قوم بود.‏ (‏مَتّی ۱۹:‏۲۰؛‏ لوقا ۱۸:‏۱۸،‏ ۲۳‏)‏ اما نکتهٔ مهم دیگری نیز در خصوص این مرد قابل تأمّل است.‏ او در مورد شیوهٔ فوق‌العادهٔ تعلیم عیسی چیزهایی شنیده بود که به دلش نشسته بود.‏

^۴ در آن زمان،‏ اکثر مردان بلندپایهٔ یهودی برای عیسی احترامی قائل نبودند.‏ (‏یوحنا ۷:‏۴۸؛‏ ۱۲:‏۴۲‏)‏ اما برخورد این مرد با عیسی متفاوت بود.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «چون عیسی به‌راه افتاد،‏ مردی دوان‌دوان آمده،‏ در برابرش زانو زد و پرسید:‏ ‹استاد نیکو،‏ چه کنم تا وارث حیات جاویدان شوم؟‏›» (‏مَرقُس ۱۰:‏۱۷‏)‏ رفتار این مرد جالب بود.‏ این مرد دولتمند برای شنیدن سخنان عیسی با شوق به طرف او دوید؛‏ رفتاری که اغلب در میان افراد تهی‌دست و عامی جامعه دیده می‌شد.‏ سپس در ملأ عام،‏ به نشان احترام جلوی عیسی زانو زد؛‏ عملی که از تواضع و نیازش به خدا گواهی می‌داد.‏ چنین خصوصیاتی در نظر عیسی باارزش بود.‏ (‏مَتّی ۵:‏۳؛‏ ۱۸:‏۴‏)‏ جای تعجب نیست که «عیسی به او نگریسته،‏ محبتش کرد.‏» (‏مَرقُس ۱۰:‏۲۱‏)‏ عیسی چه پاسخی به سؤال او داد؟‏

دعوتی بی‌نظیر

۵.‏ عیسی در جواب مرد ثروتمند چه گفت و چه نکته‌ای نشان می‌دهد که داشتن ثروت ضعف او نبود؟‏ (‏پاورقی نیز ملاحظه شود.‏)‏

^۵ عیسی نشان داد که یَهُوَه در شریعت موسی نیز در خصوص این سؤال حیاتی،‏ یعنی رسیدن به حیات جاویدان،‏ اطلاعاتی داده است.‏ پس از این که عیسی به چند قانون شریعت اشاره کرد،‏ مرد جوان گفت که با وفاداری به شریعت عمل می‌کند.‏ اما عیسی به دلیل بینش عمیقی که داشت،‏ به خصوصیتی در وجود او پی برده بود.‏ (‏یوحنا ۲:‏۲۵‏)‏ عیسی متوجه شد که ضعف ریشه‌داری در وجود اوست که رابطه‌اش را با یَهُوَه تحت تأثیر قرار می‌دهد.‏ از این رو،‏ به او گفت:‏ «تو را یک چیز کم است» و ادامه داد:‏ «برو آنچه داری بفروش و بهایش را به تنگدستان بده.‏» (‏مَرقُس ۱۰:‏۲۱‏)‏ آیا منظور عیسی این بود که شخص برای خدمت به خدا باید تهی‌دست باشد؟‏ خیر.‏a اگر ثروت ضعف آن مرد نبود،‏ پس آن «یک چیز» که در او کم بود،‏ چه بود؟‏ در واقع مسیح در اینجا مطلب بسیار مهمی را آشکار کرد.‏

۶.‏ عیسی چه دعوتی از مردی ثروتمند کرد و عکس‌العمل آن مرد کدام ضعف او را آشکار ساخت؟‏

^۶ عیسی برای آشکار کردن ضعف آن مرد،‏ دعوتی بی‌نظیر از او می‌کند و می‌گوید:‏ «بیا و از من پیروی کن.‏» تصوّرش را بکنید،‏ پسر خدای قادر مطلق،‏ شخصاً آن مرد را دعوت به پیروی نمود.‏ عیسی همچنین پاداشی عظیم به او پیشنهاد کرد و چنین گفت:‏ «در آسمان گنج خواهی داشت.‏» آیا آن مرد ثروتمند این فرصت بی‌نظیر را غنیمت شمرد و دعوت پرافتخار عیسی را پذیرفت؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «مرد از این سخن نومید شد و اندوهگین از آنجا رفت،‏ زیرا ثروت بسیار داشت.‏» (‏مَرقُس ۱۰:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ درخواست غیرمنتظرهٔ عیسی ضعف نهفته در دل آن مرد را آشکار کرد.‏ او به دارایی و بی‌شک،‏ مقام و اعتباری که برایش به همراه داشت،‏ شدیداً دلبسته بود.‏ متأسفانه عشق او به ثروت و شهرت بسیار بیشتر از علاقهٔ او به مسیح بود.‏ بنابراین،‏ آن «چیز» که در وجود او کم بود،‏ محبت قلبی و ایثارگرانه به عیسی و یَهُوَه بود.‏ به دلیل فقدان این محبت بود که او آن دعوت بی‌نظیر را رد کرد.‏ آیا دعوت عیسی تنها به آن مرد محدود می‌شود؟‏

۷.‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که عیسی ما را نیز به پیروی از خود دعوت کرده است؟‏

^۷ دعوت عیسی از آن مرد تنها به او و یا حتی گروهی خاص محدود نمی‌شود.‏ عیسی گفت:‏ «اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند،‏ باید .‏ .‏ .‏ از پی من بیاید.‏» (‏لوقا ۹:‏۲۳‏)‏ از این سخن عیسی می‌توان به این حقیقت پی برد که اگر واقعاً «کسی بخواهد،‏» می‌تواند او را پیروی کند.‏ در واقع یَهُوَه این گونه افراد صادق را به سوی پسر خود جذب می‌کند.‏ (‏یوحنا ۶:‏۴۴‏)‏ آیا عیسی فقط ثروتمندان را به پیروی از خود دعوت می‌کند یا آیا فقط فقرا را می‌پذیرد؟‏ آیا او در اینجا تنها افرادی از نژاد یا ملیتی خاص یا تنها مردم زمان خود را به پیروی از خود فرا می‌خواند؟‏ خیر.‏ عیسی همه را به پیروی از خود دعوت می‌کند.‏ آری،‏ گفتهٔ عیسی که «بیا و از من پیروی کن» در حقیقت شما را نیز به پیروی از خود دعوت می‌کند.‏ اما چرا بجاست از عیسی پیروی کنید؟‏ و پیروی از عیسی چه جنبه‌هایی را در بر می‌گیرد؟‏

چرا از مسیح پیروی کنیم؟‏

۸.‏ انسان چه نیازی دارد و چرا؟‏

^۸ ما باید این حقیقت را بپذیریم که انسان نیازی فطری به هدایت و راهنمایی دارد.‏ البته بسیاری حاضر به قبول این حقیقت نیستند.‏ اِرْمیای نبی به الهام خدا چنین نوشت:‏ ‹ای یَهُوَه می‌دانم که طریق انسان از آن او نیست و آدمی که راه می‌رود قادر بر هدایت قدم‌های خویش نمی‌باشد.‏› (‏اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏)‏ انسان نه توانایی حکمرانی بر همنوعان خود را دارد و نه حق آن را.‏ انبوه صفحات سیاه تاریخ نشانگر ناتوانی و عدم موفقیت رهبران و پیشوایان است.‏ (‏جامعه ۸:‏۹‏)‏ در زمان عیسی رهبران به مردم ظلم و بی‌عدالتی روا می‌داشتند و آن‌ها را گمراه می‌کردند.‏ عیسی با بینش عمیقش به این ضعف در جامعه پی برده بود و آن مردم را به «گوسفندانی بی‌شبان» تشبیه کرد.‏ (‏مَرقُس ۶:‏۳۴‏)‏ همین امر در دوران ما نیز صدق می‌کند.‏ جامعهٔ بشری و حتی فردفرد ما به رهبری قابل اعتماد و قابل احترام نیاز دارد.‏ آیا عیسی می‌تواند چنین رهبری باشد؟‏ بله.‏ در اینجا به برخی از دلایل آن می‌پردازیم.‏

۹.‏ چه نکته‌ای عیسی را از رهبران دیگر متمایز می‌سازد؟‏

^۹ اول این که عیسی برگزیدهٔ یَهُوَه خداست.‏ در جوامع بشری رهبران را مردم ناکاملی برمی‌گزینند که به راحتی فریب می‌خورند و اغلب در قضاوت‌های خود به خطا می‌روند.‏ اما عیسی مسیح را انسان‌های ناکامل برنگزیده‌اند.‏ عنوان او نیز این امر را آشکار می‌کند.‏ مفهوم واژهٔ «مسیح» مسح‌شده است.‏ یَهُوَه،‏ خدای قادر مطلق بود که عیسی را مسح کرد،‏ یا به عبارت دیگر برای مسندی مقدّس برگزید.‏ یَهُوَه خدا در مورد پسر خود گفت:‏ «این است خادم من که او را برگزیده‌ام،‏ محبوب من که جانم از او خشنود است.‏ روح خود را بر وی خواهم نهاد.‏» (‏مَتّی ۱۲:‏۱۸‏)‏ هیچ کس بهتر از خالق ما نمی‌داند که ما به چگونه رهبری نیاز داریم.‏ ما می‌توانیم به رهبری که یَهُوَه خدا با حکمت بی‌پایانش برایمان برگزیده است،‏ اعتماد کنیم.‏—‏امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏.‏

۱۰.‏ چرا عیسی را می‌توان رهبری درخور تقلید خواند؟‏

^۱۰ دوم این که نمونهٔ کاملی که عیسی برای ما گذاشت،‏ ذهن و دل ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.‏ بهترین رهبر کسی است که خود برای پیروانش نمونه‌ای درخور تقلید و تحسین باشد،‏ رهبری که با رفتارش دیگران را برانگیزد که شخصیت خود را بهبود بخشند.‏ شما چه خصوصیاتی را در یک رهبر خوب ارج می‌نهید؟‏ شجاعت؟‏ حکمت؟‏ رحمت؟‏ ایستادگی در برابر سختی‌ها؟‏ با مطالعهٔ گزارش زندگی عیسی پی می‌برید که عیسی علاوه بر این خصوصیات،‏ از صفات نیکوی دیگری نیز برخوردار بود.‏ عیسی آینهٔ تمام نمای خصوصیات پدر آسمانی‌اش بود.‏ او خصوصیات الٰهی را به کمال متجلی ساخت.‏ عیسی نمونهٔ بارز انسانی کامل بود.‏ ما می‌توانیم در هر عمل او،‏ هر سخن او و هر احساس قلبی‌ای که آشکار ساخت،‏ نکته‌ای شایستهٔ تقلید بیابیم.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که «مسیح .‏ .‏ .‏ سرمشقی گذاشت تا بر آثار قدمهای وی پا نهید.‏»—‏۱پِطرُس ۲:‏۲۱‏.‏

۱۱.‏ عیسی چگونه ثابت کرد که «شبان نیکو» بود؟‏

^۱۱ سوم این که عیسی چنان که خود گفت حقیقتاً «شبان نیکو» بود.‏ (‏یوحنا ۱۰:‏۱۴‏)‏ این تشبیه عیسی،‏ برای مردم آن زمان به راحتی قابل درک بود.‏ یک شبان برای نگهداری از گوسفندانی که به او سپرده می‌شد،‏ باید سخت تلاش می‌کرد.‏ ‹شبانی نیکو› برای رفاه و امنیت گله‌اش،‏ از جان مایه می‌گذاشت.‏ داود یکی از نیاکان عیسی نیز که در جوانی شبانی می‌کرد،‏ چند بار با به خطر انداختن جان خود گله‌اش را از چنگ حیوانات درنده رهانید.‏ (‏۱سموئیل ۱۷:‏۳۴-‏۳۶‏)‏ عیسی برای نجات پیروانش پا از این نیز فراتر گذاشت.‏ او جان خود را در راه آنان داد.‏ (‏یوحنا ۱۰:‏۱۵‏)‏ چند رهبر می‌شناسید که چنین ایثاری از خود نشان دهند؟‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ یک شبان از چه نظر گوسفندان خود را می‌شناسد و چرا می‌توان گفت که گوسفندان نیز شبان خود را می‌شناسند؟‏ ب)‏ چرا شما دوست دارید که عیسی راهنمایتان باشد؟‏

^۱۲ عیسی به مفهوم دیگری نیز «شبان نیکو» بود.‏ او گفت:‏ «من گوسفندان خود را می‌شناسم و گوسفندان من مرا می‌شناسند.‏» (‏یوحنا ۱۰:‏۱۴‏)‏ کمی روی این تشبیه عیسی تأمّل کنید.‏ شاید از دید شما در یک گلهٔ گوسفند،‏ گوسفندان همگی همشکل و یکسانند؛‏ اما شبانِ گله یک‌یک آن گوسفندان را به خوبی می‌شناسد.‏ می‌داند که کدام یک آبستن است و به زودی برای زایمان به کمک نیاز دارد،‏ کدام یک به تازگی زخمی شده یا مریض بوده است و کدام برّه هنوز برای پیمودن راه ضعیف و ناتوان است و باید او را در آغوش خود حمل کند.‏ گوسفندان نیز شبان خود را می‌شناسند.‏ آن‌ها هرگز صدای شبان خود را با صدای شبانی دیگر اشتباه نمی‌گیرند.‏ اگر در بانگ صدای او نهیب و هشداری بشنوند،‏ به سرعت عکس‌العمل نشان می‌دهند.‏ شبان می‌داند آن‌ها را به کجا هدایت کند.‏ او می‌داند کدام چراگاه‌ها سرسبزتر،‏ کدام چشمه‌سارها پرآب‌تر و کدام مراتع امن‌تر است.‏ گوسفندان نیز به هر کجا که او آن‌ها را هدایت کند،‏ می‌روند.‏ آری،‏ گوسفندان تا زمانی که شبانشان در کنار آن‌هاست احساس امنیت می‌کنند.‏ —‏ مزمور ۲۳‏.‏

^۱۳ آیا می‌خواهید شخصی با خصوصیات این شبان دلسوز،‏ راهنما و رهبر شما باشد؟‏ عیسی در مراقبت و محافظت از پیروانش سابقه‌ای درخشان دارد.‏ این شبان نیکو وعده داده است که اکنون و تا به ابد شما را به زندگی‌ای شاد و هدفمند رهنمون سازد.‏ (‏یوحنا ۱۰:‏۱۰،‏ ۱۱؛‏ مکاشفه ۷:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ به راستی پیروی از مسیح به چه معناست؟‏

پیروی از مسیح به چه معناست؟‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ برای پیروی از مسیح،‏ چرا تنها خود را مسیحی خواندن یا داشتن دلبستگی شدید به عیسی کافی نیست؟‏

^۱۴ امروزه صدها میلیون نفر خود را مسیحی می‌خوانند و به احتمال زیاد تصوّر می‌کنند که دعوت عیسی را پذیرفته‌اند.‏ شاید در نوزادی به خواست والدینشان در کلیسایی غسل تعمید گرفته و هنوز به آن کلیسا تعلّق داشته باشند یا شاید حتی ادعا کنند که دلبستگی شدیدی به عیسی در خود حس می‌کنند و او را ناجی خود می‌دانند.‏ آیا می‌توان چنین افرادی را واقعاً پیرو مسیح خواند؟‏ آیا منظور عیسی از پیروی او همین بود؟‏ خیر،‏ پیروی از عیسی مفهوم بسیار عمیق‌تری دارد.‏

^۱۵ کشورهایی را در نظر بگیرید که اکثر جمعیتشان خود را مسیحی می‌خوانند.‏ آیا این ملت‌ها حقیقتاً از تعالیم مسیح اطاعت می‌کنند؟‏ خیر.‏ در میان این ملت‌ها همان بی‌عدالتی،‏ نفرت،‏ ظلم و جنایتی دیده می‌شود که در میان دیگر ملل جهان وجود دارد.‏ رهبر هند،‏ مهانداس گاندی که آیینش هندو بود،‏ چنین گفت:‏ «من هیچ کس را نمی‌شناسم که در خدمت به بشریت به پای عیسی برسد.‏ در واقع مشکل مسیحیت نیست.‏ مشکل،‏ شما مسیحیان هستید،‏ شما حتی بویی هم از تعالیم مسیح نبرده‌اید.‏»‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ کسانی که خود را مسیحی می‌خوانند اغلب چه ضعفی دارند و چه امری پیروان واقعی مسیح را از آنان متمایز می‌کند؟‏

^۱۶ عیسی اشاره کرد که پیروان واقعی او را بیش از هر چیز از اعمالشان می‌توان شناخت،‏ نه فقط از کلام یا نامی که بر خود می‌گذارند.‏ برای نمونه عیسی گفت:‏ «نه هر که مرا ‹سرورم،‏ سرورم› خطاب کند به پادشاهی آسمان راه یابد،‏ بلکه تنها آن که ارادهٔ پدر مرا که در آسمان است،‏ به‌جا آوَرَد.‏» (‏مَتّی ۷:‏۲۱‏)‏ چرا بسیاری از کسانی که عیسی را سَرور خود می‌خوانند،‏ خواست و ارادهٔ پدر او را به جا نمی‌آورند؟‏ بار دیگر مرد ثروتمندی را که نزد عیسی آمد به خاطر آورید.‏ ضعف آن مرد را می‌توان در اغلب کسانی که خود را مسیحی می‌خوانند نیز یافت؛‏ یعنی نداشتن محبت قلبی به عیسی و پدر او.‏

^۱۷ اما،‏ مگر میلیون‌ها نفر از کسانی که خود را مسیحی می‌خوانند،‏ مدعی نیستند که قلباً مسیح را دوست دارند؟‏ واضح است که دوست داشتن عیسی و یَهُوَه فقط در کلام نیست.‏ عیسی گفت:‏ «اگر کسی مرا دوست بدارد،‏ کلام مرا نگاه خواهد داشت.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۲۳‏)‏ سپس بار دیگر خود را در نقش شبان معرفی کرد و گفت:‏ «گوسفندان من به صدای من گوش فرامی‌دهند؛‏ من آنها را می‌شناسم و آنها از پی من می‌آیند.‏» (‏یوحنا ۱۰:‏۲۷‏)‏ آری،‏ محبت واقعی به مسیح تنها در کلام و احساس خلاصه نمی‌شود،‏ بلکه بیش از هر چیز با اعمال شخص ثابت می‌شود.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ شناخت عیسی چه تأثیری بر ما دارد؟‏ ب)‏ هدف این کتاب چیست؟‏ پ)‏ آنانی که سال‌هاست از مسیح پیروی می‌کنند،‏ از این کتاب چه بهره‌ای خواهند برد؟‏

^۱۸ البته باید این حقیقت را بدانیم که اعمال ما بازتاب شخصیت باطنی ماست.‏ پس کار را باید از سرچشمه،‏ یعنی دلمان آغاز کنیم.‏ به چه صورت؟‏ عیسی گفت:‏ «این است حیات جاویدان،‏ که تو را،‏ تنها خدای حقیقی،‏ و عیسی مسیح را که فرستاده‌ای،‏ بشناسند.‏» (‏یوحنا ۱۷:‏۳‏)‏ کسب شناختی درست از عیسی و تعمّق در آنچه می‌آموزیم،‏ دل یا شخصیت باطنی ما را شکل می‌دهد.‏ این شناخت،‏ محبت عیسی را در دلمان بیشتر و عمیق‌تر و انگیزهٔ ما را در پیروی از او قوی‌تر و استوارتر می‌سازد.‏

^۱۹ هدف این کتاب نیز همین است.‏ هدف آن بیان شرحی کامل از زندگی و خدمت عیسی نیست،‏ بلکه ارائهٔ تصویری روشن از چگونگی پیروی از اوست.‏b این کتاب به گونه‌ای طراحی شده است که بتوانیم با کمک آن خود را در آینهٔ کلام خدا ببینیم و صادقانه به این سؤال پاسخ دهیم:‏ ‹آیا حقیقتاً عیسی را پیروی می‌کنم؟‏› (‏یعقوب ۱:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ شاید سالیان سال است که عیسی را شبان و راهنمای خود می‌دانید.‏ اما آیا موافق نیستید که همواره می‌توان در پیروی از عیسی پیشرفت کرد؟‏ کتاب مقدّس ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «خود را بیازمایید تا ببینید آیا در ایمان هستید یا نه.‏ خود را محک بزنید.‏» (‏۲قُرِنتیان ۱۳:‏۵‏)‏ آیا اطمینان دارید که مطابق راهنمایی‌های شبان نیکو و دلسوز،‏ رهبری که یَهُوَه برگزیده است،‏ عمل می‌کنید؟‏ اطمینان یافتن از این امر ارزش هر زحمتی را دارد.‏

۲۰.‏ در فصل بعد به چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

^۲۰ امید است که مطالعهٔ این کتاب بر محبت شما به عیسی مسیح و یَهُوَه خدا بیفزاید.‏ این محبت در هر قدمی که در زندگی برمی‌دارید،‏ انگیزه و راهنمای شما خواهد بود و در این دنیای تاریک رو به نابودی،‏ روشن‌ترین راه را برای رسیدن به رضایت و آرامش پیش رویتان خواهد نهاد.‏ از این طریق می‌توانید یَهُوَه را که چنین شبان نیکویی برایمان برگزیده است،‏ تا ابد جلال دهید و ستایش کنید.‏ البته بدیهی است که برای کسب شناخت بیشتر در مورد مسیح،‏ باید پایه‌های شناختمان را بر زیربنایی درست استوار سازیم.‏ پس بجاست که در فصل ۲ به بررسی نقش عیسی در مقصود عالمگیر یَهُوَه بپردازیم.‏