فصل ۱۴
«به اتفاق آرا تصمیم گرفتیم»
هیئت اداره‌کننده چطور توانستند دربارهٔ موضوع ختنه تصمیم بگیرند و اتحاد جماعت‌ها را حفظ کنند؟
بر اساس اعمال ۱۵:۱۳-۳۵
۱، ۲. الف) هیئت اداره‌کننده در اورشلیم به چه سؤالاتی باید جواب می‌داد؟ ب) چه چیزی به آن برادران کمک کرد که بتوانند تصمیم درست را بگیرند؟
همه منتظر بودند ببینند چه تصمیمی گرفته می‌شود. رسولان و پیران در یک اتاق در اورشلیم دور هم جمع شده بودند و به هم نگاه می‌کردند. آن‌ها می‌دانستند که این، تصمیم مهمی است. موضوع ختنه سؤال‌های مهمی را پیش آورده بود. آیا مسیحیان هنوز باید از قانون شریعت پیروی می‌کردند؟ آیا یَهُوَه بین مسیحیان یهودی‌نژاد و بقیهٔ مسیحیان فرق می‌گذاشت؟
۲ آن برادران اطلاعات مهمی در دست داشتند. آن‌ها در مورد پیشگویی‌های کتاب مقدّس صحبت کرده بودند. همین طور شواهدی را بررسی کرده بودند که نشان می‌داد یَهُوَه غیریهودیان را هم بین قومش پذیرفته است. هر کس، هر چیزی را که می‌دانست گفته بود. پس آن‌ها همهٔ اطلاعات لازم را برای تصمیم‌گیری در دست داشتند. روح مقدّس یَهُوَه واضح و روشن به آن‌ها نشان می‌داد که تصمیم درست چیست. آیا آن برادران راهنمایی روح مقدّس یَهُوَه را دنبال می‌کردند؟
۳. ما از اعمال باب ۱۵ چه یاد می‌گیریم؟
۳ آن برادران به ایمان و شجاعت زیادی نیاز داشتند تا بتوانند راهنمایی روح مقدّس یَهُوَه را دنبال کنند، چون تصمیمشان باعث می‌شد که رهبران مذهبی، از آن‌ها بیشتر متنفر بشوند. همین طور بعضی از اعضای جماعت که می‌خواستند دیگران قانون شریعت را رعایت کنند، ممکن بود با تصمیمشان مخالفت کنند. بیایید با هم ببینیم که هیئت اداره‌کننده چه کار کردند و برای هیئت اداره‌کننده در زمان ما چه الگویی گذاشتند. این الگو برای تصمیم‌گیری و مقابله با مشکلات به ما هم کمک می‌کند.
«این با گفته‌های پیامبران هماهنگ است» (اعما ۱۵:۱۳-۲۱)
۴، ۵. یعقوب از کدام آیه‌ها نقل‌قول کرد؟
۴ یعقوب برادر ناتنی عیسی شروع به صحبت کرد.a ظاهراً او مجری جلسه بود و چیزهایی را که تا الآن گفته شده بود، خلاصه کرد. او به برادران گفت: «شَمعون با جزئیات برایمان توضیح داد که چطور خدا برای اولین بار به غیریهودیان توجه کرد تا از بین آن‌ها قومی برای نامش به وجود آورد. این با گفته‌های پیامبران هماهنگ است.»—اعما ۱۵:۱۴، ۱۵.
۵ حرف‌های شمعونِ پِطرُس و گزارش‌های پولُس و بَرنابا، یعقوب را به یاد نوشته‌های مقدّسی انداخت که در تصمیم‌گیری به برادران کمک می‌کرد. (یو ۱۴:۲۶) یعقوب بعد از این که گفت: «این با گفته‌های پیامبران هماهنگ است،» از عاموس ۹:۱۱ و ۱۲ نقل‌قول کرد. در آن زمان، کتاب عاموس بخشی از نوشته‌های عبری بود که نوشته‌های پیامبران نامیده می‌شد. (مت ۲۲:۴۰؛ اعما ۱۵:۱۶-۱۸) امروزه وقتی ما همین آیه‌ها را در کتاب عاموس می‌خوانیم، کمی فرق دارد. چون به احتمال زیاد یعقوب از ترجمهٔ سَبْعینی نقل‌قول می‌کرد.
۶. نوشته‌های مقدّس چطور به برادران کمک کرد که بفهمند خواست یَهُوَه چیست؟
۶ یَهُوَه از طریق عاموس پیشگویی کرده بود، زمانی می‌رسد که ‹خیمهٔ داوود را دوباره برپا می‌کند›؛ یعنی پادشاهی مسیح را به کسی می‌دهد که از نسل داوود است. (حز ۲۱:۲۶، ۲۷) آیا قرار بود یَهُوَه دوباره فقط یهودیان را قوم برگزیده‌اش کند؟ نه، در ادامهٔ این پیشگویی آمده: ‹یَهُوَه غیریهودیانی را که نام او بر آن‌هاست› دور هم جمع می‌کند. پِطرُس درست قبل از این توضیح داده بود که خدا بین مسیحیان یهودی‌نژاد و غیریهودی هیچ فرقی نگذاشت، چون دل مسیحیان غیریهودی را هم به خاطر ایمانشان پاک کرد. (اعما ۱۵:۹) به عبارت دیگر، خواست خدا این بود که هم یهودیان و هم غیریهودیان در کنار هم وارث پادشاهی مسیح شوند. (روم ۸:۱۷؛ افس ۲:۱۷-۱۹) در هیچ کدام از پیشگویی‌ها نیامده بود که غیریهودیان باید حتماً ختنه می‌شدند تا بتوانند وارث پادشاهی مسیح بشوند.
۷، ۸. الف) یعقوب چه پیشنهادی داد؟ ب) آیا یعقوب داشت به جای همه تصمیم می‌گرفت؟ توضیح دهید.
۷ یعقوب با کمک پیشگویی‌های کتاب مقدّس و گزارش‌هایی که از پِطرُس، پولُس و بَرنابا شنید، گفت: «به همین دلیل، عقیدهٔ من این است که شرایط را برای غیریهودیانی که به سوی خدا آمده‌اند، سخت نکنیم. فقط برایشان بنویسیم که از آنچه به بت‌پرستی آلوده است، از اعمال نامشروع جنسی، از حیوانات خفه‌شده و از خون بپرهیزند؛ چون از زمان‌های قدیم کسانی بوده‌اند که نوشته‌های موسی را موعظه می‌کردند. همین الآن هم آن نوشته‌ها هر هفته در روز شَبّات در کنیسه‌ها با صدای بلند خوانده می‌شود.»—اعما ۱۵:۱۹-۲۱.
۸ وقتی یعقوب گفت: «عقیدهٔ من این است،» آیا داشت از اختیاراتش پا فراتر می‌گذاشت و به عنوان مجری آن جلسه به جای همه تصمیم می‌گرفت؟ به هیچ‌وجه. یعقوب فقط نظرش را گفت تا آن‌ها بتوانند بر اساس نوشته‌های مقدّس و چیزهایی که شنیده بودند، تصمیم بگیرند.
۹. پیشنهاد یعقوب چه فایده‌ای داشت؟
۹ یعقوب پیشنهاد خوبی داد، چون رسولان و پیران جماعت هم آن را تأیید کردند. تصمیم آن‌ها چه فایده‌ای برای جماعت‌ها داشت؟ یک فایدهٔ آن این بود که شرایط را برای مسیحیان غیریهودی سخت نمی‌کرد؛ چون لازم نبود که از قانون شریعت پیروی کنند. (اعما ۱۵:۱۹) فایدهٔ دیگرش این بود که تصمیم آن‌ها نشان می‌داد که وجدان مسیحیان یهودی‌نژاد را هم در نظر گرفته بودند؛ چون آن‌ها سال‌ها نوشته‌های موسی را می‌شنیدند که ‹هر هفته در روز شَبّات در کنیسه‌ها با صدای بلند خوانده می‌شد.›b (اعما ۱۵:۲۱) مطمئناً این تصمیم، مسیحیان یهودی‌نژاد و مسیحیان غیریهودی را به هم نزدیک‌تر می‌کرد. اما مهم‌تر از همه این تصمیم یَهُوَه را خوشحال می‌کرد؛ چون با خواستش هماهنگ بود. آن‌ها مشکلی را که می‌توانست صلح و اتحاد برادران و خواهران را به خطر بیندازد، به بهترین شکل حل کردند. چه نمونهٔ فوق‌العاده‌ای برای جماعت‌های امروز!
آلبرت شِرودِر در کنگرهٔ بین‌المللی ۱۹۹۸
۱۰. امروزه هیئت اداره‌کننده چطور مثل هیئت اداره‌کننده در قرن اول عمل می‌کند؟
۱۰ همان طور که در فصل قبل دیدیم، امروزه هیئت اداره‌کننده مثل قرن اول، برای هر موضوعی از یَهُوَه و سر جماعت، عیسی راهنمایی می‌خواهند.c (۱قر ۱۱:۳) آن‌ها چطور این کار را انجام می‌دهند؟ برادر آلبرت شِرودِر از سال ۱۹۷۴ تا مارس ۲۰۰۶ که زندگی‌اش روی زمین تمام شد و به آسمان رفت، عضو هیئت اداره‌کننده بود. او گفت: «هیئت اداره‌کننده هر چهارشنبه با هم جلسه دارند. آن‌ها این جلسه را با دعا شروع می‌کنند و از یَهُوَه می‌خواهند که با روح مقدّسش راهنمایی‌شان کند. آن‌ها هر صحبتی که می‌کنند و هر تصمیمی که می‌گیرند، هماهنگ با کتاب مقدّس است.» برادر میلتُن هِنشِل هم برای مدت طولانی عضو هیئت اداره‌کننده بود و در مارس ۲۰۰۳ زندگی‌اش روی زمین تمام شد و به آسمان رفت. او از دانش‌آموزان صد و یکمین دورهٔ جِلعاد این سؤال مهم را پرسید: «آیا روی زمین سازمان دیگری هست که هیئت اداره‌کننده‌اش برای تصمیم‌گیری از کتاب مقدّس راهنمایی بگیرند؟» جواب این سؤال روشن و واضح است.
دو نفر را انتخاب کردند و فرستادند (اعما ۱۵:۲۲-۲۹)
۱۱. تصمیم هیئت اداره‌کننده چطور در جماعت‌ها اعلام شد؟
۱۱ هیئت اداره‌کننده در اورشلیم به اتفاق آرا در مورد موضوع ختنه تصمیم گرفتند. این تصمیم باید واضح و روشن و به شکل مثبت و تشویق‌کننده در جماعت‌ها اعلام می‌شد تا اتحاد برادران حفظ بشود. هیئت اداره‌کننده چطور این کار را انجام دادند؟ کتاب مقدّس می‌گوید: «رسولان و پیران جماعت همراه با تمام اعضای جماعت تصمیم گرفتند که دو نفر را از بین خودشان انتخاب کنند و آن‌ها را همراه پولُس و بَرنابا به اَنطاکیه بفرستند. آن‌ها یهودای معروف به بَرسابا و سیلاس را که بین برادرانشان مسئولیت‌های مهمی به عهده داشتند، انتخاب کردند.» علاوه بر این، هیئت اداره‌کننده یک نامه نوشتند که این برادران در تمام جماعت‌های اَنطاکیه، سوریه و کیلیکیه بخوانند.—اعما ۱۵:۲۲-۲۶.
۱۲، ۱۳. الف) فرستادن بَرسابا و سیلاس چه فایده‌ای داشت؟ ب) نامهٔ هیئت اداره‌کننده چه نتیجه‌ای داشت؟
۱۲ بَرسابا و سیلاس «بین برادرانشان مسئولیت‌های مهمی به عهده داشتند.» پس صلاحیت آن را داشتند که به عنوان نمایندهٔ هیئت اداره‌کننده فرستاده شوند. حضور این چهار برادر در جماعت‌ها نشان می‌داد که هیئت اداره‌کننده فقط راه‌حلی برای مشکل ختنه به جماعت‌ها نداده بود، بلکه یک دستورالعمل جدید به همهٔ جماعت‌ها فرستاده بود. انتخاب این برادران، در واقع اتحاد مسیحیان غیریهودی را با برادران یهودی‌نژادشان در اورشلیم بیشتر می‌کرد. تصمیم هیئت اداره‌کننده واقعاً حکیمانه و پر از مهر و محبت بود و بدون شک صلح و اتحاد برادران و خواهران را بیشتر کرد.
۱۳ این نامه، دستورالعملی روشن و واضح برای مسیحیان غیریهودی هم بود. آن‌ها، هم تصمیم هیئت اداره‌کننده را دربارهٔ ختنه فهمیدند، هم متوجه شدند که باید چه کار کنند تا یَهُوَه به آن‌ها برکت بدهد. در بخش مهمی از این نامه آمده بود: «ما با هدایت روح‌القدس صلاح دیدیم که بار بیشتری روی دوش شما نگذاریم، جز این نکات ضروری: از آنچه برای بت‌ها قربانی می‌شود، از خون، از حیوانات خفه‌شده و از اعمال نامشروع جنسی بپرهیزید. اگر با دقت از این چیزها پرهیز کنید در کارهایتان موفق می‌شوید. با آرزوی سلامتی برای شما!»—اعما ۱۵:۲۸، ۲۹.
۱۴. شاهدان یَهُوَه چطور در این دنیای پر از تفرقه با هم متحدند؟
۱۴ امروزه بیشتر از ۸٬۰۰۰٬۰۰۰ شاهد یَهُوَه در سراسر دنیا در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ جماعت خدمت می‌کنند. اما با هم متحدند، چون اعتقاد و فعالیت مشترکی دارند. در این دنیای آشفته و پر از تفرقه، چطور چنین اتحادی ممکن است؟ دلیل اصلی آن این است که عیسی، سر جماعت از طریق غلام امین و دانا یا همان هیئت اداره‌کننده دستورالعمل‌های روشن و مشخصی به ما می‌دهد. (مت ۲۴:۴۵-۴۷) دلیل دیگرش این است که ما شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا با میل و رغبت از این دستورالعمل‌ها اطاعت می‌کنیم.
«از پیام دلگرم‌کنندهٔ آن خیلی شاد شدند» (اعما ۱۵:۳۰-۳۵)
۱۵، ۱۶. واکنش جماعت‌ها به راهنمایی هیئت اداره‌کننده چه بود و چرا؟
۱۵ در ادامهٔ گزارش اعمال آمده که آن چهار برادر از اورشلیم به اَنطاکیه رفتند و «همهٔ شاگردان را دور هم جمع کردند و نامه را به آن‌ها دادند.» وقتی برادران و خواهران در اَنطاکیه دستورالعمل هیئت اداره‌کننده را شنیدند، چه واکنشی نشان دادند؟ «وقتی آن‌ها نامه را خواندند، از پیام دلگرم‌کنندهٔ آن خیلی شاد شدند.» (اعما ۱۵:۳۰، ۳۱) بعد یهودا (معروف به بَرسابا) و سیلاس «با سخنرانی‌های زیادی که اجرا کردند، برادران آنجا را تشویق و تقویت کردند.» این دو برادر مثل بَرنابا، پولُس و بقیه «پیامبر» نامیده شدند. چون پیام خدا را به همه اعلام کردند.—اعما ۱۳:۱؛ ۱۵:۳۲؛ خرو ۷:۱، ۲.
۱۶ یَهُوَه به تصمیم هیئت اداره‌کننده برکت داد. در نتیجه همهٔ جماعت‌ها تشویق و تقویت شدند. چرا؟ دلیلش راهنمایی مشخص و به موقع هیئت اداره‌کننده بر اساس کلام خدا و هدایت روح‌القدس بود. علاوه بر آن، هیئت اداره‌کننده برادرانی را فرستاد تا این راهنمایی را با محبت و دلسوزی به گوش جماعت‌ها برسانند.
۱۷. سرپرستان حوزه چطور نمونهٔ پولُس، بَرنابا، یهودا و سیلاس را دنبال می‌کنند؟
۱۷ امروزه هم هیئت اداره‌کننده به موقع راهنمایی‌های لازم را به برادران و خواهران در سراسر دنیا می‌رساند. آن‌ها وقتی تصمیمی می‌گیرند، مشخص و واضح آن را به جماعت‌ها اعلام می‌کنند. آن‌ها بعضی وقت‌ها این کار را از طریق سرپرستان حوزه انجام می‌دهند. این برادران، با ازخودگذشتگی از یک جماعت به جماعت دیگری می‌روند و دستورالعمل‌های مشخص را به آن‌ها می‌دهند و تشویقشان می‌کنند. آن‌ها مثل پولُس و بَرنابا وقت زیادی را همراه برادران و خواهران در موعظه می‌گذرانند و ‹به مردم تعلیم می‌دهند و خبر خوش کلام یَهُوَه را اعلام می‌کنند.› (اعما ۱۵:۳۵) همین طور مثل یهودا و سیلاس «سخنرانی‌های زیادی» می‌دهند و برادران و خواهران را تشویق و تقویت می‌کنند.
۱۸. ما چطور می‌توانیم از برکت یَهُوَه برخوردار شویم؟
۱۸ در دنیایی که پر از تفرقه است شاهدان یَهُوَه چطور توانسته‌اند صلح و اتحادشان را همچنان حفظ کنند؟ یعقوب در این مورد نوشت: ‹حکمتی که از طرف خداست، در وهلهٔ اول پاک و بعد صلحجو، معقول و آمادهٔ اطاعت است. کسانی که با دیگران رابطهٔ صلح‌آمیزی دارند، بذر صلح را می‌کارند و درستکاری را درو می‌کنند.› (یعقو ۳:۱۷، ۱۸) شاید یعقوب بعدها موقع نوشتن این آیه‌ها، به جلسهٔ اورشلیم فکر می‌کرد. به هر حال از گزارش اعمال باب ۱۵ یاد می‌گیریم که فقط با اتحاد و همکاری می‌توانیم از برکت یَهُوَه برخوردار شویم.
۱۹، ۲۰. الف) از کجا می‌دانیم که صلح و اتحاد دوباره در جماعت اَنطاکیه برقرار شد؟ ب) پولُس و بَرنابا حالا چه کار می‌توانستند بکنند؟
۱۹ بعد از این که تصمیم هیئت اداره‌کننده در جماعت اَنطاکیه اعلام شد، صلح و اتحاد در آن جماعت برقرار شد. برادران جماعت اَنطاکیه به جای مخالفت با یهودا و سیلاس آن‌ها را به گرمی پذیرفتند. در ادامهٔ گزارش می‌خوانیم: «یهودا و سیلاس مدتی در آنجا ماندند. بعد برادران، آن‌ها را به سلامت راهی سفر کردند تا پیش کسانی که آن‌ها را فرستاده بودند برگردند.» (اعما ۱۵:۳۳) مطمئناً برادران در اورشلیم وقتی گزارش سفر یهودا و سیلاس را شنیدند، خیلی خوشحال شدند. این دو برادر، با کمک و لطف یَهُوَه توانستند مأموریتشان را با موفقیت انجام بدهند.
۲۰ بعد از این که موضوع ختنه حل شد، پولُس و بَرنابا در اَنطاکیه ماندند. آن‌ها دیگر می‌توانستند روی موعظه تمرکز کنند و این فعالیت را سرپرستی کنند. امروزه سرپرستان حوزه هم همین کار را می‌کنند. (اعما ۱۳:۲، ۳) آن‌ها واقعاً برکت بزرگی برای جماعت‌ها هستند. در فصل بعد می‌بینیم که یَهُوَه چه مأموریت‌ها و برکت‌های دیگری به این دو برادر وفادار داد.
امروزه مسیحیان از راهنمایی‌های هیئت اداره‌کننده و نمایندگانشان فایده می‌برند
a کادر «یعقوب، ‹برادر سَرورمان عیسی›» ملاحظه شود.
b اشارهٔ یعقوب به نوشته‌های موسی خیلی عاقلانه بود. چون نوشته‌های موسی، هم شامل شریعت بود و هم گزارش‌هایی قبل از شریعت که خواست یَهُوَه برای همهٔ انسان‌ها را نشان می‌داد. مثلاً دید خدا در مورد خون، زنا و بت‌پرستی به روشنی در کتاب پیدایش آمده است. (پیدا ۹:۳، ۴؛ ۲۰:۲-۹؛ ۳۵:۲، ۴) پس یَهُوَه اصولی را به همهٔ انسان‌ها داده بود که چه یهودی و چه غیریهودی باید از آن اطاعت می‌کردند.
c کادر «هیئت اداره‌کننده چطور سازماندهی شده است؟» ملاحظه شود.