عیسی سولُس را انتخاب کرد

سولُس یکی از تابعان امپراتوری روم بود که در شهر تارسوس به دنیا آمده بود.‏ او یک فَریسی بود و اطلاعات زیادی دربارهٔ قوانین یهودیان داشت.‏ سولُس از مسیحیان متنفر بود.‏ او مردان و زنان مسیحی را از خانه‌هایشان بیرون می‌کشید و به زندان می‌انداخت.‏ وقتی گروهی اوباش،‏ استیفان را سنگسار کردند و کشتند،‏ او کنارشان ایستاده بود و تماشا می‌کرد.‏

اما برای سولُس کافی نبود که فقط مسیحیان اورشلیم را دستگیر کند.‏ سولُس از کاهن اعظم خواست که او را به شهر دمشق بفرستد تا مسیحیان آنجا را هم دستگیر کند.‏ وقتی سولُس به دمشق نزدیک شد،‏ یک‌دفعه نور درخشانی دورتادورش تابید و او به زمین افتاد.‏ بعد صدایی شنید که گفت:‏ ‹سولُس،‏ چرا اینقدر مرا اذیت می‌کنی؟‏› سولُس پرسید:‏ ‹تو کی هستی؟‏› آن صدا گفت:‏ ‹من عیسی هستم.‏ به دمشق برو و آنجا به تو گفته می‌شود که چه کار باید بکنی.‏› همان لحظه سولُس کور شد،‏ طوری که باید دستش را می‌گرفتند و او را به داخل شهر می‌بردند.‏

در دمشق،‏ یک مسیحی وفادار به اسم حَنانیا زندگی می‌کرد.‏ عیسی در رؤیایی به او گفت:‏ ‹بلند شو و به خانهٔ یهودا در کوچهٔ «راست» برو و سراغ مردی را بگیر که اسمش سولُس است.‏› حَنانیا گفت:‏ ‹سَرورم،‏ من از خیلی‌ها شنیده‌ام که این مرد شاگردان تو را به زندان می‌اندازد!‏› ولی عیسی به او گفت:‏ ‹پیش او برو.‏ من سولُس را انتخاب کرده‌ام تا خبر خوش پادشاهی خدا را به ملت‌های زیادی اعلام کند.‏›‏

پس حَنانیا سولُس را پیدا کرد و به او گفت:‏ ‹برادرم سولُس،‏ عیسی مرا فرستاده تا چشمانت را باز کنم.‏› همان لحظه سولُس توانست دوباره ببیند.‏ او حقیقت را دربارهٔ عیسی یاد گرفت و پیرو او شد.‏ سولُس تعمید گرفت و مسیحی شد و با برادران مسیحی‌اش در کنیسه‌ها شروع به موعظه کرد.‏ فکرش را بکن که وقتی یهودیان دیدند سولُس دربارهٔ عیسی به مردم تعلیم می‌دهد،‏ چقدر شوکه شدند!‏ آن‌ها گفتند:‏ ‹آیا این همان کسی نیست که شاگردان عیسی را تعقیب می‌کرد؟‏›‏

سولُس سه سال در دمشق موعظه کرد.‏ یهودیان از سولُس متنفر بودند و برای کشتن او نقشه کشیدند.‏ ولی برادران از این نقشه باخبر شدند و به او کمک کردند تا فرار کند.‏ آن‌ها او را در یک سبد گذاشتند و از سوراخی که در دیوار شهر بود،‏ پایین فرستادند.‏

وقتی سولُس به اورشلیم رسید،‏ سعی کرد پیش برادران برود،‏ ولی آن‌ها از او ترسیدند.‏ یک شاگرد مهربان به نام برنابا،‏ سولُس را پیش رسولان برد و آن‌ها را قانع کرد که او واقعاً عوض شده است.‏ سولُس در اورشلیم با شور و شوق زیاد،‏ همراه با جماعت شروع به موعظهٔ خبر خوش کرد.‏ او بعد از مدتی به پولُس معروف شد.‏