انبیای خدا را به عنوان نمونه قرار بده
«ای برادران نمونهٔ زحمت و صبر را بگیرید از انبیائیکه بنام خداوند تکلّم نمودند.» — یعقوب ۵:۱۰.
۱. چه چیزی به خادمان یَهُوَه کمک میکند تا حتی زمانی که تحت شکنجه و آزار قرار میگیرند، خوشحال باشند؟
خادمان یَهُوَه با وجود جوی از دلسردی متداول و جهانی در این ایام آخر، شادی میپراکنند. این به دلیل آن است که آنها میدانند خدا را خشنود میکنند. شاهدان یَهُوَه تحت شکنجه و آزار و در مقابل مخالفت با خدمت روحانی علنیشان نیز تاب میآورند، زیرا میدانند که به سبب عدالت رنج میبرند. عیسی مسیح به پیروانش گفت: «خوشا بحال زحمتکشان برای عدالت زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است. خوشحال باشید چون شما را فُحش گویند و جفا رسانند و بخاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند. خوش باشید و شادئ عظیم نمائید زیرا اجر شما در آسمان عظیم است زیرا که بهمین طور بر انبیای قبل از شما جفا میرسانیدند.» (متی ۵:۱۰-۱۲) در واقع، هرگاه خادمان خدا با تجربههای ایمان مواجه میشوند، آنها را شادی میدانند. — یعقوب ۱:۲،۳.
۲. چه چیزی میتواند بر طبق یعقوب ۵:۱۰ به ما کمک کند تا صبر نشان دهیم؟
۲ یعقوبِ شاگرد نوشت: «ای برادران نمونهٔ زحمت و صبر را بگیرید از انبیائیکه بنام خداوند تکلّم نمودند.» (یعقوب ۵:۱۰) و. ف. اَرنت و ف. و. گینگریش، لغت یونانی (هیپودِایگما) را که در اینجا ‹نمونه› ترجمه شده است، به صورت «سرمشق، الگو، نمونه، به معنای مثبت به عنوان چیزی که شخص را به تقلید از آن برانگیخته یا باید برانگیزد،» توضیح میدهند. همانطور که در یوحنا ۱۳:۱۵ نشان داده شده است، «این بیش از یک سرمشق است. نمونهٔ نخستین و اصلی است.» (فرهنگ الهیات عهد جدید) پس در این صورت، خادمان امروزی یَهُوَه میتوانند انبیای وفادار او را در مورد «زحمت» و «صبر»، به عنوان نمونه قرار دهند. هنگامی که ما زندگی آنان را بررسی میکنیم، چه چیز دیگری را میتوانیم تشخیص دهیم؟ و این چگونه میتواند به ما در فعالیت موعظهمان کمک کند؟
آنها از بدی رنج بردند
۳، ۴. چگونه عاموس نبی در مقابل مخالفت امصیا عکسالعمل نشان داد؟
۳ انبیای یَهُوَه اغلب از بدی و یا بدرفتاری رنج بردند. برای مثال، در قرن نهم ق. د. م.، امصیا کاهن گوسالهپرست، شریرانه با عاموس نبی مخالفت کرد. امصیا به دروغ ادعا کرد که عاموس با این نبوت که پادشاه به وسیلهٔ شمشیر خواهد مرد و اسرائیل به اسیری خواهد رفت، بر ضد یربعام دوم توطئه چیده است. امصیا به طور اهانتآمیز گفت: «ای رائی برو و بزمین یهودا فرار کن و در آنجا نان بخور و در آنجا نبوّت کن. امّا در بیتئیل بار دیگر نبوّت منما چونکه آن مَقْدَس پادشاه و خانهٔ سلطنت میباشد.» عاموس بدون این که از این حملهٔ شدید لفظی بترسد، چنین جواب داد: «من نه نبیّ هستم و نه پسر نبیّ بلکه رمهبان بودم و انجیرهای برّیرا میچیدم. و خداوند مرا از عقب گوسفندان گرفت و خداوند مرا گفت برو و بر قوم من اسرائیل نبوّت نما.» — عاموس ۷:۱۰-۱۵.
۴ روح یَهُوَه به عاموس قدرت داد تا شجاعانه نبوت کند. عکسالعمل امصیا را تصور کن، وقتی عاموس گفت: «کلام خداوند را بشنو تو میگوئی بضدّ اسرائیل نبوّت مکن و بضدّ خاندان اسحق تکلّم منما. لهذا خداوند چنین میگوید زن تو در شهر مرتکب زنا خواهد شد و پسران و دخترانت بشمشیر خواهند افتاد و زمینت به ریسمان تقسیم خواهد شد و تو در زمینِ نجس خواهی مُرد و اسرائیل از زمین خود البتّه به اسیری خواهد رفت.» این نبوت به انجام رسید. (عاموس ۷:۱۶،۱۷) چه شوکی باید به امصیای مرتد وارد شده باشد!
۵. چه شباهتی را میتوان بین موقعیت خادمان امروزی یَهُوَه و عاموس نبی یافت؟
۵ این مشابه با موقعیت قوم یَهُوَه در حال حاضر است. ما به عنوان کسانی که پیامهای خدا را اعلام میکنند، از بدی رنج میبریم، و بسیاری از مردم در مورد فعالیت موعظهمان به طور اهانتآمیز سخن میگویند. درست است، اجازهٔ موعظهٔ ما از طرف مدرسهٔ الهیات نمیآید. بلکه روحالقدس یَهُوَه ما را برمیانگیزد تا بشارت ملکوت را اعلام کنیم. ما نه پیام خدا را تغییر میدهیم و نه آن را تضعیف میکنیم. در عوض، ما مثل عاموس مطیعانه آن را بدون توجه به عکسالعمل شنوندگانمان اعلام میکنیم. — ۲قرنتیان ۲:۱۵-۱۷.
آنها صبر نشان دادند
۶، ۷. الف) نبوت اشعیا چه چیزی را توصیف کرد؟ ب) چگونه خادمان کنونی یَهُوَه مانند اشعیا عمل میکنند؟
۶ انبیای خدا صبر نشان دادند. برای مثال، صبر توسط اشعیا که در قرن هشتم ق. د. م. به عنوان نبی یَهُوَه خدمت میکرد، نشان داده شد. خدا به او گفت: «برو و باین قوم بگو البتّه [به طور مکرر، د ج] خواهید شنید امّا نخواهید فهمید و هرآینه [به طور مکرر، د ج] خواهید نگریست امّا درک نخواهید کرد. دل اینقومرا فربه ساز و گوشهای ایشانرا سنگین نما و چشمان ایشانرا ببند، مبادا با چشمان خود ببینند و با گوشهای خود بشنوند و با دل خود بفهمند و بازگشت نموده شفا یابند.» (اشعیا ۶:۹،۱۰) قوم در واقع این طور عکسالعمل نشان دادند. اما آیا این باعث شد که اشعیا دست از کار بکشد؟ خیر. او ترجیحاً پیامهای اخطاردهندهٔ یَهُوَه را صبورانه و غیورانه اعلام کرد. ترکیب عبری کلام خدا که اندکی پیش ذکر شد، از این عقیده که اعلانات این نبی «دوام طولانی» داشت و مردم «به طور مکرر» شنیدند پشتیبانی میکند. — گِزِنیوس هیبرو گرامر.
۷ امروزه خیلیها درست همان طور نسبت به بشارت عکسالعمل نشان میدهند که مردم نسبت به کلام یَهُوَه که توسط اشعیا ابلاغ شد، عکسالعمل نشان دادند. ولی با وجود این، ما هم مانند آن نبی وفادار، پیغام ملکوت را «به طور مکرر» تکرار میکنیم. ما این کار را با غیرت و استقامت صبورانه انجام میدهیم، زیرا این ارادهٔ خداست.
«هم چنین عمل نمودند»
۸، ۹. موسی نبیِ یَهُوَه از چه لحاظ سرمشق خوبی بود؟
۸ موسای نبی در صبر و اطاعت نمونه بود. او جانب اسرائیلیان اسیر را گرفت، اما باید صبورانه منتظر زمان رهایی آنها میشد. مدت ۴۰ سال در مدیان زندگی کرد، تا زمانی که خدا از او استفاده کرد تا قوم اسرائیل را از اسارت بیرون آورد. وقتی موسی و برادرش هارون در مقابل حاکم مصر ایستادند، آنچه را که خدا دستور داده بود، مطیعانه گفتند و انجام دادند. در حقیقت، «هم چنین عمل نمودند.» — خروج ۷:۱-۶؛ عبرانیان ۱۱:۲۴-۲۹.
۹ موسی صبورانه ۴۰ سالِ سخت اسرائیل را در صحرا تحمل کرد. او مطیعانه راهنمایی الهی را نیز در ساختن خیمهٔ اسرائیل و چیزهای دیگر که در پرستش یَهُوَه به کار میرفت، دنبال کرد. این نبی چنان به دقت از دستورات خدا پیروی کرد که ما میخوانیم: «موسی موافق آنچه خداوند او را امر فرموده بود کرد و هم چنین به عمل آورد.» (خروج ۴۰:۱۶) بیاییم در اجرای خدمت روحانیمان در اتحاد با سازمان یَهُوَه، اطاعت موسی را به یاد بیاوریم و پند پولس رسول را به کار برده ‹مرشدان خود را اطاعت نماییم.› — عبرانیان ۱۳:۱۷.
آنها طرز تلقی مثبتی داشتند
۱۰، ۱۱. الف) چه چیزی نشان میدهد که هوشع نبی طرز تفکری مثبت داشت؟ ب) وقتی به افرادی که در محدودهمان هستند دسترسی پیدا میکنیم، چگونه میتوانیم طرز تلقی مثبتی را حفظ کنیم؟
۱۰ انبیاء، همچنان که پیامهای داوری را میرساندند، باید طرز تلقی مثبتی میداشتند تا به همان نسبت نبوتهایی را که انعکاس توجه محبتآمیز خدا به افراد وفاداری بود که در اسرائیل پراکنده بودند، برسانند. این امر در مورد هوشع که حداقل ۵۹ سال نبی بود حقیقت داشت. او با روشی مثبت به ابلاغ پیامهای یَهُوَه ادامه داد و کتاب نبوی خود را با این کلام خاتمه داد: «کیست مرد حکیم که این چیزها را بفهمد و فهیمیکه آنها را بداند زیرا طریقهای خداوند مستقیم است و عادلان در آنها سلوک مینمایند امّا خطاکاران در آنها لغزش میخورند.» (هوشع ۱۴:۹) بیاییم تا زمانی که یَهُوَه اجازهٔ شهادت دادن به ما میدهد، طرز تلقی مثبتی داشته باشیم و به جستجوی آنهایی که حکیمانه لطف بدون استحقاق از جانب خدا را قبول خواهند کرد، ادامه دهیم.
۱۱ ما برای ‹گشتن به دنبال کسی که شایسته باشد›، باید استقامت به خرج داده و با دید مثبت به مسائل نگاه کنیم. (متی ۱۰:۱۱، انجیل شریف) به عنوان مثال، اگر ما کلیدهایمان را گم میکردیم، برمیگشتیم و در جاهای مختلفی که بودهایم جستجو میکردیم. فقط در صورتی میتوانیم آنها را پیدا کنیم که این کار را به طور مکرر انجام دهیم. بیاییم به طور مشابه با پشتکار به دنبال افراد گوسفندصفت بگردیم. وقتی آنها به بشارت در محدودهای که اغلب روی آن کار شده است پاسخ میدهند، چه شادیی برایمان دارد! و چقدر خوشحالیم که خدا به کار ما در کشورهایی که موانع سابقاً خدمت روحانی عمومی ما را محدود میکرد، برکت میدهد! — غلاطیان ۶:۱۰.
منابع تشویق
۱۲. کدام نبوت یوئیل دارای تکمیلی در قرن بیستم است، و چطور؟
۱۲ گفتههای انبیای یَهُوَه میتوانند تشویق زیادی برای ما در خدمت روحانیمان شوند. برای نمونه، به نبوت یوئیل توجه کن. این نبوت شامل پیامهای داوریی است که به اسرائیلیان مرتد و دیگران در قرن نهم ق. د. م. اشاره میکرد. با این حال به یوئیل نیز وحی شد تا نبوت کند: «[من یَهُوَه] روح خود را بر همهٔ بشر خواهم ریخت و پسران و دختران شما نبوّت خواهند نمود و پیران شما و جوانان شما رؤیاها خواهند دید. و در آن ایّام روح خود را بر غلامان و کنیزان نیز خواهم ریخت.» (یوئیل ۲:۲۸،۲۹) این در مورد پیروان عیسی، از پنطیکاست در سال ۳۳ د. م. به بعد، به حقیقت ثابت شد. و ما چه تکمیل اعظمی از این نبوت را در قرن بیستم میبینیم! امروزه ما میلیونها نفر داریم که پیام یَهُوَه را «نبوت» یا اعلام میکنند — در میان آنها بیش از ۰۰۰,۶۰۰ نفر در خدمت تماموقت پیشگامی هستند.
۱۳، ۱۴. چه چیزی میتواند به مسیحیان جوان کمک کند تا در خدمت موعظه شادی کسب کنند؟
۱۳ بسیاری از اعلامکنندگان ملکوت افراد جوان هستند. همیشه برای آنها آسان نیست که با افراد مسن دربارهٔ کتاب مقدس صحبت کنند. گاهی اوقات به خادمان یَهُوَه که دارای نیروی جوانی هستند گفته شده است: ‹داری وقتت را با موعظه تلف میکنی،› و ‹بهتر است کار دیگری انجام بدهی.› شاهدان جوان یَهُوَه، میتوانند مؤدبانه پاسخ دهند، متأسف هستند که شخص این طور حس میکند. یک واعظ جوان بشارت، مفید میبیند که چنین اضافه کند: «من حس میکنم که از صحبت با افراد مسن مانند شما خیلی فایده و لذت میبرم.» البته، موعظهٔ بشارت مسلماً تلف کردن وقت نیست. زندگیها در معرض خطر هستند. خدا به واسطهٔ یوئیل همچنین اعلام کرد: «واقع خواهد شد هر که نام خداوند را بخواند نجات یابد.» — یوئیل ۲:۳۲.
۱۴ بچههایی که والدینشان را در فعالیت موعظهٔ ملکوت همراهی میکنند، از کمک آنها برای قرار دادن اهداف شخصی استقبال میکنند. چنین جوانانی، قدم به قدم از خواندن یک آیه تا توضیح امیدی که بر اساس کتاب مقدس دارند و همچنین در ارائهٔ نشریهٔ مناسب به افراد علاقمند، پیشرفت میکنند. اعلامکنندگان جوان ملکوت، در حین این که پیشرفت شخصی خود و برکت یَهُوَه را میبینند، در موعظهٔ بشارت شادی زیادی کسب میکنند. — مزمور ۱۱۰:۳؛ ۱۴۸:۱۲،۱۳.
غیرت و انتظار
۱۵. چگونه سرمشق حزقیال میتواند به ما کمک کند تا غیرتمان را برای کار موعظهٔ ملکوت برافروزیم؟
۱۵ انبیای خدا، در نشان دادن غیرت و انتظار — خصوصیاتی که ما امروزه در خدمت روحانیمان به آنها نیاز داریم — نیز نمونه بودند. هنگامی که ما در ابتدا حقیقت را از کلام خدا آموختیم، احتمالاً از غیرتی که ما را برمیانگیخت تا بیباکانه سخن بگوییم، برافروخته بودیم. اما ممکن است از آن موقع سالها گذشته باشد، و ممکن است که ما بارها محدودهٔ شهادتمان را زیر پوشش قرار داده باشیم. شاید حالا افراد کمتری پذیرای پیغام ملکوت باشند. آیا این از غیرت ما کاسته است؟ اگر چنین است، حزقیال نبی را که نامش یعنی «خدا نیرو میدهد»، در نظر بگیر. با این که حزقیال در اسرائیل قدیم با مردم سختدل مواجه شد، اما خدا به او نیرو داد و پیشانی او را به طور مجازی سختتر از سنگ خارا کرد. بنابراین، حزقیال قادر بود خدمت روحانیش را برای خیلیها در سالهای زیادی انجام دهد، خواه مردم گوش دادند خواه ندادند. مثال او نشان میدهد که ما هم میتوانیم همین کار را انجام دهیم، و این میتواند به ما کمک کند تا غیرتمان را برای کار موعظه دوباره برافروزیم. — حزقیال ۳:۸،۹؛ ۲تیموتاؤس ۴:۵.
۱۶. ما کدام طرز تلقی میکاه را باید پرورش دهیم؟
۱۶ میکاه که در قرن هشتم ق. د. م. نبوت کرد، به دلیل صبرش قابل ملاحظه بود. او نوشت: «من بسوی خداوند نگرانم و برای خدای نجات خود انتظار میکشم و خدای من مرا اجابت خواهد نمود.» (میکاه ۷:۷) اطمینان میکاه، در ایمان قوی او ریشه داشت. میکاه مانند اشعیای نبی میدانست خداوند آنچه را که قصد کند، به طور حتم به عمل خواهد آورد. ما هم این را میدانیم. (اشعیا ۵۵:۱۱) پس بیاییم در مورد انجام قولهای خدا، انتظار را پرورش دهیم. و بیاییم بشارت را حتی در مناطقی که مردم علاقهٔ کمی به پیغام ملکوت نشان میدهند، با غیرت موعظه کنیم. — تیطس ۲:۱۴؛ یعقوب ۵:۷-۱۰.
صبر داشتن در حال حاضر
۱۷، ۱۸. کدام سرمشقهای قدیمی و امروزی میتوانند به ما کمک کنند تا صبر نشان دهیم؟
۱۷ بعضی انبیای یَهُوَه صبورانه طی سالها در وظایف خود استقامت نشان دادند، اما انجام نبوت خویش را ندیدند. با این حال، پشتکاری صبورانهٔ آنها در حالی که اغلب از بدرفتاری رنج میبردند، به ما کمک میکند تا درک کنیم که میتوانیم خدمت روحانیمان را به انجام برسانیم. همچنین میتوانیم از سرمشق مسحشدگان وفادار در دهههای اولیهٔ قرن بیستم، فایده ببریم. هرچند امیدهای آسمانی آنها به سرعتی که انتظار داشتند تحقق نیافت، ولی اجازه ندادند یأس دربارهٔ تأخیری ظاهری، غیرتشان را برای انجام ارادهٔ خدا همچنان که او بر آنها آشکار کرد، کاهش دهد.
۱۸ بسیاری از این مسیحیان، طی سالها به طور دائم برج دیدهبانی و مجلهٔ همراه آن، بیدار شوید! (که در گذشته عصر طلایی و سپس تسلی نامیده میشد) را توزیع کردند. آنها غیورانه این مجلههای باارزش را در خیابانها و در خانههای مردم، که امروزه مسیرهای توزیع مجله مینامیم، در دسترس آنها قرار دادند. هنگامی که خواهر مسنی به زندگی زمینیاش خاتمه داد، عابرانی که عادت داشتند او را در حالی که در خیابان شهادت میداد ببینند، جای او را به سرعت خالی یافتند. همان طور که توسط اظهارات حاکی از قدردانی کسانی که خدمت عمومی او را مشاهده کرده بودند، نشان داده شد، او چه شهادتی در طول سالهای زیاد خدمت وفادارانهاش داد! آیا تو به عنوان یک اعلامکنندهٔ ملکوت، به طور منظم برج دیدهبانی و بیدار شوید! را در دست کسانی که در خدمت روحانیت ملاقات میکنی، قرار میدهی؟
۱۹. چگونه عبرانیان ۶:۱۰-۱۲ ما را تشویق میکند؟
۱۹ صبر و خدمت وفادارانهٔ برادرانی را که به عنوان اعضای هیئت ادارهکنندهٔ شاهدان یَهُوَه خدمت میکنند نیز در نظر بگیر. برخی از آنها اکنون در دههٔ نهم یا دهم زندگیشان هستند، اما هنوز اعلامکنندگان ملکوت میباشند که غیورانه به وظایفی که به عهدهٔ آنها گذاشته شده است، اهمیت میدهند. (عبرانیان ۱۳:۷) و در مورد اشخاص مسن دیگر با امید آسمانی و حتی برخی در میان «گوسفندان دیگر» که به سن پیری میرسند، چطور؟ (یوحنا ۱۰:۱۶) آنها میتوانند مطمئن باشند خدا بیانصاف نیست که کارشان و محبتی را که برای اسمش نشان میدهند، فراموش کند. به این امید که شاهدان مسن یَهُوَه همراه با همایمانان جوان در انجام آنچه که میتوانند، پشتکار داشته باشند، و در خدمت خدا ایمان و صبر نشان دهند. (عبرانیان ۶:۱۰-۱۲) سپس، آنها چه به وسیلهٔ رستاخیز، مانند انبیای پیشین، و چه به وسیلهٔ زنده ماندن از «مصیبت عظیم» آینده، پاداش گرانقیمت زندگی ابدی را به دست خواهند آورد. — متی ۲۴:۲۱.
۲۰. الف) تو از «نمونهٔ» انبیاء چه آموختهای؟ ب) صبر نبیگونه چگونه میتواند به ما کمک کند؟
۲۰ انبیای خدا چه نمونهٔ خوبی را برای ما به جا گذاشتهاند! از آنجایی که آنها رنج و زحمت را تحمل کردند، صبر نشان دادند، و خصوصیات خدایی دیگری را نمایان ساختند، این امتیاز را داشتند که به نام یَهُوَه سخن گویند. بیاییم به عنوان شاهدان امروزی او، مانند آنها باشیم و همانقدر مصمم باشیم که حبقوق نبی بود و چنین اظهار کرد: «بر دیدهبانگاه خود میایستم و بر برج برپا میشوم، و مراقب خواهم شد تا ببینم که او [خدا] بمن چه خواهد گفت.» (حبقوق ۲:۱) بیاییم همان طور که صبر نشان میدهیم، ارادهٔ مشابهی را داشته باشیم تا با خوشحالی به بیان نام برجستهٔ آفرینندهٔ اعظممان یَهُوَه، ادامه دهیم. — نحمیا ۸:۱۰؛ رومیان ۱۰:۱۰.
آیا این نکات را درک کردی؟
◻ عاموس نبی چه سرمشق دلیرانهای را قرار داد؟
◻ موسای نبی از چه لحاظ سرمشق بود؟
◻ شاهدان امروزی یَهُوَه چگونه میتوانند مانند عاموس و اشعیا عمل کنند؟
◻ خادمان مسیحی، از رفتار هوشع و یوئیل چه چیزی میتوانند یاد بگیرند؟
◻ ما چطور میتوانیم از سرمشق حزقیال و میکاه فایده ببریم؟