اخراج آیا ضابطه‌ایست از روی محبت؟
«قدّوس قدّوس قدّوس خداوند [یَهُوَه] خدای قادر مطلق.» (مکاشفه ۴:۸) مطابق این توصیف، یَهُوَه منشأ معیارهای مقدس است. این معیارها در «کتب مقدّسه» آمده‌اند و مسیحیان موظف به پیروی از این رهنمودها می‌باشند. در واقع، آنان باید از هر آنچه که در نظر یَهُوَه ناپاک است، اجتناب کنند. — ۲تیموتاؤس ۳:۱۵؛ اشعیا ۵۲:۱۱.
کتاب مقدس بوضوح امر می‌کند: «مثل آن قدّوس که شما را خوانده است خود شما نیز در هر سیرت مقدّس باشید. زیرا مکتوبست مقدّس باشید زیرا که من قدّوسم.» (۱پطرس ۱:۱۵،۱۶) از ۱۹قرن پیش که جماعت مسیحی به وجود آمد تاکنون، مسیحیان واقعی سخت کوشیده‌اند تا از آن در مقابل ناپاکی روحانی و اخلاقی محافظت کنند. — یهودا ۳.
حفاظت به چه دلیل ضروریست؟
همهٔ خدمتگذاران خدا، با وظیفهٔ دشوار پاکیزه نگاه داشتن خود از لحاظ روحانی و اخلاقی روبرو هستند. برای این منظور، باید با سه دشمن نیرومند مقابله کنند یعنی شیطان، دنیای وی و امیال گناهکارانهٔ جسمانی خودشان. (رومیان ۵:۱۲؛ ۲قرنتیان ۲:۱۱؛ ۱یوحنا ۵:۱۹) دنیای شیطان، تو را وسوسه می‌کند تا مرتکب اعمال غیراخلاقی شوی؛ به قبول کردن راههای خود برمی‌انگیزد و ثروت، شهرت، موقعیت، مقام و قدرت به تو ارائه می‌کند. اما اشخاصی که به ادامهٔ پرستش حقیقی مصمم هستند، آنچه را که شیطان عرضه می‌کند، رد کرده و خود را «از آلایش دنیا» نگاه می‌دارند. چرا؟ به این دلیل که می‌خواهند تحت مراقبت محبت‌آمیز سازمان پاک یَهُوَه باقی بمانند. — یعقوب ۱:۲۷؛ ۱یوحنا ۲:۱۵-۱۷.
یَهُوَه تدارک دیده است تا به هر عضوی از جماعت مسیحی که به دلیل ضعفهای انسانی، قربانی وسوسه‌های شیطان می‌گردد، کمک بشود. پیرانی که از لحاظ روحانی واجد شرایط هستند، انتخاب شده‌اند تا جماعت را حفاظت و خطاکاران را به طریقی محبت‌آمیز یاری کنند تا از گناه خود توبه کرده و تغییرات لازم را در جهت بهبودی انجام دهند. باید صبورانه به مسیحیی که مرتکب اعمال اشتباه می‌شود، کمک کرد که توبه کند و روش خود را تغییر دهد. — غلاطیان ۶:۱،۲؛ یعقوب ۵:۱۳-۱۶.
چگونه اخراج، ناشی از محبت است؟
به آن دسته از خدمتگذاران تعمیدگرفتهٔ یَهُوَه که تعمداً طریق شریرانه‌ای را پیش گرفته و حاضر نیستند تغییری در طریق خود ایجاد کنند، باید به عنوان افرادی نگریست که از توبه امتناع کرده و از این رو درخور معاشرت مسیحی نیستند. (با ۱یوحنا ۲:۱۹ مقایسه شود.) نمی‌توان به چنین افرادی اجازه داد که در جماعت پاکیزهٔ مسیحی باقی بمانند و جماعت را آلوده کنند. این افراد باید اخراج بشوند.
شایسته بودن اخراج اشخاصی را که اعمال شریرانه انجام می‌دهند، می‌توان با این وضعیت نشان داد: روزنامهٔ گلاب اَند مِیل شهر تورنتو کانادا، گزارش می‌دهد که به سبب افزایش ضرب و جرح و جرایم خشونت‌آمیز بر ضد دانش‌آموزان، برخی از مدارس سیاستی را اتخاذ کرده‌اند که «ایجاب می‌کند، دانش‌آموزانی که از سلاح استفاده یا تهدید به استفاده از آن را می‌کنند، برای همیشه معزول گردند.» مقصود از این اخراج، حفاظت از دانش‌آموزانی است که می‌خواهند بدون اینکه مورد اعمال خشونت‌آمیز قرار گیرند، از برنامهٔ آموزشی فایده ببرند.
چرا اخراج خطاکاری که توبه نمی‌کند از جماعت، عملیست از روی محبت؟ چنین عملی، ابراز محبت برای یَهُوَه و علاقه برای طریقهای وی است. (مزمور ۹۷:۱۰) اخراج، همچنین نشان‌دهندهٔ محبت برای کسانی است که راه درست را دنبال می‌کنند، زیرا با این عمل، فردی که می‌تواند اثر بدی بر آنان بگذارد، از میان ایشان برداشته می‌شود. اخراج، از خلوص جماعت نیز محفاظت می‌کند. (۱قرنتیان ۵:۱-۱۳) اگر اجازه داده شود که فساد فاحش اخلاقی یا رجاست روحانی در جماعت باقی بماند، جماعت آلوده شده و دیگر مناسب خدمت مقدس به یَهُوَه که قدوس است، نمی‌باشد. به علاوه، اخراج خطاکار ممکن است به او کمک کند تا وخامت راه خودسرانهٔ خود را ببیند، توبه کند و تغییرات لازم را در خود انجام دهد تا دوباره مورد پذیرش جماعت قرار گیرد.
تأثیر آن بر دیگران
یک عضو جماعت با ارتکاب گناه سنگینی مانند زنا، دل یَهُوَه را شاد نمی‌سازد. (امثال ۲۷:۱۱) مسیحیی که تسلیم اعمال غیراخلاقی جنسی می‌شود، یقیناً مانند یوسف، هنگامی که زن فوطیفار سعی کرد او را به همخوابی با خود وادارد، فکر نمی‌کند. واکنش یوسف در آن موقعیت چنین بود: «چگونه مرتکب این شرارت بزرگ بشوم و بخدا خطا ورزم؟» (پیدایش ۳۹:۶-۱۲) یوسف، معیارهای مقدس یَهُوَه را محترم شمرده و از صحنهٔ ماجرا گریخت. بر خلاف آن، بدیهی و آشکار است که یک زانی به علت نداشتن محبت کافی برای خدا، از ارضای شهوت جسمانی خود پرهیز نمی‌کند. — غلاطیان ۵:۱۹-۲۱.
شخصی که دستورات خدا را زیر پای می‌گذارد، اهمیت نمی‌دهد که اقوام معتقدش، از بابت وی، متحمل چه صدمات و دردی می‌شوند. اثر عاطفی آن، بیش از چیزی است که بعضی‌ها یارای تحمل آن را داشته باشند. یک زن مسیحی، بعد از اینکه پی برد، پسرش مرتکب اعمال غیراخلاقی می‌شود، گریه‌کنان گفت: «به نظر می‌آید، تعداد خیلی کمی از برادران و خواهران درک می‌کنند که چقدر احساساتمان جریحه‌دار و زندگی‌مان تباه شده است. . . . دلمان شکسته است.» حیثیت کل یک خانواده ممکن است به خطر بیفتد. احتمال دارد افسردگی و تا حدی احساس گناه، بر اعضای وفادار خانواده مستولی گردد. بدین ترتیب، طریق شریرانهٔ خطاکار دل خانواده را به درد می‌آورد.
کمک از روی محبت برای اعضای خانواده
اعضای مسیحی وفادار خانوادهٔ افراد اخراج‌شده، باید به یاد داشته باشند که اخراج هم نشانهٔ محبت است و هم باعث حفاظت اشخاص می‌گردد. هر گونه تلاش ممکنی برای کمک به خطاکار انجام می‌شود. اما اگر او مطیع خدا نگردد و لجوجانه از توبه کردن سر باز زند، ضرورت ایجاب می‌کند که از جماعت محافظت شود و چارهٔ دیگری نیست جز اینکه جماعت، مطابق هدایت کلام خدا عمل کند: «آن شریر را از میان خود برانید.» (۱قرنتیان ۵:۱۳) همانطور که یک شاهد گفت، «اخراج، موضوع وفاداری به یَهُوَه است.»
اخراج شدن یک عضو خانواده، برای اقوام مسیحی دردناک است. بنابراین، پیران منتخب باید هر آنچه که در توان دارند انجام بدهند تا اقوام مسیحی طراوت روحانی خود را باز یابند. (۱تسالونیکیان ۵:۱۴) پیران می‌توانند برای آنان و با خود آنان دعا بکنند. اغلب امکان آن وجود دارد که این مسیحیان وفادار را ملاقات کرده و با آنان دربارهٔ مطالب سازنده‌ای از نوشته‌های مقدس گفتگو کنند. قبل و بعد از جلسات مسیحی، شبانان گله باید از هر فرصتی استفاده و این عزیزان را از نظر روحانی تقویت کنند. این شبانان، می‌توانند تشویق مضاف بر آن را با همراهی ایشان در خدمت موعظه انجام دهند. (رومیان ۱:۱۱،۱۲) شبانان روحانی باید محبت و عنایتی را که این خادمان وفادار یَهُوَه مستحق آنند، به ایشان ابراز کنند. — ۱تسالونیکیان ۲:۷،۸.
طریق گناهکارانهٔ یک شخص، دلیلی بر آن نیست که به دیگر افراد خانوادهٔ وی که به یَهُوَه وفادار باقی مانده‌اند، بی‌اعتنایی بکنیم. خدا شاؤل، پادشاه شریر اسرائیل را رد کرد، لیکن داوود نگذاشت که این امر بر مهر و عاطفه‌اش برای پسر شاؤل، یوناتان، تأثیر بگذارد. در واقع، پیوند میان داوود و یوناتان بسیار مستحکم شد. (۱سموئیل ۱۵:۲۲،۲۳؛ ۱۸:۱-۳؛ ۲۰:۴۱) بنابراین، همه در جماعت باید از یکدیگر حمایت کرده و به مسیحیانی که اقوامشان در مقابل خدا مرتکب گناه می‌شوند، محبت کنند.
بی‌اعتنایی و نامهربانی نسبت به چنین افراد وفاداری، واقعاً که نشان فقدان محبت است! اعضای وفادار خانواده نیاز بخصوصی به تشویق دارند. آنان ممکن است احساس تنهایی کرده و با وضعیت مشکلی مواجه باشند. شاید بتوانی به آنان تلفن کرده و دربارهٔ یک خبر جالب روحانی یا تجربه‌ای سازنده با ایشان صحبت کنی. اگر شخص اخراج‌شده به تلفن پاسخ داد، خیلی راحت بگو که می‌خواهی با خویشاوند مسیحی او صحبت کنی. می‌توانی اعضای وفادار چنین خانواده‌ای را به یک میهمانی یا به منزل خود برای صرف غذا دعوت کنی. اگر هنگام خرید آنان را ملاقات کردی، می‌توانی از آن فرصت برای اندک گفتگویی سازنده استفاده کنی. به خاطر داشته باش، مسیحیان وفاداری که یکی از خویشاوندانشان اخراج شده است، خود هنوز بخشی از سازمان پاک یَهُوَه هستند. خیلی راحت ممکن است، منزوی و مأیوس بشوند. بنابراین، در هر موقعیتی به آنان ابراز مهر و محبت کن. از احسان به ‹اهل بیت ایمان› باز نایست. — غلاطیان ۶:۱۰.
از ضابطهٔ یَهُوَه قدردانی کن
چقدر باید از یَهُوَه خدا به علت توجه رئوفانهٔ وی برای تک تک افراد خانوادهٔ جهانی پرستش‌کنندگانش، ممنون باشیم. او از روی محبت، به وسیلهٔ سازمان خود ترتیبی داده است تا به ما در درستکار بودن، یاری کند. حتی اگر عضوی از خانواده بعمد گناه ورزد و ضرورت، اخراج وی را از جماعت ایجاب کند، در صورت توبهٔ حقیقی، راه بازگشتی وجود دارد. این مسئله را می‌توان با این مثال روشن ساخت:
پیران سعی کرده بودند به شخصی که ما وی را به استعار آنا می‌نامیم، کمک کنند. لیکن وی به مصرف الکل و استعمال سیگار و مواد مخدر روی آورد. آنا توبه نکرد و در جماعت نماند. چیزی نگذشت که دل آنا برای معاشرت محبت‌آمیز با جماعت پاک یَهُوَه تنگ شد و به یَهُوَه برای کمک دعا کرد. آنا اعتراف می‌کند که کاملاً قدر این موضوع را نمی‌دانست که چقدر پیران به فکر کسانی که منحرف می‌شوند، هستند. آنا دوباره در جلسات حاضر شد و سرانجام توبه کرد. پس از آن، جماعت محافظ و پرمحبت، آنا را به میان خود پذیرفت. آنا بار دیگر، معیار اخلاقی والای یَهُوَه را رعایت می‌کند. او از ابراز محبت پیران سپاسگزاری و همچنین اظهار می‌کند: «نمی‌دانید، چقدر نشریات مسیحی به من کمک کرده است. یقین دارم که یَهُوَه بخوبی به احتیاجات ما رسیدگی می‌کند.»
بلی، خدا راه بازگشتی را برای کسانی که از جماعت اخراج شده ولی بعداً توبه می‌کنند، تدارک دیده است. مشاهده کردیم که اخراج نیز خود، تدارکی از روی محبت است. لیکن، چقدر بهتر است که با نگاه داشتن طرق درستکارانهٔ خدای مقدسمان، از چنین تجربهٔ غم‌انگیزی اجتناب کنیم! امید است که به عنوان عضوی از سازمان پاک و پرمحبت یَهُوَه که محافظ ماست، و به دلیل داشتن امتیاز ستایش وی، همواره سپاسگزار باشیم.
[تصویر در صفحهٔ ۳۱]
آیا به اقوام وفادار کسانی که از جماعت اخراج شده‌اند، ابراز محبت می‌کنی؟