غیرت برای پرستش پاک یَهُوَه
«یَهُوَه که نام او غیور است خدای غیور است.» — خروج ۳۴:۱۴.
۱. خصوصیت اصلی خدا چیست، و چگونه به غیرت او مربوط می‌شود؟
یَهُوَه خود را به عنوان «خدای غیور» توصیف می‌کند. واژه‌ای که در کتاب مقدس آمده است و به معنای «غیرت/ حسادت» است، جنبهٔ منفی را نیز دربر می‌گیرد. ولی خصوصیت اصلی خدا محبت است. (۱یوحنا ۴:۸) بنابراین، هرگونه حس غیرت از جانب او، باید به نفع بشر باشد. در واقع، به این مطلب پی خواهیم برد که غیرت خدا برای صلح و هم‌آهنگی عالم، حیاتی است.
۲. برخی از شیوه‌های ترجمهٔ واژه‌های عبریی که برای «غیرت/ حسادت» به کار برده می‌شوند، کدامند؟
۲ واژه‌های عبریی که برای «غیرت/ حسادت» ذکر شده‌اند، بیش از ۸۰ مرتبه در نوشته‌های مقدس عبرانی یافت می‌شوند. تقریباً نیمی از این ارجاعها به یَهُوَه خدا مربوط می‌شوند. ج. ه. لیوینگستون توضیح می‌دهد: «هنگامی که کلمهٔ غیرت برای خدا به کار می‌رود، مفهوم آن حاکی از احساسی منحرف نیست، بلکه پافشاری بر انحصاری بودن پرستش یَهُوَه است.» (تورات در محیط فرهنگی‌اش) از اینرو، گاهی اوقات ترجمهٔ دنیای جدید، فرم اسمی این کلمهٔ عبری را «پافشاری بر تخصیص انحصاری» ترجمه می‌کند. (حزقیال ۵:۱۳) «غیرت»، ترجمهٔ مناسب دیگری از این کلمه است. — مزمور ۷۹:۵؛ اشعیا ۹:۷.
۳. غیرت از چه راههایی می‌تواند به منظور خوبی به کار آید؟
۳ انسان با توانایی حس غیرت آفریده شد، ولی گناه انسان منجر به تعبیر دیگری از غیرت شد. با وجود این، غیرت انسان می‌تواند به منظور خوبی به کار آید. می‌تواند شخص را برانگیزد تا عزیزی را از نفوذ بد محافظت نماید. به علاوه، انسانها می‌توانند به طور مناسبی برای یَهُوَه و پرستش او غیرت نشان دهند. (۱پادشاهان ۱۹:۱۰) برای بیان درک صحیح چنین غیرتی برای یَهُوَه، این کلمهٔ عبری که به صورت اسم به کار رفته است، می‌تواند ‹تحمل نکردن هیچگونه رقابت› در مورد او، ترجمه شود. — ۲پادشاهان ۱۰:۱۶، د ج.
گوسالهٔ طلایی
۴. حکمی که شامل غیرت عادلانه می‌شود و در شریعتی که خدا به اسرائیل داد چشمگیر بود، چیست؟
۴ پس از اینکه اسرائیلیان شریعت را در کوه سینا دریافت کردند، رویدادی واقع شد که نمونه‌ای از غیرت عادلانه است. بارها به آنان اخطار داده شده بود که خدایان ساخت انسان را پرستش نکنند. یَهُوَه به آنان گفت: «من که یَهُوَه خدای تو میباشم خدای غیور [یا، ‹خدایی که خواهان تخصیص انحصاری است، خدایی که رقابت را تحمل نمی‌کند›، د ج] هستم.» (خروج ۲۰:۵، پاورقی ترجمهٔ دنیای جدید؛ با خروج ۲۰:۲۲، ۲۳؛ ۲۲:۲۰؛ ۲۳:۱۳، ۲۴، ۳۲، ۳۳ مقایسه شود.) یَهُوَه با اسرائیلیان عهدی بست و قول داد که آنان را برکت داده و به سرزمین موعود بیاورد. (خروج ۲۳:۲۲، ۳۱) و آن قوم گفتند: «هر آنچه خداوند گفته است خواهیم کرد و گوش خواهیم گرفت.» — خروج ۲۴:۷.
۵، ۶. الف) هنگامی که اسرائیلیان در کوه سینا اردو زده بودند، چگونه شدیداً گناه کردند؟ ب) چگونه یَهُوَه و پرستش‌کنندگان وفادارش در سینا غیرت عادلانه نشان دادند؟
۵ با این حال، اسرائیلیان نسبت به خدا گناه کردند. آنها هنوز در دامنهٔ کوه سینا اردو زده بودند. موسی روزهای بسیاری روی کوه بود و تعالیم بیشتری از جانب خدا دریافت می‌کرد، و قوم به برادر موسی، هارون فشار آوردند که برای آنها خدایی بسازد. هارون از طلایی که مردم در اختیار او قرار دادند گوساله‌ای ساخت. چنین ادعا شد که این بت، مظهر یَهُوَه است. (مزمور ۱۰۶:۲۰) روز بعد قربانیهایی گذرانده و پیوسته ‹نزد آن سجده کردند.› سپس به «لعب» پرداختند. — خروج ۳۲:۱، ۴، ۶، ۸، ۱۷-۱۹.
۶ در حالی که اسرائیلیان مشغول جشن گرفتن بودند، موسی از کوه پایین آمد. با مشاهدهٔ رفتار ننگین آنان فریاد برآورد: «چه کسی طرف یَهُوَه است؟» (خروج ۳۲:۲۵، ۲۶، د ج) پسران لاوی نزد موسی جمع شدند، و او به آنان دستور داد که شمشیر برداشته و عیاشان بت‌پرست را بکشند. لاویان با نشان دادن غیرتشان برای پرستش پاک خدا، حدود ۳۰۰۰ نفر از برادران مقصرشان را کشتند. یَهُوَه با فرستادن بلایی بر بازماندگان، به این عمل استحکام بخشید. (خروج ۳۲:۲۸، ۳۵) سپس خدا این فرمان را تکرار کرد: «زنهار خدای غیر را عبادت منما زیرا یَهُوَه که نام او غیور است خدای غیور است.» — خروج ۳۴:۱۴.
بَعل فَغور
۷، ۸. الف) چگونه عدهٔ بسیاری از اسرائیلیان در رابطه با بعل فغور مرتکب بت‌پرستی فاحشی شدند؟ ب) بلایی که از جانب یَهُوَه بود، چگونه خاتمه یافت؟
۷ چهل سال بعد، هنگامی که قوم اسرائیل در شرف ورود به سرزمین موعود بود، زنان جذاب موآبی و مدیانی، بسیاری از اسرائیلیان را اغوا کردند تا آمده و از مهمان‌نوازی آنان لذت ببرند. این مردان می‌بایست از معاشرت نزدیک با پرستش‌کنندگان خدایان تقلبی امتناع می‌کردند. (خروج ۳۴:۱۲، ۱۵) در عوض، شتابان ‹مثل گاوی به سلّاخ‌خانه رفتند،› مرتکب زنا با زنان شدند و برای سجده کردن بعل فغور به آنان پیوستند. — امثال ۷:۲۱، ۲۲؛ اعداد ۲۵:۱-۳.
۸ یَهُوَه بلایی فرستاد تا کسانی را که درگیر این پرستش شرم‌آور روابط جنسی شده بودند، بکشد. خدا همچنین به اسرائیلیان بی‌گناه دستور داد که برادران مقصر خویش را بکشند. یکی از رؤسای طایفه‌ها در اسرائیل بنام زِمری، با نافرمانی وقیحانه‌ای یک دختر مدیانی را که دختر رئیس قوم بود به داخل خیمه‌اش برد تا با او رابطهٔ جنسی برقرار کند. فینحاس، کاهن خداترس، با مشاهدهٔ این امر آن جفت فاسد را کشت. پس از آن، بلا متوقف شد و خدا چنین اظهار کرد: «فینحاس . . . خشم مرا از اسرائیلیان برگردانده است؛ او همان خشم غیورانه‌ای را در میان آنان نشان داد که مرا برانگیخت، و به این سبب در غیرت خود، اسرائیلیان را نابود نکردم.» (اعداد ۲۵:۱۱، کتاب مقدس جدید انگلیسی) اگرچه آن قوم از نابودی نجات یافت، ولی حداقل ۰۰۰,۲۳ اسرائیلی مردند. (۱قرنتیان ۱۰:۸) آنها موفق نشدند به امیدی که برای ورود به سرزمین موعود داشتند، دست یابند.
درس عبرت
۹. از آنجایی که قوم اسرائیل و یهودا برای پرستش پاک یَهُوَه غیرت نداشتند، برای آنها چه اتفاقی افتاد؟
۹ متأسفانه، طولی نکشید که اسرائیلیان این درسها را فراموش کردند. آنها ثابت نکردند که برای پرستش پاک یَهُوَه غیرت دارند. «به بتهای خویش غیرت . . . [خدا] را جنبش دادند.» (مزمور ۷۸:۵۸) در نتیجه، در سال ۷۴۰ ق.د.م. یَهُوَه اجازه داد که آشوریان، ده سبط اسرائیل را به اسارت ببرند. پادشاهی اسباط دوگانهٔ یهودا که باقی مانده بود، دچار مجازات مشابهی شد و پایتختشان، اورشلیم، در سال ۶۰۷ ق.د.م. ویران گردید. عدهٔ بسیاری کشته شدند، و بازماندگان برای اسارت به بابل برده شدند. این امر، امروزه چه نمونهٔ هشداردهنده‌ای برای همهٔ مسیحیان است! — ۱قرنتیان ۱۰:۶، ۱۱.
۱۰. برای بت‌پرستان توبه‌ناپذیر چه اتفاقی خواهد افتاد؟
۱۰ اکنون یک سوم جمعیت زمین — حدود ۹/۱ میلیارد نفر — ادعای مسیحی بودن می‌کنند. (سالنامهٔ ۱۹۹۴ بریتانیکا) اکثر این تعداد به کلیساهایی تعلق دارند که در پرستش خود از شمایل، تمثالها، و صلیب استفاده می‌کنند. یَهُوَه از تقصیر قوم خود که با بت‌پرستی‌شان غیرت وی را برانگیختند، چشم‌پوشی نکرد. به همین ترتیب نیز از تقصیر کسانی که ادعای مسیحی بودن می‌کنند و پرستش را با کمک اشیاء مادی انجام می‌دهند، چشم‌پوشی نخواهد کرد. عیسی مسیح گفت: «خدا روح است و هر که او را پرستش کند میباید بروح و راستی بپرستد.» (یوحنا ۴:۲۴) از این گذشته، کتاب مقدس به مسیحیان هشدار می‌دهد که خود را در برابر بت‌پرستی محفوظ نگه دارند. (۱یوحنا ۵:۲۱) بت‌پرستان توبه‌ناپذیر در زمرهٔ کسانی قرار دارند که وارث ملکوت خدا نخواهند شد. — غلاطیان ۵:۲۰، ۲۱.
۱۱. چگونه امکان دارد که یک مسیحی بدون اینکه در برابر بُتی سجده کند، برای بت‌پرستی مقصر شناخته شود، و چه چیزی می‌تواند به شخص کمک کند تا از چنین بت‌پرستیی اجتناب ورزد؟ (افسسیان ۵:۵)
۱۱ با وجود اینکه یک مسیحی حقیقی هرگز در مقابل بت سجده نمی‌کند، باید از هر چیزی که در نظر خدا بت‌پرستی، ناپاک، و گناهکارانه است، پرهیز نماید. برای مثال، کتاب مقدس هشدار می‌دهد: «اعضای خود را که بر زمین است مقتول سازید زنا و ناپاکی و هوا و هوس و شهوت قبیح و طمع که بت‌پرستی است. که بسبب اینها غضب خدا بر ابنای معصیت وارد میآ‌ید.» (کولسیان ۳:۵، ۶) اطاعت از این کلام مستلزم رد عمل غیراخلاقی است. این امر خواهان اجتناب از تفریحاتی است که برای برانگیختن تمایلات ناپاک جنسی طرح‌ریزی شده‌اند. مسیحیان حقیقی، به جای ارضای چنین تمایلاتی، برای پرستش حقیقی غیرت دارند.
نمونه‌های بعدی غیرت خدایی
۱۲، ۱۳. چگونه عیسی در نشان دادن غیرت برای پرستش پاک خدا نمونه‌ای برجسته به جای گذاشت؟
۱۲ عیسی مسیح، برجسته‌ترین نمونه‌ای بود که برای پرستش پاک خدا غیرت نشان داد. او در اولین سال خدمتش، تاجران حریص را مشاهده کرد که در محوطهٔ معبد کار می‌کنند. شاید زائران یهودی برای تبدیل پول خارجی خود به پولی که به عنوان مالیات معبد قابل قبول بود، به خدمات صرافان نیازمند بودند. آنها همچنین برای اهدای قربانیهایی که شریعت خدا ملزم می‌کرد، نیاز به خرید حیوانات و پرندگان داشتند. اینگونه معاملات تجاری باید خارج از محوطهٔ معبد انجام می‌شد. از این بدتر، تاجران با مطالبهٔ قیمتهای گزاف، آشکارا از نیازهای مذهبی برادرانشان استفادهٔ نادرست می‌کردند. عیسی در حالی که از غیرت برای پرستش پاک خدا برافروخته شده بود، از تازیانه‌ای استفاده کرد تا گوسفندان و گاوها را بیرون کند. همچنین میزهای صرافان را واژگون کرد و گفت: «خانهٔ پدر مرا خانهٔ تجارت مسازید!» (یوحنا ۲:۱۴-۱۶) بدین ترتیب عیسی کلام مزمور ۶۹:۹ را به انجام رساند: «غیرت خانهٔ تو مرا خورده است.»
۱۳ سه سال بعد، عیسی دوباره مشاهده کرد که تاجران حریص در معبد یَهُوَه مشغول خرید و فروش هستند. آیا او باز هم آنجا را برای بار دوم پاک می‌کرد؟ در آن هنگام نیز غیرت او برای پرستش پاک خدا، به اندازهٔ وقتی که خدمتش را آغاز کرده بود، شدت داشت. او هم فروشندگان و هم خریداران را بیرون کرد. و حتی دلیل محکمتری برای کارهای خود ارائه داد و گفت: «آیا مکتوب نیست که خانهٔ من خانهٔ عبادتِ تمامئ امّتها نامیده خواهد شد امّا شما آنرا مغارهٔ دزدان ساخته‌اید.» (مرقس ۱۱:۱۷) چه نمونهٔ شگفت‌آوری از استقامت در نشان دادن غیرت خدایی!
۱۴. غیرت عیسی برای پرستش پاک چگونه باید بر ما اثر بگذارد؟
۱۴ شخصیت عیسی مسیح، کسی که اکنون جلال یافته است، تغییر پیدا نکرده است. (عبرانیان ۱۳:۸) او در این قرن بیستم، به اندازهٔ زمانی که بر روی زمین می‌زیست، برای پرستش پاک پدرش غیرت دارد. این امر را می‌توان در پیامهای عیسی به هفت جماعت که در کتاب مکاشفه نگاشته شده‌اند، مشاهده کرد. کاربرد اصلی این پیامها در زمان حاضر، یعنی در «روز خداوند» است. (مکاشفه ۱:۱۰؛ ۲:۱–۳:۲۲) یوحنای رسول، عیسی مسیح جلال‌یافته را در رؤیا دید که ‹چشمانی مثل شعلهٔ آتش› دارد. (مکاشفه ۱:۱۴) این مطلب نشانگر این است که وقتی مسیح جماعتها را وارسی می‌کند تا مطمئن شود که برای خدمت به یَهُوَه پاک و شایسته هستند، هیچ چیز از نظر وی دور نمی‌ماند. مسیحیان کنونی باید اخطار عیسی را در مورد کوشش برای خدمت به دو آقا — خدا و ثروت — به خاطر بسپارند. (متی ۶:۲۴) عیسی به اعضای ماده‌گرای جماعت لاودِکیه گفت: «چون فاتر هستی یعنی نه گرم و نه سرد ترا از دهان خود قیّ خواهم کرد. . . . غیور شو و توبه نما.» (مکاشفه ۳:۱۴-۱۹) پیران منصوب جماعت، باید در گفتار و در عمل، هم‌ایمانان خود را یاری نمایند تا در دام ماده‌گرایی گرفتار نشوند. پیران همچنین باید گله را از فساد اخلاقی این دنیای دیوانهٔ مسائل جنسی محافظت کنند. از این گذشته، قوم خدا جرأت تحمل هیچگونه نفوذ ایزابلی را در جماعت ندارد. — عبرانیان ۱۲:۱۴، ۱۵؛ مکاشفه ۲:۲۰.
۱۵. پولس رسول در نشان دادن غیرت برای پرستش یَهُوَه، چگونه از عیسی تقلید کرد؟
۱۵ پولس رسول مقلد عیسی مسیح بود. او برای اینکه مسیحیانی را که تازه تعمید شده بودند، از نفوذ ناسالم روحانی محافظت نماید، چنین گفت: «من بر شما غیور هستم بغیرت الٓهی.» (۲قرنتیان ۱۱:۲) پیش از این، غیرت پولس برای پرستش پاک، او را برانگیخته بود که به همین جماعت تعلیم دهد تا زانی توبه‌ناپذیری را که نفوذ فاسدکننده‌ای داشت، اخراج کند. تعالیم الهام‌شده‌ای که در آن موقعیت داده شد، امروزه کمک بزرگی برای پیران بوده است، چون تلاش می‌کنند که بیش از ۵۰۰,۷۵ جماعت شاهدان یَهُوَه را پاک نگهدارند. — ۱قرنتیان ۵:۱، ۹-۱۳.
غیرت خدا به قوم او فایده می‌رساند
۱۶، ۱۷. الف) هنگامی که خدا یهودای باستان را مجازات کرد، آن قوم چه طرز برخوردی نشان دادند؟ ب) چگونه یَهُوَه پس از دورهٔ ۷۰ سالهٔ اسارت یهودا، غیرت خود را برای اورشلیم نشان داد؟
۱۶ هنگامی که خدا اجازه داد قوم یهودا به اسارت بابل درآیند و بدین وسیله آنها را مجازات کرد، این قوم مورد استهزا قرار گرفتند. (مزمور ۱۳۷:۳) حتی ادومیان با تنفری که از روی حسادت داشتند، به بابلیان کمک کردند تا بر قوم خدا مصیبت وارد آورند، و یَهُوَه به این موضوع توجه کرد. (حزقیال ۳۵:۱۱؛ ۳۶:۱۵) بازماندگان، در اسارت توبه کردند، و یَهُوَه پس از ۷۰ سال آنها را به سرزمین خود بازگرداند.
۱۷ قوم یهودا، ابتدا در وضع اسفناک و نومیدانه‌ای قرار داشتند. شهر اورشلیم و معبد آن ویرانه‌ای بیش نبود. اما امتهای پیرامون آن با هرگونه تلاشی برای بازسازی معبد مخالفت کردند. (عزرا ۴:۴، ۲۳، ۲۴) یَهُوَه در این باره چه احساسی داشت؟ نوشتهٔ وحی‌شده چنین بیان می‌کند: «یَهُوَه صبایوت چنین میگوید دربارهٔ اورشلیم و صَهْیُون غیرت عظیمی داشتم. و بر امّتهای مطمئنّ سخت غضبناک شدم زیرا که اندک غضبناک میبودم لیکن ایشان بلا را زیاده کردند. بنابرین خداوند چنین میگوید باورشلیم با رحمتها رجوع خواهم نمود و خانهٔ من در آن بنا خواهد شد، قول یَهُوَه صبایوت این است.» (زکریا ۱:۱۴-۱۶) این وعده به حقیقت پیوست و معبد و شهر اورشلیم به طور موفقیت‌آمیزی بازسازی شدند.
۱۸. مسیحیان حقیقی در طول جنگ جهانی اول چه تجربه‌ای کسب کردند؟
۱۸ جماعت مسیحی حقیقی، در قرن بیستم تجربه‌ای مشابه کسب کردند. یَهُوَه در طول جنگ جهانی اول قوم خود را تأدیب کرد، زیرا در آن درگیری دنیوی کاملاً بی‌طرف نبودند. (یوحنا ۱۷:۱۶) خدا به قدرتهای سیاسی اجازه داد تا آنان را سرکوب کنند، و روحانیون جهان مسیحیت از این مصیبت مسرور بودند. در واقع، روحانیون در صف مقدم کسانی بودند که باعث شدند عناصر سیاسی، فعالیت شاگردان کتاب مقدس را که شاهدان یَهُوَه در آن هنگام به این نام خوانده می‌شدند، ممنوع کنند. — مکاشفه ۱۱:۷، ۱۰.
۱۹. چگونه یَهُوَه از سال ۱۹۱۹ به بعد برای پرستش خود غیرت نشان داده است؟
۱۹ ولی، یَهُوَه برای پرستش خود غیرت نشان داد و قوم توبه‌کار خویش را پس از جنگ، در سال ۱۹۱۹ دوباره مورد لطف خود قرار داد. (مکاشفه ۱۱:۱۱، ۱۲) در نتیجه، تعداد ستایش‌کنندگان یَهُوَه که در سال ۱۹۱۸ کمتر از ۴۰۰۰ نفر بود، امروزه تقریباً به ۵ میلیون نفر افزایش یافته است. (اشعیا ۶۰:۲۲) بزودی غیرت یَهُوَه برای پرستش پاکش به شیوه‌های مهیج‌تری نمایان خواهد شد.
کارهای آیندهٔ غیرت الهی
۲۰. خدا برای اینکه غیرت خود را برای پرستش پاک نشان دهد، بزودی چه کاری را انجام خواهد داد؟
۲۰ کلیساهای جهان مسیحیت در طی قرنها شیوهٔ یهودیان مرتد را که غیرت یَهُوَه را برانگیخت، دنبال کرده‌اند. (حزقیال ۸:۳، ۱۷، ۱۸) بزودی یَهُوَه خدا با گذاشتن نیتی قاطع و خصمانه در قلب اعضای سازمان ملل، وارد عمل خواهد شد. این امر، قدرتهای سیاسی را برخواهد انگیخت تا جهان مسیحیت و بقیهٔ دین کاذب را نابود کنند. (مکاشفه ۱۷:۱۶، ۱۷) پرستش‌کنندگان حقیقی از این اجرای مخوف داوری الهی زنده خواهند ماند. آنها به کلام مخلوقات آسمانی، واکنش مثبت نشان خواهند داد، کلامی که میگوید: «هَلِّلویاه. . . . چونکه داوری نمود بر فاحشهٔ بزرگ [دین کاذب] که جهانرا بزنای خود [آموزشهای کاذبانهٔ خود و حمایت از سیاستهای منحرف] فاسد میگردانید و انتقام خون بندگان خود را از دست او کشید.» — مکاشفه ۱۹:۱، ۲.
۲۱. الف) شیطان و سیستم او پس از نابودی دین کاذب چه کار خواهند کرد؟ ب) واکنش خدا چه خواهد بود؟
۲۱ پس از نابودی امپراتوری جهانی مذهب کاذب چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شیطان، قدرتهای سیاسی را برخواهد انگیخت تا بر ضد قوم یَهُوَه حمله‌ای جهانی را سازماندهی کنند. خدای حقیقی در مقابل این اقدام شیطان که پرستش حقیقی را از چهرهٔ زمین پاک نماید، چه واکنشی نشان خواهد داد؟ حزقیال ۳۸:۱۹-۲۳ به ما میگوید: «[من، یَهُوَه] در غیرت و آتش خشم خود گفته‌ام . . . و با وبا و خون بر او [شیطان] عقوبت خواهم رسانید و باران سیّال و تگرک سخت و آتش و گوگرد بر او و بر افواجش و بر قومهای بسیاریکه با وی میباشند خواهم بارانید. و خویشتنرا در نظر امّتهای بسیار معظّم و قدّوس و معروف خواهم نمود و خواهند دانست که من یَهُوَه هستم.» — صفنیا ۱:۱۸؛ ۳:۸.
۲۲. چگونه می‌توانیم نشان دهیم که برای پرستش پاک یَهُوَه غیرت داریم؟
۲۲ چقدر تسلی‌بخش است که بدانیم سلطان عالم غیورانه مراقب پرستش‌کنندگان حقیقی خود می‌باشد! بیاییم با قدردانی عمیق از لطف یَهُوَه خدا که استحقاقش را نداشتیم، برای پرستش پاک او غیرت داشته باشیم. به این امید که با غیرت به موعظهٔ بشارت ادامه دهیم و با اطمینان در انتظار آن روز بزرگ باشیم، روزی که یَهُوَه نام عظیم خود را جلال می‌دهد و آن را مقدس می‌سازد. — متی ۲۴:۱۴.
نکاتی برای تعمق
◻ غیرت داشتن برای یَهُوَه چه مفهومی دارد؟
◻ از نمونه‌ای که اسرائیلیان باستان به جای گذاشتند چه می‌توانیم یاد بگیریم؟
◻ چگونه می‌توانیم از برانگیختن غیرت یَهُوَه اجتناب کنیم؟
◻ چگونه خدا و مسیح برای پرستش پاک غیرت نشان داده‌اند؟
[کادر در صفحهٔ ۱۲]
محبت حسد نمی‌ورزد
آلبرت بارْنز، محقق کتاب مقدس در قرن نوزدهم، راجع به حسد چنین نوشت: «حسد یکی از معمولترین مظاهر شرارت است، و عمق انحطاط انسان را بوضوح نشان می‌دهد.» او سپس گفت: «کسی که بتواند منشأ جنگها، رقابتها و طرحهای دنیوی را بیابد — همهٔ برنامه‌ها و مقصودهای همین کسانی را که ادعای مسیحیت می‌کنند، برنامه‌ها و مقصودهایی را که نقش بسیاری در صدمه زدن به مذهبشان دارد و آنان را تبدیل به کسانی می‌کند که ذهن دنیوی دارند، ریشه‌یابی کند — متعجب خواهد شد که دریابد تا چه اندازه به حسد مربوط می‌شود. ما از اینکه دیگران بیش از ما موفق هستند رنج می‌بریم؛ آرزو می‌کنیم از آنچه که دیگران دارند برخوردار باشیم، هرچند که حق آن را هم نداشته باشیم؛ و این امر موجب می‌شود که روشهای گوناگونی پیش گرفته شوند که درخور ملامت هستند، روشهایی که لذت آنان را از آنچه که دارند کاهش می‌دهند، یا به کار گرفته می‌شوند تا آنچه را که آنها دارند به دست آوریم، و یا نشان دهیم آنقدر که معمولاً انتظار می‌رود صاحب چیزی نیستند. . . . چون بدین ترتیب طبع حسد در دل ما ارضا خواهد شد.» — رومیان ۱:۲۹؛ یعقوب ۴:۵.
بارْنز درست برعکس این موضوع، گفتهٔ جالبی را دربارهٔ محبت که «حسد نمی‌ورزد»، ابراز کرد. (۱قرنتیان ۱۳:۴، ترجمهٔ کینگ جِیمز) او نوشت: «محبت به سعادتی که دیگران از آن برخوردارند، حسد نمی‌ورزد؛ از رفاه و آسایش آنان شادمان است؛ و همچنانکه سعادت دیگران . . . افزایش می‌یابد، کسانی که تحت تأثیر محبت قرار دارند، . . . این سعادت را کاهش نخواهند داد؛ باعث نخواهند شد که آن افراد به سبب مزایایی که دارند، خود را معذب حس کنند؛ آن سعادت را ناچیز جلوه نخواهند داد؛ غرولند یا ابراز نارضایتی نمی‌کنند که خود دارای امتیازات زیادی نیستند. . . . چنانچه دیگران را دوست داشته باشیم — اگر بابت سعادتشان شاد باشیم، نباید به آنها حسد ورزیم.»
[تصویر در صفحهٔ ۱۰]
فینحاس برای پرستش پاک یَهُوَه غیرت داشت