آمدن روز یَهُوَه را بشتابانید

‏«در ایّام آخر مُستهزئین .‏ .‏ .‏ ظاهر خواهند شد.‏»—‏۲پطرس ۳:‏۳‏.‏

۱.‏ شخصی مسیحی در روزگار ما چه فوریتی را حس می‌کرد؟‏

یک بار شخصی که بیش از ۶۶ سال در خدمت تمام‌وقت بود نوشت:‏ «همیشه فوریت آن را حس می‌کرده‌ام.‏ در افکارم همیشه حارمَجِدّون پس‌فردا بوده است.‏ (‏مکاشفه ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ من،‏ همانند پدر و پدربزرگم،‏ مطابق گفتهٔ [پطرس] رسول زندگی کرده‌ام که گفته است،‏ ‹آمدن روز خدا را .‏ .‏ .‏ بشتابانید.‏› در نظر من دنیای جدید موعود همیشه واقعیتی ‹نادیده› بود.‏»—‏۲پطرس ۳:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۱؛‏ اشعیا ۱۱:‏۶-‏۹؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

۲.‏ شتابانیدن روز یَهُوَه به چه معناست؟‏

^۲ عبارت «بشتابانید» که پطرس آن را در اشاره به روز یَهُوَه به کار می‌برد به این معنی است که آن روز را از خاطر خود دور نکنیم.‏ روزی یَهُوَه به منظور اقدام در جهت برقراری دنیای جدید و موعود خود،‏ این سیستم را نابود خواهد کرد و نباید فراموش کنیم که آن روز بسیار نزدیک است.‏ آن روز باید بقدری برای ما واقعی باشد که بتوانیم آن را بوضوح ببینیم،‏ طوری که انگاری در پیش روی ما قرار دارد.‏ آن روز همینقدر برای انبیای خدا در دوران باستان واقعیت داشت و اغلب آنان در سخنان خود به نزدیک بودن آن روز اشاره می‌کردند.‏—‏اشعیا ۱۳:‏۶؛‏ یوئیل ۱:‏۱۵؛‏ ۲:‏۱؛‏ عوبدیا ۱۵؛‏ صفنیا ۱:‏۷،‏ ۱۴‏.‏

۳.‏ ظاهراً چه چیزی باعث شد که پطرس پندی در خصوص روز یَهُوَه بدهد؟‏

^۳ چرا پطرس اصرار داشت دربارهٔ روز یَهُوَه طوری فکر کنیم که گویی «پس‌فردا» می‌آید؟‏ زیرا از قرار معلوم عده‌ای شروع کرده بودند به استهزا و مسخره کردن عقیدهٔ حضور موعود مسیح که در طی آن،‏ خطاکاران به مجازات اعمال خود خواهند رسید.‏ (‏۲پطرس ۳:‏۳،‏ ۴‏)‏ بنابراین پطرس در باب سوم از رسالهٔ دوم خود که هم‌اکنون به بررسی آن خواهیم پرداخت،‏ پاسخ این مستهزئین را می‌دهد.‏

تقاضایی صمیمانه به منظور یادآوری

۴.‏ چه چیزی را پطرس از ما می‌خواهد که در خاطر نگاه داریم؟‏

^۴ در این باب پطرس مرتباً خطاب به برادران خود می‌گوید «ای حبیبان» و این نشان‌دهندهٔ علاقه و محبت او به برادرانش است.‏ پطرس صمیمانه از آنان تقاضا می‌کند آنچه را که آموخته‌اند از یاد نبرند و می‌گوید:‏ «ای حبیبان .‏ .‏ .‏ دل پاک شما را بطریق یادگاری برمیانگیزانم تا بخاطر آرید کلماتیکه انبیای مقدّسْ پیش گفته‌اند و حکم خداوند و نجات‌دهنده را که برسولان شما داده شد.‏»—‏۲پطرس ۳:‏۱،‏ ۲،‏ ۸،‏ ۱۴،‏ ۱۷؛‏ یهودا ۱۷‏.‏

۵.‏ بعضی از انبیا دربارهٔ روز یَهُوَه چه گفته‌اند؟‏

^۵ پطرس اصرار دارد خوانندگان رساله‌اش کدام ‹کلماتی را که انبیای مقدّسْ پیش گفته‌اند› به خاطر داشته باشند؟‏ آن کلمات و سخنانی که دربارهٔ حضور مسیح با اقتدار ملکوتی و داوری خدانشناسان می‌باشد.‏ پیشتر پطرس توجه ما را به این سخنان جلب کرد.‏ (‏۲پطرس ۱:‏۱۶-‏۱۹؛‏ ۲:‏۳-‏۱۰‏)‏ یهودا از خَنُوخ به عنوان اولین پیامبری نام می‌برد که بنا بر گزارش کتاب مقدس می‌بایست دربارهٔ اجرای داوری سخت خدا بر شریران هشدار می‌داد.‏ (‏یهودا ۱۴،‏ ۱۵‏)‏ انبیای دیگر نیز از خَنُوخ پیروی کردند و پطرس از ما می‌خواهد آنچه را که ایشان نوشته‌اند به یاد داشته،‏ فراموش نکنیم.‏—‏اشعیا ۶۶:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ صفنیا ۱:‏۱۵-‏۱۸؛‏ زکریا ۱۴:‏۶-‏۹‏.‏

۶.‏ چرا سخنان مسیح و رسولان او موجب می‌شود که با بصیرت و روشن‌بینی به روز یَهُوَه بنگریم؟‏

^۶ بعلاوه پطرس به خوانندگان رسالهٔ خود می‌گوید که «حکم خداوند و نجات‌دهنده را» به یاد داشته باشند.‏ حکم عیسی شامل این توصیه می‌شود:‏ «خود را حفظ کنید مبادا دلهای شما .‏ .‏ .‏ سنگین گردد و آن روز ناگهان [مثل دامی] بر شما آید.‏» «پس برحذر و بیدار شده دعا کنید زیرا نمیدانید که آنوقت کی میشود.‏» (‏لوقا ۲۱:‏۳۴-‏۳۶؛‏ مرقس ۱۳:‏۳۳‏)‏ پطرس همچنین ما را ترغیب می‌کند که به گفته‌های رسولان توجه کنیم.‏ برای مثال،‏ پولس رسول نوشت:‏ «روز خداوند چون دزد در شب میآ‌ید.‏ بنابرین مثل دیگران بخواب نرویم بلکه بیدار و هشیار باشیم.‏»—‏۱تسالونیکیان ۵:‏۲،‏ ۶‏.‏

شهوات مستهزئین

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ کسانی که هشدارهای الهی را استهزا می‌کنند چگونه انسانهایی می‌باشند؟‏ ب)‏ این مستهزئین چه ادعایی می‌کنند؟‏

^۷ همانطور که قبلاً اشاره شد،‏ دلیل تذکر پطرس این بود که عده‌ای چنین هشدارهایی را به باد تمسخر گرفته بودند،‏ درست همانطور که اسرائیلیان باستان انبیای یَهُوَه را استهزاء و مسخره می‌کردند.‏ (‏۲تواریخ ۳۶:‏۱۶‏)‏ پطرس توضیح می‌دهد:‏ «نخست اینرا میدانید که در ایّام آخر مُستهزئین با استهزا ظاهر خواهند شد که بر وفق شهوات خود رفتار [خواهند نمود].‏» (‏۲پطرس ۳:‏۳‏)‏ یهودا اظهار می‌کند که شهوات این مستهزئین شهوات و امیال ‏«بیدینئ»‏ است.‏ او می‌گوید این مردان ‏«نفسانی هستند که روحرا ندارند.‏»‏‏—‏یهودا ۱۷-‏۱۹‏.‏

^۸ احتمالاً معلمین کذبه که پطرس دربارهٔ ایشان گفت «در شهوات نجاست در پی جسم میروند» نیز در شمار این مستهزئین می‌باشند،‏ مستهزئینی که روح را ندارند.‏ (‏۲پطرس ۲:‏۱،‏ ۱۰،‏ ۱۴‏)‏ آنان با تمسخر و ریشخند از مسیحیان وفادار می‌پرسند:‏ «کجاست وعدهٔ آمدن او؟‏ زیرا از زمانیکه پدران بخواب رفتند هر چیز بهمین طوریکه از ابتدای آفرینش بود باقی است.‏»—‏۲پطرس ۳:‏۴‏.‏

۹.‏ الف)‏ چرا مستهزئین سعی می‌کنند ضرورت و فوریتی را که کلام خدا به آن اشاره دارد بی‌مورد جلوه دهند؟‏ ب)‏ چگونه با شتابانیدن روز یَهُوَه محفوظ می‌مانیم؟‏

^۹ دلیل چنین استهزائی چیست؟‏ چرا آنان می‌گویند،‏ حضور مسیح شاید هرگز اتفاق نیفتد و اینکه خدا در امور انسانها هرگز دخالت نکرده است و نخواهد کرد؟‏ این مستهزئین نفسانی با بی‌مورد جلوه دادن ضرورت و فوریتی که کلام خدا بدان اشاره دارد سعی می‌کنند دیگران را نسبت به روحانیت بی‌اعتنا نمایند و به این طریق آنان را براحتی فریب داده،‏ قربانی خودخواهی خویش گردانند!‏ چه ترغیب جدی و قویی برای ما تا در این روزگار از لحاظ روحانی هوشیار و بیدار بمانیم!‏ امید است که روز یَهُوَه را همیشه در نظر داشته،‏ آن را بشتابانیم و به یاد داشته باشیم که یَهُوَه همواره به ما می‌نگرد.‏ دانستن این امر ما را برمی‌انگیزد تا غیورانه به یَهُوَه خدمت کنیم و طهارت و پاکی اخلاقی خود را حفظ نماییم.‏—‏مزمور ۱۱:‏۴؛‏ اشعیا ۲۹:‏۱۵؛‏ حزقیال ۸:‏۱۲؛‏ ۱۲:‏۲۷؛‏ صفنیا ۱:‏۱۲‏.‏

تعمدی و منفور

۱۰.‏ پطرس چگونه ثابت می‌کند که مستهزئین در اشتباهند؟‏

^۱۰ این مستهزئین حقیقتی مهم را نادیده می‌گیرند.‏ این افراد نه فقط عمداً خودشان به آن حقیقت بی‌اعتنا هستند بلکه می‌کوشند که دیگران نیز آن را فراموش کنند.‏ چرا؟‏ تا آسان‌تر بتوانند انسانها را فریب دهند.‏ پطرس می‌نویسد:‏ «زیرا که ایشان عمداً از این غافل هستند.‏» از چه؟‏ «که بکلام خدا آسمانها از قدیم بود و زمین از آب و بآ‌ب قائم گردید.‏ و باین هر دو عالمیکه آنوقت بود در آب غرق شده هلاک گشت.‏» (‏۲پطرس ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ بلی،‏ در روزگار نوح یَهُوَه با آوردن طوفان زمین را از شرارت زدوده،‏ پاک کرد،‏ حقیقتی که عیسی نیز بر روی آن تأکید نمود.‏ (‏متی ۲۴:‏۳۷-‏۳۹؛‏ لوقا ۱۷:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ ۲پطرس ۲:‏۵‏)‏ بنابراین،‏ برخلاف ادعای مستهزئین،‏ همه چیز «بهمین طوریکه از ابتدای آفرینش بود» باقی نمانده است.‏

۱۱.‏ مسیحیان اولیه چه عجله‌ای از خود نشان دادند که باعث شد عده‌ای ایشان را استهزا کنند؟‏

^۱۱ از آنجایی که انتظارات مسیحیان وفادار هنوز به حقیقت نپیوسته بود احتمالاً مستهزئین آنان را مورد تمسخر قرار داده بودند.‏ اندکی پیش از مرگ عیسی شاگردان او «گمان میبردند که ملکوت خدا میباید در همان زمان ظهور کند.‏» سپس بعد از رستاخیز عیسی،‏ آنان از او سؤال نموده و می‌خواستند بدانند که آیا ملکوت بلافاصله برقرار می‌شود.‏ همچنین تقریباً ده سال پیش از آنکه پطرس رسالهٔ دوم خود را بنویسد،‏ عده‌ای از ‹کلام› یا ‹رساله‌ای› که مثلاً از جانب پولس رسول یا یاران وی و «بدین مضمون که روز مسیح رسیده است» بود،‏ «مضطرب» یا هیجان‌زده شده بودند.‏ (‏لوقا ۱۹:‏۱۱؛‏ ۲تسالونیکیان ۲:‏۲؛‏ اعمال ۱:‏۶‏)‏ این گونه انتظارات شاگردان عیسی بی‌جا و اشتباه نبود،‏ عمل ایشان فقط عجولانه بود.‏ روز یَهُوَه قرار بود که بیاید!‏

کلام خدا معتمد است

۱۲.‏ چگونه ثابت شد که نبوتهای کلام خدا در مورد «روز خداوند‏» قابل‌اعتماد هستند؟‏

^۱۲ همانطور که قبلاً اشاره شد،‏ انبیای پیش از مسیحیت اغلب راجع به نزدیک بودن روز انتقام یَهُوَه هشدار می‌دادند.‏ در سال ۶۰۷ ق.‏د.‏م.‏،‏ «روز خداوند‏» در ابعاد کوچکتر واقع گشت یعنی زمانی که یَهُوَه از قوم سرکش و نافرمان خود انتقام گرفت.‏ (‏صفنیا ۱:‏۱۴-‏۱۸‏)‏ بعدها «روز خداوند‏» به همین شکل بر ملل دیگر از جمله بابل و مصر نیز آمد.‏ (‏اشعیا ۱۳:‏۶-‏۹؛‏ ارمیا ۴۶:‏۱-‏۱۰؛‏ عوبدیا ۱۵‏)‏ انتها و نابودی سیستم یهودی قرن اول نیز پیشگویی شده بود و آن پیشگویی به وقوع پیوست؛‏ در سال ۷۰ د.‏م.‏،‏ سپاهیان رومی یهودیه را ویران کردند.‏ (‏لوقا ۱۹:‏۴۱-‏۴۴؛‏ ۱پطرس ۴:‏۷‏)‏ معهذا،‏ پطرس به «روز خداوند‏» در آینده اشاره می‌کند،‏ روزی که حتی طوفان روزگار نوح در مقایسه با آن بسیار ناچیز می‌نماید!‏

۱۳.‏ کدام رویداد تاریخی نشانگر نابودی مسلم این سیستم چیزها است؟‏

^۱۳ پطرس توصیف آن نابودی آینده را بدین صورت آغاز می‌کند:‏ «لکن .‏ .‏ .‏ بهمان کلام.‏» در آیات قبل پطرس گفته بود که «بکلام خدا» زمینِ پیش از طوفان ‹از آب و به آب قائم گردیده بود.‏› این موقعیت زمین که در گزارش پیدایش کتاب مقدس شرح آن آمده است،‏ وقوع طوفان را امکان‌پذیر می‌ساخت؛‏ در آن زمان به کلام یا دستور خدا آبها از آسمان شروع به باریدن کرد.‏ پطرس ادامه می‌دهد:‏ «آسمان و زمین الآن بهمان کلام [خدا] برای آتش ذخیره شده و تا روز داوری و هلاکتْ مردم بیدین نگاه داشته شده‌اند.‏» (‏۲پطرس ۳:‏۵-‏۷؛‏ پیدایش ۱:‏۶-‏۸‏)‏ این کلام معتمد یَهُوَه است!‏ یَهُوَه در خشم آتشین روز بزرگ خود «آسمان و زمین»—‏این سیستم چیزها—‏را نابود خواهد کرد!‏ (‏صفنیا ۳:‏۸‏)‏ اما آن روز چه وقت می‌آید؟‏

مشتاق فرا رسیدن انتها

۱۴.‏ چرا می‌توانیم مطمئن باشیم که در «ایّام آخر» زندگی می‌کنیم؟‏

^۱۴ شاگردان عیسی می‌خواستند بدانند چه وقت انتها فرا می‌رسد،‏ به این دلیل از او پرسیدند:‏ «نشان آمدن تو و انقضای عالم چیست؟‏» از قرار معلوم،‏ آنان داشتند می‌پرسیدند چه وقت سیستم یهودی به انتها می‌رسد لیکن پاسخ عیسی در درجهٔ اول راجع به زمان نابودی «آسمان و زمین» حاضر بود.‏ عیسی مسائلی همچون جنگهای بزرگ،‏ قحطی،‏ زمین‌لرزه،‏ بیماری و جنایت را پیشگویی کرد.‏ (‏متی ۲۴:‏۳-‏۱۴؛‏ لوقا ۲۱:‏۵-‏۳۶‏)‏ از سال ۱۹۱۴،‏ ما شاهد تحقق نشانی بوده‌ایم که عیسی برای «انقضای عالم» داد و همچنین مسائلی را که پولس رسول گفت علائم «ایّام آخر» می‌باشد،‏ به عین دیده‌ایم.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵‏)‏ حقیقتاً شواهد بسیار زیادی در دست است که نشان می‌دهد ما در زمان آخر این سیستم چیزها زندگی می‌کنیم!‏

۱۵.‏ با وجود هشدار عیسی،‏ مسیحیان به چه عملی گرایش نشان داده‌اند؟‏

^۱۵ شاهدان یَهُوَه مشتاق بوده‌اند که بدانند چه وقت روز یَهُوَه فرا می‌رسد.‏ با چنین شوقی،‏ گاهی اوقات آنان سعی کرده‌اند آمدن آن روز را حدس بزنند.‏ با انجام این کار،‏ شاهدان یَهُوَه همانند شاگردان اولیهٔ عیسی،‏ نسبت به هشدار و تذکر سَروَر خود که گفته بود «نمیدانید که آنوقت کی میشود،‏» بی‌توجهی کرده‌اند.‏ (‏مرقس ۱۳:‏۳۲،‏ ۳۳‏)‏ مستهزئین مسیحیان وفادار را به علت داشتن انتظارات نابهنگام و عجولانه مورد تمسخر قرار داده‌اند.‏ (‏۲پطرس ۳:‏۳،‏ ۴‏)‏ معهذا،‏ پطرس این موضوع را تصدیق می‌کند که روز یَهُوَه خواهد آمد لیکن مطابق برنامهٔ زمانی یَهُوَه.‏

داشتن نظر یَهُوَه ضروریست

۱۶.‏ توجه به چه تذکری عاقلانه است؟‏

^۱۶ ما باید نظر و نگرش یَهُوَه را در مورد زمان داشته باشیم،‏ همانطور که پطرس به ما یادآوری می‌کند:‏ «لکن ای حبیبان،‏ این یک چیز از شما مخفی نماند که یکروز نزد خدا چون هزار سال است و هزار سال چون یکروز.‏» عمر ۷۰ یا ۸۰ سالهٔ ما نسبت به چنین مقیاسی چقدر کوتاه است!‏ (‏۲پطرس ۳:‏۸؛‏ مزمور ۹۰:‏۴،‏ ۱۰‏)‏ بنابراین،‏ چنانچه در نظر ما تحقق وعده‌های خدا به تأخیر افتاد،‏ باید تذکر نبی خدا را به یاد آوریم:‏ «اگرچه [وقت معین] تأخیر نماید برایش منتظر باش زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود.‏»—‏حبقوق ۲:‏۳‏.‏

۱۷.‏ گرچه ایام آخر بیش از آنچه که بسیاری انتظار داشته‌اند به طول انجامیده است،‏ چه اطمینانی می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۱۷ چرا ایام آخر این سیستم بیش از آنچه که بسیاری انتظار داشته‌اند طول کشیده است؟‏ این امر دلیل خوب و موجهی دارد،‏ همانطور که پطرس توضیح می‌دهد:‏ «خداوند در وعدهٔ خود تأخیر نمینماید چنانکه بعضی تأخیر میپندارند بلکه بر شما تحمّل مینماید چون نمیخواهد که کسی هلاک گردد بلکه همه بتوبه گِرایَنْد.‏» (‏۲پطرس ۳:‏۹‏)‏ یَهُوَه آنچه را که به صلاح جمیع انسانها می‌باشد در نظر می‌گیرد.‏ نگرانی یَهُوَه در مورد زندگی انسانها است و می‌گوید:‏ «من از مردن مرد شریر خوش نیستم بلکه (‏خوش هستم)‏ که شریر از طریق خود بازگشت نموده زنده ماند.‏» (‏حزقیال ۳۳:‏۱۱‏)‏ بنابراین،‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که انتها درست در زمان معین خواهد آمد و مقصود خالق عالِم کل و بامحبت‌مان تحقق خواهد یافت!‏

چه چیزی زائل خواهد شد؟‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ چرا یَهُوَه مصمم است که این سیستم چیزها را نابود کند؟‏ ب)‏ پطرس انتهای این سیستم را چگونه توصیف می‌کند و چه چیزی در واقع نابود می‌شود؟‏

^۱۸ یَهُوَه حقیقتاً به خادمین خود محبت دارد و همهٔ کسانی را که مسبب غم و درد آنان می‌باشند از بین خواهد برد.‏ (‏مزمور ۳۷:‏۹-‏۱۱،‏ ۲۹‏)‏ همانند پولس،‏ پطرس نیز با توجه به وقوع غیرمنتظرهٔ این هلاکت و نابودی می‌نویسد:‏ «روز خداوند چون دزد خواهد آمد که در آن آسمانها بصدای عظیم زائل خواهند شد و عناصر سوخته شده از هم خواهد پاشید و زمین و کارهائیکه در آنست سوخته خواهد شد.‏» (‏۲پطرس ۳:‏۱۰؛‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏۲‏)‏ در زمان طوفان،‏ آسمان و زمین واقعی نابود نشد و در روز یَهُوَه نیز نابود نخواهد شد.‏ پس چه چیزی «زائل» یا نابود خواهد شد؟‏

^۱۹ حکومتهای بشری که همچون «آسمانها» بر انسانها حکمرانی کرده‌اند و همچنین «زمین» یا جامعهٔ انسانهای بی‌خدا از بین خواهند رفت.‏ ‹صدای عظیم› احتمالاً بر زائل شدن سریع آن آسمانها دلالت دارد.‏ ‹عناصری› که جامعهٔ بشری منحط و فاسد امروز را تشکیل می‌دهند ‹از هم پاشیده،‏› هلاک خواهند شد.‏ همچنین «زمین و کارهائیکه در آنست سوخته خواهد شد.‏» یَهُوَه شرارت انسانها را کاملاً برملا نموده،‏ کل این سیستم جهانی را نابود خواهد کرد زیرا که سزاوار آن بوده است.‏

امیدت را در نظر داشته باش

۲۰.‏ باخبر بودن از وقایع آینده چه تأثیری باید بر زندگی ما داشته باشد؟‏

^۲۰ به دلیل نزدیک بودن این وقایع شگرف،‏ پطرس می‌گوید که ما باید «در هر سیرت [یا رفتار] مقدّس و دینداری» مشغول باشیم و سپس می‌افزاید:‏ «آمدن روز خدا را انتظار بکشید و آنرا بشتابانید.‏» تردیدی نمی‌توان در این مورد داشت!‏ «آسمانها سوخته شده از هم متفرّق خواهند شد و عناصر از حرارت گداخته خواهد گردید!‏» (‏۲پطرس ۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ این واقعیت که امکان دارد از فردا این وقایع مهیب آغاز شود باید بر همهٔ اعمال و اهداف ما تأثیر بگذارد.‏

۲۱.‏ چه چیزی جایگزین آسمانها و زمین کنونی می‌شود؟‏

^۲۱ اکنون پطرس برای ما شرح می‌دهد که چه چیزی جایگزین سیستم قدیمی می‌شود:‏ «ولی بحسب وعدهٔ او منتظر آسمانهای جدید و زمین جدید هستیم که در آنها عدالت ساکن خواهد بود.‏» (‏۲پطرس ۳:‏۱۳؛‏ اشعیا ۶۵:‏۱۷‏)‏ سرانجام رستگار خواهیم شد!‏ مسیح و ۰۰۰,‏۱۴۴ نفری که با او حکمرانی می‌کنند «آسمانهای» حکومتی «جدید» را تشکیل می‌دهند و انسانهایی که از انقضای این جهان نجات پیدا می‌کنند «زمین جدید» را تشکیل خواهند داد.‏—‏۱یوحنا ۲:‏۱۷؛‏ مکاشفه ۵:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۱۴:‏۱،‏ ۳‏.‏

رعایت پاکی اخلاقی و فوریت

۲۲.‏ الف)‏ چه چیزی ما را یاری می‌کند تا از لحاظ روحانی بی‌داغ و بی‌عیب بمانیم؟‏ ب)‏ پطرس ما را از چه خطری آگاه می‌سازد؟‏

^۲۲ پطرس ادامه می‌دهد و می‌گوید:‏ «لهذا ای حبیبان،‏ چون انتظار این چیزها را میکشید جدّ و جهد نمائید تا نزد او بیداغ و بیعیب در سلامتی یافت شوید.‏ و تحمّل خداوندِ ما را نجات بدانید.‏» چنانچه مشتاقانه انتظار بکشیم و تأخیر ظاهری روز یَهُوَه را تحمل الهی بدانیم،‏ آنوقت می‌توانیم از لحاظ روحانی بی‌داغ و بی‌عیب بمانیم.‏ با وجود این،‏ هنوز خطری وجود دارد!‏ پطرس هشدار می‌دهد که در نوشتهٔ «برادر حبیب ما پولس .‏ .‏ .‏ بعضی چیزها است که فهمیدن آنها مشکل است و مردمانِ بیعلم و ناپایدار آنها را مثل سایر کتب تحریف میکنند تا بهلاکت خود برسند.‏»—‏۲پطرس ۳:‏۱۴-‏۱۶‏.‏

۲۳.‏ در خاتمه پطرس چه تذکری می‌دهد؟‏

^۲۳ شواهد نشان می‌دهند که معلمین کذبه نوشته‌های پولس را در خصوص فیض خدا تحریف می‌کردند و آنها را بهانه‌ای برای فجور و رفتار قبیح قرار می‌دادند.‏ احتمالاً پطرس با در نظر داشتن این مسئله تذکر نهایی خود را می‌دهد:‏ «پس شما ای حبیبان،‏ چون این امور را از پیش میدانید با حذر باشید که مبادا بگمراهئ بیدینان ربوده شده از پایدارئ خود بیفتید.‏» پطرس در آخر رسالهٔ خود،‏ برادرانش را ترغیب می‌کند:‏ «در فیض و معرفت خداوند و نجات‌دهندهٔ ما عیسی مسیح ترقّی کنید.‏»—‏۲پطرس ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۲۴.‏ همهٔ خادمین یَهُوَه چه طرزفکری باید داشته باشند؟‏

^۲۴ کاملاً بدیهی و آشکار است که پطرس می‌خواهد برادران خود را تقویت کند.‏ او آرزو دارد همهٔ آنان طرز فکر شاهد ۸۲ سالهٔ وفاداری را که در آغاز ذکرش به میان آمد داشته باشند،‏ آن شاهد گفت:‏ «من .‏ .‏ .‏ مطابق گفتهٔ رسول زندگی کرده‌ام که گفته است،‏ ‹آمدن روز خدا را .‏ .‏ .‏ بشتابانید.‏› در نظر من دنیای جدید موعود همیشه واقعیتی ‹نادیده› بود.‏» باشد که همهٔ ما بدینسان زندگی کنیم.‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ ‹شتابانیدن› روز یَهُوَه به چه معناست؟‏

◻ مستهزئین چه چیزی را عمداً نادیده می‌گیرند و چرا؟‏

◻ به چه دلیل مستهزئین مسیحیان وفادار را مورد تمسخر قرار داده‌اند؟‏

◻ همواره از چه نقطه‌نظری باید به مسائل بنگریم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

روز یَهُوَه را از خاطر خود دور نکنید .‏ .‏ .‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۲]‏

‏.‏ .‏ .‏ و همچنین دنیای جدیدی را که بعد از آن می‌آید