از یَهُوَه تقلید کن و انصاف و عدالت را بجا آور

‏«من یَهُوَه هستم که رحمت و انصاف و عدالترا در زمین بجا میآ‌ورم زیرا .‏ .‏ .‏ در این چیزها مسرور میباشم.‏»‏‏—‏ارمیا ۹:‏۲۴‏.‏

۱.‏ یَهُوَه چه چشم‌انداز باشکوهی را پیش روی ما گذاشته است؟‏

یَهُوَه وعده داده است،‏ روزی فرا خواهد رسید که همه او را خواهند شناخت.‏ او از طریق اشعیا،‏ نبی خویش چنین گفت:‏ «در تمامئ کوه مقدّس من ضرر و فسادی نخواهند کرد زیرا که جهان از معرفت خداوند پُر خواهد بود مثل آبهائیکه دریا را میپوشاند.‏» (‏اشعیا ۱۱:‏۹‏)‏ چه چشم‌انداز باشکوهی!‏

۲.‏ شناختن یَهُوَه یعنی چه؟‏ و چرا؟‏

^۲ شناختن یَهُوَه یعنی چه؟‏ یَهُوَه آنچه از همه مهمتر است بر ارمیا آشکار ساخته گفت:‏ «هر .‏ .‏ .‏ که فهم دارد و مرا میشناسد که من یَهُوَه هستم که رحمت و انصاف و عدالترا در زمین بجا میآ‌ورم زیرا .‏ .‏ .‏ در این چیزها مسرور میباشم.‏» (‏ارمیا ۹:‏۲۴‏)‏ بدین وصف،‏ شناختن یَهُوَه یعنی شناختن شیوهٔ او در بجا آوردن انصاف و عدالت.‏ اگر بکوشیم این خصوصیات را بکار گرفته بجا آوریم او نیز از ما خشنود خواهد بود.‏ چطور می‌توانیم چنین عمل کنیم؟‏ یَهُوَه نحوهٔ رفتار خود را با انسانهای ناکامل در طی اعصار متمادی در کلام خود،‏ کتاب مقدس،‏ ثبت و محفوظ کرده است.‏ با بررسی این نوشته‌ها می‌توانیم با طرق انصاف و عدالت یَهُوَه آشنا شده،‏ از آن تقلید کنیم.‏—‏رومیان ۱۵:‏۴‏.‏

دادگر و در عین حال رحیم

۳،‏ ۴.‏ آیا یَهُوَه بحقّ شهرهای سَدُوم و غَمُورَه را نابود کرد؟‏

^۳ داوری الهی که در مورد شهرهای سَدُوم و غَمُورَه به اجرا گذاشته شد نمونهٔ بارزی بود که وجوه مختلف انصافِ یَهُوَه را به نمایش گذاشت.‏ یَهُوَه نه فقط اهالی آن دو شهر را به کیفر اعمالشان رساند بلکه راه نجاتی هم برای آنانی که لایق آن بودند فراهم کرد.‏ آیا نابودی آن شهرها واقعاً بحَقّ بود؟‏ چون ابراهیم در ابتدا فکر نمی‌کرد چنین باشد،‏ بدیهی است که از حد و میزان شرارت سَدُوم بی‌اطلاع بود.‏ یَهُوَه به ابراهیم اطمینان خاطر بخشید که اگر بتواند حتی ده شخص عادل و درستکار در شهر پیدا کند از نابودی آن چشم‌پوشی خواهد کرد.‏ بسیار عیان است که داوری یَهُوَه هیچگاه عجولانه و بی‌رحمانه صورت نمی‌گیرد.‏—‏پیدایش ۱۸:‏۲۰-‏۳۲‏.‏

^۴ نتیجهٔ تفتیشی که دو فرشتهٔ مأمور از سَدُوم به عمل آوردند حاکی از پستی و فساد اخلاقی کریهی بود که آن شهر را در بر گرفته بود.‏ وقتی که مردان شهر «از جوان و پیر» باخبر شدند که دو مرد در منزل لوط مهمان می‌باشند به قصد تجاوز دسته‌جمعی به آن دو مرد به خانهٔ وی هجوم آوردند.‏ واقعاً که به چه قباحت و بیشرمی نزول کرده بودند!‏ بدون تردید داوری یَهُوَه بر آن شهر منصفانه بود.‏—‏پیدایش ۱۹:‏۱-‏۵،‏ ۲۴،‏ ۲۵‏.‏

۵.‏ خدا چگونه لُوط و خانواده‌اش را از سَدُوم نجات داد؟‏

^۵ پطرس رسول نیز بعد از اشارهٔ هشدارآمیز به نابودی سَدُوم و غَمُورَه نوشت:‏ «خداوند میداند که [چطور] عادلانرا از تجربه رهائی دهد.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۶-‏۹‏)‏ اگر لُوط درستکار و خانواده‌اش هم به همراه اهالی بی‌دین سَدُوم هلاک می‌شدند،‏ نمی‌شد آن را عدالت و انصاف نامید.‏ از این جهت،‏ فرشتگان یَهُوَه لُوط را از خطر نابودی قریب‌الوقوع آگاهی دادند.‏ وقتی لُوط در فرار درنگ کرد،‏ «‏خداوند بر وی شفقت نمود» و فرشتگانش دست او و خانواده‌اش را گرفته از شهر بیرون آوردند.‏ (‏پیدایش ۱۹:‏۱۲-‏۱۶‏)‏ ما می‌توانیم مطمئن باشیم که یَهُوَه به هنگام نابودی این سیستم شریر نیز به همین نحو بر عادلان و درستکاران شفقت خواهد کرد.‏

۶.‏ چرا نباید در مورد پایان قریب‌الوقوع این سیستم شریر به خود نگرانی راه دهیم؟‏

^۶ بله،‏ پایان این سیستم زمان «انتقام» خواهد بود ولی لازم نیست بخود نگرانی راه دهیم.‏ (‏لوقا ۲۱:‏۲۲‏)‏ زیرا داوری خدا که از طریق حارمَجِدّون به اجرا گذاشته خواهد شد «تماماً عدل» خواهد بود.‏ (‏مزمور ۱۹:‏۹‏)‏ درست همانطوری که ابراهیم پی برد،‏ ما انسانها می‌توانیم به عدل یَهُوَه اعتماد کامل داشته باشیم که در سطح بسیار والاتر از عدل ما می‌باشد.‏ ابراهیم از خدا پرسید:‏ «آیا داور تمام جهان انصاف نخواهد کرد؟‏» (‏پیدایش ۱۸:‏۲۵‏؛‏ با ایوب ۳۴:‏۱۰ مقایسه شود.‏)‏ و یا به گفتهٔ اشعیا،‏ کیست که «طریق راستیرا [به یَهُوَه] بیاموزد؟‏»—‏اشعیا ۴۰:‏۱۴‏.‏

عملی عادلانه جهت نجات بشر

۷.‏ چه رابطه‌ای بین انصاف خدا و رحمت او وجود دارد؟‏

^۷ عدل خدا را نباید فقط در کیفر دادن خطاکاران جست.‏ یَهُوَه خود را به عنوان «خدای عادل و نجات‌دهنده» معرفی می‌کند.‏ (‏اشعیا ۴۵:‏۲۱‏)‏ روشن است که عدالت یا انصاف خدا در خواست او برای نجات بشر از عواقب گناه بسیار مؤثر بوده است.‏ دایرة‌المعارف استاندارد و بین‌المللی کتاب مقدس چاپ ۱۹۸۲،‏ خاطرنشان می‌کند که «انصافِ خدا مصمم است تا رحمت وی را ابراز کرده،‏ رستگاری دهد.‏» منظور این نیست که خدا بخواهد رحمت را در حین بجا آوردن انصاف در اعمالش بگنجاند بلکه رحمت انصاف خدا را ابراز می‌کند.‏ فراهم کردن فدیه به منظور نجات بشر نمونه‌ای عالی است از این وجه انصاف الهی.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چه چیزی شامل پرداخت «یک عمل صالح» می‌شود؟‏ ب)‏ یَهُوَه از ما چه می‌طلبد؟‏

^۸ بهای فدیه یا همان حیات گرانقدر عیسی مسیح،‏ پسر یگانهٔ خدا،‏ بسیار برای یَهُوَه گران تمام شد چونکه خود او نیز پای‌بند معیار عالمگیرش می‌باشد.‏ (‏متی ۲۰:‏۲۸‏)‏ یک حیات کامل،‏ یعنی زندگی آدم،‏ از دست رفته بود و نیاز به حیات کاملِ دیگری بود تا فدیه شود و زندگی را برای اولاد آدم بازپس گیرد.‏ (‏رومیان ۵:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ پولس رسول،‏ حفظ کمال اخلاقی عیسی را که شامل پرداخت فدیه نیز می‌شود،‏ «یک عمل صالح» توصیف می‌کند.‏ (‏رومیان ۵:‏۱۸‏،‏ پاورقی ترجمهٔ دنیای جدید ملاحظه شود)‏ چرا؟‏ چونکه در نظر یَهُوَه کفاره دادن بشر عملی درست و عادلانه بود اگرچه به قیمت گزافی برایش تمام شد.‏ فرزندان آدم مانند «نئ خورد شده» بودند که وی نمی‌خواست از بین بروند و یا مانند ‹فتیله‌ای نیم‌سوخته› بودند که میل نداشت خاموش شوند.‏ (‏متی ۱۲:‏۲۰‏)‏ خدا می‌دانست که مردان و زنان وفادار بسیاری در بین فرزندان آدم پیدا خواهد کرد.‏—‏با متی ۲۵:‏۳۴ مقایسه شود.‏

^۹ چگونه باید در مقابل چنین عمل والایی،‏ حاکی از محبت و انصاف عکس‌العمل نشان داد؟‏ یکی از چیزهایی که یَهُوَه از ما می‌طلبد این است که ‹انصاف را بجا آوریم.‏› (‏میکاه ۶:‏۸‏)‏ چطور می‌توان انصاف را بجا آورد؟‏

انصاف را بطلب و عدالت را پیروی نما

۱۰.‏ الف)‏ یک طریق بجا آوردن انصاف کدام است؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم اول عدالت را بطلبیم؟‏

^۱۰ اولاً،‏ باید خود را با معیارهای اخلاقی خدا سازگار کنیم.‏ و از آنجایی که معیارهای خدا منصفانه و عادلانه می‌باشند،‏ وقتی که مطابق آنها زندگی می‌کنیم در واقع انصاف را بجا می‌آوریم.‏ این همان چیزی است که یَهُوَه از قوم خود انتظار دارد.‏ او به اسرائیلیان امر کرد که « بیاموزید و انصافرا بطلبید.‏» (‏اشعیا ۱:‏۱۷‏)‏ و عیسی نیز هنگام موعظهٔ سر کوه به شنودگانش آموخت که ‹اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبند.‏› (‏متی ۶:‏۳۳‏)‏ پولس نیز به همین نحو تیموتاؤس را ترغیب کرد تا ‹عدالت را پیروی کند.‏› (‏۱تیموتاؤس ۶:‏۱۱‏)‏ وقتی که بر مبنای معیارهای خدا رفتار کرده،‏ شخصیت جدید را به تن کنیم در حقیقت انصاف و عدالت واقعی را می‌جوییم.‏ (‏افسسیان ۴:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ به عبارتی دیگر،‏ با پیشه کردن طرق خدا انصاف را می‌طلبیم.‏

۱۱.‏ چرا و چگونه باید در مقابل سلطهٔ گناه ایستادگی کنیم؟‏

^۱۱ همانطور که خود واقفیم،‏ بجا آوردن اَعمال درستکارانه و مقرون به انصاف برای انسانهای ناکامل همیشه آسان نیست.‏ (‏رومیان ۷:‏۱۴-‏۲۰‏)‏ پولس مسیحیان رومی را تشویق کرد در مقابل سلطهٔ گناه ایستادگی کنند تا بتوانند جسم وقف‌شدهٔ خویش را به عنوان «آلات عدالت» به جهت انجام خواست خدا در اختیار او بگذارند.‏ (‏رومیان ۶:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ در ضمن،‏ با مطالعهٔ مرتب کلام خدا و بکارگیری اصول آن در زندگیمان،‏ می‌توانیم «نصیحت خداوند» را بپذیریم که در ‹تربیت ما در عدالت› مؤثر واقع می‌شود.‏—‏افسسیان ۶:‏۴؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۱۲.‏ اگر بخواهیم با دیگران همانطور رفتار کنیم که مایلیم یَهُوَه با ما رفتار کند،‏ باید از چه کاری اجتناب کنیم؟‏

^۱۲ ثانیاً،‏ وقتی با دیگران همانطور رفتار می‌کنیم که مایلیم یَهُوَه با ما رفتار کند آنوقت انصاف را بجا می‌آوریم.‏ خیلی آسان است که با دو نوع معیار رفتار کنیم،‏ یک معیارِ آسان برای خودمان و یک معیارِ خشک و سخت برای دیگران.‏ خیلی راحت است که از ضعفهای خودمان به آسانی بگذریم ولی وقتی چشممان به عیوب دیگران می‌افتد سریع از آنها انتقاد کنیم که شاید هم عیب و ایرادهای آنها در مقابل ایرادهای ما بسیار ناچیز باشند.‏ عیسی بصراحت پرسید:‏ «چونست که خس را در چشم برادر خود می‌بینی و چوبیکه چشم خود داری نمییابی؟‏» (‏متی ۷:‏۱-‏۳‏)‏ هیچوقت نباید فراموش کنیم که اگر یَهُوَه بخواهد گناهان ما را تفحص کند هیچکداممان تبرئه نخواهیم شد.‏ (‏مزمور ۱۳۰:‏۳،‏ ۴‏)‏ اگر یَهُوَه از روی انصاف از عیوب برادرمان می‌گذرد،‏ ما کِه هستیم که علیه برادرمان داوری کنیم؟‏—‏رومیان ۱۴:‏۴،‏ ۱۰‏.‏

۱۳.‏ چرا شخص عادل در بشارت دادن در مورد ملکوت احساس مسئولیت می‌کند؟‏

^۱۳ ثالثاً،‏ وقتی با غیرت تمام در خدمت موعظه شرکت می‌کنیم انصاف خدایی را بجا می‌آوریم.‏ یَهُوَه ما را اینچنین نصیحت می‌کند:‏ «احسانرا از اهلش بازمدار،‏ هنگامیکه بجا آوردنش در قوّت دست تو است.‏» (‏امثال ۳:‏۲۷‏)‏ درست نیست که معرفت حیاتبخش خدا را که وی با سخاوت تمام در اختیار ما گذاشته است از دیگران دریغ بداریم.‏ با اینکه عدهٔ زیادی از مردم پیام ما را رد می‌کنند ولی تا مادامی که خدا رحمت خویش را شامل حال آنها می‌کند باید راغب باشیم که حتی‌المقدور فرصت ‹گِراییدن به توبه› را در دسترسشان قرار دهیم.‏ (‏۲پطرس ۳:‏۹‏)‏ و مانند عیسی،‏ زمانی که به کسی کمک می‌کنیم تا از راه خود توبه کرده انصاف و عدالت را بجا آورد،‏ ما نیز به وجد می‌آییم.‏ (‏لوقا ۱۵:‏۷‏)‏ حالاست که باید بذر ‹عدالت بکاریم.‏›—‏هوشع ۱۰:‏۱۲‏.‏

‏‹سروران انصاف›‏

۱۴.‏ در قبال عدالت،‏ پیران چه وظیفه‌ای به عهده دارند؟‏

^۱۴ ما همه موظفیم در طریق عدالت گام برداریم ولی پیران جماعت مسیحی وظیفهٔ خطیرتری در این مورد به عهده دارند.‏ حکومت ملوکانهٔ عیسی ‹به انصاف و عدالت ثابت و استوار› می‌باشد.‏ بدین صورت،‏ انصاف الهی باید برای پیران جماعت ملاک عمل باشد.‏ (‏اشعیا ۹:‏۷‏)‏ اینها باید آنچه در اشعیا ۳۲:‏۱ نبوت شده مد نظر قرار دهند:‏ «پادشاهی بعدالت سلطنت خواهد نمود و سروران بانصاف حکمرانی خواهند کرد.‏» پیران جماعت یا به اصطلاح دیگر،‏ ‹وکیلان خدا› که روح او آنها را به پیری در جماعت گماشته است،‏ باید همهٔ کارها را بر طبق طرق خدا انجام دهند.‏—‏تیطس ۱:‏۷‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ پیران جماعت چگونه از شبان دلسوز در مَثَل عیسی تقلید می‌کنند؟‏ ب)‏ پیران جماعت چه احساسی نسبت به گم‌شدهٔ روحانی دارند؟‏

^۱۵ عیسی نشان داد که انصاف یَهُوَه همراه با رحمت و شفقت بوده،‏ معقولانه است.‏ از همه مهمتر،‏ او سعی کرد «تا گمشده را بجوید و نجات بخشد.‏» (‏لوقا ۱۹:‏۱۰‏)‏ درست همانند آن شبانی که در مَثَل عیسی دست از جستجوی گوسفند گم‌شدهٔ خویش برنداشت تا اینکه آن را پیدا کرد،‏ پیران نیز در پی آنهایی هستند که از لحاظ روحانی از گله دور شده‌اند تا آنها را دوباره به سوی آخور راهنمایی کنند.‏—‏متی ۱۸:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

^۱۶ پیران جماعت کسی را که ممکن است مرتکب خطایی جدی شده باشد محکوم نمی‌کنند بلکه می‌کوشند تا وی را شفای روحانی داده و در صورت امکان به توبه هدایت کنند.‏ پیران بسیار شاد می‌شوند اگر بتوانند به کسی که به بیراهه رفته باشد کمک کنند.‏ ولی اگر خطاکاری توبه نکند دل آنها بدرد می‌آید.‏ در چنین موقعیتی معیارهای عادل خدا آنها را ملزم می‌کند تا شخص ناتوبه‌کار را از جماعت اخراج کنند.‏ ولی باز هم مانند آن پدر که پسری گم‌شده داشت امیدوارند که روزی آن خطاکار ‹بخود بیاید.‏› (‏لوقا ۱۵:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ به همین دلیل،‏ پیران پیش‌قدم شده به ملاقات بعضی از این اخراج‌شدگان می‌روند تا طریق بازگشت به سازمان یَهُوَه را به آنها یادآور شوند.‏a

۱۷.‏ هنگام رسیدگی به موارد قضایی پیران چه هدفی را دنبال می‌کنند و چه خصوصیتی به آنها در رسیدن به این هدف کمک می‌کند؟‏

^۱۷ بخصوص وقتی پیران جماعت به موارد قضایی رسیدگی می‌کنند باید با احتیاط تمام از عدل و انصاف یَهُوَه تقلید کنند.‏ وقتی عیسی بر روی زمین بود گناهکاران «بنزدش میآ‌مدند» چونکه می‌دانستند که او موقعیت آنها را درک می‌کند و می‌خواهد به آنها کمک کند.‏ (‏لوقا ۱۵:‏۱؛‏ متی ۹:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ با اینحال عیسی خطاکاری و شرارت را نادیده نگرفت.‏ تنها صرف یک وعده غذا با عیسی،‏ زَکّی،‏ باجگیر معروف را به توبه برانگیخت تا جایی که جفایی را که به دیگران رسانیده بود جبران کند.‏ (‏لوقا ۱۹:‏۸-‏۱۰‏)‏ به همین صورت نیز هدف پیران جماعت در حین پرداختن به امور قضایی هدایت خطاکار بسوی توبه است.‏ اگر آنها نیز مانند عیسی خونگرم باشند،‏ کمک خواستن برای خطاکاران آسانتر خواهد بود.‏

۱۸.‏ چه چیزی به پیران کمک می‌کند تا «مثل پناه‌گاهی از باد» باشند؟‏

^۱۸ اگر پیران جماعت دلی حساس داشته باشند و نسبت به احساسات و طرز فکر برادران و خواهران از خود ملاحظه نشان دهند،‏ اجرای عدل و انصاف الهی برایشان راحت‌تر خواهد بود چونکه انصاف الهی نه سختگیر است و نه بی‌عاطفه.‏ جالب توجه است که وقتی عزرا می‌خواست احکام خدا را به اسرائیلیان تعلیم دهد،‏ هم ذهن خود را آماده نمود هم دلش را.‏ (‏عزرا ۷:‏۱۰‏)‏ دلی فهیم،‏ باعث خواهد شد که پیران جماعت با در نظر گرفتن موقعیت شخص اصولی را از کتاب مقدس بکار گیرند که در مورد وی مؤثر باشند.‏ وقتی عیسی آن زنی را که جریان خون داشت شفا داد نشان داد که انصاف یَهُوَه فقط به پای‌بندی به کلام تحریر شده اکتفا نمی‌کند بلکه روحیه و منظور آن را نیز در نظر دارد.‏ (‏لوقا ۸:‏۴۳-‏۴۸‏)‏ پیرانی که انصاف الهی را با ترحم به اجرا می‌گذارند «مثل پناه‌گاهی از باد» می‌باشند برای آنهایی که بار سنگین ضعفهای خود را به دوش می‌کشند و یا زیر فشار این سیستم کمر خم کرده‌اند.‏—‏اشعیا ۳۲:‏۲‏.‏

۱۹.‏ عکس‌العمل یک خواهر در مقابل اجرای انصاف الهی چه بود؟‏

^۱۹ یک خواهر که مرتکب گناهی جدی شده بود،‏ شخصاً به انصاف الهی پی برد.‏ او چنین اذعان کرد:‏ «راستش را بگویم،‏ اول می‌ترسیدم بروم پیش پیران جماعت.‏ ولی آنها با ترحم و احترام با من برخورد کردند.‏ رفتار پیرانی که با من صحبت کردند پدروارانه بود نه مثل قضاتی سختگیر.‏ آنها به من کمک کردند ببینم که اگر راه خودم را عوض کنم یَهُوَه مرا طرد نخواهد کرد.‏ برایم شخصاً تجربه شد که چطور خدا ما را درست مثل یک پدر مهربان تأدیب می‌کند.‏ بعد توانستم دلم را برای یَهُوَه باز کنم و اعتماد کامل داشته باشم که او التماس مرا خواهد شنید.‏ حالا که به گذشته نگاه می‌کنم،‏ می‌بینم که آن صحبتِ هفت سال پیش با پیران جماعت،‏ واقعاً برکتی بود از طرف یَهُوَه.‏ از آن موقع به بعد رابطه‌ام با او عمیقتر و عمیقتر شده.‏»‏

انصاف را نگاه دار و عدالت را اجرا کن

۲۰.‏ پی بردن به عمق مفهوم انصاف و عدالت و اجرا کردن آنها چه فوایدی دارد؟‏

^۲۰ جای بسی خوشحالی است که انصاف الهی فقط کیفر دادن اعمالمان نیست.‏ انصاف یَهُوَه وی را برانگیخته است تا به آنهایی که به او ایمان می‌ورزند زندگی ابدی عطا کند.‏ (‏مزمور ۱۰۳:‏۱۰؛‏ رومیان ۵:‏۱۵،‏ ۱۸‏)‏ خدا به این نحو با ما رفتار می‌کند زیرا انصاف وی موقعیت هر کدام از ما را در نظر می‌گیرد و بیشتر در صدد است ما را رستگاری دهد تا اینکه محکوممان کند.‏ واقعاً که پی بردن به عمق انصاف یَهُوَه ما را بیشتر به او جذب می‌کند.‏ با تلاش در تقلید این جنبه از شخصیت او،‏ زندگی خود ما و اطرافیانمان پربرکت‌تر می‌شود.‏ پیروی نمودن ما از عدالت بر پدر آسمانی ما پوشیده نیست.‏ یَهُوَه این طور وعده می‌دهد:‏ «انصافرا نگاه داشته عدالترا جاری نمائید زیرا که آمدن نجات من و منکشف شدن عدالت من نزدیک است.‏ خوشا بحال انسانیکه اینرا بجا آورد.‏»—‏اشعیا ۵۶:‏۱،‏ ۲‏.‏

‏[پاورقی]‏

آیا بیاد می‌آوری؟‏

◻ نابودی سَدُوم و غَمُورَه چه چیزی را در مورد عدل و انصاف یَهُوَه به ما می‌آموزد؟‏

◻ چرا پرداخت فدیه نمونهٔ برجسته‌ای از انصاف و محبت خدا است؟‏

◻ سه طریقی که می‌توانیم انصاف را بجا آوریم کدامند؟‏

◻ پیران جماعت به چه نحو بخصوصی می‌توانند از انصاف الهی تقلید کنند؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۳]‏

با شرکت در خدمت موعظه انصاف را بجا می‌آوریم

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

وقتی پیران جماعت از خود انصاف خدایی نشان می‌دهند دیگران راحت‌تر می‌توانند مشکلاتشان را با آنها در میان بگذارند