گوش‌بزنگ و کوشا باشیم!‏

‏«پس بیدار باشید زیرا که آن روز و ساعت را نمی‌دانید.‏»‏‏—‏متی ۲۵:‏۱۳‏.‏

۱.‏ یوحنای رسول چشم‌انتظار چه چیزی بود؟‏

در آخرین مکالمه‌ای که در کتاب مقدس صورت گرفته است،‏ عیسی وعده داد:‏ «به زودی می‌آیم.‏» رسول او،‏ یوحنا جواب می‌دهد:‏ «آمین!‏ بیا،‏ ای خداوند عیسی.‏» آن رسول هیچگونه شکی در آمدن عیسی نداشت.‏ یوحنا یکی از آن رسولانی بود که از عیسی پرسیدند:‏ «این امور کی واقع می‌شود و نشان حضور [به زبان یونانی:‏ پاروسیا‏] تو و پایان این سیستم چیزها چیست؟‏» (‏ترجمهٔ د ج‏)‏ بله،‏ یوحنا با اطمینان چشم انتظار آمدن عیسی در آینده بود.‏—‏مکاشفه ۲۲:‏۲۰؛‏ متی ۲۴:‏۳‏.‏

۲.‏ در خصوص حضور عیسی،‏ کلیساها چه وضعیتی دارند؟‏

^۲ یک چنین اطمینانی امروزه بسیار نادر می‌باشد.‏ بسیاری از کلیساها تعالیمی رسمی در مورد «آمدن» عیسی دارند،‏ ولی عدهٔ بسیار کمی از اعضای آنها واقعاً در انتظار آن می‌باشند و نحوهٔ زندگی آنان دال بر این موضوع است.‏ کتابی به نام «پاروسیا در عهد جدید» (‏انگل‍.‏)‏ به این مطلب اشاره می‌کند:‏ «امید پاروسیا چندان تأثیر مثبتی بر زندگی،‏ افکار،‏ و کارهای کلیسا نداشته است.‏ .‏ .‏ .‏ فوریت شدیدی که کلیسا باید در کار توبه و موعظهٔ میسیونری احساس کند بسیار ضعیف شده،‏ تقریباً از بین رفته است.‏» اما این امر شامل همه نمی‌شود!‏

۳.‏ الف)‏ مسیحیان حقیقی چه احساسی در مورد پاروسیا دارند؟‏ ب)‏ چه چیز بخصوصی را باید هم‌اکنون در نظر بگیریم؟‏

^۳ شاگردان حقیقی عیسی مشتاقانه در انتظار پایان این سیستم شریر می‌باشند.‏ در حینی که وفادارانه در انتظار می‌باشیم باید دیدِ درستی از همهٔ جوانب حضور عیسی داشته باشیم و بر طبق آن عمل کنیم.‏ این کار ما را قادر می‌سازد ‹تا به انتها صبر کنیم،‏ و نجات یابیم.‏› (‏متی ۲۴:‏۱۳‏)‏ عیسی در ضمن بیان نبوتی که در متی باب ۲۴ و ۲۵ می‌خوانیم،‏ توصیاتی نیز کرد و اگر این توصیات را به کار گیریم فایده ابدی برای ما خواهد داشت.‏ در باب ۲۵ مثلهایی می‌یابیم که به احتمال زیاد با آنها آشنایی داری.‏ یکی از آن مثلها دربارهٔ ده باکره است که (‏ پنج تا دانا و پنج تا نادان بودند)‏ و دیگری مَثَل قنطارها می‌باشد.‏ (‏ متی ۲۵:‏۱-‏۳۰‏)‏ چگونه می‌توانیم از این مثلها فایده ببریم؟‏

مانند آن پنج باکره گوش‌بزنگ باش!‏

۴.‏ لُب مطلب مَثَلِ باکره‌ها چه می‌باشد؟‏

^۴ اگر مایل باشی می‌توانی این مَثَل باکره‌ها را دوباره در متی ۲۵:‏۱-‏۱۳ بخوانی.‏ موضوع این مَثَل یک جشن عروسی باشکوه یهودی می‌باشد که داماد برای آوردن عروس،‏ به خانهٔ پدر عروس می‌رود تا عروس را به خانهٔ خود (‏ یا خانهٔ پدر خود)‏ بیاورد.‏ چنین مراسمی نوازندگان و آوازه‌خوانانی نیز احتمالاً به همراه داشت،‏ و زمان دقیق فرا رسیدن آن را کسی نمی‌دانست.‏ در این مَثَل ده باکره تا شب دیروقت منتظر آمدن داماد شدند.‏ پنج نفر از آنان به دلیل نادانی روغن کافی برای چراغهایشان به همراه نیاورده بودند و به همین دلیل برای خریدن روغن می‌بایست آنجا را ترک می‌کردند.‏ آن پنج باکرهٔ دیگر با دانایی روغن اضافی با خود آورده بودند و در صورت لزوم می‌توانستند چراغهای خود را هنگامی که هنوز در انتظار بودند دوباره پر کنند.‏ تنها این پنج باکره هنگامی که داماد از راه رسید در آنجا حاضر بودند.‏ به همین دلیل اجازهٔ ورود به جشن فقط به آنان داده شد.‏ هنگامی که پنج باکرهٔ نادان از راه رسیدند دیگر برای ورود به جشن عروسی دیر شده بود.‏

۵.‏ کدام آیات مفهوم مجازی مَثَل باکره‌ها را روشنتر می‌کنند؟‏

^۵ اغلب جنبه‌های این مَثَل مفهوم سمبولیک دارند.‏ برای مثال نوشته‌های مقدس از عیسی به عنوان داماد صحبت می‌کنند.‏ (‏ یوحنا ۳:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ عیسی خود را به پسر پادشاهی تشبیه کرد که یک جشن عروسی برایش آماده شده بود.‏ (‏ متی ۲۲:‏۱-‏۱۴‏)‏ و کتاب مقدس مسیح را با یک شوهر مقایسه می‌کند.‏ (‏ افسسیان ۵:‏۲۳‏)‏ جالب توجه است که با اینکه مسیحیان مسح‌شده در آیات دیگر «عروسِ» مسیح توصیف شده‌اند،‏ در این مَثَل حرفی از عروس زده نشده است.‏ (‏ یوحنا ۳:‏۲۹؛‏ مکاشفه ۱۹:‏۷؛‏ ۲۱:‏۲،‏ ۹‏)‏ معهذا،‏ این مَثَل صحبت از ده باکره می‌کند و در آیهٔ دیگری آنان به باکره‌ای تشبیه شده‌اند که برای ازدواج به مسیح وعده داده شده‌اند.‏—‏۲قرنتیان ۱۱:‏۲‏.‏a

۶.‏ عیسی در خاتمهٔ مَثَل باکره‌ها چه توصیه‌ای کرد؟‏

^۶ در این مَثَل بغیر از جزئیات سمبولیک و جنبهٔ نبوی که دارد،‏ اصول بسیار خوبی نیز در آن می‌یابیم که می‌توانیم از آنها تعلیم بگیریم.‏ برای نمونه می‌خواهیم کلماتی را که عیسی برای پایان دادن به این مَثَل به کار برد در نظر بگیریم:‏ «پس بیدار باشید زیرا که آن روز و ساعت را نمی‌دانید.‏» این مَثَل به هر یک از ما نشان می‌دهد که باید گوش‌بزنگ باشیم،‏ و در مقابل فرا رسیدن پایان این سیستم شریر هوشیار بمانیم.‏ با اینکه نمی‌توانیم دقیقاً بگوییم که پایان کی می‌آید،‏ ولی یقیناً خواهد آمد.‏ در این رابطه به طرز رفتاری که آن دو گروه از خود نشان دادند توجه نما.‏

۷.‏ از چه لحاظ پنج نفر از باکره‌ها نادانی خود را به اثبات رساندند؟‏

^۷ عیسی گفت:‏ ‹از ایشان پنج نادان بودند.‏› آیا نادانی آنها به این دلیل بود که آمدن داماد را باور نکردند؟‏ آیا به دنبال خوشگذرانی خود بودند؟‏ یا گمراه شده بودند؟‏ جواب این سؤالات منفی است.‏ عیسی گفت که آن پنج نفر «به استقبال داماد بیرون رفتند.‏» آنها می‌دانستند که او می‌آید و می‌خواستند در این مراسم شرکت کنند و حتی «به عروسی» بروند.‏ ولی آیا آنها به اندازهٔ کافی آمادگی داشتند؟‏ آنها تا «نصف شب» منتظر او ماندند ولی آماده نبودند تا بتوانند او را هر وقت بیاید ملاقات کنند—‏حال چه زودتر و چه دیرتر از آنچه در وهلهٔ اول گمان برده بودند.‏

۸.‏ پنج باکرهٔ دیگر دانایی خود را چگونه به اثبات رساندند؟‏

^۸ آن پنج باکرهٔ دیگر که عیسی دانا نامید نیز با چراغهای روشن خود بیرون رفتند و منتظر آمدن داماد بودند.‏ آنها نیز باید صبر می‌کردند،‏ ولی « دانا» بودند.‏ کلمهٔ یونانیی که « دانا» ترجمه شده است،‏ به معنی «دوراندیش،‏ معقول،‏ و باتدبیر» نیز می‌باشد.‏ این پنج باکره با آوردن ظروفی که حاوی روغن اضافی بودند،‏ تا در صورت لزوم چراغهای خود را دوباره پر کنند،‏ ثابت کردند که دانا می‌باشند.‏ در اصل آنها آنقدر مصمم و آماده برای آمدن داماد بودند که حاضر نشدند روغن خود را به کس دیگری بدهند.‏ با حضور و آمادگی کامل خود به هنگام رسیدن داماد ثابت کردند که آمادگی‌شان بیجا نبود.‏ «آنانی که حاضر بودند،‏ با وی به عروسی داخل شده،‏ در بسته گردید.‏»‏

۹،‏ ۱۰.‏ منظور از مَثَل باکره‌ها چیست و چه سؤالاتی باید از خودمان بکنیم؟‏

^۹ عیسی نمی‌خواست با این مَثَل در مورد طرز رفتار درست برای جشن عروسی صحبت کند و یا اندرزی دربارهٔ بخشش و سخاوتمندی بدهد.‏ نکته‌ای که او می‌خواست به آن اشاره کند این بود:‏ «بیدار باشید زیرا که آن روز و ساعت را نمی‌دانید.‏» چنین سؤالاتی ممکن است برای ما پیش آیند،‏ ‹آیا در رابطه با آمدن عیسی واقعاً گوش‌بزنگ می‌باشیم؟‏› ما عقیده داریم که عیسی هم‌اکنون در آسمان حکومت می‌کند،‏ اما آیا به این واقعیت که ‹پسر انسان بر ابرهای آسمان،‏ با قوّت و جلال عظیم می‌آید،‏› توجه داریم؟‏ (‏ متی ۲۴:‏۳۰‏)‏ به هنگام «نصف شب» مطمئناً آمدن داماد نزدیکتر از آن زمانی شده بود که باکره‌ها برای ملاقات با او بیرون رفته بودند.‏ به همین ترتیب،‏ فرا رسیدن پسر انسان برای نابودی سیستم شریر کنونی،‏ نسبت به آن زمانی که تازه شروع به انتظار کشیدن برای آمدن او کردیم،‏ بسیار نزدیکتر است.‏ (‏ رومیان ۱۳:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ آیا همواره گوش‌بزنگ مانده‌ایم و هر چه آن زمان نزدیکتر می‌شود سعی و کوشش خود را بیشتر می‌کنیم؟‏

^۱۰ برای اطاعت کردن از فرمان ‏«بیدار باشید،‏‏» باید همواره گوش‌بزنگ باشیم.‏ پنج باکره اجازه دادند که روغنشان تمام شود و بعد برای خریدن روغن رفتند.‏ یک مسیحی نیز ممکن است به همین شکل حواسش بقدری از موضوع منحرف شود که دیگر برای آمدن قریب‌الوقوع عیسی کاملاً آماده نباشد.‏ این اتفاق برای بعضی از مسیحیان قرن اول رخ داد.‏ امروزه نیز این اتفاق برای عده‌ای می‌تواند پیش بیاید.‏ به این دلیل می‌خواهیم از خودمان این سؤال را بکنیم،‏ ‹آیا این اتفاق دارد برای من نیز رخ می‌دهد؟‏›—‏۱تسالونیکیان ۵:‏۶-‏۸؛‏ عبرانیان ۲:‏۱؛‏ ۳:‏۱۲؛‏ ۱۲:‏۳؛‏ مکاشفه ۱۶:‏۱۵‏.‏

با نزدیکتر شدن پایان کوشاتر شویم

۱۱.‏ مَثَل بعدی که عیسی داد چه بود و به چه مَثَل دیگری شباهت دارد؟‏

^۱۱ عیسی در مَثَل بعدی خود پیروانش را تنها به گوش‌بزنگ بودن تشویق نمی‌کند،‏ بلکه پس از گفتن مَثَل باکره‌های دانا و نادان،‏ مَثَل قنطارها را بیان می‌نماید.‏ (‏ متی ۲۵:‏۱۴-‏۳۰ خوانده شود.‏)‏ از آنجایی که بسیاری «گمان می‌بردند که ملکوت خدا می‌باید در همان زمان ظهور کند،‏» عیسی مَثَلی دربارهٔ قنطارها داد و این مَثَل به مَثَل اولی شباهت دارد.‏—‏لوقا ۱۹:‏۱۱-‏۲۷‏.‏

۱۲.‏ لُب مطلب مَثَل قنطارها چه می‌باشد؟‏

^۱۲ در مَثَل قنطارها،‏ عیسی در مورد مردی صحبت می‌کند که قبل از عازم سفر شدن،‏ سه تن از غلامانش را می‌طلبد.‏ به یکی از آنها پنج قنطار و دیگری را دو و به آخری یک قنطار می‌سپرد—‏«هر یک را بحسب استعدادش.‏» به احتمال زیاد،‏ این قنطار یا وزنهٔ نقره‌ای یک معیار معمول بود که ارزش آن در آن زمان با درآمد ۱۴ سال یک کارگر مساوی بود—‏مطمئناً این مقدار پول زیادی می‌باشد!‏ وقتی آن مرد بازگشت،‏ می‌خواست که غلامانش به او برای «مدّت مدیدی» که رفته بود حساب پس بدهند.‏ دو غلام اول آنچه را که به آنها سپرده شده بود دو برابر کرده بودند.‏ او گفت «آفرین» و در ضمن اینکه به هر یک مسؤلیت بیشتری را وعده داد،‏ گفت:‏ «به شادی خداوند خود داخل شو.‏» غلامی که تنها یک قنطار داشت به این بهانه که اربابش مردی است پرانتظار قنطار خود را مورد استفاده قرار نداده بود تا سودی آورد.‏ او آن پول را به جای اینکه به صرافان بسپارد تا بهره‌ای عایدش شود در جایی مخفی کرده بود.‏ اربابش او را «شریرِ بیکاره » نامید زیرا او به سود اربابش عمل ننموده بود.‏ در نتیجه قنطارش از او گرفته شد و خودش به بیرون افکنده شد،‏ «جایی که گریه و فشار دندان» وجود داشت.‏

۱۳.‏ عیسی چگونه به اربابی که در این مَثَل آمده شبیه می‌باشد؟‏

^۱۳ در این مَثَل هم جزئیاتی وجود دارند که می‌توانند معنای سمبولیک داشته باشند.‏ برای نمونه مردی که عازم سفر طولانی می‌شود تصویری از عیسی می‌باشد که شاگردانش را ترک می‌کرد،‏ تا به آسمان برود و در آنجا می‌بایست مدت زیادی صبر می‌کرد تا قدرت ملکوتی بیابد.‏b (‏ مزمور ۱۱۰:‏۱-‏۴؛‏ اعمال ۲:‏۳۴-‏۳۶؛‏ رومیان ۸:‏۳۴؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ از این مَثَل نیز می‌توانیم درس عبرت و یا اصل دیگری را یاد بگیریم و آن را در زندگی خودمان به اجرا بگذاریم.‏ آن اصل چه می‌باشد؟‏

۱۴.‏ تأکید مَثَل قنطارها بر روی چه نیاز حیاتی می‌باشد؟‏

^۱۴ خواه امید ما زندگی فناناپذیر در آسمان باشد و یا زندگی ابدی در بهشت روی زمین،‏ مَثَل عیسی بوضوح نشان می‌دهد که باید در فعالیت مسیحی حداکثر کوشش خودمان را بکنیم.‏ در واقع پیامی را که این مَثَل در بر دارد می‌توان در یک کلمه خلاصه نمود:‏ کوشش.‏ رسولان از زمان پَنطیکاست ۳۳ د.‏م.‏ به بعد نمونه‌ای به جای گذاشته‌اند.‏ ما می‌خوانیم:‏ «به سخنان بسیار [پطرس] بدیشان شهادت داد و موعظه نموده گفت:‏ ‹خود را از این فرقهٔ کج‌رو رستگار سازید.‏›» (‏ اعمال ۲:‏۴۰-‏۴۲‏)‏ پطرس در قبال تلاشی که نمود نتایج خوبی عایدش شد.‏ اشخاصی که در کار موعظهٔ بشارت مسیحی به رسولان می‌پیوستند به حدی کوشا بودند که این خبر خوب ‹ در تمامئ عالم نیز نمو نمود.‏›—‏کولسیان ۱:‏۳-‏۶،‏ ۲۳؛‏ ۱قرنتیان ۳:‏۵-‏۹‏.‏

۱۵.‏ باید نکتهٔ اصلی مَثَل قنطارها را به چه طریق بخصوصی به اجرا در آوریم؟‏

^۱۵ نباید موضوع این مَثَل را که نبوتی در مورد حضور عیسی می‌باشد از یاد ببریم.‏ دلایل بسیاری در دست می‌باشند که پاروسیای عیسی در حال وقوع است و بزودی به اوج خود می‌رسد.‏ در ضمن رابطه‌ای را که عیسی بین «انتها» و کاری که لازم است مسیحیان انجام دهند نشان داد به یاد بیاور،‏ او گفت:‏ «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها خواهد رسید.‏» (‏ متی ۲۴:‏۱۴‏)‏ با در نظر گرفتن این رابطه،‏ به کدامیک از آن غلامان شباهت داریم؟‏ می‌توانیم از خودمان این سؤال را بکنیم:‏ ‹آیا دلیلی در دست می‌باشد تا نشان دهد که ما شبیه آن غلامی هستیم که آنچه را به او سپرده شده بود پنهان کرد،‏ و به احتمال زیاد از منافع شخصی خودش نگهداری نمود؟‏ یا واضح است که مانند آن دو غلام دیگر هستیم که نیکو و وفادار بودند؟‏ آیا کاملاً متعهد هستیم تا سود ارباب را در هر فرصتی افزایش دهیم؟‏›‏

گوش‌بزنگ و کوشا در طی حضور او

۱۶.‏ این دو مَثَلی که مورد بررسی قرار دادیم برای تو به چه مفهوم می‌باشند؟‏

^۱۶ در ضمن اینکه این دو مَثَل معانی مجازی و نبوی دارند،‏ مشوقی هستند که از دهان خود عیسی صادر شده‌اند.‏ پیام او این است:‏ بخصوص هنگامی که علامت پاروسیای مسیح دیده می‌شود،‏ گوش‌بزنگ و کوشا باشید.‏ هم‌اکنون ما در آن زمان بسر می‌بریم.‏ آیا ما واقعاً گوش‌بزنگ و کوشا هستیم؟‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ یعقوب شاگرد در مورد حضور عیسی چه اندرزی می‌دهد؟‏

^۱۷ هنگامی که عیسی روی کوه زیتون نبوت می‌کرد،‏ یعقوب برادر ناتنی او آنجا نبود؛‏ ولی بعداً از آن نبوتها مطلع شد و به مفهوم آنها پی برد.‏ او چنین نوشت:‏ «ای برادران تا هنگام آمدن خداوند صبر کنید.‏ اینک دهقان انتظار می‌کشد برای محصول گرانبهای زمین و برایش صبر می‌کند تا باران اوّلین و آخرین را بیابد.‏ شما نیز صبر نمائید و دلهای خود را قوّی سازید زیرا که آمدن خداوند نزدیک است.‏»‏‏—‏یعقوب ۵:‏۷،‏ ۸‏.‏

^۱۸ از آنجا که یعقوب مطمئن بود آنانی که از دارایی خود استفادهٔ درست نمی‌کنند محکوم خواهند شد مسیحیان را ترغیب کرد تا در حینی که منتظر اقدام یَهُوَه هستند،‏ صبور باشند.‏ یک مسیحی عجول ممکن است انتقامجو شود،‏ او ممکن است فکر کند که شخصاً باید همهٔ اشتباهات را تصحیح کند.‏ اما از آنجا که آمدن روز داوری قطعی می‌باشد،‏ لزومی برای این کار نیست.‏ بر طبق شرحی که یعقوب داد،‏ نمونهٔ یک دهقان این موضوع را نشان می‌دهد.‏

۱۹.‏ یک دهقان اسرائیلی چه نوع صبری را می‌بایست از خود نشان می‌داد؟‏

^۱۹ یک دهقان اسرائیلی که تخم می‌کاشت مجبور بود آنقدر صبر کند تا جوانه‌ها نمایان شوند،‏ گیاه رشد کند و بالاخره وقت درو محصول برسد.‏ (‏ لوقا ۸:‏۵-‏۸؛‏ یوحنا ۴:‏۳۵‏)‏ در طی آن چند ماه شاید جایی برای نگرانی وجود می‌داشت.‏ آیا بارانهای زودرس می‌آمدند و کفایت می‌کردند؟‏ بارانهای آخر چطور؟‏ آیا حشرات و یا طوفان گیاهان را از بین می‌بردند؟‏ (‏ با یوئیل ۱:‏۴؛‏ ۲:‏۲۳-‏۲۵ مقایسه شود.‏)‏ اما یک دهقان اسرائیلی می‌توانست به یَهُوَه و چرخه‌های طبیعی که او بنیاد نهاده است اطمینان داشته باشد.‏ (‏ تثنیه ۱۱:‏۱۴؛‏ ارمیا ۵:‏۲۴‏)‏ صبر دهقان واقعاً با انتظاری پر از اطمینان همراه می‌بود.‏ با ایمانی که داشت می‌دانست که آنچه او در انتظارش می‌باشد،‏ واقعاً می‌آمد.‏

۲۰.‏ در هماهنگی با اندرزی که یعقوب داد،‏ چگونه می‌توانیم از خودمان صبر نشان دهیم؟‏

^۲۰ یک دهقان می‌تواند به طور تقریبی بداند که موسم درو چه وقت خواهد بود،‏ ولی مسیحیان قرن اول قادر نبودند زمان حضور عیسی را محاسبه کنند.‏ اما فرا رسیدن آن زمان قطعی بود.‏ یعقوب نوشت:‏ «آمدن [‏پاروسیا به یونانی] خداوند نزدیک است.‏» هنگامی که یعقوب این کلمات را به رشتهٔ تحریر در آورد،‏ در سطح جهانی هیچ نشانی از حضور مسیح هنوز قابل مشاهده نبود.‏ اما این نشان هم‌اکنون قابل مشاهده می‌باشد!‏ بنابراین ما در این دوره باید چه احساسی داشته باشیم؟‏ حقیقتاً این نشان قابل مشاهده می‌باشد.‏ ما در حال دیدن آن هستیم.‏ می‌توانیم با اطمینان بگوییم که ‹ما شاهد تحقق آن نشان می‌باشیم.‏› بله،‏ می‌توانیم با قاطعیت تمام بگوییم که حضور کنونی سَروَر ما عیسی مسیح بزودی به نقطهٔ اوج خواهد رسید.‏

۲۱.‏ ما یقیناً مصمم به انجام چه کاری هستیم؟‏

^۲۱ در این صورت دلیل قویی برای یادگیری اصول بنیادی و عمل کردن بر طبق آن داریم.‏ او گفت:‏ «بیدار باشید زیرا که آن روز و ساعت را نمی‌دانید.‏» (‏ متی ۲۵:‏۱۳‏)‏ بدون تردید الآن وقت آن است که در خدمت مسیحی‌مان از خود شور و اشتیاق نشان دهیم.‏ در زندگی روزمره‌مان می‌خواهیم نشان دهیم که منظور عیسی را درک کرده‌ایم.‏ پس باید گوش‌بزنگ و کوشا باشیم!‏

‏[پاورقی‌ها]‏

به یاد می‌آوری؟‏

◻ از مَثَل باکره‌های دانا و نادان متوجه چه پیام اصلیی شده‌ای؟‏

◻ عیسی به وسیلهٔ مَثَل قنطارها چه اندرز اساسیی به ما ارائه می‌دهد؟‏

◻ مانند یک دهقان اسرائیلی،‏ صبر ما چه رابطه‌ای با پاروسیا دارد؟‏

◻ چرا این دورهٔ بخصوص برای زندگی کردن هیجان‌انگیز و دشوار می‌باشد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

از مثلهای باکره‌ها و قنطارها چه درسی می‌گیریم؟‏