برای دیگران احترام قائل شویم
«هر یک دیگری را بیشتر از خود اکرام بنماید.»—رومیان ۱۲:۱۰.
۱، ۲. الف) برای نشان دادن فروتنی چه کار باید بکنیم؟ ب) کلمهٔ «احترام» در کتاب مقدس چه کاربردهایی دارد و نشان دادن احترام برای چه کسانی آسانتر می‌باشد؟
در مقالهٔ قبلی بر این پند کتاب مقدس تأکید شد: «همه با یکدیگر فروتنی را بر خود ببندید زیرا خدا با متکبّران مقاومت می‌کند و فروتنان را فیض می‌بخشد.» ( ۱پطرس ۵:۵) یک روشی که می‌توانیم از خودمان فروتنی نشان دهیم، احترام قائل شدن برای دیگران می‌باشد.
۲ کلمهٔ «احترام» اغلب در کتاب مقدس به محترم شمردن، گرامی داشتن و رعایت حال دیگران اشاره می‌کند. با مهربانی کردن و احترام و عزت قائل شدن، به عقاید دیگران گوش دادن و انجام خواسته‌های معقولانهٔ ایشان می‌توان به آنان احترام گذاشت. کارهای نامبرده برای اشخاص فروتن مشکل نمی‌باشند. ولی برای اشخاص مغرور نشان دادن احترام واقعی کار آسانی نیست و شاید با تملق و چاپلوسی سعی کنند مورد لطف و عنایت دیگران قرار بگیرند.
یَهُوَه برای انسانها احترام قائل می‌شود
۳، ۴. یَهُوَه چه رفتار محترمانه‌ای با ابراهیم داشت و چرا؟
۳ یَهُوَه در احترام گذاشتن نمونه می‌باشد. او انسانها را با ارادهٔ آزاد خلق کرده است و با آنها به مانند ماشین رفتار نمی‌کند. ( ۱پطرس ۲:۱۶) برای مثال وقتی خدا به ابراهیم گفت که می‌خواهد سَدُوم را به دلیل فسادی که در آن است از بین ببرد، ابراهیم پرسید: «آیا عادل را با شریر هلاک خواهی کرد؟ شاید در شهر پنجاه عادل باشند، آیا آن را هلاک خواهی کرد و آن مکان را به خاطر آن پنجاه عادل که در آن باشند، نجات نخواهی داد؟» یَهُوَه در جواب گفت که شهر را به خاطر پنجاه عادل هلاک نخواهد کرد. سپس ابراهیم با فروتنی به التماس خود ادامه داد. اگر در آنجا فقط ۴۵ نفر عادل باشند چطور؟ ۴۰ نفر؟ ۳۰ نفر؟ ۲۰ نفر؟ ۱۰ نفر؟ یَهُوَه به ابراهیم اطمینان خاطر داد که اگر در سَدُوم حتی ده نفر عادل پیدا شوند آن را از بین نخواهد برد.—پیدایش ۱۸:۲۰-۳۳.
۴ یَهُوَه می‌دانست که در سَدُوم حتی ده نفر عادل نیز وجود نداشتند، ولی با اینهمه با گوش فرا دادن به نظر ابراهیم با او محترمانه رفتار نمود. چرا؟ زیرا ابراهیم «به خداوند ایمان آورد، و او، این را برای وی عدالت محسوب کرد.» ابراهیم « دوست خدا نامیده شد.» ( پیدایش ۱۵:۶؛ یعقوب ۲:۲۳) علاوه بر این، یَهُوَه رفتار محترمانهٔ ابراهیم را با دیگران در نظر داشت. هنگامی که بر سر محدوده، بین شبانان ابراهیم و لُوط نزاع در گرفت، ابراهیم به لُوط گفت هر زمینی را که می‌خواهد، انتخاب کند و با این کار به او احترام گذاشت. لُوط زمینی را انتخاب نمود که از نظر او بهترین زمین به حساب می‌آمد و ابراهیم در منطقهٔ دیگری سکنی گزید.—پیدایش ۱۳:۵-۱۱.
۵. یَهُوَه چگونه به لُوط احترام گذاشت؟
۵ یَهُوَه به لُوط عادل نیز احترام گذاشت. او قبل از نابودی سَدُوم به لُوط گفت که به کوه بگریزد. با این همه، لُوط گفت که نمی‌خواهد به آن منطقهٔ کوهستانی برود؛ او ترجیح می‌داد به شهری به نام صوغر که در نزدیکی آنجا قرار داشت فرار کند. با اینکه آن شهر در منطقه‌ای قرار داشت که برای نابودی مقرر شده بود یَهُوَه به لُوط گفت: «اینک در این امر نیز تو را اجابت فرمودم، تا شهری را که سفارش آن را نمودی، واژگون نسازم.» یَهُوَه با برآورده ساختن خواستهٔ لُوط وفادار، برای او احترام قائل شد.—پیدایش ۱۹:۱۵-۲۲؛ ۲پطرس ۲:۶-۹.
۶. یَهُوَه چگونه به موسی احترام گذاشت؟
۶ هنگامی که یَهُوَه می‌خواست موسی را به جهت رهبری نمودن امتش برای بیرون رفتن از مصر و برای صحبت کردن با فرعون در مورد رهایی امتش، به آن سرزمین بفرستد، موسی جواب داد: «ای خداوند، من مردی فصیح نیستم.» یَهُوَه برای اطمینان بخشیدن به موسی گفت: «من با زبانت خواهم بود و هر چه باید بگویی تو را خواهم آموخت.» ولی موسی هنوز مردد بود. به این دلیل یَهُوَه موسی را اطمینان خاطر بخشید و برادرش هارُون را با او برای سخن گفتن فرستاد.—خروج ۴:۱۰-۱۶.
۷. چرا یَهُوَه می‌خواست که به دیگران احترام بگذارد؟
۷ یَهُوَه در همهٔ این موارد نشان داد که می‌خواهد به دیگران و بخصوص به خادمان خود احترام بگذارد. با اینکه در مواردی آنچه خادمان یَهُوَه درخواست کردند با طرح اصلی او فرق داشت، یَهُوَه تا زمانی که این خواسته‌ها بر خلاف مقصود او نمی‌بودند خواستهٔ آنها را مجاز می‌دانست.
عیسی برای دیگران احترام قائل بود
۸. عیسی زنی را که بسیار مریض بود چگونه محترم شمرد؟
۸ عیسی در احترام به دیگران از یَهُوَه سرمشق گرفت. روزی در بین جمعیت، زنی بود که دوازده سال خونریزی داشت. پزشکان قادر به مداوای او نبودند. این زن بر طبق شریعت موسی ناپاک محسوب می‌شد و نمی‌بایستی آنجا در بین جمعیت می‌آمد. او پشت سر عیسی قرار گرفت و لباس وی را لمس نمود، و بلافاصله شفا یافت. در این مورد، عیسی بر روی جزئیات شریعت پافشاری نکرد و او را به دلیل کاری که کرده بود سرزنش ننمود. در عوض، از آنجا که موقعیت آن زن را درک می‌کرد او را محترم شمرده، گفت: «ای دختر، ایمانت تو را شفا داده است. به سلامتی برو و از بلای خویش رستگار باش.»—مرقس ۵:۲۵-۳۴؛ لاویان ۱۵:۲۵-۲۷.
۹. عیسی چگونه به زنی غیراسرائیلی احترام گذاشت؟
۹ روزی دیگر، زنی از اهالی فینیقیه به عیسی گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» عیسی می‌دانست که به جهت خاندان اسرائیل فرستاده شده است، و نه برای غیریهودیان؛ به این دلیل به او گفت: «نان فرزندان [اسرائیل] را گرفتن و نزد سگان کوچک [غیر یهودیان] انداختن جایز نیست.» (ترجمهٔ د ج ) آن زن در جواب گفت: ‹ درست است ای آقا، اما سگهای کوچک نیز از ریزه‌های غذائی که از سفرهٔ اربابشان می‌افتد می‌خورند.› (د ج ) سپس عیسی گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را بر حسب خواهش تو بشود.» دختر آن زن شفا یافت. عیسی به دلیل ایمانی که آن زن نشان داد به او احترام گذاشت و با استفاده از واژهٔ «سگهای کوچک» به جای سگهای وحشی همدردی خود را ابراز نمود.—متی ۱۵:۲۱-۲۸.
۱۰. عیسی به شاگردانش چه درس مهمی آموخت و چرا آموختن این درس به آنها واجب بود؟
۱۰ عیسی همواره به شاگردانش، از آنجایی که هنوز هر یک از آنان در وهلهٔ اول به فکر خودش بود، درسی از فروتنی و همچنین احترام به دیگران می‌آموخت. یک بار درست بعد از اینکه بحثی در میانشان در گرفته بود، عیسی پرسید: «با یکدیگر چه مباحثه می‌کردید؟» آنها جوابی ندادند زیرا در راه ‹با یک دیگر گفتگو می‌کردند در اینکه چه کسی بزرگتر است.› ( مرقس ۹:۳۳، ۳۴) حتی شب قبل از مرگ عیسی « در میان ایشان نزاعی نیز افتاد که کدام یک از ایشان بزرگتر می‌باشد.» ( لوقا ۲۲:۲۴) موقعی که هنوز مشغول صرف شام عید فِصح بودند، عیسی «آب در لگن ریخته، شروع کرد به شستن پایهای شاگردان.» چه درس مؤثری! عیسی پسر خدا بود و پس از یَهُوَه بالاترین مقام عالم را داشت، با این همه به شاگردانش درس محترمانه‌ای با شستن پاهای آنها آموخت. او گفت: «اگر من . . . پایهای شما را شستم، بر شما نیز واجب است که پایهای یکدیگر را بشویید. زیرا به شما نمونه‌ای دادم.»—یوحنا ۱۳:۵-۱۵.
پولس نیز به دیگران احترام گذاشت
۱۱، ۱۲. پس از اینکه پولس مسیحی شد چه درسی آموخت و آنچه را که آموخته بود چگونه در رابطه با فلیمون به کار بست؟
۱۱ از آنجایی که پولس رسول از مسیح سرمشق می‌گرفت او نیز به دیگران احترام می‌گذاشت. ( ۱قرنتیان ۱۱:۱) پولس گفت: « و نه بزرگی از خلق جستیم، . . . بلکه در میان شما به ملایمت بسر می‌بردیم، مثل دایه‌ای که اطفال خود را می‌پرورد.» ( ۱تسالونیکیان ۲:۶، ۷) یک دایه از کودکان خود مراقبت می‌نماید. پس از اینکه پولس مسیحی شد، او نیز فروتنی را آموخت و به دیگر مسیحیان با رفتار ملایم خود احترام می‌گذاشت و به این ترتیب رعایت حال دیگران را می‌کرد و ارادهٔ آزاد آنها را نیز محترم می‌شمرد. هنگامی که او در روم زندانی بود واقعه‌ای روی داد که نشانگر این واقعیت می‌باشد.
۱۲ غلام فراریی به نام اُنِیسِیمُس به تعلیمات پولس گوش فرا داد. این غلام مسیحی شد و با پولس دوستی نمود. اُنِیسِیمُس غلام شخصی به نام فلیمون بود، فردی مسیحی که در آسیای صغیر زندگی می‌کرد. پولس در نامه‌ای به فلیمون نوشت که اُنِیسِیمُس کمک بزرگی برای او بود و گفت: «من می‌خواستم که او را نزد خود نگاه دارم.» با این همه پولس اُنِیسِیمُس را به نزد فلیمون فرستاد، و به او نوشت: «نخواستم کاری بدون رأی تو کرده باشم تا احسان تو از راه اضطرار نباشد، بلکه از روی اختیار.» پولس از رسول بودن خودش سوءاستفاده ننمود، و رعایت فلیمون را کرده، از او نخواست که اُنِیسِیمُس را در روم نگاه دارد. به علاوه، پولس از فلیمون درخواست کرد تا با اُنِیسِیمُس با احترام رفتار نماید، «فوق از غلام یعنی [مثل] برادر عزیز.»—فلیمون ۱۳-۱۶.
احترام گذاشتن در روزگار ما
۱۳. رومیان ۱۲:۱۰ ما را به چه کاری تشویق می‌کند؟
۱۳ کلام خدا اینگونه پند می‌دهد: «هر یک دیگری را بیشتر از خود اکرام بنماید.» ( رومیان ۱۲:۱۰) این پند البته به آن معنی است که برای احترام گذاشتن منتظر دیگران نباشیم تا آنها اول به ما احترام بگذارند، بلکه در این کار پیشقدم شویم. «هر کس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.» ( ۱قرنتیان ۱۰:۲۴؛ ۱پطرس ۳:۸، ۹) از اینرو شاهدان یَهُوَه به دنبال موقعیتهایی هستند تا در احترام گذاشتن به افراد خانواده، دیگر مسیحیان در جماعت، و حتی اشخاصی که به جماعت تعلق ندارند، پیشقدم شوند.
۱۴. زن و شوهر چگونه به یکدیگر احترام می‌گذارند؟
۱۴ کتاب مقدس می‌گوید: «سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد.» ( ۱قرنتیان ۱۱:۳) یَهُوَه مرد را موظف می‌داند تا با زن خود همان رفتاری را داشته باشد که مسیح با جماعت داشت. در اول پطرس ۳:۷ به شوهران گفته شده است تا زنان خود را ‹چون ظروف ضعیف‌تر محترم داشته باشند.› شوهر می‌تواند این کار را با نشان دادن توجه واقعی به گفته‌های همسر خود و در نظر گرفتن پیشنهادات او انجام دهد. ( پیدایش ۲۱:۱۲) تا زمانی که اصول کتاب مقدس نادیده گرفته نشوند، شوهر می‌تواند حق انتخاب را به همسر خود بدهد و او را یاری نماید و رفتار ملایمی با او داشته باشد. « و زن شوهر خود را باید احترام نمود.» ( افسسیان ۵:۳۳) زن نیز به سخنان شوهر خود گوش می‌دهد و در هر موقعیتی در پی پیش بردن حرف خود نمی‌باشد، در ضمن شوهر خود را خوار نمی‌نماید و بر او غرولند نمی‌کند. حتی اگر در زمینه‌هایی استعداد زن بیشتر از شوهر باشد چنانچه سعی نکند بر شوهرش تسلط یابد، از خود فروتنی نشان داده است.
۱۵. چگونه می‌توان ملاحظهٔ سالمندان را کرد و آنها باید چه عکس‌العملی از خود نشان بدهند؟
۱۵ در جماعت مسیحی عده‌ای هستند که بخصوص لایق احترام می‌باشند. سالمندان نمونه‌ای از اینگونه افراد هستند. « در پیش ریش‌سفید برخیز، و روی مرد [یا زن] پیر را محترم دار.» ( لاویان ۱۹:۳۲) این آیه بخصوص در مورد کسانی صدق می‌کند که یَهُوَه را برای سالیان بسیار به طور وفادارانه خدمت کرده‌اند زیرا «سفیدمویی تاج جمال است، هنگامی که در راه عدالت یافت شود.» ( امثال ۱۶:۳۱) سرپرستان باید در نگه داشتن حرمت مسیحیان مسنتر از خود نمونه باشند. البته سالمندان نیز می‌توانند با جوانترها رفتاری محترمانه داشته باشند، بخصوص آنانی که در شبانی گله مسئولیتهایی به گردن دارند.—۱پطرس ۵:۲، ۳.
۱۶. والدین و فرزندان چگونه می‌توانند یکدیگر را احترام نمایند؟
۱۶ فرزندان نیز باید به والدین خود احترام بگذارند: «فرزندان، والدین خود را در خداوند اطاعت نمایید، زیرا که این انصاف است. ‹پدر و مادر خود را احترام نما› که این حکم اوّل با وعده است. ‹تا تو را عافیت باشد و عمر دراز بر زمین کنی.› » والدین نیز لازم است که به فرزندانشان احترام بگذارند زیرا به آنان گفته شده است ‹فرزندان خود را به خشم میاورند بلکه ایشان را به تأدیب و نصیحت خداوند تربیت نمایند.›—افسسیان ۶:۱-۴؛ خروج ۲۰:۱۲.
۱۷. چه کسانی مستحق دریافت «حرمت مضاعف» می‌باشند؟
۱۷ کسانی که در خدمت به جماعت زحمت بسیار می‌کشند نیز باید مورد احترام واقع شوند: «کشیشانی که نیکو پیشوایی کرده‌اند، مستحقّ حرمت مضاعف می‌باشند، علی‌الخصوص آنانی که در کلام و تعلیم محنت می‌کشند.» ( ۱تیموتاؤس ۵:۱۷) روشی که می‌توانیم برای انجام این کار پیش بگیریم در عبرانیان ۱۳:۱۷ آمده است: «مرشدان خود را اطاعت و انقیاد نمایید.» (انجیل شریف )
۱۸. در مقابل کسانی که به جماعت تعلق ندارند چگونه باید رفتار نمود؟
۱۸ آیا به کسانی که به جماعت تعلق ندارند نیز باید احترام گذاشت؟ بلی. کتاب مقدس به ما امر می‌کند: «هر شخص مطیع قدرتهای برتر بشود.» ( رومیان ۱۳:۱) یَهُوَه به این قدرتها تا زمانی که هنوز حکومتش برقرار نشده امور را سپرده است. ( دانیال ۲:۴۴) «پس حقّ هر کس را به او ادا کنید: باج را به مستحقّ باج و جزیه را به مستحقّ جزیه و ترس را به مستحقّ ترس و عزّت را به مستحقّ عزّت.» ( رومیان ۱۳:۷) لازم است که «همهٔ مردمان را احترام کنید.»—۱پطرس ۲:۱۷.
۱۹. چگونه می‌توانیم به دیگران «احسان بنماییم» و احترام بگذاریم؟
۱۹ درست است که ما حتی به کسانی که به جماعت تعلق ندارند احترام می‌گذاریم ولی به تأکیدی که در کلام خدا شده است توجه نما: «بقدری که فرصت داریم با جمیع مردم احسان بنماییم، علی‌الخصوص با اهل بیت ایمان.» ( غلاطیان ۶:۱۰) البته بهترین روشی که برای ‹احسان کردن› به دیگران وجود دارد پرورش و برطرف کردن نیازهای روحانی آنها می‌باشد. ( متی ۵:۳) این کار را با توجه به یادآوری پولس رسول می‌توانیم انجام دهیم وقتی که گفت: «سعی کن که خود را مقبول خدا سازی، عاملی که خجل نشود و کلام خدا را بخوبی انجام دهد.» هنگامی که با تدبیر از هر موقعیتی برای شهادت دادن به انسانها استفاده کنیم و ‹خدمت خود را به کمال رسانیم،› در ضمن اینکه به آنان احسان می‌کنیم احترامشان را نیز نگاه می‌داریم.—۲تیموتاؤس ۲:۱۵؛ ۴:۵.
احترام نمودن به یَهُوَه
۲۰. چه بلایی بر سر فرعون و سپاهیانش آمد و چرا؟
۲۰ یَهُوَه به مخلوقات خود احترام می‌گذارد. پس منطقی است که ما نیز به او احترام بگذاریم. ( امثال ۳:۹؛ مکاشفه ۴:۱۱) در کلام یَهُوَه همچنین آمده است: «زیرا آنانی که مرا تکریم نمایند، تکریم خواهم نمود و کسانی که مرا حقیر شمارند، خوار خواهند شد.» ( ۱سموئیل ۲:۳۰) هنگامی که به فرعون مصر گفته شد امت خدا را رها کند، او متکبرانه جواب داد: «یَهُوَه کیست که قول او را بشنوم؟» ( خروج ۵:۲) وقتی فرعون ارتش خود را برای نابودی اسرائیلیان فرستاد، یَهُوَه دریای سُرخ را برای عبور اسرائیل مُنْشَق ( شکافته) کرد. ولی هنگامی که مصریان در پی آنان آمدند، یَهُوَه آب دریا را به حالت اول خود بازگرداند. یَهُوَه «عرابه‌ها و لشکر فرعون را به دریا انداخت.» ( خروج ۱۴:۲۶-۲۸؛ ۱۵:۴) بنابراین سر باز زدن فرعون از احترام به یَهُوَه به مرگ مصیبت‌بار او منتهی شد.—مزمور ۱۳۶:۱۵.
۲۱. چرا یَهُوَه بر ضد بَلشَصَر بود، و این ضدیت منجر به چه واقعه‌ای شد؟
۲۱ بَلشَصَر، پادشاه بابل نیز از احترام نمودن به یَهُوَه امتناع ورزید. او در ضیافتی که برپا داشته بود و در آن میگساری بسیار انجام می‌شد با نوشیدن از ظروف طلا که از هیکل اورشلیم با خود برده بود، یَهُوَه را استهزاء نمود. بَلشَصَر در حین نوشیدن از آن ظروف، بتهای خود را تسبیح خواند. ولی دانیال خادم یَهُوَه به او گفت: « دل خود را متواضع ننمودی بلکه خویشتن را به ضدّ خداوند آسمانها بلند ساختی.» در همان شب بَلشَصَر کشته و سلطنتش از او گرفته شد.—دانیال ۵:۲۲–۶:۱.
۲۲. الف) چرا خشم یَهُوَه بر ضد امت اسرائیل و رهبرانشان برانگیخته شد؟ ب) یَهُوَه به چه کسانی عنایت نمود و نتیجهٔ آن چه بود؟
۲۲ در قرن اول د.م.، هنگامی که هیرودیس پادشاه خطابه‌ای ایراد می‌کرد، حضار فریاد برآوردند: «آواز خداست نه آواز انسان!» پادشاه مغرور با آنان مخالفت ننمود و خواهان شکوه و عظمت بود. در آن ساعت «فرشتهٔ خداوند او را زد زیرا که خدا را تمجید ننمود.» ( اعمال ۱۲:۲۱-۲۳) هیرودیس به جای گرامی داشتن یَهُوَه، خودش را محترم شمرد و به این دلیل کشته شد. رهبران مذهبی آن زمان نیز با توطئه‌چینی علیه پسر خدا، یعنی عیسی، و به قتل رسانیدن او به خدا بی‌احترامی نمودند. برخی از رؤسا می‌دانستند که آنچه عیسی تعلیم می‌داد حقیقت بود ولی از او پیروی نکردند «زیرا که جلال خلق را بیشتر از جلال خدا دوست می‌داشتند.» ( یوحنا ۱۱:۴۷-۵۳؛ ۱۲:۴۲، ۴۳) آن امت به طور کلی نمایندهٔ منصوب از جانب یَهُوَه یعنی عیسی و خود یَهُوَه را نیز محترم نداشتند. در نتیجه یَهُوَه دیگر به آنان احترام ننمود و آنان و معبدشان را برای نابودی رها کرد. ولی جان آنهایی را که به او و پسرش احترام می‌گذاشتند نجات داد.—متی ۲۳:۳۸؛ لوقا ۲۱:۲۰-۲۲.
۲۳. اگر می‌خواهیم در دنیای جدید خدا زندگی کنیم انجام چه کاری لازم است؟ ( مزمور ۳۷:۹-۱۱؛ متی ۵:۵)
۲۳ همهٔ کسانی که می‌خواهند پس از نابودی سیستم کنونی در دنیای جدید خدا زندگی کنند باید به خدا و پسرش، مسیح عیسی، احترام بگذارند و از آنان اطاعت بنمایند. ( یوحنا ۵:۲۱، ۲۲؛ فیلپیان ۲:۹-۱۱) افرادی که چنین احترامی از خودشان نشان ندهند «از زمین منقطع خواهند شد.» از طرف دیگر، راستان که به خدا و مسیح احترام می‌گذارند و از آنان اطاعت می‌کنند «در زمین ساکن خواهند شد.»—امثال ۲:۲۱، ۲۲.
یادآوری
◻ احترام گذاشتن به دیگران به چه معنی می‌باشد و یَهُوَه چگونه به دیگران احترام می‌گذاشت؟
◻ عیسی و پولس چگونه به دیگران احترام می‌گذاشتند؟
◻ چه کسانی مستحق احترام از جانب ما می‌باشند؟
◻ چرا باید به یَهُوَه و عیسی احترام گذاشت؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۵]
یَهُوَه با توجه نشان دادن به التماس ابراهیم به او احترام گذاشت
[تصویر در صفحهٔ ۲۶]
در ازدواجهای موفق، زن و شوهر به یکدیگر احترام می‌گذارند