دیگران را متقاعد سازیم پیام ملکوت را بپذیرند

‏«اَغْرِیپاس به پولُس گفت:‏ ‹اندکی دیگر مرا هم متقاعد می‌سازی به مسیحیت بگروم!‏› » —‏ اَعمال ۲۶:‏۲۸‏،‏ د ج.‏

۱،‏ ۲.‏ دلیل احضار پولُس رسول در محکمهٔ فَستوس و پادشاه هیرودیس اَغْرِیپاس دوّم چه بود؟‏

در سال ۵۸ د.‏م.‏ متعاقب دعوتی که والی رومی پُورکیؤس فَستوس از هیرودیس اَغْرِیپاس دوّم پادشاه یهودیه و خواهر وی بَرْنِیکی به عمل آورد ایشان وارد قیصریه شدند.‏ روز بعد از ورودشان به قیصریه «اَغْرِیپاس و بَرْنِیکی با تشریفات تمام به دربار وارد شدند و با گروهی از سرهنگان و بزرگان شهر در آنجا جلوس نمودند.‏» سپس فَستوس فرمان داد تا پولُس مسیحی را به محکمه بیاورند.‏ به چه دلیل این پیرو عیسی مسیح به محکمهٔ فَستوس احضار شده بود؟‏ —‏ اَعمال ۲۵:‏۱۳-‏۲۳‏،‏ انجیل شریف.‏

^۲ سخنان فَستوس به مهمانانش جواب این سؤال را روشن می‌کند.‏ فَستوس گفت:‏ «ای اَغْرِیپاس پادشاه،‏ و ای همهٔ مردمانی که نزد ما حضور دارید،‏ این شخص را می‌بینید که در بارهٔ او تمامی جماعت یهود چه در اورشلیم و چه در اینجا فریاد کرده،‏ از من خواهش نمودند که دیگر نباید زیست کند.‏ ولیکن چون من دریافتم که او هیچ عملی مستوجب قتل نکرده است و خود به اوغُسْطُس رفع دعوی کرد،‏ اراده کردم که او را بفرستم.‏ و چون چیزی درست ندارم که در بارهٔ او به خداوندگار مرقوم دارم،‏ از این جهت او را نزد شما و علی‌الخصوص در حضور تو ای اَغْرِیپاس پادشاه آوردم تا بعد از تفحّص شاید چیزی یافته بنگارم.‏ زیرا مرا خلاف عقل می‌نماید که اسیری را بفرستم و شکایت‌هایی که بر اوست معروض ندارم.‏» —‏ اَعمال ۲۵:‏۲۴-‏۲۷‏.‏

۳.‏ چرا رهبران مذهبی پولُس را متهم کرده بودند؟‏

^۳ گفته‌های فَستوس نشان می‌دهد که پولُس متهم به آشوبگری شده بود؛‏ جرمی که مجازات آن مرگ بود.‏ (‏ اَعمال ۲۵:‏۱۱‏)‏ اما همهٔ اتهامات وارده به وی بی‌پایه و اساس بودند.‏ در واقع رهبران مذهبی اورشلیم از روی حسادت پولُس را به آشوبگری متهم کرده بودند چرا که به هیچ وجه نمی‌خواستند به مردم بشارت دهد و آنان را مسیحی کند.‏ پولُس تحت محافظت شدید سربازان از اورشلیم به قیصریه که مرکز نظامی ارتش روم بود انتقال یافت.‏ وی در آنجا به قیصر رفع دعوی کرد و قرار شد بعداً به روم انتقال یابد.‏

۴.‏ هیرودیس پادشاه چه سخنی بر زبان آورد؟‏

^۴ پولُس را به قصر فَستوس والی و به حضور مقامات عالی‌مقام بخش مهمی از امپراتوری روم آوردند.‏ در آنجا اَغْرِیپاس رو به پولُس کرده گفت که حال می‌تواند از خود دفاع کند.‏ پولُس لب به سخن گشود و آنچنان نافذ و قوی سخن راند که هیرودیس پادشاه اقرار کرد:‏ «اندکی بعد مرا هم متقاعد می‌سازی به مسیحیت بگروم.‏» —‏ اَعمال ۲۶:‏۱-‏۲۸‏،‏ د ج.‏

۵.‏ چرا سخنان پولُس بر هیرودیس پادشاه اثر گذاشت؟‏

^۵ آن حاکم تحت تأثیر کلام خدا قرار گرفته بود.‏ (‏ عبرانیان ۴:‏۱۲‏)‏ چه عاملی او را چنین تحت تأثیر قرار داد؟‏ و این عامل چه کمکی به ما در زمینهٔ شاگردسازی می‌کند؟‏ وقتی گفته‌های پولُس را مورد بررسی قرار می‌دهیم به دو نکتهٔ مهم پی می‌بریم:‏ (‏ ۱)‏ استدلال‌های قانع‌کنندهٔ پولُس و (‏ ۲)‏ مهارت وی در استفاده از کلام خدا.‏

با سخنان سنجیده شنوندهٔ خود را متقاعد سازیم

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ در کتاب مقدّس «متقاعد ساختن» به چه مفهوم است؟‏ ب)‏ متقاعد کردن در آموزش کتاب مقدّس چه نقشی ایفا می‌کند؟‏

^۶ در کتاب اَعمال رسولان هر بار که کلمهٔ متقاعد ساختن آمده است در رابطه با موعظه‌های پولُس می‌باشد.‏ بررسی این کلمه در این متون راهنمایی‌های خوبی در امر شاگردسازی به ما ارائه می‌دهد.‏

^۷ «فرهنگ تفسیری لغات کتاب مقدّس واین» (‏ انگل‍.‏)‏ توضیح می‌دهد که در متون یونانی کتاب مقدّس واژه‌ای که «متقاعد ساختن» ترجمه شده است بدین معناست:‏ ‹شخص را با آوردن دلایل منطقی و اخلاقی به سوی خود جلب کردن و یا عقیدهٔ وی را تغییر دادن.‏› بررسی مفهوم اصلی این واژه نیز موضوع را روشن‌تر می‌کند.‏ این واژهٔ یونانی در واقع به مفهوم اطمینان خاطر به وجود آوردن است.‏ به عنوان مثال،‏ وقتی شخص به صحّت تعالیم کتاب مقدّس متقاعد می‌شود،‏ در واقع به درستی این تعالیم اطمینان خاطر پیدا می‌کند و در نتیجه به آن ایمان می‌آورد.‏ پس صرفاً با خواندن آیه‌ها نمی‌توان در شخص ایمان و انگیزهٔ عمل به وجود آورد.‏ باید بتوانیم شنوندهٔ خود را متقاعد سازیم،‏ خواه یکی از خویشاوندان باشد،‏ خواه همکار،‏ همکلاسی،‏ همسایه،‏ و یا یک بچه.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۸.‏ برای متقاعد کردن شنوندهٔ خود به صحّت کلام خدا چه باید بکنیم؟‏

^۸ چگونه می‌توانیم شنوندهٔ خود را به درستی کلام خدا متقاعد کنیم؟‏ پولُس برای این منظور نخست شنوندگان خود را ترغیب می‌کرد که به سخنانش گوش دهند سپس برای ایشان دلیل و برهان می‌آورد.‏a آری،‏ فقط با گفتن اینکه امری درست است شخص متقاعد نمی‌شود،‏ باید شواهدی قانع‌کننده ارائه دهیم.‏ در این خصوص مهم است که از ارائه نظرات شخصی خود پرهیز کنیم و هماهنگ با تعالیم کتاب مقدّس سخن بگوییم و بعد می‌توانیم شواهد و مدارک دیگری ارائه دهیم.‏ (‏ امثال ۱۶:‏۲۳‏)‏ برای مثال اگر می‌خواهیم در مورد زندگی در بهشت موعود بر روی زمین صحبت کنیم می‌توانیم لوقا ۲۳:‏۴۳ و اِشَعْیا ۶۵:‏۲۱-‏۲۵ را بخوانیم.‏ اما،‏ چگونه این موضوع را با ارائهٔ شواهدی دیگر ثابت می‌کنیم؟‏ می‌توانیم به اموری اشاره کنیم که برای شنونده‌مان آشناست.‏ مثلاً تماشای غروب آفتاب،‏ بوییدن رایحهٔ گلی معطر،‏ چشیدن طعم میوه‌ای خوشمزه،‏ و یا دیدن پرنده‌ای که به جوجه‌هایش غذا می‌دهد.‏ سپس اشاره کنیم که تمام این‌ها را آفریدگار به طور رایگان در اختیار ما قرار داده است تا از زندگی بر روی زمین لذّت ببریم.‏ —‏ جامعه ۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۹.‏ چگونه می‌توانیم در تعلیم دادن معقول باشیم؟‏

^۹ هنگام تعلیم کتاب مقدّس نباید در ابراز شور و احساسات خود افراط کنیم و در نظر شنونده غیرمنطقی جلوه نماییم.‏ اگر سخنان ما منطقی و دلنشین نباشد شنونده دیگر تمایلی به شنیدن حرف‌های ما نخواهد داشت.‏ کتاب «مدرسهٔ خدمت تئوکراتیک» (‏ انگل‍.‏)‏ در این مورد چنین پند می‌دهد:‏ «باید توجه داشته باشیم که اعتقادات هر فرد برای وی محترم است و نمی‌توانیم رک و نسنجیده آن را رد کنیم.‏ حتی اگر این کار را با ارائهٔ فهرستی طولانی از آیات کتاب مقدّس انجام دهیم نتیجه‌ای حاصل نخواهیم کرد.‏ برای مثال،‏ اگر شخص به جشن‌های مذهبی اعتقاد دارد نمی‌توانیم صرفاً با گفتن اینکه این جشن‌ها مشرکانه است نظر وی را تغییر دهیم.‏ برای این کار باید با شخص استدلال کنیم.‏» فایدهٔ استدلال کردن چیست؟‏ همان کتاب در جواب این سؤال می‌گوید:‏ «استدلال کردن باعث تبادل افکار می‌شود و همچنین شخص را به فکر وا می‌دارد و موضوعی برای ادامه بحث و گفتگو ایجاد می‌کند.‏ استدلال کردن بهترین روش برای متقاعد ساختن شنونده‌مان است.‏» —‏ کُولُسیان ۴:‏۶‏.‏

در شنوندهٔ خود علاقه ایجاد کنیم

۱۰.‏ پولُس دفاعیهٔ خود را در مقابل اَغْرِیپاس چگونه آغاز کرد؟‏

^۱۰ اکنون می‌خواهیم دفاعیهٔ پولُس را در اَعمال باب ۲۶ بررسی کنیم.‏ بررسی دقیق سخنان پولُس نشان می‌دهد که وی مقدّمهٔ خود را بسیار سنجیده انتخاب کرد.‏ پولُس با این که خوب می‌دانست که اَغْرِیپاس رابطه‌ای نامشروع با خواهر خود بَرْنِیکی دارد،‏ صلاح دانست که اشاره‌ای به آن نکند،‏ بلکه دنبال نکته‌ای بگردد که با آن اَغْرِیپاس را تحسین کند.‏ پولُس به او گفت:‏ «ای اَغْرِیپاس پادشاه،‏ سعادت خود را در این می‌دانم که امروز در حضور تو حجّت بیاورم،‏ در بارهٔ همهٔ شکایت‌هایی که یهود از من می‌دارند.‏ خصوصاً چون تو در همهٔ رسوم و مسائل یهود عالِم هستی،‏ پس از تو مستدعی آنم که تحمّل فرموده،‏ مرا بشنوی.‏» —‏ اَعمال ۲۶:‏۲،‏ ۳‏.‏

۱۱.‏ چرا می‌توان گفت که پولُس محترمانه سخن می‌گفت،‏ و دلیل این کار وی چه بود؟‏

^۱۱ پولُس با احترام بسیار اَغْرِیپاس را پادشاه خواند و مقام وی را محترم شمرد.‏ به این ترتیب حرمت شنوندهٔ خود را حفظ کرد.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۷‏)‏ پولُس همچنین او را عالِم در رسوم و قوانین پیچیدهٔ یهودی خواند و از اینکه دفاعیهٔ خود را در مقابل چنین مرد آگاهی ارائه می‌داد ابراز خوشنودی کرد.‏ نحوهٔ بیان پولُس نیز نشان می‌داد که او خود را به دلیل مسیحی بودن بالاتر از اَغْرِیپاس جلوه نمی‌داد.‏ (‏ فیلِپّیان ۲:‏۳‏)‏ برعکس او استدعا کرد که اَغْرِیپاس با صبر و حوصله به سخنانش گوش دهد.‏ بدین شکل پولُس جو اطمینان‌بخشی به وجود آورد که اَغْرِیپاس و دیگران با علاقهٔ بیشتری به سخنانش گوش دهند.‏ در واقع وی سعی داشت زمینهٔ مشترکی با شنوندگان خود بیابد و آن را زیربنای استدلالات خود سازد.‏

۱۲.‏ چگونه می‌توانیم هنگام بشارت دادن در شنوندهٔ خود علاقه ایجاد کنیم؟‏

^۱۲ همچون پولُس هدف ما نیز در بشارت دادن باید ایجاد علاقه در شنونده باشد.‏ برای این منظور لازم است به شخص،‏ به اعتقاداتش و همچنین زمینهٔ اجتماعی وی احترام بگذاریم.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏۲۰-‏۲۳‏.‏

مهارت در استفاده از کلام خدا

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم همچون پولُس شنوندهٔ خود را به عمل وا داریم؟‏

^۱۳ پولُس سعی داشت شنوندهٔ خود را به پیروی از کلام خدا ترغیب کند.‏ (‏ ۱تَسّالونیکیان ۱:‏۵-‏۷‏)‏ برای این منظور،‏ تلاش می‌کرد در شنوندهٔ خود علاقه به وجود آورد چرا که تنها بدین ترتیب می‌توانست وی را به عمل وا دارد.‏ اگر دوباره به دفاعیهٔ پولُس توجه کنیم می‌بینیم که وی با چه مهارتی کلام خدا را به کار گرفته و از سخنان موسی و انبیای دیگر نقل قول کرده است.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۱۵‏.‏

۱۴.‏ پولُس چگونه سعی کرد اَغْرِیپاس را متقاعد کند؟‏

^۱۴ پولُس می‌دانست که اَغْرِیپاس اسماً یهودی است.‏ از این رو،‏ با توجه به معلوماتی که اَغْرِیپاس از یهودیت داشت به این موضوع اشاره کرد که سخنی ‹جز آنچه انبیا و موسی راجع به مرگ و رستاخیز مسیح گفتند› به زبان نیاورده است.‏ (‏ اَعمال ۲۶:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ سپس پولُس رو به اَغْرِیپاس کرده گفت:‏ «ای اَغْرِیپاس پادشاه،‏ آیا به انبیا ایمان آورده‌ای؟‏» او با این سؤال بر سر دوراهی قرار گرفت؟‏ چرا که اگر می‌گفت خیر،‏ شهرتش به عنوان فردی یهودی خدشه‌دار می‌شد.‏ و اگر جواب مثبت می‌داد در واقع در ملا عام با پولُس هم‌عقیده شده بود و ممکن بود او را نیز مسیحی بخوانند.‏ پولُس صلاح دید که خود جواب سؤالش را بدهد و گفت:‏ ‏«می‌دانم که ایمان داری!‏» اَغْرِیپاس با شنیدن استدلال پولُس با خلوص نیّت گفت:‏ «اندکی دیگر مرا هم متقاعد می‌سازی به مسیحیت بگروم!‏» (‏ اَعمال ۲۶:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ البته اَغْرِیپاس هیچ وقت مسیحی نشد ولی ظاهراً پولُس توانسته بود با شیوه بیان خود تا حدّی در وی اثر بگذارد.‏ —‏ عبرانیان ۴:‏۱۲‏.‏

۱۵.‏ پولُس به چه شکل جماعتی در شهر تَسّالونیکی پایه‌گزاری کرد؟‏

^۱۵ وقتی به بیانات پولُس توجه می‌کنیم می‌بینیم که او در حین بشارت دادن سعی می‌کرد شنوندهٔ خود را متقاعد کند.‏ وی با این شیوهٔ موعظه و استفادهٔ ماهرانه از کلام خدا سبب شد که برخی از شنوندگانش ایمان بیاورند.‏ برای مثال در تَسّالونیکی پولُس به گروهی از یهودیان و غیریهودیان خداترس در کنیسه موعظه نمود.‏ در این خصوص در اَعمال ۱۷:‏۲-‏۴ چنین آمده است:‏ «پولُس برحسب عادت خود،‏ نزد ایشان داخل شده،‏ در سه سَبَّت با ایشان از کتاب مباحثه می‌کرد و واضح و مبیّن می‌ساخت که ‹لازم بود مسیح زحمت بیند و از مردگان برخیزد.‏› » در نتیجه «بعضی از ایشان قبول کردند و با پولُس و سیلاس متحد شدند.‏» سخنان پولُس بسیار متقاعدکننده بود.‏ او با استدلال و ارائهٔ دلایلی از کتاب مقدّس توضیح داد که عیسی همان مسیح موعود است.‏ بدین طریق جماعتی مسیحی در آن شهر پایه‌گزاری شد.‏

۱۶.‏ چگونه می‌توانیم از موعظه کردن لذّت بیشتری ببریم؟‏

^۱۶ اگر یاد بگیریم با استدلال از روی آیات کتاب مقدّس شنوندهٔ خود را متقاعد سازیم از موعظه و تعلیم و ثمرهٔ کار خود لذّت فراوان خواهیم برد.‏ این موضوع را مبشّرانی که به هنگام موعظه مرتب از کتاب مقدّس استفاده می‌کنند تأیید می‌نمایند.‏

۱۷.‏ یک سرپرست سیّار در مورد استفاده از کتاب مقدّس در موعظه چه گفته است،‏ و آیا صحّت سخنان وی برای تو نیز ثابت شده است؟‏

^۱۷ برای مثال،‏ یکی از سرپرستان سیّار شاهدان یَهُوَه می‌نویسد:‏ «بسیاری از برادران و خواهران هستند که کتاب مقدّس خود را هنگام موعظهٔ خانه به خانه در دستشان نگه می‌دارند.‏ فایدهٔ این کار این است که راحت‌تر می‌توانند آیه‌ای از کتاب مقدّس را برای صاحب‌خانه بخوانند.‏ باید توجه داشته باشیم که موعظه صرفاً پخش مجلّه و کتاب نیست.‏ موعظه در اصل آموزش کتاب مقدّس است.‏ و خوب است شنوندگان ما نیز ما را معلّم کتاب مقدّس بدانند نه پخش‌کنندهٔ مجلّه و کتاب.‏» البته باید توجه داشته باشیم که در این مورد موضوعاتی همچون آداب و رسوم و موقعیت جامعه را نیز نباید از نظر دور داشت.‏ آری،‏ مردم باید ما را به نام کسانی بشناسند که در استدلال کردن از کتاب مقدّس مهارت دارند و قادرند دیگران را نسبت به پیام ملکوت متقاعد سازند.‏

از دیدگاه یَهُوَه به امر موعظه بنگریم

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ دیدگاه خدا نسبت به موعظه چیست،‏ و چرا ما نیز می‌باید چنین دیدگاهی داشته باشیم؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم بازدیدهایی مؤثر به عمل آوریم؟‏ (‏ کادر صفحهٔ ۱۶ ملاحظه شود.‏)‏

^۱۸ برای آنکه بتوانیم علاقه به کلام خدا را در دل شخص ایجاد کنیم می‌باید از دیدگاه یَهُوَه به امر موعظه بنگریم و صبور باشیم.‏ خواست یَهُوَه این است که از طریق موعظه همهٔ مردم دنیا «به معرفت راستی گرایند.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ آیا ما در این خصوص با یَهُوَه همفکر هستیم؟‏ صبر و شکیبایی یَهُوَه باعث شده است که بسیاری به توبه گرایند.‏ (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۹‏)‏ بنابراین،‏ ما نیز باید با ملاقات‌های پی‌درپی کسانی که به پیام ملکوت علاقه نشان داده‌اند بذر علاقه را در دلشان آبیاری کنیم.‏ این کار نیاز به صبر و شکیبایی بسیار دارد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۳:‏۶‏)‏ در این زمینه کادر «بازدید مفید و مؤثر» پیشنهادات خوبی ارائه می‌دهد.‏ در نظر داشته باشیم که وضعیت زندگی اشخاص مرتباً در حال تغییر است.‏ ممکن است بارها سعی کنیم ایشان را ملاقات کنیم ولی موفق نشویم.‏ ولی باید بدانیم که این کوشش ما بی‌ثمر نخواهد ماند.‏ با این کار این امکان را بدیشان می‌دهیم که مژدهٔ نجات‌بخش کلام خدا را بشنوند.‏ پس در دعا از خدا استدعا کنیم که به ما حکمت و مهارت لازم را عطا کند تا بتوانیم دیگران را به صحّت پیام ملکوت متقاعد سازیم.‏

^۱۹ حال اگر شخص به پیام ملکوت خدا علاقه نشان داد،‏ چه باید بکنیم؟‏ مقالهٔ بعدی پیشنهادات خوبی در این خصوص ارائه می‌دهد.‏

‏[پاورقی]‏

مرور

‏• تأثیر مثبت دفاعیهٔ پولُس بر اَغْرِیپاس پادشاه به چه دلیل بود؟‏

‏• چگونه می‌توانیم در شخص علاقه ایجاد کنیم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم کلام خدا را به نحوی به کار بریم که در شخص علاقه ایجاد کند؟‏

‏• چگونه می‌توانیم با دیدگاه یَهُوَه به امر موعظه بنگریم؟‏

‏[کادر/تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

برای بازدیدی مفید و مؤثر می‌باید .‏ .‏ .‏

‏• به شخص علاقه نشان دهیم.‏

‏• موضوعی مناسب را برای صحبت انتخاب کنیم.‏

‏• بگوییم که در بازدید بعدی چه مطلبی را توضیح خواهیم داد.‏

‏• بعد از هر ملاقات،‏ راجع به شخص خوب فکر کنیم.‏

‏• نگذاریم بذر علاقه در شخص خشک شود،‏ بلکه هر چه زودتر حتی یک یا دو روز بعد به بازدید وی برویم.‏

‏• به خاطر داشته باشیم که هدف از بازدید شروع مطالعهٔ خانگی کتاب مقدّس است.‏

‏• از خدا بخواهیم که علاقهٔ شخص را زیاد کند.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

پولُس با دلیل و برهان سعی نمود فَستوس والی و اَغْرِیپاس پادشاه را متقاعد کند