مردم ‹از همهٔ زبان‌ها› بشارت را می‌شنوند

‏«ده نفر از همهٔ زبان‌های امّت‌ها به دامن شخص یهودی چنگ زده،‏ متمسّک خواهند شد و خواهند گفت همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.‏» —‏ زَکَرِیّا ۸:‏۲۳‏.‏

۱.‏ یَهُوَه برای شروع تعلیم جهانی به زبان‌های مختلف چگونه زمانی مناسب را معین کرد؟‏

روز پَنْطیکاستِ سال ۳۳ د.‏م.‏ بود.‏ درست یک هفته قبل از آن یهودیان و نوکیشان یهودی از پانزده استانِ امپراتوری پهناور روم و سرزمین‌های دیگر برای جشن فِصَح در اورشلیم گرد هم آمده بودند.‏ در آن روز هزاران نفر بشارت موعظه را از مردان و زنان عامی که با روح‌القدس پر شده بودند به زبان خود شنیدند و برعکس بابلیان باستان سخنان آنان را درک کردند.‏ (‏اَعمال ۲:‏۱-‏۱۲‏)‏ حقیقتاً که آن اتفاق در زمانی مناسب رخ داد،‏ چرا که هم تولّد جماعت مسیحی را روشن ساخت و هم آغازی بود برای فعالیت تعلیم جهانی به زبان‌های مختلف و ادامهٔ آن تا به امروز.‏

۲.‏ شاگردان عیسی در روز پَنْطیکاست ۳۳ د.‏م.‏ چگونه حضار گوناگون خود را «مبهوت» ساختند؟‏

^۲ شاگردان عیسی احتمالاً به زبان یونانی که در آن ایّام متداول بود صحبت می‌کردند.‏ آنان همچنین قادر به سخن گفتن به زبان عبری که در معبد استفاده می‌شد بودند.‏ با این حال،‏ آنان در روز پَنْطیکاست حضار گوناگون خود را «مبهوت» ساختند چرا که به زبان مادری آن مردم سخن گفتند.‏ نتیجهٔ آن چه بود؟‏ حقایقی که آن حضار به زبان مادری خود شنیدند در آن‌ها کاملاً اثر کرد.‏ به طوری که در پایان آن روز تعداد آن گروه کوچک به ۳۰۰۰ نفر رسید!‏ —‏ اَعمال ۲:‏۳۷-‏۴۲‏.‏

۳،‏ ۴.‏ فعالیت موعظه چگونه خارج از اورشلیم،‏ یهودا و جلیل پخش شد؟‏

^۳ مدت کوتاهی بعد از این واقعهٔ مهم آزار و اذیت در اورشلیم آغاز شد و «آنانی که متفرّق شدند،‏ به هر جایی که می‌رسیدند به کلام بشارت می‌دادند.‏» (‏اَعمال ۸:‏۱-‏۴‏)‏ برای مثال،‏ در باب ۸ کتاب اَعمال در بارهٔ واعظی به نام فیلِپُّس که به زبان یونانی مسلّط بود می‌خوانیم که به سامره رفت و در آنجا بشارت داد.‏ وی همچنین به یکی از صاحب‌منصبان اتیوپی که عکس‌العملی مثبت به بشارت مسیح نشان داد موعظه کرد.‏ —‏ اَعمال ۶:‏۱-‏۵؛‏ ۸:‏۵-‏۱۳،‏ ۲۶-‏۴۰؛‏ ۲۱:‏۸،‏ ۹‏.‏

^۴ وقتی مسیحیان در جستجوی جایی خارج از اورشلیم،‏ یهودا و جلیل برای سکونت شدند با مشکل نژادی و زبانی مواجه گشتند.‏ ممکن است برخی از ایشان فقط به یهودیان موعظه کرده باشند.‏ اما لوقای رسول در گزارش خود چنین آورده است:‏ «بعضی از ایشان که از اهل قبرس و قِیرَوان بودند،‏ چون به اَنطاکیه رسیدند با یونانیان نیز تکلّم کردند و به خداوند عیسی بشارت می‌دادند.‏» —‏ اَعمال ۱۱:‏۱۹-‏۲۱‏.‏

بی‌طرفی خدا و پیامی برای همه

۵.‏ تبعیض قائل نشدن یَهُوَه چگونه در پخش موعظه مشهود است؟‏

^۵ بلی،‏ موعظه کردن به تمامی مردم با خصوصیات خدا هماهنگی دارد،‏ چرا که او هرگز تبعیض قائل نمی‌شود.‏ پِطْرُس بعد از آنکه یَهُوَه به او کمک کرد تا طرز فکر خود را اصلاح کند،‏ با سپاسگزاری از خدا چنین بیان کرد:‏ «فی‌الحقیقت یافته‌ام که خدا را نظر به ظاهر نیست،‏ بلکه از هر امّتی،‏ هر که از او ترسد و عمل نیکو کند،‏ نزد او مقبول گردد.‏» (‏اَعمال ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ مزمور ۱۴۵:‏۹‏)‏ وقتی پولُس رسول که سابقاً مسیحیان را زجر و آزار می‌داد بیان کرد که خدا «می‌خواهد جمیع مردم نجات یابند» در واقع مجدّداً تأیید کرد که خدا تبعیض قائل نمی‌شود.‏ (‏۱تیموتاؤس ۲:‏۴‏)‏ بی‌طرفی آفریدگارمان را در این می‌توان مشاهده کرد که امید ملکوت را برای هر جنس،‏ نژاد،‏ ملیت یا زبان تدارک دیده است.‏

۶،‏ ۷.‏ کدام نبوّت‌های کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که بشارت ملکوت به زبان‌های مختلف در سراسر جهان موعظه خواهد شد؟‏

^۶ این توسعهٔ جهانی قرن‌ها پیش نبوّت شده بود.‏ بر طبق نبوّت دانیال «سلطنت و جلال و ملکوت به [عیسی] داده شد تا جمیع قوم‌ها و امّت‌ها و زبان‌ها او را خدمت نمایند.‏» (‏دانیال ۷:‏۱۴‏)‏ در واقع توزیع این مجلّه به ۱۵۱ زبان که اکنون در دست شماست و پخش آن در جهان بازتابی است از این نبوّت کتاب مقدّس.‏

^۷ کتاب مقدّس در بارهٔ زمانی پیشگویی کرده است که قوم‌های‌مختلف به زبان خود پیام نجات‌بخش را خواهند شنید.‏ زَکَرِیّا در رابطه با این موضوع که پرستش حقیقی چگونه بسیاری را به سوی خود جلب می‌کند چنین پیشگویی کرد:‏ «در آن روزها ده نفر از همهٔ زبان‌های امّت‌ها به دامن شخص یهودی [مسیحیان مسح‌شده به روح،‏ بخشی از «اسرائیل خدا»] چنگ زده،‏ متمسّک خواهند شد و خواهند گفت همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.‏» (‏زَکَرِیّا ۸:‏۲۳؛‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ یوحنّای رسول نیز در رابطه با آنچه در رؤیا می‌بیند گفت:‏ «اینک گروهی عظیم که هیچ کس ایشان را نتواند شمرد،‏ از هر امّت و قبیله و قوم و زبان در پیش تخت و در حضور برّه» ایستاده‌اند.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۹‏)‏ بلی،‏ تحقق این نبوّت‌ها را حال به چشم می‌بینیم!‏

دسترسی به جمیع مردم

۸.‏ امروزه چه موضوعی در فعالیت موعظه تأثیر گذاشته است؟‏

^۸ امروزه،‏ مردم بیش از هر زمان و دورانی در حال مهاجرت به سراسر جهان می‌باشند.‏ آن‌ها دسته‌دسته از مناطق جنگی و مکان‌هایی که رُکود اقتصادی دارند به سرزمین‌های مرفه کوچ می‌کنند و در پی تأمین مسائل مالی و جانی می‌باشند.‏ در بسیاری از سرزمین‌ها سرازیر شدن مهاجران و پناهندگان گروه‌هایی از اقلیت‌های زبانی را به وجود آورده است.‏ برای مثال،‏ در فنلاند به بیش از ۱۲۰ زبان گفتگو می‌شود؛‏ در استرالیا تعداد آن به ۲۰۰ می‌رسد.‏ فقط در یکی از شهرهای آمریکا به نام سان‌دیِگو ۱۰۰ زبان مختلف شنیده می‌شود!‏

۹.‏ در محدودهٔ موعظه دیدمان نسبت به مردمی که به زبان دیگری سخن می‌گویند چگونه باید باشد؟‏

^۹ آیا ما مسیحیان وجود چنین انسان‌هایی را که به زبانی دیگر سخن می‌گویند سدّی در راه موعظه می‌دانیم؟‏ به هیچ وجه!‏ برعکس،‏ وجود چنین انسان‌هایی راهی است برای توسعهٔ خدمتمان در محدودهٔ جماعت،‏ چرا که ‹مزرعه به جهت درو سفید شده است.‏› (‏یوحنّا ۴:‏۳۵‏)‏ ما بدون توجه به ملیت و زبان مردم با سعی و کوشش نیاز روحانی کسانی که به آن واقفند فراهم می‌سازیم.‏ (‏متّیٰ ۵:‏۳‏)‏ در نتیجه تعداد زیادی ‹از هر زبان› هر ساله شاگرد مسیح می‌شوند.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏۶‏)‏ برای مثال،‏ در اوت سال ۲۰۰۴،‏ در آلمان به ۴۰ زبان موعظه شد.‏ و در استرالیا بشارت موعظه در عرض ده سال گذشته از ۱۸ زبان به ۳۰ زبان افزایش یافت.‏ همچنین در یونان شاهدان یَهُوَه به ۲۰ زبان مختلف موعظه می‌کنند.‏ در کل جهان ۸۰ درصد شاهدان یَهُوَه به زبانی غیر از انگلیسی که در دنیا متداول است سخن می‌گویند.‏

۱۰.‏ هر یک از مبشّران چه نقشی در شاگردسازی «همهٔ امّت‌ها» دارند؟‏

^۱۰ امروزه،‏ فرمان عیسی در رابطه با ‹شاگردسازی همهٔ قوم‌ها› در حال انجام است!‏ (‏متّیٰ ۲۸:‏۱۹‏)‏ شاهدان یَهُوَه این فرمان را مشتاقانه با فعالیت خود در ۲۳۵ سرزمین و پخش نشریات به ۴۰۰ زبان به اجرا می‌گذارند.‏ در حالی که سازمان یَهُوَه نشریات لازم را برای دسترسی به همهٔ مردم تدارک می‌بیند،‏ هر یک از مبشّران موظف است با پیشقدمی پیام کتاب مقدّس را به زبانی به مردم ابلاغ کند که بتوانند آن را به آسانی درک نمایند.‏ (‏یوحنّا ۱:‏۷‏)‏ این فعالیت متحدانه به میلیون‌ها انسان از قوم‌ها و زبان‌ها کمک می‌کند تا به نحو احسن از بشارت فایده ببرند.‏ (‏رومیان ۱۰:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ بلی،‏ هر یک از ما نقشی مهم در این کار ایفا می‌کنیم!‏

روبرو شدن با مشکلات

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ آموختن زبانی جدید چه مشکلاتی در بر دارد و روح‌القدس چگونه به ما کمک می‌کند؟‏ ب)‏ چرا موعظه به زبان مادری مردم اغلب مفید است؟‏

^۱۱ امروزه،‏ بسیاری از مبشّرانِ ملکوت علاقه‌مندند زبان دیگری را بیاموزند،‏ اما نباید در انتظار این باشند که روح خدا با معجزه آنان را قادر به این کار کند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۸‏)‏ یادگیری زبانی جدید کار بزرگی است.‏ حتی کسانی که به دو زبان صحبت می‌کنند می‌باید طرز فکر و نحوهٔ موعظهٔ خود را هنگام اعلام پیام ملکوت مطابق با پیشینه و فرهنگ آن مردم تغییر دهند.‏ از آنجایی که مهاجران جدید اغلب خجالتی می‌باشند زحمت زیادی لازم است تا طرز فکر آنان را دریابیم.‏

^۱۲ با وجود این،‏ روح‌القدس به منظور کمک به چنین انسان‌هایی،‏ هنوز در ما خادمان یَهُوَه فعال است.‏ (‏لوقا ۱۱:‏۱۳‏)‏ روح خدا به جای اینکه قدرت سخن گفتن به زبانی دیگر را به ما عطا کند می‌تواند اشتیاق ما را در گفتگو با انسان‌هایی که به زبانی دیگر سخن می‌گویند افزایش دهد.‏ (‏مزمور ۱۴۳:‏۱۰‏)‏ موعظه یا تعلیم کتاب مقدّس به مردم به زبانی غیر از زبان مادری‌شان ممکن است در ذهنشان اثر کند،‏ ولی نه در دلشان.‏ برای رسیدن به این منظور باید پیام ملکوت را به زبانی که آرزوها،‏ انگیزه‌ها و امیدهایشان را بیان می‌کنند ابلاغ نماییم یعنی زبان مادری‌شان.‏ —‏ لوقا ۲۴:‏۳۲‏.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ انگیزهٔ ما برای خدمت در محدودهٔ خارجی‌زبان چه باید باشد؟‏ ب)‏ روحیهٔ ازخودگذشتگی را چگونه می‌توان مشاهده کرد؟‏

^۱۳ بسیاری از مبشّران ملکوت با مشاهدهٔ واکنش مثبت خارجی‌زبانان به کتاب مقدّس به سمت خدمت در این محدوده جلب شده‌اند.‏ برخی نیز نیروی تازه‌ای در خود حس می‌کنند چرا که خدمتشان هیجان‌انگیز و جالب شده است.‏ یکی از شعب شاهدان یَهُوَه واقع در اروپای جنوبی می‌گوید:‏ «بسیاری از آنانی که از اروپای شرقی به اینجا کوچ کرده‌اند تشنهٔ حقیقتند.‏» بدرستی که کمک کردن به چنین انسان‌هایی مایهٔ شادی است!‏ —‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۱۴ برای اینکه در این کار مثمر واقع شویم می‌باید عزمی راسخ داشته و ازخودگذشته باشیم.‏ (‏مزمور ۱۱۰:‏۳‏)‏ برای مثال،‏ در ژاپن تعدادی از خانواده‌های شاهدان خانهٔ راحت خود را در شهرهای بزرگ رها کرده‌اند و به مناطق دورافتاده رفته‌اند تا بتوانند به مهاجران چینی کتاب مقدّس را تعلیم دهند.‏ در منطقه‌ای از سواحل غربی آمریکا نیز مبشّران مرتباً هر بار یک یا دو ساعت رانندگی می‌کنند تا در محدودهٔ فیلیپینی‌ها با مردم کتاب مقدّس را مطالعه کنند.‏ در نروژ یک زوج شاهد کتاب مقدّس را به یک خانوادهٔ افغانی تعلیم می‌دهند.‏ آن زوج مطالعه را با استفاده از بروشور خدا از ما چه انتظار دارد؟‏a به زبان انگلیسی و نروژی اداره می‌کنند.‏ آن خانواده بندها را به فارسی که به زبان دری نزدیک است می‌خوانند.‏ سپس به زبان انگلیسی و نروژی در مورد آن با هم گفتگو می‌کنند.‏ بلی،‏ هنگامی که خارجی‌زبانان به بشارت واکنشی مثبت نشان می‌دهند پاداشی عظیمی از ایثارگری و انعطاف‌پذیری‌مان دریافت می‌کنیم.‏b

۱۵.‏ چگونه همهٔ ما می‌توانیم سهمی در محدودهٔ زبان خارجی داشته باشیم؟‏

^۱۵ آیا می‌توانید در محدودهٔ زبان خارجی سهمی داشته باشید؟‏ اگر چنین است از کجا می‌باید شروع کنید؟‏ اوّل دریابید که در محدودهٔ شما به چه زبان‌هایی گفتگو می‌شود.‏ سپس می‌توانید بروشور یا رساله‌ای به آن زبان‌ها با خود همراه داشته باشید.‏ بروشور بشارتی برای همهٔ امّت‌ها که در سال ۲۰۰۴ توزیع شد،‏ وسیله‌ای است تا امید ملکوت را به طور ساده و بناکننده به زبان‌های متعددی اعلام کنیم.‏

‏‹غریبان را دوست بدارید›‏

۱۶.‏ برادران مسئول چگونه می‌توانند با ازخودگذشتگی به خارجی‌زبانان کمک کنند؟‏

^۱۶ حال،‏ چه در پی یادگیری زبانی دیگر باشیم چه نباشیم همهٔ ما می‌توانیم در تعلیم کتاب مقدّس به خارجیان در محدوده‌مان سهیم شویم.‏ یَهُوَه به قومش تعلیم داده است تا ‹غریبان را دوست بدارند.‏› (‏تثنیه ۱۰:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ برای مثال،‏ در یکی از شهرهای بزرگ آمریکای شمالی پنج جماعت از یک سالن استفاده می‌کنند.‏ از آنجایی که زمان جلسات جماعات هرساله به ترتیب تغییر می‌کند جلسات چینی به روز یکشنبه عصر موکول گشت.‏ این تغییر باعث شد بسیاری از این مهاجران که در رستوران شاغلند نتوانند در جلسات حضور یابند.‏ پیران جماعات دیگر با مهربانی ترتیبی دادند تا جلسات چینی در روز یکشنبه صبح برگزار شود.‏

۱۷.‏ احساس ما نسبت به کسانی که می‌خواهند به جماعت زبان خارجی بروند چه باید باشد؟‏

^۱۷ سرپرستان مهربان،‏ برادران و خواهران واجد شرایط و کارآزموده را از اینکه به گروه‌های زبان خارجی می‌روند تحسین می‌کنند.‏ شاید جای خالی این معلّمان کتاب مقدّس در جماعت حس شود،‏ ولی سرپرستان احساسی همچون پیران جماعتِ لِسْتَرَه و ایقونیه دارند.‏ آن پیران،‏ بااینکه تیموتاؤس مهرهٔ مهمی در جماعت بود،‏ مانع او برای همراهی با پولُس نشدند.‏ (‏اَعمال ۱۶:‏۱-‏۴‏)‏ به علاوه،‏ برادران مسئول نمی‌گذارند که طرز فکر،‏ فرهنگ و رفتار خارجی‌زبانان سدّی در راه موعظه شود.‏ برعکس ایشان تنوع و گوناگونی خارجیان را می‌پذیرند و به جهت پخش بشارت در پی راه‌هایی هستند تا با ایشان ارتباط برقرار کنند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏۲۲،‏ ۲۳‏.‏

۱۸.‏ چه در بزرگی برای همه باز شده است؟‏

^۱۸ همان گونه که پیشگویی شده بود بشارت به «همهٔ زبان‌های امّت‌ها» موعظه می‌شود.‏ اما،‏ هنوز امکان رشد بسزایی در این محدوده دیده می‌شود.‏ بسیاری از مبشّران مدبّر از ‹دری بزرگ که برایشان باز شده است› عبور کرده‌اند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۶:‏۹‏)‏ با این حال،‏ همان گونه که در مقالهٔ بعدی خواهیم دید برای رشد این محدوده باید کار بیشتری انجام دهیم.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

توضیح دهید

‏• چگونه می‌توانیم به خصوصیت یَهُوَه اقتدا کرده،‏ بین انسان‌ها تبعیض قائل نشویم؟‏

‏• چه نگرشی می‌باید در محدوده‌مان نسبت به خارجی‌زبانان داشته باشیم؟‏

‏• چرا بهتر است که به زبان مادری مردم به ایشان موعظه کنیم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم به خارجیانی که در میان ما می‌باشند توجه نشان دهیم؟‏

‏[نقشه/‏تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

‏(‏برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)‏

روم

کرِیت

آسیا

فَرِیجیّه

پَمْفِلطیّه

پَنطُس

کَپَّدُکِیا

بین‌النهرین

ماد

پارتیان

عیلام

عربستان

لیبی

مصر

یهودیه

اورشلیم

‏[دریاها]‏

دریای مدیترانه

دریای سیاه

دریای سرخ

خلیج فارس

‏[تصویر]‏

در جشن پَنْطیکاست ۳۳ د.‏م.‏ اهالی پانزده استانِ امپراتوری پهناور روم و سرزمین‌های دیگر بشارت را در اورشلیم به زبان مادری خود شنیدند

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۴]‏

بسیاری از خارجیان واکنش مثبتی نسبت به حقایق کتاب مقدّس نشان داده‌اند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

سالن ملکوتی که مختص پنج جماعت از زبان‌های مختلف است