افکار خود را بر نیکویی‌های سازمان یَهُوَه متمرکز کنید
«از نیکویی خانهٔ تو سیر خواهیم شد.» — مزمور ۶۵:۴.
۱، ۲. الف) آیین و مراسم معبدی که ساخته می‌شد چه تأثیری بر قوم خدا می‌گذاشت؟ ب) داود برای ساختن معبد چه تدارکاتی دید؟
داود یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های تاریخ اسرائیل باستان بود که در نوشته‌های مقدّس عبری از او نام برده شده است. آن مرد شبان که سرایندهٔ سرود، نبی و پادشاه بود اعتماد و توکّلی تزلزل‌ناپذیر به خدایش یَهُوَه داشت. دلبستگی عمیق داود به یَهُوَه او را بر آن داشت تا در صدد ساختن خانه‌ای برای خدای خود برآید. چنین خانه یا معبدی مرکز پرستش حقیقی در اسرائیل می‌شد. داود می‌دانست که اگر چنین معبدی ساخته شود آیین و مراسم آن باعث شادی و برکت قوم خدا می‌شود. این تفکّرات بود که داود را برانگیخت خطاب به یَهُوَه چنین بسراید: «خوشا به حال کسی که او را برگزیده، و مقرّب [اجازهٔ نزدیک شدن به] خود ساخته‌ای تا به درگاه‌های تو ساکن شود. از نیکویی خانهٔ تو سیر خواهیم شد و از قدّوسیت هیکل تو.» — مزمور ۶۵:۴.
۲ اما داود اجازه نیافت خانه‌ای برای یَهُوَه بنا کند. یَهُوَه این افتخار را نصیب سلیمان، پسر داود کرد. با اینکه داود بسیار اشتیاق و آرزوی چنین افتخاری را داشت، از آن محروم شد، اما این محروم شدن باعث تلخ‌کامی وی نشد. آنچه بیشتر از هر چیز برایش اهمیت داشت بنا شدن معبدی برای خدایش بود. از این رو با تمام وجود از کار ساختمانی عظیمی که در پیش بود حمایت کرد. وی ابتدا تمام نقشه‌های معماری را که از یَهُوَه گرفته بود به پسرش سلیمان محوّل کرد. سپس هزاران لاوی را به منظور خدمت در هیکل یا معبد به دسته‌ها و گروه‌های مختلف تقسیم کرد. مقادیر هنگفتی از طلا و نقره نیز در راه احداث معبد اهدا کرد. — ۱تواریخ ۱۷:۱، ۴، ۱۱، ۱۲؛ ۲۳:۳-۶؛ ۲۸:۱۱، ۱۲؛ ۲۹:۱-۵.
۳. خادمان خدا نسبت به ترتیبات پرستش حقیقی چه نگرشی دارند؟
۳ اسرائیلیان وفادار از ترتیباتی که در چهارچوب پرستش حقیقی در معبد خدا برقرار شد حمایت می‌کردند. ما چطور؟ امروزه ما پرستندگان یَهُوَه نیز از هر گونه ترتیباتی که به منظور ترویج پرستش حقیقی در بخش زمینی سازمان یَهُوَه تعیین شده است کاملاً حمایت می‌کنیم. با این کار به وضوح نشان می‌دهیم که ما نیز همان طرز فکری را داریم که داود داشت. نه فقط اشخاصی گله‌مند و شاکی نیستیم بلکه می‌کوشیم افکار خود را بر خوبی‌های سازمان خدا متمرکز کنیم. تا به حال چقدر به برکات بی‌شماری که عایدمان شده است فکر کرده‌ایم؟ آیا قدر این برکات را می‌دانیم؟ بیایید با هم به چند نمونه از این برکات نگاهی بیندازیم.
قدر هدایت‌کنندگان را بدانیم
۴، ۵. الف) «غلام امین و دانا» مأموریت خود را چگونه به انجام می‌رساند؟ ب) حس قدردانی بعضی از شاهدان یَهُوَه را از غذای روحانی شرح دهید.
۴ بسیار بجاست که از «غلام امین و دانا» ابراز قدردانی کنیم زیرا عیسی مسیح تمامی مایملک زمینی خود را به وی سپرده است. طبقهٔ غلام که از مسیحیان مسح‌شده تشکیل شده است هدایت فعالیت موعظه را بر عهده دارد. در کنار آن در همه جا جلسات هفتگی به منظور به جا آوردن پرستش حقیقی ترتیب داده است و نشریات مسیحی به بیش از ۴۰۰ زبان زنده برای همگان تهیه می‌کند. امروزه میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا «در وقت معین خوراک» روحانی را با قدردانی تمام صرف می‌کنند. ( متّیٰ ۲۴:۴۵-۴۷) واقعاً که از این لحاظ هیچ جای همهمه و شکایتی وجود ندارد.
۵ برای نمونه، خواهری سالمند به نام اِلفی سال‌هاست که پند و اندرزهای سودمند کلام خدا را در نشریات طبقهٔ غلام می‌خواند. او با خواندن این مطالب تسلّی و حمایت خدا را در زندگی‌اش حس کرده است. قدردانی عمیق او از این عطیه سبب شد در نامهای اذعان کند: «اگر سازمان یَهُوَه نبود نمی‌دانم چه می‌کردم.» نمونه‌ای دیگر را در نظر بگیریم. زن و شوهری به نامهای ایرمْگارد و پیتر چندین دهه است که در خدمت یَهُوَه خدا فعالند. خواهر ایرمْگارد از نشریات «سازمان مهربان و باملاحظهٔ یَهُوَه» سپاس فراوان دارد. از جمله نشریاتی که این چنین قدردانی دیگران را برانگیخته‌اند می‌توان به نشریات ویژهٔ نابینایان و ناشنوایان اشاره کرد.
۶، ۷. الف) فعالیت‌های جماعات در دنیا به چه شکل هدایت می‌شوند؟ ب) در مورد بخش زمینی سازمان یَهُوَه چه نظراتی ابراز شده است؟
۶ هیئت اداره‌کنندهٔ شاهدان یَهُوَه نمایندهٔ «غلام امین» است و از گروهی کوچک از مسیحیان مسح‌شده تشکیل یافته است که در دفتر مرکزی شاهدان یَهُوَه در بروکلین واقع در شهر نیویورک خدمت می‌کند. هیئت اداره‌کننده خادمان بالغ و پرتجربه‌ای را در شعب مختلف منصوب کرده است تا بر فعالیت‌های بیش از ۹۸۰۰۰ جماعت در سرتاسر زمین نظارت کنند. در هر یک از این جماعات مردانی که شرایط لازم کتاب مقدّس را دارا می‌باشند به عنوان پیران جماعت یا خادمان کمکی منصوب می‌شوند. ( ۱تیموتاؤس ۳:۱-۹، ۱۲، ۱۳) پیران هدایت را در جماعت بر عهده دارند و با مهربانی تمام گلّهٔ خدا را که به دست ایشان سپرده شده است شبانی می‌کنند. بودن در جمع گلّه‌ای که محبت برادری جهانی را می‌چشد و با دیگران در اتحاد به سر می‌برد برکتی بسیار بزرگ است! — ۱پِطْرُس ۲:۱۷؛ ۵:۲، ۳.
۷ جالب اینکه اکثر افراد این جمع به جای شکایت و گله، از راهنمایی‌های کتاب مقدّس که از پیران مهربان جماعتشان می‌گیرند بسیار متشکر و سپاسگزارند. برای نمونه، مورد خواهری متأهل و سی و چند ساله به نام بیرگیت را در نظر بگیریم. وی در سال‌های نوجوانی‌اش با دوستان ناباب معاشرت می‌کرد که چنان بر اخلاق و رفتارش تأثیر بد گذاشته بودند که نزدیک بود مرتکب گناه و خطایی بزرگ شود. اما پندهای صریح پیران از کتاب مقدّس و دوستی و کمک هم‌ایمانانش او را به خود آورد و متوجه موقعیت خطیر خود شد. امروز بیرگیت از آنچه تجربه کرد چه احساسی دارد؟ وی می‌گوید: «من خیلی خوشحالم که هنوز جزوی از سازمان عالی و بی‌نظیر یَهُوَه هستم.» و جوانی ۱۷ ساله به نام اَندریاس می‌گوید: «من معتقدم این سازمان، سازمان یَهُوَه است و هیچ سازمانی در دنیا به پای آن نمی‌رسد.» با این تفاصیل، آیا نباید قدر همهٔ خوبی‌های بخش زمینی سازمان یَهُوَه را بدانیم؟
هدایت‌کنندگان نیز ناکاملند
۸، ۹. بعضی از اطرافیان داود به چه اَعمالی دست زدند ولی داود چه عکس‌العملی از خود نشان داد؟
۸ البته نباید از نظر دور داشت که همه، از جمله کسانی که هدایت را در پرستش حقیقی بر عهده دارند، ناکاملند. هیچ یک از آن‌ها از خطا کردن مبری نیست. بعضی‌ها همواره با ضعف‌های دیرپا سرسختانه در جدالند. با توجه به این واقعیات، آیا جای نگرانی هست؟ به هیچ وجه. در اسرائیل باستان بعضی افرادی که مسئولیت‌های خطیر و مهمی در سازمان خدا بر عهده داشتند مرتکب خطاهایی بسیار جدّی و خطرناک شدند. مثلاً، وقتی شاؤل، پادشاه اسرائیل آرامش خود را از دست داده بود، داود را که در آن زمان نوجوانی بیش نبود به نزدش آوردند تا با نواختن بربط اعصاب و افکار پادشاه را تسکین دهد. اما بعدها شاؤل چند بار خواست داود را به قتل برساند. بالاخره داود مجبور شد برای نجات جانش پا به فرار بگذارد. — ۱سموئیل ۱۶:۱۴-۲۳؛ ۱۸:۱۰-۱۲؛ ۱۹:۱۸؛ ۲۰:۳۲، ۳۳؛ ۲۲:۱-۵.
۹ اسرائیلیان دیگری نیز بودند که به شرارت رفتار می‌کردند. برای نمونه می‌توان از یُوآب نام برد که سردار لشکر داود بود ولی با قساوت تمام یکی از خویشاوندان شاؤل به نام اَبنیر را به قتل رساند. اَبْشالوم، پسر داود نیز علیه پدرش قیام کرد تا شاید تاج و تخت را برای خود غصب کند. حتی اَخیتُوفَل مشاور معتمد داود نیز به او خیانت کرد. ( ۲سموئیل ۳:۲۲-۳۰؛ ۱۵:۱-۱۷، ۳۱؛ ۱۶:۱۵، ۲۱) با تمام این‌ها، داود تلخ‌کام و مأیوس نشد و لب به شکایت نگشود. در ضمن به پرستش حقیقی نیز پشت نکرد. همهٔ این مصایب نه تنها باعث شد که به یَهُوَه نزدیک‌تر شود بلکه دیدگاه مثبت خود را، هنگامی که از دست شاؤل متواری بود، همواره حفظ کند. در آن موقعیت بود که داود آواز سر داده، گفت: «ای خدا بر من رحم فرما، بر من رحم فرما! زیرا جانم در تو پناه می‌برد، و در سایهٔ بال‌های تو پناه می‌برم تا این بلایا بگذرد.» — مزمور ۵۷:۱.
۱۰، ۱۱. یک مسیحی به نام گِرتْرود در دوران جوانی‌اش با چه موقعیتی مواجه شد و با دیدن ناکاملی هم‌ایمانانش چه عکس‌العملی از خود نشان داد؟
۱۰ امروزه این گونه خیانت‌کاری‌ها در سازمان خدا دیده نمی‌شود. نه یَهُوَه خدا حضور چنین شریرانی را در جماعت مسیحی تحمّل می‌کند نه فرشتگان و شبانان. با وجود این، همهٔ ما با واقعیت تلخ ناکاملی خود و خادمان دیگر خدا روبروییم.
۱۱ یکی از پرستندگان باسابقهٔ یَهُوَه به نام گِرتْرود در دوران جوانی عبادتش مورد شک و سوءظن بعضی‌ها قرار گرفته بود. عده‌ای به او تهمت می‌زدند که با فریب و تظاهر خود را یک عابد و واعظ تمام‌وقت یَهُوَه جلوه می‌دهد. این خواهر چه عکس‌العملی از خود نشان داد؟ آیا از بابت چنین رفتاری که با او می‌شد شروع به شکایت و گلگی کرد؟ خیر. گِرتْرود ۹۱ ساله، کمی قبل از فوتش در سال ۲۰۰۳ در مورد خاطرات آن وقایع در مصاحبه‌ای گفت: «این اتهامات و همچنین ناراحتی‌های دیگری که بعد از آن متحمّل شدم برایم درس بزرگی بود چون که متقاعد شدم با وجود خطاها و اشتباهاتی که از افراد سر می‌زند یَهُوَه همچنان هدایت کار عظیم موعظه را در دست دارد و برای آن از ما انسان‌های ناکامل استفاده می‌کند.» بلی، وقتی گِرتْرود با ناکاملی و خطاهای خادمان دیگر خدا روبرو می‌شد به جای گله و شکایت دست دعا به سوی یَهُوَه می‌برد.
۱۲. الف) بعضی از مسیحیان قرن اوّل چه عکس‌العمل نادرستی از خود نشان دادند؟ ب) افکار خود را باید بر چه متمرکز کنیم؟
۱۲ پس، حال که می‌دانیم حتی وفادارترین مسیحی نیز ناکامل است، بیایید «بدون همهمه و مجادله» از اشتباهات خادمان منصوب یَهُوَه بگذریم. ( فیلِپّیان ۲:۱۴) در این مورد اگر مانند بعضی از مسیحیان قرن اوّل عکس‌العملی نادرست از خود نشان دهیم، اشتباهی بزرگ کرده‌ایم! یهودای شاگرد به معلّمان کاذب دوران خود اشاره می‌کند که ‹خداوندی را خوار می‌شماردند و بر بزرگان تهمت می‌زدند.› آن «همهمه‌کنان و گِله‌مندان» به این هم اکتفا نمی‌کردند، بلکه از همه چیز و همه کس گله و شکایت داشتند. ( یهودا ۸، ۱۶) امیدواریم هیچ یک از ما مثل آن‌ها همهمه و شکایت بی‌جا نکند. در عوض باید افکار خود را متمرکز برکاتی کنیم که توسط «غلام امین» به ما می‌رسد. بیایید قدر نیکویی‌های سازمان یَهُوَه را بدانیم ‹و هر کاری را بدون همهمه و مجادله بکنیم.›
«این کلامْ سخت است!»
۱۳. با شنیدن سخنان عیسی عکس‌العمل بعضی‌ها چه بود؟
۱۳ همهمه‌کنندگان قرن اوّل یا از خادمان منصوب عیب و ایراد می‌گرفتند یا در مورد تعالیم عیسی سخنان ضدّ می‌گفتند. در یوحنّا ۶:۴۸-۶۹ می‌خوانیم که عیسی گفت: «هر که جسد مرا خورد و خون مرا نوشید، حیات جاودانی دارد.» اما «بسیاری از شاگردان او چون این را شنیدند گفتند: ‹این کلامْ سخت است! که می‌تواند آن را بشنود؟› » عیسی به خوبی می‌دانست که «شاگردانش در این امر همهمه می‌کنند.» در اثر این سخنان «بسیاری از شاگردان او برگشته، دیگر با او همراهی نکردند.» ولی عده‌ای نیز تصمیم گرفتند با عیسی بمانند. سپس عیسی از آن دوازده رسولش پرسید: «آیا شما نیز می‌خواهید بروید؟» توجه کنید شمعون پِطْرُس از جانب همه چه جواب داد: «خداوند نزد که برویم؟ کلمات حیات جاودانی نزد تو است. و ما ایمان آورده و شناخته‌ایم که تو مسیح پسر خدای حی هستی.»
۱۴، ۱۵. الف) دلیل بروز ناخرسندی عده‌ای اندک از بعضی تعالیم مسیحی چه می‌تواند باشد؟ ب) از تجربهٔ مردی به نام اِمانوئل چه درسی می‌گیریم؟
۱۴ در روزگار ما نیز ناخرسندی از بعضی تعالیم مسیحی باعث شده است که عدهٔ بسیار کمی از میان قوم خدا علیه قسمت زمینی سازمان یَهُوَه شروع به همهمه و شکایت کنند. دلیل بروز این نارضایتی چه می‌تواند باشد؟ اکثر اوقات نداشتن شناخت کافی در مورد طریق‌ها و طرز عمل خدا باعث می‌شود شخص اوضاع را درک نکند و لب به اعتراض و شکایت بگشاید. نباید از نظر دور داشت که آفریدگار حقیقت را تدریجاً به قومش می‌شناساند نه یک جا. پس کلامش به مرور زمان و به موقع برای ما روشن و واضح می‌شود. و هر بار که این کار صورت می‌گیرد تقریباً همهٔ قوم یَهُوَه از افزایش دانش و معرفت الٰهی خوشحال می‌شوند. متأسفانه عدهٔ بسیار کمی ‹به افراط عادل می‌شوند› و می‌خواهند ناخرسندی خود را از تغییرات و اصلاحات به گوش همگان برسانند. ( جامعه ۷:۱۶) در این میان فخر و غرور عامل بسیار بزرگی است و بعضی‌ها در دام افتاده، نظرات و عقاید خود را بیشتر ترجیح می‌دهند. عامل اصلی هر چه که باشد نباید فراموش کنیم که همهمه کردن کاری خطرناک و مضر است چون که ما را به سوی دنیا و راه و روش‌های آن می‌کشد نه به سوی خدا و راه‌های وی.
۱۵ برای نمونه، شخصی به نام اِمانوئل زمانی یکی از شاهدان یَهُوَه بود ولی از بعضی تعلیماتی که در نشریات «غلام امین و دانا» می‌خواند عیب و ایراد می‌گرفت. ( متّیٰ ۲۴:۴۵) به مرور زمان خواندن نشریات مسیحی «غلام» را کنار گذاشت و بالاخره به پیران جماعت خود اطلاع داد که دیگر نمی‌خواهد شاهد یَهُوَه باشد. چندی نگذشت که اِمانوئل به خود آمد و متوجه شد که تعالیم سازمان یَهُوَه برخلاف آنچه تصوّر می‌کرد صحّت دارند. او از کردهٔ خود پشیمان شد و با شاهدان تماس گرفت و پس از مدتی به عنوان یکی از شاهدان یَهُوَه به جمع خواهران و برادرانش پذیرفته شد. در نتیجه، وی دوباره شادی خود را که از دست داده بود بازیافت.
۱۶. از چه راه‌هایی می‌توانیم شک و تردید در مورد بعضی از تعالیم مسیحی را از خود دور کنیم؟
۱۶ حال اگر در بارهٔ بعضی از تعالیم و باورهای قوم خدا شک و تردید داریم و به اعتراض و همهمه کردن وسوسه شده‌ایم، چه باید بکنیم؟ صرفاً نباید از خود بی‌صبری نشان دهیم. مطمئناً «غلام امین» دیر یا زود توضیحاتی را به چاپ خواهد رساند که شک و تردید ما را برطرف می‌کند. علاوه بر آن، عاقلانه است تردید و احساسات خود را با پیران مسیحی در میان بگذاریم. ( یهودا ۲۲، ۲۳) راه‌های دیگری نیز هست که می‌تواند شک و تردید ما را برطرف کند؛ دعا، مطالعه و تحقیق فردی، معاشرت و مصاحبت با هم‌ایمانان بالغ و روحانی. همهٔ این‌ها ما را قانع خواهد ساخت که حقایق ایمان‌بخش کتاب مقدّس که توسط کانال ارتباطی یَهُوَه به ما رسیده است حقیقتاً کلام خداست.
نگرشی مثبت داشته باشیم
۱۷، ۱۸. به جای اینکه شروع به شکایت کنیم بهتر است چه راهی را در پیش بگیریم؟
۱۷ نمی‌توان انکار کرد که انسان‌های ناکامل گرایش به گناه و بعضی از آن‌ها گرایش بیشتری به اعتراض و شکایت و گلگی دارند. ( پیدایش ۸:۲۱؛ رومیان ۵:۱۲) اما اگر به تدریج به همهمه و گلگی معتاد و تبدیل به افرادی شاکی شویم رابطهٔ خود را با یَهُوَه خدا به مخاطره می‌اندازیم. این احتمال باید انگیزه‌ای قوی در ما ایجاد کند تا به هر قیمتی که شده گرایش به همهمه و شکایت را در خود مهار کنیم.
۱۸ به جای اینکه تسلیم نَفْس شویم و شروع کنیم به شکایت از اوضاعِ جماعت، بهتر است خوشبین باشیم و برنامه‌ای را در زندگی دنبال کنیم که ذهن ما را به حقیقت مشغول کند. در این صورت، افرادی شاد و خداترس و معقول و باایمان خواهیم بود. ( ۱قُرِنتیان ۱۵:۵۸؛ تیطُس ۲:۱-۵) یَهُوَه همهٔ امور سازمان خود را تحت کنترل دارد و عیسی دقیقاً مانند قرن اوّل می‌داند در هر جماعت چه می‌گذرد. ( مکاشفه ۱:۱۰، ۱۱) پس آیا بهتر نیست با صبر و شکیبایی منتظر خدا و مسیح که سر جماعت است باشیم؟ شبانان مسئول در جماعت به موقع به هر اوضاعی که لازم باشد رسیدگی خواهند کرد و اصلاحات لازم را به وجود خواهند آورد. — مزمور ۴۳:۵؛ کُولُسیان ۱:۱۸؛ تیطُس ۱:۵.
۱۹. تا فرا رسیدن روزی که ملکوت مسیح حکومت کل زمین را به دست بگیرد افکار خود را بر چه چیز باید متمرکز سازیم؟
۱۹ به زودی نظام شریر این دنیا به پایان خواهد رسید و ملکوت مسیح حکومت کل زمین را به دست خواهد گرفت. تا آن زمان بسیار مهم است که هر یک از ما نگرش مثبت و خوشبینی خود را حفظ کند. با این کار راحت‌تر می‌توانیم از عیب‌های برادرانمان چشم‌پوشی کنیم و بیشتر حواس و افکار خود را بر محسنات و جنبه‌های مثبت شخصیت آن‌ها متمرکز سازیم. آنگاه اشخاصی شاد و قانع خواهیم بود. اما اگر مدام همهمه و شکایت کنیم از لحاظ عاطفی و احساسی تلف خواهیم شد. اگر از این کار پرهیز کنیم مرتباً تشویق خواهیم شد و ایمانمان تقویت و بنا خواهد گشت.
۲۰. نگرشی مثبت نسبت به اوضاع باعث می‌شود قدر کدام برکات را بدانیم؟
۲۰ در ضمن، داشتن نگرشی مثبت نسبت به اوضاع باعث می‌شود برکات بودن در بخش زمینی سازمان یَهُوَه را فراموش نکنیم. این سازمان تنها سازمانی است در دنیا که به سلطان و حاکم عالَم وفادار است. این واقعیت چه احساسی در شما ایجاد می‌کند؟ آیا از شرکت در پرستش یَهُوَه، تنها خدای حقیقی افتخار نمی‌کنید؟ چه خوب است اگر ما نیز مثل داود در دل به خدا چنین بسراییم: «ای که دعا می‌شنوی! نزد تو تمامی بشر خواهند آمد. خوشا به حال کسی که او را برگزیده، و مقرّب خود ساخته‌ای تا به درگاه‌های تو ساکن شود. از نیکویی خانهٔ تو سیر خواهیم شد و از قدّوسیت هیکل تو.» — مزمور ۶۵:۲، ۴.
آیا به یاد می‌آورید؟
• چرا باید قدر هدایت‌کنندگان جماعت را بدانیم؟
• اگر اشتباهی از برادران مسئول سر زد چه عکس‌العملی باید از خود نشان دهیم؟
• چه نگرشی باید نسبت اصلاحاتی که در فهم و درک ما از کلام خدا به وجود می‌آید داشته باشیم؟
• اگر شخصی مسیحی دچار شک و تردید شد چگونه می‌تواند بر آن چیره شود؟
[تصویر در صفحهٔ ۱۰]
داود با تمام وجود از پرستش حقیقی حمایت کرد و تمام نقشه‌های معماری را به پسرش سلیمان تحویل داد