آیا پیشرفت مسیحی ما بر همگان آشکار است؟
«در این امور تأمّل نما و در این‌ها راسخ باش تا ترقی تو بر همه ظاهر شود.» — ۱تیمو ۴:۱۵.
۱، ۲. از کودکی تیموتاؤس چه می‌دانیم، و زمانی که حدود ۲۰ سال داشت چه تغییری در زندگی‌اش روی داد؟
تیموتاؤس در کودکی در غَلاطیه یکی از ایالات روم، ترکیهٔ کنونی زندگی می‌کرد. پس از مرگ عیسی، چندین جماعت مسیحی در آنجا پایه‌گذاری شد. در این میان تیموتاؤس جوان، مادر و مادربزرگش نیز مسیحی شدند و به یکی از جماعات پیوستند. (۲تیمو ۱:۵؛ ۳:۱۴، ۱۵) می‌توان تصوّر کرد که تیموتاؤس جوان در شهر و دیار خود و در میان هم‌ایمانانش راضی و خوش بود. چیزی نگذشت که نقطهٔ عطفی در زندگی او به وجود آمد.
۲ همه چیز از سفر دوّم پولُس رسول به آن منطقه شروع شد. در آن زمان تیموتاؤس حدود ۲۰ سال داشت. به احتمال قوی پولُس طی اقامتش در لِسْتَرَه متوجه شد که برادران از تیموتاؤس تعریف می‌کنند و به نیکویی ‹بر او شهادت می‌دهند.› (اعما ۱۶:۲) ظاهراً تیموتاؤس با وجود سن کمش بسیار عاقل و فهمیده بود. از این رو پولُس و پیران جماعت آن منطقه با راهنمایی روح‌القدس، مسئولیتی خاص در جماعت به او محوّل کردند. — ۱تیمو ۴:۱۴؛ ۲تیمو ۱:۶.
۳. چه مسئولیت غیر منتظره‌ای به تیموتاؤس پیشنهاد شد؟
۳ از تیموتاؤس دعوتی غیر منتظره به عمل آمد؛ این که با پولُس رسول همکار و همسفر شود. (اعما ۱۶:۳) فکرش را بکنید این خبر برای تیموتاؤس چقدر غیر منتظره و هیجان‌انگیز بود. برای سال‌ها او با پولُس و گاه با دیگران به سفر می‌رفت و رسولان و سرپرستان وظایف مختلفی به او واگذار می‌کردند. پولُس و تیموتاؤس در سفرهایشان ایمان برادرانشان را تقویت می‌نمودند. (اَعمال ۱۶:۴، ۵ خوانده شود.) پیشرفت روحانی تیموتاؤس بر بسیاری از مسیحیان آشکار بود. پولُس پس از حدود ده سال همکاری با تیموتاؤس به جماعت فیلِپّیان چنین نوشت: «زیرا کسی دیگر را [جز تیموتاؤس] همدل ندارم که به اخلاص در بارهٔ شما اندیشد. . . . زیرا چنانکه فرزند پدر را خدمت می‌کند، او با من برای انجیل خدمت کرده است.» — فیل ۲:۲۰-۲۲.
۴. الف) چه مسئولیت سنگینی به تیموتاؤس واگذار شد؟ ب) در خصوص پند پولُس که در اوّل تیموتاؤس ۴:۱۵ آمده چه سؤالاتی مطرح می‌شود؟
۴ تقریباً هـم‌زمان با نامه‌ای که پولُس به جماعت فیلِپّیان نوشت به تیموتاؤس نیز مسئولیت سنگینی محوّل کرد. پولُس وظیفهٔ انتصاب پیران مسیحی و خادمان کمکی را به او سپرد. (۱تیمو ۳:۱؛ ۵:۲۲) طبعاً تیموتاؤس سرپرست مسیحی‌ای قابل اعتماد و مطمئن بود. اما پولُس در نامه‌اش او را چنین ترغیب کرد: «ترقی تو بر همه ظاهر شود.» (۱تیمو ۴:۱۵) مگر تا همان موقع هم پیشرفت روحانی تیموتاؤس بر همگان آشکار نبود؟ پس منظور پولُس از این پند به تیموتاؤس چه بود، و ما از آن چه می‌آموزیم؟
خصوصیاتی که پیشرفت مسیحی را آشکار می‌سازد
۵، ۶. به چه دلیل پاکی جماعت اَفَسُس در خطر بود، و چگونه تیموتاؤس می‌توانست با آن مقابله کند؟
۵ در اینجا می‌خواهیم به مضمون پند پولُس که در اوّل تیموتاؤس ۴:۱۵ آمده است بپردازیم. (۱تیموتاؤس ۴:۱۱-۱۶ خوانده شود.) پیش از نوشتن این نامه پولُس به مقدونیه سفر کرده بود و از تیموتاؤس خواسته بود که در اَفَسُس بماند. چرا پولُس چنین در خواستی از تیموتاؤس کرد؟ تعالیم نادرستی که در آن شهر رواج یافته بود سبب ایجاد تفرقه و جدایی در جماعت شده بود. تیموتاؤس وظیفه داشت که جماعت را پاک نگاه دارد. اما چگونه؟ اگر خود نمونهٔ خوبی برای دیگران می‌بود می‌توانست تا حدّی به این هدف برسد.
۶ پولُس به تیموتاؤس نوشت: «مؤمنین را در کلام و سیرت و محبت و ایمان و عصمت، نمونه باش.» و چنین اضافه کرد: «در این امور تأمّل نما و در این‌ها راسخ باش تا ترقی تو بر همه ظاهر شود.» (۱تیمو ۴:۱۲، ۱۵) منظور پولُس از ‹ترقی› پیشرفت تیموتاؤس در خصوصیات مسیحی بود، نه کسب مسئولیت در جماعت. این همان پیشرفتی است که هر مسیحی باید خواهان آن باشد.
۷. از تمام اعضای جماعت چه انتظاری می‌رود؟
۷ امروزه نیز همچون زمان تیموتاؤس بعضی در جماعات از مسئولیت‌های خاصّی برخوردارند. برخی پیر مسیحی و برخی دیگر خادم کمکی‌اند. شماری به خدمت پیشگامی مشغولند و بعضی دیگر در بیت‌ئیل یا به عنوان سرپرست سیّار یا میسیونر خدمت می‌کنند. همچنین شماری از پیران وظیفهٔ تعلیم در مجمع‌ها، کنگره‌ها و جلساتی از این قبیل را به عهده دارند. با این حال، تمامی مسیحیان، مرد و زن، پیر و جوان این موقعیت را دارند که در پرورش خصوصیات مسیحی پیشرفتی آشکار داشته باشند. (مت ۵:۱۶) در واقع حتی از مسیحیانی که مسئولیت‌هایی سنگین دارند انتظار می‌رود همچون تیموتاؤس پیشرفتشان بر همگان آشکار شود.
در سخن گفتن نمونه باشید
۸. گفتار ما چه تأثیری بر مقبول بودن پرستشمان دارد؟
۸ یکی از زمینه‌هایی که تیموتاؤس باید برای دیگران نمونه می‌بود، سخن گفتن بود. ما چگونه می‌توانیم در این زمینه پیشرفتی آشکار داشته باشیم؟ سخنان ما مطالب بسیاری در مورد شخصیتمان آشکار می‌کند. عیسی به ما خاطر نشان کرد: «زبان از زیادتی دل سخن می‌گوید.» (مت ۱۲:۳۴) یعقوب، برادر ناتنی عیسی نیز بر تأثیر گفتارمان بر مقبول بودن پرستشمان تأکید کرده نوشت: «اگر کسی از شما گمان برد که پرستندهٔ خدا است و عنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد، پرستش او باطل است.» — یعقو ۱:۲۶.
۹. چگونه می‌توانیم در سخن گفتن نمونه باشیم؟
۹ برادران و خواهرانمان در جماعت از آنچه ما به زبان می‌آوریم می‌توانند تشخیص دهند که تا چه حد در خصوصیات مسیحی پیشرفت کرده‌ایم. مسیحی‌ای بالغ تلاش می‌کند با سخنانش دیگران را تسلّی دهد، دلگرم کند، قوّت قلب بخشد و ایمانشان را تقویت کند. همچنین در کنار آن تمام سعی خود را می‌کند تا از سخنان منفی، انتقادی، آزاردهنده و دور از نزاکت اجتناب کند. (امث ۱۲:۱۸؛ افس ۴:۲۹؛ ۱تیمو ۶:۳-۵، ۲۰) ما وقتی با دیگران در مورد معیارهای والای اخلاقی خدا و اعتقاد راسخمان به درست بودن این معیارها صحبت می‌کنیم آشکار می‌شود که تا چه حد خود را به خدا وقف کرده‌ایم. (روم ۱:۱۵، ۱۶) اگر ما از قدرت تکلّم، این نعمت خدادادی درست استفاده کنیم، دیگران متوجه این امر خواهند شد و چه بسا برخی سعی کنند ما را الگو قرار دهند. — فیل ۴:۸، ۹.
در رفتار و اَعمالمان پاک باشیم
۱۰. چرا ایمان بی‌ریا برای پیشرفت روحانی ما ضروری است؟
۱۰ البته فقط گفتار نیک برای مسیحی واقعی کافی نیست. سخنان نیکو بدون عمل کردن به آن ریاکاریست. پولُس به خوبی با ریاکاری‌های فریسیان و تأثیر بد این گونه رفتار آشنا بود. او بارها تیموتاؤس را از ریاکاری و مردم‌فریبی برحذر داشت. (۱تیمو ۱:۵؛ ۴:۱، ۲) واضح است که تیموتاؤس ریاکار و مردم‌فریب نبود، زیرا خود پولُس در نامهٔ دوّمش از «ایمان بی‌ریای» تیموتاؤس یاد کرد. (۲تیمو ۱:۵) با این حال، لازم بود که رفتار صادقانهٔ تیموتاؤس بر همگان آشکار شود تا آنان نیز بتوانند او را الگو قرار دهند.
۱۱. پولُس در خصوص عشق به ثروت به تیموتاؤس چه نوشت؟
۱۱ پولُس در دو نامهٔ خود به تیموتاؤس در مورد شماری از خصوصیات مسیحی توصیه‌هایی کرد. برای مثال، تیموتاؤس را از مال‌پرستی بر حذر داشت و نوشت: «طمع ریشهٔ همهٔ بدی‌ها است که بعضی چون در پی آن می‌کوشیدند، از ایمان گمراه گشته، خود را به اقسام دردها سفتند.» (۱تیمو ۶:۱۰) مال‌پرستی و عشق به ثروت نشان می‌دهد که شخص به بلوغ مسیحی نرسیده است. بر عکس، قناعت به زندگی‌ای ساده و «خوراک و پوشاک» پیشرفت روحانی شخص را آشکار می‌کند. — ۱تیمو ۶:۶-۸؛ فیل ۴:۱۱-۱۳.
۱۲. چگونه می‌توانیم در تمام امور زندگی پیشرفتی آشکار داشته باشیم؟
۱۲ پولُس بر اهمیت این که زنان «خویشتن را بیارایند به لباس مزیّن به حیا و پرهیز» تأکید کرد. (۱تیمو ۲:۹) زنانی که در شیوهٔ آرایش، انتخاب لباس و کلاً در تمام امور زندگی معقول و متعادل عمل می‌کنند الگویی نیکو برای اعضای جماعت قرار می‌دهند. (۱تیمو ۳:۱۱) البته این اصل در مورد مردان نیز صادق است. پولُس پیران مسیحی را ترغیب کرد که ‹خویشتندار بوده، عاقلانه فکر کنند؛ منظم و خوش‌رفتار باشند.› (۱تیمو ۳:۲، ترجمهٔ تفسیری) فردی مسیحی که این خصوصیات را در خود پرورش می‌دهد پیشرفتش بر همگان آشکار خواهد بود.
۱۳. چگونه می‌توانیم همچون تیموتاؤس در نجابت و پاکدامنی نمونه باشیم؟
۱۳ تیموتاؤس باید در نجابت و پاکدامنی نیز نمونه می‌بود. پولُس تیموتاؤس را ترغیب کرد که با ‹زنان پیر چون مادران؛ و با زنان جوان مثل خواهران با کمال عفت› رفتار کند. (۱تیمو ۴:۱۲؛ ۵:۲) پولُس در واقع به طور غیر مستقیم به تیموتاؤس در مورد امور اخلاقی پند داد. رفتار او با جنس مخالف باید طوری می‌بود که هیچ کس نتواند به آن ایراد بگیرد. قطعاً اگر عمل ناپسندی از دید دیگران نیز پنهان باشد از یَهُوَه پنهان نیست و یقیناً در آینده بر دیگران هم آشکار خواهد شد. خوشبختانه این اصل در مورد اَعمال نیک ما نیز صادق است. (۱تیمو ۵:۲۴، ۲۵) همهٔ اعضای جماعت مسیحی باید در نجابت و پاکدامنی نمونه باشند.
لزوم ایمان و محبت
۱۴. کلام خدا چگونه بر اهمیت محبت ورزیدن به یکدیگر تأکید می‌کند؟
۱۴ محبت ویژگی اصلی مسیحیان واقعی است. همان طور که عیسی گفت: «به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبت یکدیگر را داشته باشید.» (یو ۱۳:۳۵) اما چگونه می‌توانیم به یکدیگر محبت ورزیم؟ کلام خدا چنین پند می‌دهد: «متحمّل یکدیگر در محبت باشید،» «با یکدیگر مهربان باشید و رحیم و همدیگر را عفو نمایید» و ‹از مهمان‌نوازی غافل نشوید.› (افس ۴:۲، ۳۲؛ عبر ۱۳:۱، ۲) پولُس رسول در مورد محبت می‌نویسد: «با محبت برادرانه یکدیگر را دوست دارید و هر یک دیگری را بیشتر از خود اکرام بنماید.» — روم ۱۲:۱۰.
۱۵. چرا داشتن محبت به دیگران برای همهٔ مسیحیان الزامی است، و چرا باید سرپرستان به خصوص از این خصوصیت برخوردار باشند؟
۱۵ اگر تیموتاؤس با هم‌ایمانان خود نامهربان و بدرفتار بود تمامی کارهایی که به عنوان معلّم و سرپرست انجام می‌داد بی‌فایده می‌بود. (۱قُرِنتیان ۱۳:۱-۳ خوانده شود.) اما قطعاً علاقه و توجه قلبی تیموتاؤس به هم‌ایمانانش و مهمان‌نوازی و کارهای مفید دیگرش بود که پیشرفت روحانی او را بارز می‌ساخت. پس بی‌دلیل نبود که پولُس رسول در نامهٔ خود به خصوص بر محبت تأکید کرد؛ یکی از خصوصیاتی که تیموتاؤس باید در ابراز آن برای دیگران نمونه می‌بود.
۱۶. چرا تیموتاؤس باید ایمانی قوی می‌داشت؟
۱۶ زمانی که تیموتاؤس در اَفَسُس بود ایمانش در بوتهٔ آزمایش قرار گرفت. گروهی عقاید نادرستی را ترویج می‌دادند که با تعالیم مسیحی هماهنگ نبود. برخی دیگر «افسانه‌ها» یا داستان‌های ساختگی را اشاعه می‌دادند یا در پی تحقیق و جستجوی مطالبی بودند که به وضع روحانی جماعت هـیچ کمکی نمی‌کرد. (۱تیموتاؤس ۱:۳، ۴ خوانده شود.) پولُس این گونه افراد را چنین خواند: ‹مستِ غرور شده‌اند و هیچ نمی‌فهمند. چنین کسانی عطشی بیمارگونه به جرّوبحث و مجادله بر سر کلمات دارند.› (۱تیمو ۶:۳، ۴، ترجمهٔ هزارهٔ نو) آیا این خطر برای تیموتاؤس وجود داشت که با عقاید نادرستی که در جماعت رخنه کرده بود ذهن خود را مشغول سازد؟ خیر، زیرا پولُس به او چنین تأکید کرد: «در نبرد نیکوی ایمان پیکار کن» و «از یاوه‌گویی‌های دنیوی و عقاید مخالفی که به غلط، معرفت نامیده می‌شود، دوری گزین.» (۱تیمو ۶:۱۲، ۲۰، ۲۱، ه‍ن) بی‌شک تیموتاؤس پند حکیمانهٔ پولُس را به گوش گرفت. — ۱قر ۱۰:۱۲.
۱۷. امروزه چگونه ممکن است ایمان ما در بوتهٔ آزمایش قرار گیرد؟
۱۷ جالب توجه است که پولُس به تیموتاؤس چنین گفت: «در زمان‌های آخر، برخی از ایمان رویگردان شده، از ارواح گمراه‌کننده و تعالیم دیوها پیروی خواهند کرد.» (۱تیمو ۴:۱، ه‍ن) تمام مسیحیان در جماعت، همچنین کسانی که مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند باید همچون تیموتاؤس ایمانی قوی و استوار داشته باشند. با استواری و قاطعیت در مقابل ارتداد می‌توانیم پیشرفت روحانی‌مان را آشکار کنیم و نمونهٔ خوبی برای سایرین باشیم.
تلاش نمایید که پیشرفتتان بر همگان آشکار گردد
۱۸، ۱۹. الف) چگونه پیشرفتتان بر همگان آشکار می‌شود؟ ب) در مقالهٔ بعد به چه موضوعی خواهیم پرداخت؟
۱۸ ظاهر، استعداد، شهرت و حتی سال‌های خدمت در جماعت مسیحی نشانهٔ پیشرفت نیست. بلکه اطاعت از یَهُوَه خدا در افکار، گفتار و رفتار نشانهٔ پیشرفت واقعی است. (روم ۱۶:۱۹) ما باید فرمان خدا را در خصوص محبت به یکدیگر و استوار ماندن در ایمان به گوش گیریم. آری، بیایید در مورد گفته‌های پولُس به تیموتاؤس تأمّل کنیم و مصمم به انجام آن باشیم تا پیشرفتمان بر همگان آشکار شود.
۱۹ خصوصیت دیگری که پیشرفت روحانی و بلوغ مسیحی ما را نشان می‌دهد شادی و خوشی است؛ یکی از خصوصیات ثمرهٔ روح خدا. (غلا ۵:۲۲، ۲۳) در مقالهٔ بعد خواهیم دید که چگونه می‌توانیم این خصوصیت را در خود پرورش دهیم و چگونه هنگام رویاروی با سختی‌ها آن را حفظ کنیم.
مرور مقاله
• سخنان ما چه چیز را آشکار می‌کند؟
• چگونه می‌توانیم در رفتار و پاکی اخلاقی نمونه باشیم؟
• چرا مسیحیان باید در محبت و ایمان نمونه باشند؟
[تصویر در صفحهٔ ١١]
تیموتاؤس جوانی عاقل و فهمیده بود
[تصاویر در صفحهٔ ١٣]
آیا پیشرفت شما بر همگان آشکار است؟