خویشتنداری را در خود پرورش دهید

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ عدم خویشتنداری چه نتایجی دارد؟‏ ب)‏ چرا امروزه موضوع خویشتنداری موضوعی مهم است؟‏

خویشتنداری خصوصیتی الٰهی است.‏ (‏غلا ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ یَهُوَه خدا این خصوصیت را به طور کامل از خود نشان می‌دهد.‏ اما حفظ خویشتنداری برای انسان‌های ناکامل سخت است.‏ عدم خویشتنداری عامل بسیاری از مشکلات بشر است و باعث می‌شود که آنان در محیط کار یا مدرسه وظایفشان را به‌موقع انجام ندهند و بازدهی کمی داشته باشند.‏ عدم خویشتنداری نتایج تلخ دیگری نیز دارد.‏ نتایجی از قبیل:‏ ناسزاگویی،‏ مستی،‏ خشونت،‏ طلاق،‏ وام‌های غیرضروری،‏ اعتیاد،‏ حبس،‏ ضربه‌های روحی و عاطفی،‏ بیماری‌های جنسی،‏ بارداری ناخواسته و موارد دیگر.‏—‏مز ۳۴:‏۱۱-‏۱۴‏.‏

^۲ کسانی که خویشتنداری خود را حفظ نمی‌کنند نه تنها برای خود بلکه برای دیگران نیز مشکلاتی به وجود می‌آورند.‏ عدم خویشتنداری روزبه‌روز در بین مردم بیشتر می‌شود.‏ در این رابطه تحقیقاتی در دههٔ ۱۹۴۰ و در سال‌های اخیر انجام شده است.‏ نتیجهٔ این تحقیقات نشان می‌دهد که مردم امروزه کمتر خویشتندار هستند.‏ البته این آمار برای کسانی که کلام خدا را مطالعه می‌کنند عجیب نیست.‏ زیرا کتاب مقدّس پیش‌گویی کرده بود که در «روزهای آخر» مردم «فاقد خویشتنداری» خواهند بود.‏—‏۲تیمو ۳:‏۱-‏۳‏.‏

۳.‏ چرا لازم است که مسیحیان خصوصیت خویشتنداری را در خود پرورش دهند؟‏

^۳ چرا لازم است که خصوصیت خویشتنداری را در خود پرورش دهیم؟‏ دو دلیل مهم را بررسی می‌کنیم.‏ اول،‏ ثابت شده است کسانی که می‌توانند امیال و احساسات خود را کنترل کنند،‏ معمولاً کمتر با مشکلات بزرگ روبرو می‌شوند.‏ آنان از نظر روحی و عاطفی ثبات بیشتری دارند و بهتر می‌توانند با دیگران رابطه برقرار کنند.‏ همچنین آنان نسبت به افراد عجول،‏ کمتر عصبانی شده و دچار اضطراب و افسردگی می‌شوند.‏ دوم،‏ برای خشنود ساختن خدا لازم است که با وسوسه‌ها و تمایلات نادرست خود مقابله کنیم.‏ برای مثال آدم و حوّا نتوانستند چنین کنند،‏ مرتکب گناه شدند و خدا را ناخوشنود ساختند.‏ (‏پیدا ۳:‏۶‏)‏ از آن زمان تاکنون بسیاری افراد دیگر نیز این خصوصیت مهم را از خود نشان ندادند و نتایج تلخ آن را چشیده‌اند.‏

۴.‏ دانستن چه چیزی باعث تشویق آنانی می‌شود که تلاش می‌کنند خویشتنداری نشان دهند؟‏

^۴ انسان ناکامل نمی‌تواند خصوصیت خویشتنداری را به طور کامل از خود نشان دهد.‏ یَهُوَه خدا از این موضوع آگاه است و تلاش ما را در این زمینه می‌بیند و می‌خواهد به ما کمک کند که بر تمایلات گناه‌آلود خود غلبه کنیم.‏ (‏۱پاد ۸:‏۴۶-‏۵۰‏)‏ به همین دلیل او همچون دوستی مهربان کسانی را که گاهی اوقات خویشتنداری برایشان سخت است،‏ تشویق می‌کند و به آنان یاری می‌رساند.‏ در این مقاله ابتدا نمونهٔ کامل یَهُوَه خدا را بررسی می‌کنیم.‏ سپس به نمونه‌های خوب و بدی که در کتاب مقدّس گزارش شده است اشاره می‌کنیم و در آخر پیشنهاداتی مفید را بررسی خواهیم کرد که در حفظ خویشتنداری به ما کمک می‌کند.‏

یَهُوَه،‏ الگویی والا

۵،‏ ۶.‏ یَهُوَه چه الگویی از خویشتنداری به جا گذاشته است؟‏

^۵ همهٔ اعمال یَهُوَه خدا کامل و بی‌نقص است.‏ بنابراین خصوصیت خویشتنداری را نیز به طور کامل نشان می‌دهد.‏ (‏تث ۳۲:‏۴‏)‏ ولی ما انسان‌ها ناکامل هستیم.‏ پس برای این که بتوانیم مفهوم خویشتنداری را به خوبی درک کنیم،‏ باید الگوی یَهُوَه خدا را بررسی کنیم تا او را بهتر سرمشق قرار دهیم.‏ برخی از نمونه‌هایی که یَهُوَه خویشتنداری نشان داد کدامند؟‏

^۶ در نظر بگیرید که یَهُوَه چطور در مقابل گستاخی شیطان خویشتنداری نشان داد.‏ یَهُوَه باید به شکلی ادعای شیطان را پاسخ می‌داد.‏ بدون شک ادعای شیطان باعث شد که فرشتگان وفادار خدا برآشفته و خشمگین شوند.‏ شاید شما نیز با دیدن درد و رنج بشر که شیطان باعث آن بوده است،‏ چنین احساسی داشته باشید.‏ اما یَهُوَه عجولانه عمل نکرد.‏ واکنش او بسیار معقول و مناسب بود.‏ او در مقابل نافرمانی شیطان خشمگین نشد و کاملاً عادلانه عمل کرد.‏ (‏خرو ۳۴:‏۶؛‏ ایو ۲:‏۲-‏۶‏)‏ چرا یَهُوَه این چنین عمل کرد و اجازه داد مدت زمانی بگذرد؟‏ زیرا نمی‌خواهد هیچ انسانی از بین برود،‏ بلکه «می‌خواهد همگان فرصت توبه یابند.‏»—‏۲پطر ۳:‏۹‏.‏

۷.‏ از نمونهٔ یَهُوَه خدا چه می‌آموزیم؟‏

^۷ از خویشتنداری یَهُوَه می‌آموزیم که باید سخنان و قدم‌هایمان را به خوبی بسنجیم.‏ بنابراین برای این که بتوانید حکیمانه عمل کنید،‏ هیچ گاه عجولانه تصمیم نگیرید.‏ اگر می‌خواهید سخنان و اعمالتان شایسته و بجا باشد،‏ از یَهُوَه خدا درخواست حکمت کنید.‏ (‏مز ۱۴۱:‏۳‏)‏ هنگامی که هیجان‌زده یا عصبانی هستید،‏ ممکن است از روی احساس تصمیم بگیرید.‏ متأسفانه بسیاری از ما به دلیل سخنان و رفتار عجولانه‌مان بعدها پشیمان شده‌ایم!‏—‏امث ۱۴:‏۲۹؛‏ ۱۵:‏۲۸؛‏ ۱۹:‏۲‏.‏

نمونه‌های خوب و بد در میان خادمان خدا

۸.‏ الف)‏ کجا می‌توانیم الگوی اشخاصی را بیابیم که خصوصیات الٰهی را از خود نشان دادند؟‏ ب)‏ چه چیز به یوسف کمک کرد که در مقابل پیشنهادات اغواکنندهٔ همسر فوتیفار به زانو در نیاید؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۸ کتاب مقدّس حاوی نمونه‌های اشخاصی است که اهمیت خویشتنداری را نشان می‌دهند.‏ یکی از آنان یوسف،‏ پسر یعقوب است.‏ او در خانهٔ مردی به نام فوتیفار کار می‌کرد.‏ فوتیفار رئیس محافظان دربار بود.‏ یوسف که خادم او بود از خود خویشتنداری نشان می‌داد.‏ از آنجایی که یوسف «مردی خوش‌اندام و خوش‌سیما بود» همسر فوتیفار شیفتهٔ او شده بود و سعی می‌کرد او را اغوا کند.‏ چه چیز به یوسف کمک کرد که در مقابل پیشنهادات اغواکنندهٔ او به زانو درنیاید؟‏ مسلّماً او به این فکر کرد که اگر مراقب نباشد و مقاومت نکند،‏ چه عواقب تلخی خواهد داشت.‏ هنگامی که همسر فوتیفار بیشتر به او فشار آورد،‏ یوسف حتی از نزد او فرار کرد.‏ او گفت:‏ «چگونه مرتکب این شرارت بزرگ بشوم و به خدا گناه ورزم؟‏»—‏پیدا ۳۹:‏۶،‏ ۹؛‏ امثال ۱:‏۱۰ خوانده شود.‏

۹.‏ چطور می‌توانید خود را برای مقابله با وسوسه آماده سازید؟‏

^۹ از نمونهٔ یوسف چه می‌آموزیم؟‏ ما نیز مانند یوسف وقتی در موقعیتی قرار می‌گیریم که وسوسه می‌شویم یکی از قوانین خدا را زیر پا بگذاریم باید از آن فرار کنیم.‏ برخی از شاهدان یَهُوَه قبل از این که با حقیقت آشنا شوند به اعمال ناشایستی همچون مستی،‏ پرخوری،‏ سیگار کشیدن،‏ مصرف مواد مخدّر و روابط نامشروع جنسی دست می‌زدند.‏ آنان حتی بعد از تعمیدشان نیز گاهی اوقات وسوسه می‌شدند که به راه‌های بد گذشته‌شان بازگردند.‏ اگر شما نیز گاهی اوقات وسوسه می‌شوید که یکی از قوانین خدا را زیر پا بگذارید،‏ بر این تعمّق کنید که اگر تمایلات گناه‌آلود خود را کنترل نکنید،‏ چه عواقب تلخی خواهد داشت.‏ سعی کنید شرایطی را که باعث وسوسهٔ شما می‌شود از قبل تشخیص دهید و از آن دوری کنید.‏ (‏مز ۲۶:‏۴،‏ ۵؛‏ امث ۲۲:‏۳‏)‏ اگر با چنین آزمایش‌هایی روبرو شدید،‏ از یَهُوَه بخواهید به شما حکمت و خویشتنداری بدهد تا بتوانید از آن آزمایش سربلند بیرون آیید.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ بسیاری از نوجوانان در مدرسه با چه مشکلی روبرو می‌شوند؟‏ ب)‏ چه چیز به نوجوانان و جوانان کمک می‌کند که در مقابل فشارها و وسوسه‌ها مقاومت کنند و از اعمال نادرست بپرهیزند؟‏

^۱۰ امروزه بسیاری از جوانان با آزمایشی همچون آزمایش یوسف روبرو هستند.‏ نمونهٔ کیم را در نظر بگیرید.‏ اکثر هم‌کلاسی‌های او روابط جنسی داشتند و در شروع هر هفته از رابطهٔ جنسی‌ای که آخر هفته داشتند صحبت می‌کردند و به آن می‌بالیدند.‏ اما کیم هیچ چیز برای گفتن نداشت.‏ او می‌گوید که چون با دیگران متفاوت بود گاهی اوقات «احساس تنهایی» می‌کرد.‏ هم‌کلاسی‌هایش او را احمق می‌شمردند،‏ زیرا او دوست‌پسر نداشت.‏ اما کیم می‌دانست که تنها نیست و بسیاری از جوانان برای داشتن رابطهٔ جنسی تحت فشار هستند.‏ (‏۲تیمو ۲:‏۲۲‏)‏ گاهی اوقات هم‌کلاسی‌های کیم از او می‌پرسیدند که آیا هنوز باکره است؟‏ سپس کیم می‌توانست برای آنان توضیح دهد که چرا نمی‌خواهد رابطهٔ جنسی داشته باشد.‏ ما به جوانان مسیحی افتخار می‌کنیم که مصمم هستند در مقابل چنین فشارها و وسوسه‌هایی مقاومت کنند و از داشتن رابطهٔ جنسی بپرهیزند.‏ یَهُوَه خدا نیز از آنان بسیار خشنود است!‏

^۱۱ کتاب مقدّس حاوی نمونه‌های هشداردهندهٔ اشخاصی است که در رابطه با اعمال نامشروع جنسی خویشتندار نبودند.‏ کلام خدا همچنین نشان می‌دهد که این اعمال چه نتایج تلخی به همراه دارد.‏ اگر شما نیز شرایطی مشابه شرایط کیم دارید،‏ بجاست که بر سرگذشت جوان ساده‌لوحی که در امثال باب ۷ آمده است،‏ تعمّق کنید.‏ همچنین به سرگذشت اَمنون فکر کنید که اعمالش چه نتایج تلخی داشت.‏ (‏۲سمو ۱۳:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۰-‏۱۵،‏ ۲۸-‏۳۲‏)‏ والدین می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند که در مورد روابط عاشقانه،‏ حکمت و خویشتنداری را در خود پرورش دهند.‏ بدین منظور والدین می‌توانند در پرستش خانوادگی‌شان این دو گزارش کتاب مقدّس را با فرزندانشان بررسی کنند.‏

۱۲.‏ الف)‏ یوسف چطور در رفتار با برادرانش احساسات خود را کنترل کرد؟‏ ب)‏ ما در چه شرایطی باید بر احساسات خود مسلّط باشیم؟‏

^۱۲ یوسف در موقعیتی دیگر نیز نمونهٔ خوبی از خویشتنداری به جا گذاشت.‏ برادران یوسف برای تهیهٔ غذا به مصر نزد او رفته بودند.‏ یوسف برای این که بداند در دل برادرانش چه می‌گذرد،‏ در ابتدا هویت خود را پنهان کرد.‏ او همچنین هنگامی که به شدّت احساساتی شد به اتاقی دیگر رفت تا برادرانش اشک‌های او را نبینند.‏ (‏پیدا ۴۳:‏۳۰،‏ ۳۱؛‏ ۴۵:‏۱‏)‏ شاید گاهی اوقات برادر یا خواهری شما را برنجاند.‏ در این صورت اگر مانند یوسف خویشتندار باشید،‏ واکنشی عجولانه نخواهید داشت.‏ (‏امث ۱۶:‏۳۲؛‏ ۱۷:‏۲۷‏)‏ اگر یکی از خویشاوندانتان از جماعت اخراج شده است،‏ باید احساساتتان را کنترل کنید و از هر گونه تماس غیرضروری با او بپرهیزید.‏ در چنین شرایطی حفظ خویشتنداری کار آسانی نیست.‏ اما اگر بدانیم که با این کار از یَهُوَه خدا سرمشق می‌گیریم و هماهنگ با پند او عمل می‌کنیم،‏ حفظ خویشتنداری برایمان آسان‌تر خواهد بود.‏

۱۳.‏ از گزارشات کتاب مقدّس دربارهٔ داوود پادشاه چه می‌آموزیم؟‏

^۱۳ کتاب مقدّس همچنین دربارهٔ نمونهٔ عالی داوود پادشاه صحبت می‌کند.‏ او قدرت و اختیار زیادی داشت.‏ با این حال هنگامی که شائول و شِمعی خشم او را برانگیختند،‏ از اختیاراتش به نفع خود استفاده نکرد.‏ (‏۱سمو ۲۶:‏۹-‏۱۱؛‏ ۲سمو ۱۶:‏۵-‏۱۰‏)‏ اما او در موقعیت‌های دیگر نتوانست خویشتنداری خود را حفظ کند.‏ او با بَتشِبَع زنا کرد و به دلیل طمع نابال در ابتدا بسیار خشمگین شد و قصد جان او را کرد.‏ (‏۱سمو ۲۵:‏۱۰-‏۱۳؛‏ ۲سمو ۱۱:‏۲-‏۴‏)‏ با این حال ما می‌توانیم از داوود درس‌های باارزشی بگیریم.‏ اول این که سرپرستان جماعت مسیحی باید بسیار مراقب باشند و خویشتنداری خود را حفظ کنند تا از اختیارات خود سوءاستفاده نکنند.‏ دوم این که هیچ کس نباید بیش از حد به خود مطمئن باشد و فکر کند که هیچ گاه وسوسه نخواهد شد.‏—‏۱قر ۱۰:‏۱۲‏.‏

پیشنهاداتی مفید

۱۴.‏ یک برادر چه تجربه‌ای داشت و چرا واکنش ما در شرایطی مشابه بسیار مهم است؟‏

^۱۴ چطور می‌توانید خویشتنداری خود را پرورش دهید؟‏ اتفاقی را که برای برادری به نام لوئیجی افتاد در نظر بگیرید.‏ هنگام رانندگی ماشینی از عقب به ماشین لوئیجی زد.‏ رانندهٔ آن ماشین با این که مقصر بود،‏ به لوئیجی توهین کرد و می‌خواست با او درگیر شود.‏ لوئیجی به یَهُوَه دعا کرد و از او خواست که بتواند آرامش خود را حفظ کند.‏ او همچنین سعی کرد رانندهٔ دیگر را آرام کند.‏ اما تلاش‌های او بی‌فایده بود.‏ سپس لوئیجی اطلاعات بیمهٔ ماشین دیگر را یادداشت کرد و در حالی که رانندهٔ آن هنوز فریاد می‌کشید آنجا را ترک کرد.‏ یک هفته بعد لوئیجی در خدمت موعظه به بازدید یک خانم رفت و متوجه شد که شوهر آن خانم همان راننده است!‏ آن مرد به دلیل سخنان توهین‌آمیزش از لوئیجی عذرخواهی کرد.‏ او که شرمنده بود،‏ پیشنهاد کرد با بیمهٔ لوئیجی تماس بگیرد و موضوع را پیگیری کند.‏ آن مرد همچنین در مورد موضوعات روحانی با لوئیجی گفت‌وگویی داشت و از آن لذّت برد.‏ لوئیجی به این فکر کرد که حفظ آرامش بعد از آن تصادف چقدر مهم بود و عصبانیت در آن لحظه می‌توانست نتایج بسیار بدی داشته باشد.‏—‏۲قُرِنتیان ۶:‏۳،‏ ۴ خوانده شود.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس چطور به شما و خانواده‌تان کمک می‌کند که خصوصیت خویشتنداری را در خود پرورش دهید؟‏

^۱۵ مطالعهٔ عمیق و مستمر کتاب مقدّس به مسیحیان کمک می‌کند که خصوصیت خویشتنداری را در خود پرورش دهند.‏ یَهُوَه خدا به یوشَع چنین گفت:‏ «این کتاب تورات از دهان تو دور نشود.‏ روز و شب در آن تأمل کن تا مطابق هرآنچه در آن نوشته شده،‏ به دقت عمل نمایی.‏ آنگاه راه خود را فیروز خواهی ساخت و کامیاب خواهی شد.‏» (‏یوش ۱:‏۸‏)‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس چطور به ما کمک می‌کند که خصوصیت خویشتنداری را در خود پرورش دهیم؟‏

^۱۶ همان طور که خواندیم کتاب مقدّس شامل گزارشاتی است که نشان می‌دهد تصمیمات ما چه فواید و چه عواقبی خواهد داشت.‏ یَهُوَه از ثبت این گزارشات مقصودی داشته است.‏ (‏روم ۱۵:‏۴‏)‏ بنابراین چقدر عاقلانه است که آن‌ها را بخوانیم و بر آن‌ها تعمّق کنیم.‏ هنگام مطالعه به این فکر کنید که شما و خانواده‌تان از این گزارشات چه فایده‌ای می‌برید.‏ از یَهُوَه کمک بخواهید تا بتوانید به کلامش عمل کنید.‏ اگر تشخیص دادید که در شرایطی خاص خویشتنداری برایتان سخت است،‏ ابتدا ضعفتان را در آن زمینه قبول کنید.‏ سپس در رابطه با آن دعا کنید و در آخر به دنبال راه‌هایی باشید که بتوانید در آن زمینه پیشرفت کنید.‏ (‏یعقو ۱:‏۵‏)‏ بدون شک با تحقیق در نشریات مسیحی می‌توانید موضوعاتی در این زمینه یافته و از آن فایده ببرید.‏

۱۷.‏ والدین از چه طرقی می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند که خویشتنداری را در خود پرورش دهند؟‏

^۱۷ چطور می‌توانید به فرزندتان کمک کنید که خویشتنداری را در خود پرورش دهد؟‏ والدین می‌دانند که خویشتنداری و خصوصیات دیگر مسیحی خودبه‌خود در فرزندان ایجاد نمی‌شود،‏ بلکه فرزندان باید این خصوصیات را یاد بگیرند.‏ بدین منظور والدین باید الگوی خوبی برای فرزندشان باشند.‏ (‏افس ۶:‏۴‏)‏ بنابراین اگر فرزندتان گاهی اوقات نمی‌تواند خویشتندار باشد،‏ از خود بپرسید که آیا الگوی خوبی برای او هستید.‏ فراموش نکنید که مشغول بودن شما با فعالیت‌های روحانی همچون خدمت موعظه،‏ جلسات و پرستش خانوادگی،‏ تأثیر خوبی بر فرزندتان می‌گذارد.‏ گاهی اوقات شاید لازم باشد که درخواست فرزندتان را رد کنید!‏ به یاد داشته باشید که یَهُوَه نیز برای آدم و حوّا محدودیت‌هایی گذاشت.‏ آن محدودیت‌ها باعث می‌شد که آنان به اختیارات یَهُوَه احترام بگذارند.‏ به طور مشابه شما والدین نیز اگر فرزندتان را تأدیب کنید و الگوی خوبی برای او باشید،‏ خویشتنداری را به فرزندتان می‌آموزید.‏ به علاوه می‌توانید درس‌های باارزش دیگری به او بیاموزید؛‏ از جمله این که یَهُوَه را به عنوان حاکم خود دوست داشته باشد و به معیارهای یَهُوَه خدا عمل کند.‏‏—‏امثال ۱:‏۵،‏ ۷،‏ ۸ خوانده شود.‏

۱۸.‏ چرا می‌توان گفت که معاشران خوب برکتی محسوب می‌شوند؟‏

^۱۸ چه فرزند داشته باشید و چه نداشته باشید،‏ باید در انتخاب معاشران خود بسیار عاقلانه عمل کنید.‏ با کسانی معاشرت کنید که شما را تشویق می‌کنند اهدافی باارزش برای خود انتخاب کنید و از اعمال ناشایست دوری کنید.‏ (‏امث ۱۳:‏۲۰‏)‏ معاشرت با اشخاص روحانی تأثیر خوبی بر شما می‌گذارد و شما را برمی‌انگیزد که خویشتنداری آنان را الگو قرار دهید.‏ بدون شک رفتار خوب شما نیز باعث تشویق آنان می‌شود.‏ خصوصیت خویشتنداری باعث می‌شود که یَهُوَه خدا را خشنود سازیم،‏ هر روزه از زندگی‌مان لذّت ببریم و عزیزانمان را شاد سازیم.‏