جمیع مردم نجات خواهند یافت!
۱. موقعیت ما در برابر خدا به چه چیزی بستگی دارد؟
۱ فیض خدا راه را برای نجات باز گذاشته است. این خواست یَهُوَه است که «جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند.» ( ۱ تیمو ۲:۳، ۴) موقعیت ما در برابر خدا نه به نژاد، نه به وضعیت اجتماعی، نه به استعداد و نه به توانایی‌ها و ظاهرمان بستگی دارد بلکه به ایمانی که به قربانی فدیهٔ عیسی داریم و به آن عمل می‌کنیم. ( یو ۳:۱۶، ۳۶) به عنوان همکاران خدا باید هر گونه پیش‌داوری را که موجب رد کسانی شود که مقبول یَهُوَه‌اند در خود از بین ببریم.
۲، ۳. چه چیزی به ما کمک می‌کند تا از روی ظاهر اشخاص آن‌ها را قضاوت نکنیم؟
۲ قضاوت نکنیم: یَهُوَه بدون هیچ تبعیضی به دل انسان‌ها می‌نگرد. ( ۱ سمو ۱۶:۷) او می‌تواند استعدادها و خصوصیات نیکوی اشخاصی را ببیند که خواستار خوشنودی وی هستند. ( حج ۲:۷) آیا دیگران را از دیدگاه یَهُوَه می‌نگریم؟
۳ در خدمت موعظه بعضی اوقات با مردمی برخورد می‌کنیم که ظاهرشان موجب حیرت ما می‌گردد. مثلاً ممکن است ظاهری نامرتب یا زننده و یا ریشی ژولیده داشته و به بینی و زبان خود حلقه‌ای آویخته باشند. بعضی هم ممکن است بی‌خانمان بوده، یا رفتاری خشن داشته باشند. به جای اینکه قضاوت کنیم چنین اشخاصی هرگز نمی‌توانند خادم یَهُوَه گردند باید طرز فکری مثبت داشته باشیم ‹زیرا ما نیز سابقاً بی‌فهم و نافرمانبردار و گمراه بودیم.› ( تیط ۳:۳) با درک این موضوع راغب خواهیم بود به همهٔ انسان‌ها حتی به کسانی که ظاهراً بی‌لیاقت به نظر می‌آیند موعظه کنیم.
۴، ۵. از مثال‌های عیسی مسیح و پولُس رسول چه می‌آموزیم؟
۴ مثال‌های قرن اوّل: عیسی مسیح برای پیدا کردن خوبی‌های انسان‌ها وقت صرف می‌کرد حتی برای آن‌هایی که از نظر جامعه کاملاً مردود بودند و ظاهراً امیدی برایشان نبود. ( لو ۸:۲۶-۳۹) او اَعمال اشتباه انسان‌ها را تأیید نمی‌کرد اما می‌دانست که می‌توانند گمراه شوند. ( لو ۷:۳۷، ۳۸، ۴۴-۴۸) بدین نحو وضعیت آن‌ها را درک کرده، «بر ایشان ترحّم فرمود زیرا که چون گوسفندان بی‌شبان بودند.» ( مرق ۶:۳۴) آیا می‌توانیم این خصوصیت عیسی را از خودمان بیشتر نشان دهیم؟
۵ پولُس رسول سنگسار شده، چوب خورده و زندانی گردید. ( اعما ۱۴:۱۹؛ ۱۶:۲۲، ۲۳) آیا چنین تجربهٔ سختی باعث شد که او خشمگین گردد و نتیجه‌گیری کند که وقت خود را در میان قوم و نژادی بخصوص تلف می‌کند؟ به هیچ وجه. او می‌دانست که در هر قومی اشخاصی صادق پیدا می‌شوند و مصمم بود آن‌ها را پیدا کند. آیا ما نیز به اشخاصی که در محدودهٔ موعظه‌مان از پیشینه و فرهنگ‌های مختلف هستند بدین گونه می‌نگریم؟
۶. طرز فکر ما چه تاًثیری می‌تواند بر جدیدانی که در جلسات حضور می‌یابند داشته باشد؟
۶ به همه خوشامد گوییم: بسیاری از قوم خدا خاطرهٔ خوبی از اوّلین باری دارند که وارد جماعت شدند زیرا شاهدان یَهُوَه از آنان خوش‌آمدگویی کردند و بر طبق ظاهرشان مورد قضاوت قرار نگرفتند. مردی با ریشی ژولیده و موهای بلند و لباسی کثیف وارد جماعتی در کشور آلمان شد. با وجود داشتن شهرتی بد از او به گرمی خوشامدگویی شد. او به قدری تحت تاًثیر قرار گرفت که بعد از یک هفته برگشت. در مدت کوتاهی ظاهرش را مرتب، سیگار کشیدن را ترک و پیوندش را با دوست دخترش قانونی کرد. پس از مدت کوتاهی این زوج همراه فرزندانشان متحدانه به خدمت یَهُوَه روی آوردند.
۷. چگونه می‌توانیم از نمونهٔ خدا پیروی کرده، تبعیض قائل نشویم؟
۷ وقتی مردم را به فیض خدایی دعوت می‌کنیم باشد که از نمونهٔ خدا پیروی کرده، تبعیض قائل نشویم.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۳]
«پِطْرُس زبان را گشوده، گفت: ‹فی‌الحقیقت یافته‌ام که خدا را نظر به ظاهر نیست، بلکه از هر امّتی، هر که از او ترسد و عمل نیکو کند، نزد او مقبول گردد.›» — اعما ۱۰:۳۴، ۳۵.