آیا برای خدمت موعظه وقت کافی صرف می‌کنم؟
۱. مسیحیان وفادار ممکن است با چه مشکلاتی روبرو شوند؟
۱ آیا تا به حال از خود سؤال فوق را کرده‌اید؟ ممکن است که همچون گذشته در خدمت موعظه فعال نباشید، چرا که با پیری، بیماری یا افزایش مسئولیت‌های خانوادگی مواجه هستید و این امر موجب دلسردی و یأس شما شده است. خواهری که دارای سه فرزند است نوشت که گاهی عذاب وجدان می‌گیرد، چون زمانی را که پیش از آن صرف خدمت موعظه می‌کرد اکنون باید برای مراقبت از خانواده‌اش صرف کند. حال به چه شکلی می‌توان دیدی معقول نسبت به مسائل زندگی داشت؟
۲. چه چیز مورد قبول خداست؟
۲ آنچه مورد قبول یَهُوَه است: همهٔ ما می‌خواهیم بی‌شک در خدمت موعظه فعال‌تر باشیم. اما تفاوت فاحشی بین کاری که دوست داریم انجام دهیم و کاری که می‌توانیم انجام دهیم وجود دارد. این امر که می‌خواهیم در خدمت موعظه فعال‌تر باشیم نشانگر آن است که به اهمیت آن پی برده‌ایم. باید به خاطر داشته باشیم که یَهُوَه از محدودیت‌های ما آگاه است و بیش از حد از ما انتظار ندارد. (مز ۱۰۳:۱۳، ۱۴) پس چه چیز مورد قبول یَهُوَه است؟ او می‌خواهد که با جان و دل او را خدمت کنیم و هر آنچه در توان داریم به او تقدیم نماییم. — کول ۳:۲۳.
۳. چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که با تمام توان‌مان در خدمت موعظه فعالیم؟
۳ پرداختن به چه اموری به ما کمک می‌کند که توانایی‌های خود را معقولانه بسنجیم؟ می‌توان در دعا از یَهُوَه خواست تا شرایط زندگی خود را واقع‌بینانه محک زنیم. (مز ۲۶:۲) همچنین می‌توان از دوستی باتجربه و مورد اعتماد تقاضای کمک کرد؛ دوستی که ما را به خوبی می‌شناسد و قادر است به راحتی برای بهبود خدمت موعظه‌مان به ما پیشنهاداتی دهد. (امث ۲۷:۹) به علاوه به یاد داشته باشید از آنجایی که شرایط زندگی در حال تغییر است مفید خواهد بود که گهگاه موقعیت خود را ارزیابی کنید. — افس ۵:۱۰.
۴. به یادآوری‌ها در خصوص خدمت موعظه چگونه باید نگریست؟
۴ به یادآوری‌ها چگونه باید نگریست؟ تماشاچیان مسابقهٔ دو اغلب دوندگان را با صدای بلند تشویق می‌کنند. منظور آنان از این کار این نیست که روحیهٔ دوندگان را تضعیف کنند بلکه می‌خواهند به آنان در رسیدن به هدفشان دلگرمی دهند. به همین شکل در جلسات و نشریات مسیحی در خصوص ‹موعظهٔ کلام خدا› نکاتی به ما یادآوری می‌شود که ما را تشویق می‌کند تا بدین فعالیت ادامه دهیم. پس می‌توان دید که این یادآوری‌ها برای نفع ما بیان می‌شوند نه برای کم‌ارزش جلوه دادن تلاش‌های ما. (۲تیمو ۴:۲) ما اطمینان داریم تا زمانی که تلاش می‌کنیم تا به بهترین شکل ممکن خدمت موعظهٔ خود را به انجام رسانیم یَهُوَه هرگز ‹محبت و عمل› ما را فراموش نمی‌کند و به تلاش‌هایمان برکت می‌دهد. — عبر ۶:۱۰.