‹بگذارید نور شما بتابد›
۱. ما چه هدیهٔ بی‌نظیری را در اختیار داریم که می‌توانیم با دیگران سهیم شویم؟
۱ نور با روشنی و زیبایی‌اش از سپیده‌دم تا شامگاه، یَهُوَه خدا را جلال می‌دهد. اما عیسی در گفته‌هایش، از نوری دیگر سخن به میان آورد. او از شاگردانش تقاضا کرد که «نورِ زندگی» را از آن خود سازند. (یو ۸:۱۲) داشتن نور حقیقت، هدیه‌ای بی‌نظیر از طرف خداست که با خود مسئولیت‌هایی جدّی به همراه دارد. عیسی به پیروانش چنین تعلیم داد: «بگذارید نور شما بر مردم بتابد.» (مت ۵:۱۶) در عمق تاریکی روحانی روزگارمان، این نور را باید با دیگران سهیم شویم، چرا که در هیچ دورانی از تاریخ بشر، انسان‌ها تا بدین حد به این نور نیاز نداشته‌اند! ما همچون عیسی، چگونه می‌توانیم نور خود را به دیگران بتابانیم؟
۲. عیسی اهمیت سهیم شدن حقایق کتاب مقدّس با دیگران را چگونه نشان داد؟
۲ در موعظه: عیسی از وقت، انرژی و امکاناتش بهره جست تا نور حقیقت را به مردم بشناساند. او در خانه‌ها، در میدان‌ها، بر سر کوه‌ها یا هر جای دیگری که مردم حضور داشتند، موعظه می‌کرد. او پی برد که آشنا کردن مردم با نور حقیقت، ارزشی ابدی دارد. (یو ۱۲:۴۶) برای این منظور، شاگردانش را آماده ساخت تا ‹نور جهان› باشند. (مت ۵:۱۴) آنان با تاباندن نور خود، به همنوعانشان یاری می‌رساندند و حقایق کتاب مقدّس را با آنان سهیم می‌شدند.
۳. ما چگونه می‌توانیم قدردانی قلبی خود را برای نور حقیقت نشان دهیم؟
۳ خادمان خدا مسئولیت خود را جدّی می‌گیرند تا ‹همچون فرزندان نور رفتار کنند.› آنان در هر جایی با مردم در مورد کلام خدا گفتگو می‌کنند. (افس ۵:۸) خواندن کتاب مقدّس یا نشریات مسیحی در میان عموم، می‌تواند راه را برای گفتگو در مورد کلام خدا باز کند؛ برای نمونه، وقت استراحت در محیط کار یا در مدرسه. خواهر جوانی به این شکل تدریس کتاب مقدّس را با یک نفر شروع کرد و ۱۲ کتاب نیز در اختیار هم‌شاگردی‌هایش گذاشت!
۴. چرا در رفتار با دیگران نیز باید نور خود را بتابانیم؟
۴ در رفتار و گفتار: همچنین در رفتار با دیگران، باید نور خود را بتابانیم. (افس ۵:۹) در محیط کار، در مدرسه یا در اماکن عمومی، رفتار و کردار مسیحی ما توجه دیگران را به خود جلب می‌کند و موقعیتی را ایجاد می‌کند تا با دیگران حقایق کتاب مقدّس را سهیم شویم. (۱پطر ۲:۱۲) برای نمونه، رفتار مؤدب و آرام پسری پنج ساله، معلّمش را بر آن داشت تا با پدر و مادر او تماس گیرد. معلّم او گفت: «من در زندگی‌ام تا به حال چنین بچه‌ای ندیده‌ام که بتواند به این شکل، خوب را از بد تشخیص دهد.» آری، خدمت موعظه و رفتار و گفتار خوب ما می‌تواند مردم را به «نورِ زندگی» جلب کند و خدایمان را جلال دهد.