روش‌هایی جدید برای موعظه در اماکن عمومی
۱. مسیحیان در قرن اول میلادی چه سرمشقی از خود بجا گذاشتند؟
۱ مسیحیان در قرن اول میلادی، نه تنها به موعظهٔ خانه‌به‌خانه، بلکه به موعظهٔ در اماکن عمومی نیز می‌پرداختند. (اعما ۲۰:۲۰) برای نمونه، آنان به معبد می‌رفتند؛ مکانی که در آن بسیاری به دور هم جمع می‌شدند. (اعما ۵:۴۲) پولُس رسول هر روز در آتن در بازار شهر با هر کس گفتگو می‌کرد. (اعما ۱۷:۱۷) امروزه اولین روش ما برای رساندن خبر خوش پادشاهی خدا به مردم، موعظهٔ خانه‌به‌خانه است. اما ما همچنین در پارکینگ‌های عمومی، شرکت‌ها، پارک‌ها، گذرگاه‌های عمومی و مکان‌های دیگر که مردم در آنجا تردّد دارند، موعظه می‌کنیم. در حالی که تمام مبشّران را بر آن می‌داریم که در اماکن عمومی با مردم گفتگو کنند، بسیاری نیز می‌توانند از دو روش جدید و جالب برای موعظه در اماکن عمومی بهره گیرند.
۲. چه روش جدیدی برای موعظه در اماکن عمومی، در نوامبر سال ۲۰۱۱ آغاز شد؟
۲ موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد: همان طور که در کتاب «سالنامهٔ»a ۲۰۱۳ صفحات ۱۶ و ۱۷ آمده است، در نوامبر سال ۲۰۱۱ در شهر نیویورک روشی جدید برای موعظه در اماکن عمومی آغاز شد. میز و چرخ دستی سیّار که مجهز به تابلوها و نشریات به زبان‌های گوناگون بود، در مناطق پر رفت‌وآمد شهر گذاشته شده بود؛ مناطقی که در آن بهترین نتیجه حاصل می‌شد. هر روز هزاران نفر از مردم، از محل‌هایی که در آن میز و چرخ دستی قرار داده شده بود، می‌گذشتند. برخی از آنان، ساکنان ساختمان‌هایی بودند که شاهدان یَهُوَه نمی‌توانستند به راحتی وارد آن شوند و برخی دیگر، کسانی که در منزل خود نبودند. بسیاری از مردم به خواندن نشریات ما علاقه نشان دادند. در یکی از ماه‌های اخیر ۷۹۷،۳ نسخه از مجلّات و ۹۸۶،۷ نسخه از کتاب‌ها در میان مردم پخش شد. بسیاری از رهگذران می‌خواستند که تعالیم کتاب مقدّس را فراگیرند. از آنجا که هدف اصلی از این فعالیت، شروع تدریس کتاب مقدّس بود، آدرس‌های دریافت‌شده فوراً به جماعت‌ها فرستاده شد.
۳. چگونه این روش موعظه در سایر نقاط جهان نیز بکار گرفته خواهد شد؟
۳ با توجه به موفقیت‌هایی که این روش جدید به همراه داشته است، در سایر شهرهای بزرگ و پر رفت‌وآمد دنیا نیز این روش بکار گرفته خواهد شد. در ابتدا، دفاتر شعب در کشورهای مختلف مشخص خواهند کرد که در کدام یک از شهرها می‌توان از این روش بهره گرفت. برای نمونه در شهرهایی که ایستگاه‌های مرکزی قطار، ساختمان‌های اداری متعدد یا ساختمان‌های مسکونی بسیار وجود دارد که موجب رفت‌وآمد و تردّد بیشتر می‌شود. سپس هر دفتر شعبه، جماعت‌هایی را برمی‌گزیند و نامه‌هایی را برای شرکت در این فعالیت به آنان ارسال می‌کند و دستورالعمل‌های لازم را به آنان می‌دهد. از پیشگامان دائم و ویژه معمولاً استفاده خواهد شد، اما در برخی از مناطق پیشگامان کمکی نیز می‌توانند در این فعالیت، سهمی داشته باشند.
۴. چگونه می‌توان در موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد، به مردم شهادت داد؟
۴ چگونه به مردم شهادت داده می‌شود؟ برادران و خواهرانی که در موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد فعالیت می‌کنند، معمولاً منتظر می‌شوند که مردم به سمت میز یا چرخ دستی نشریات بیایند. آنان از علاقه‌مندان می‌خواهند که در صورت تمایل نشریهٔ مورد علاقهٔ خود را بردارند. پیشگامان با کمک کتاب مقدّس آمادهٔ پاسخگویی به هر گونه پرسشی هستند. چنانچه کسی نشریهٔ را بردارد، آنان هیچ صحبتی از دادن اعانات نمی‌کنند. اما اگر شخص در مورد هزینهٔ چاپ و توزیع این نشریات سؤالی مطرح کرد، پیشگامان می‌توانند بگویند که او می‌تواند اعانه خود را به آدرس درج‌شده در نشریات بفرستد. در صورت امکان پیشگامان می‌توانند از مخاطبشان بپرسند: «آیا مایلید یکی از شاهدان یَهُوَه به دیدارتان بیاید؟» یا «آیا مایلید که با هم تعالیم کتاب مقدّس را مطالعه و بررسی کنیم؟»
۵. سهیم شدن در این فعالیت جدید چه برکاتی را برای یک زوج به همراه داشت؟
۵ سهیم شدن در این فعالیت برکات بسیاری به همراه داشته است. زوجی چنین نوشتند: «با ایستادن در کنار میز نشریات و دیدن هزاران نفر در روز، به این امر واقعاً پی بردیم که سازمان یَهُوَه تا چه حد در راه رساندن خبر خوش به تمام مردم دنیا تلاش می‌کند. دیدن چنین جمعیتی و فکر این که یَهُوَه چگونه به هر یک از آنان علاقه و توجه نشان می‌دهد، به ما قدرت می‌داد که همچنان با عزمی راسخ خدمت موعظه را در درجهٔ اول اهمیت در زندگی‌مان قرار دهیم. ما در ذهن خود تصوّر می‌کردیم که یَهُوَه دل‌های مردمی را که از کنار میز نشریات می‌گذشتند، تفتیش می‌کند و در میان آنان به دنبال صادق‌دلان می‌گردد. همچنین با فرشتگان بیشتر احساس همکاری می‌کردیم.»
۶. الف) چه روش دیگری برای موعظه در امکان عمومی در بسیاری از جماعت‌ها سازماندهی شده است و این روش موعظه چه تفاوتی با موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد دارد؟ ب) جماعت‌ها چگونه می‌توانند برای موعظه در امکان عمومی با یکدیگر همکاری کنند؟
۶ موعظه در اماکن عمومی که جماعت‌ها آن را سازماندهی می‌کنند: در کنار موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد، روش جدید دیگری نیز به کار گرفته می‌شود که هیئت پیران بسیاری از جماعت‌ها در محدودهٔ موعظهٔ خود از آن استفاده کرده‌اند. در این روش مبشّران، میز یا چرخ دستی نشریات را در محدودهٔ موعظهٔ خود در یکی از مناطق پر رفت‌وآمد قرار می‌دهند. این روش موعظه با موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد متفاوت است. در موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد، برادران و خواهران از بسیاری از جماعت‌ها، در یک منطقهٔ پر رفت‌وآمد از شهر فعالیت می‌کنند که دفتر شعبهٔ کشور آن را مشخص می‌کند.— به کادر «همکاری با یکدیگر» مراجعه شود.
۷. در محدوده‌هایی که می‌توان این روش موعظه را پیش گرفت، پیران جماعت چگونه موعظه در اماکن عمومی را سازماندهی می‌کنند؟
۷ پیران جماعت باید تصمیم گیرند که آیا می‌توانند گروهی را برای موعظه در اماکن عمومی سازماندهی کنند. همچنین باید بررسی کنند که آیا در محدودهٔ موعظه‌شان مناطقی پر تردّد وجود دارد که بتوانند در آن میز یا چرخ دستی نشریات را قرار دهند؛ اماکنی همچون ایستگاه‌های اتوبوس، مترو و قطار، میدان‌های شهر، پارک‌ها، خیابان‌های پر رفت‌وآمد، مراکز خرید، کالج‌ها و دانشگاه‌ها، فرودگاه‌ها و اماکنی که در آن فعالیت‌های سالانه انجام می‌شود. بجاست که میز نشریات در روزها و ساعتی معین، در مکانی مشخص قرار داده شود. تجربه نشان داده است که گذاشتن میز نشریات در مراکز خرید، اثر بیشتری داشته است تا این که میز نشریات در برابر یک فروشگاه بزرگ که مردم معمولاً تنها قصد خرید دارند، قرار داده شود. در برخی از مکان‌ها همانند پیاده‌روهای پر رهگذر، ممکن است گذاشتن چرخ دستی کوچکی مفیدتر باشد. پیران مسیحی می‌توانند از سایت رسمی شاهدان یَهُوَه فایل‌های مربوط به پلاکاردهای نشریات برج دیده‌بانی و «بیدار شوید!»b و کتاب تعالیم کتاب مقدّس را دانلود کنند. این فایل‌ها به خصوص برای این فعالیت طراحی شده است. برادران و خواهرانی که در این فعالیت شرکت می‌کنند، بجاست از دستورالعمل‌هایی که در این مقاله برای موعظهٔ ویژه در شهرهای پر رفت‌وآمد داده شد، بهره گیرند و راهنمایی‌های سرپرست خدمت جماعتشان را دقیقاً دنبال کنند. اگر آدرس فردی علاقه‌مند را گرفتند که در محدودهٔ موعظه‌شان زندگی نمی‌کند، باید فرم «لطفاً پیگیری شود» (43-S) را پر کنند و آن را به منشی جماعتشان بدهند.
۸. اگر در جماعتتان برای موعظه در اماکن عمومی برنامه‌ریزی رسمی نشده است، شما از چه فرصت‌هایی می‌توانید بهره گیرید؟
۸ موعظه در اماکن عمومی را در فعالیت‌های خود بگنجانید: در برخی از محدوده‌های موعظه ممکن است اماکنی وجود نداشته باشد که تردّد مردم در آن زیاد باشد و مبشّران بتوانند از میز یا چرخ دستی نشریات به خوبی استفاده کنند. اما چنین مبشّرانی را بر آن می‌داریم که موعظه در اماکن عمومی را در فعالیت‌های خود بگنجانند. آیا در محدوده‌تان فروشگاه‌های متعدد در یک مرکز خرید یا فروشگاه‌های پر رفت‌وآمد وجود دارد؟ آیا مردم در پارک یا مکانی دیگر به دور هم جمع می‌شوند؟ آیا در محدوده‌تان مردم گاهی برای فعالیت‌هایی جمعی گرد هم می‌آیند؟ اگر چنین است شما نیز می‌توانید از بشارت به مردم در اماکن عمومی لذّت برید.
۹. چرا ما باید با دقت مردم را در هر مکانی بیابیم و به آنان موعظه کنیم؟
۹ این خواست خداست که «همگان نجات یابند و به معرفت حقیقت نایل گردند.» (۱تیمو ۲:۴) از این رو، ما می‌کوشیم که پیام پادشاهی خدا را به بسیاری از مردم برسانیم، پیش از این که پایان فرا رسد. (مت ۲۴:۱۴) در بسیاری از مناطق یافتن مردم در خانه دشوارست. اما ما می‌توانیم با آنان در خارج از خانه‌هایشان، در اماکن عمومی گفتگو کنیم. شاید تنها راه رساندن خبر خوش پادشاهی خدا به برخی از مردم، موعظه در اماکن عمومی باشد. بنابراین، باشد که ما با موعظه به مردم، در هر مکانی که آنان را می‌یابیم، خدمت خود را به طور کامل انجام دهیم.—۲تیمو ۴:۵.
[پاورقی‌ها]
a مأخذ انگلیسی.
b مأخذ انگلیسی.
[کادر در صفحهٔ ۵]
همکاری با یکدیگر
در برخی از محدوده‌ها، مبشّران جماعت‌های مختلف همزمان در یک خیابان، در یک پارکینگ عمومی یا در مقابل شرکت‌ها یا ایستگاه‌های قطار و اتوبوس فعالیت داشته‌اند. مبشّران جماعت‌های گوناگون مجلّات مشابهی را در یک شرکت قرار داده‌اند و در فروشگاه‌ها و شرکت‌ها به همان کارمندان موعظه کرده‌اند. این امر سبب شده است که کارمندان فروشگاه‌ها و شرکت‌ها و اهالی محل ناراحت و عصبانی شوند، حتی اگر مبشّران در همان وقت با مخاطبشان گفتگویی نداشته‌اند. پس بجاست که هنگام موعظه در اماکن عمومی تنها در محدودهٔ موعظهٔ خود فعالیت کنیم.
اگر مبشّران مایلند که در اماکن عمومی در محدودهٔ موعظهٔ جماعتی دیگر فعالیت کنند، باید با سرپرست خدمت خود در این مورد مشورت کنند. او می‌تواند با سرپرست خدمت آن جماعت تماس برقرار کند و برای این فعالیت از او اجازه بخواهد. در محدوده‌هایی که چندین جماعت زبان خارجی در آن فعالیت می‌کنند، سرپرستان خدمت باید با یکدیگر صحبت کنند تا از هر گونه ناراحتی و مزاحمت برای کاسبان و اهل محل جلوگیری شود. چنانچه ما با یکدیگر همکار نزدیکی داشته باشیم، همه چیز با ‹شایستگی و با نظم و ترتیب انجام می‌شود.›—۱قر ۱۴:۴۰.
[تصویر در صفحهٔ ۶]
[تصویر در صفحهٔ ۶]