از پیامبران سرمشق گیرید—‏صَفَنْیا

۱.‏ در چه دورانی صَفَنْیا پیامبر خدا بود و چه سرمشق خوبی بجا گذاشت؟‏

^۱ نیمهٔ قرن هفتم قبل از میلاد بود.‏ پرستش بَعْل علناً در یهودا رواج داشت.‏ آمون،‏ پادشاه شریر به تازگی کشته شده بود و حال یوشیای نوجوان در یهودا به عنوان پادشاه حکمرانی می‌کرد.‏ (‏۲توا ۳۳:‏۲۱–‏۳۴:‏۱‏)‏ در آن زمان،‏ یَهُوَه برای اعلام پیام داوری‌اش صَفَنْیا را به عنوان پیامبر خود انتخاب کرد.‏ با این که صَفَنْیا شاید عضوی از خاندان سلطنتی یهودا بود،‏ هنگام رساندن پیام یَهُوَه به مقامات عالی‌رتبه از قدرت آن نکاست.‏ (‏صف ۱:‏۱؛‏ ۳:‏۱-‏۴‏)‏ ما نیز می‌کوشیم که شجاعت صَفَنْیا را سرمشق قرار دهیم و نگذاریم وابستگی‌های خانوادگی در پرستشمان اختلالی به وجود آورد.‏ (‏مت ۱۰:‏۳۴-‏۳۷‏)‏ صَفَنْیا چه پیامی را به مردم می‌رساند و از این فعالیت چه نتیجه‌ای گرفت؟‏

۲.‏ ما باید چه کنیم تا «در روز خشم» یَهُوَه نجات یابیم؟‏

^۲ احکام او را به جا آورید:‏ تنها یَهُوَه می‌تواند انسان‌ها را «در روز خشم» خود نجات دهد.‏ از این رو،‏ صَفَنْیا اهالی یهودا را ترغیب کرد که فرصت را غنیمت شمرده،‏ احکام یَهُوَه را به جا آورند،‏ عدالت را بطلبند و تواضع را بجویند.‏ (‏صف ۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ ما هم باید چنین کنیم؛‏ همانند صَفَنْیا باید دیگران را برانگیزیم که معیارهای یَهُوَه را به جا آورند.‏ همچنین باید خود نیز مطابق با این معیارها عمل کنیم و مصمم باشیم که هرگز ‹از پیروی یَهُوَه دست نکشیم.‏› (‏صف ۱:‏۶‏،‏ مژده برای عصر جدید‏)‏ با مطالعهٔ دقیق کلام خدا و دعا برای کسب راهنمایی‌های او،‏ احکام او را بجا می‌آوریم.‏ با حفظ معیارهای اخلاقی در زندگی،‏ عدالت را می‌بطلبیم.‏ با پرورش روحیهٔ فرمانبرداری و پذیرفتن راهنمایی‌های سازمان یَهُوَه،‏ تواضع را می‌جوییم.‏

۳.‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که تلاش‌هایمان در خدمت موعظه بی‌ثمر نیست؟‏

^۳ نتایج خوب:‏ پیام داوری صَفَنْیا حداقل عده‌ای را در یهودا به خود آورد و احتمالاً بیشترین تأثیر را بر یوشیا داشت.‏ یوشیا حتی در سنین نوجوانی در پی انجام دادن معیارهای یَهُوَه بود.‏ او بعدها با پشتکار تمام و با دل و جان،‏ بت‌پرستی را از سرزمین یهودا از میان برداشت.‏ (‏۲توا ۳۴:‏۲-‏۵‏)‏ امروزه با این که برخی از بذرهای پادشاهی خدا در کنار راه،‏ بر زمین سنگی یا در میان خارها می‌افتد،‏ برخی دیگر در خاک خوب پاشیده می‌شود و ثمر به بار می‌آورد.‏ (‏مت ۱۳:‏۱۸-‏۲۳‏)‏ ما اطمینان داریم که یَهُوَه خدا همچنان به تلاش‌های ما در راه پاشیدن بذرهای پادشاهی خدا برکت می‌دهد.‏—‏مز ۱۲۶:‏۶‏.‏

۴.‏ چرا باید همچنان ‹برای یَهُوَه منتظر بمانیم›؟‏

^۴ برخی در سرزمین یهودا تصوّر می‌کردند که یَهُوَه نه به نفع آنان کاری خواهد کرد،‏ نه به ضرر آنان.‏ اما خدا وعده داده بود که روز عظیم او نزدیک است.‏ (‏صف ۱:‏۱۲،‏ ۱۴‏)‏ نجات،‏ تنها شامل حال آنانی می‌شد که به او توکّل می‌کردند.‏ (‏صف ۳:‏۱۲،‏ ۱۷‏)‏ باشد که ما همچنان ‹برای یَهُوَه منتظر بمانیم› و در کنار هم‌ایمانانمان از خدمت به خدای متعال شاد و مسرور باشیم.‏—‏صف ۳:‏۸،‏ ۹‏.‏