محبت یَهُوَه پایدار است

۱-‏۲.‏ خیلی از مسیحیان با چه مشکلی روبرو هستند؟‏

قایقی را در یک دریای طوفانی تصوّر کنید.‏ موج‌های پرتلاطم قایق را بالا و پایین و این طرف و آن طرف می‌برند.‏ اما اگر از لنگر استفاده شود،‏ قایق ثبات پیدا می‌کند و طوفان آن را به بیراهه نمی‌کشاند.‏

^۲ اگر شما هم در شرایط پرتنشی هستید،‏ شاید احساساتتان مثل آن قایق بالا و پایین برود.‏ یک روز از محبت و حمایت یَهُوَه مطمئنید،‏ اما روز بعد شک می‌کنید که او به شرایطتان توجه می‌کند.‏ (‏مز ۱۰:‏۱؛‏ ۱۳:‏⁠۱‏)‏ شاید یکی از دوستانتان به شما دلگرمی دهد و برای مدتی روحیه‌تان بهتر شود.‏ (‏امث ۱۷:‏۱۷؛‏ ۲۵:‏۱۱‏)‏ اما کمی بعد شک‌ها دوباره سراغتان می‌آید.‏ ممکن است حتی فکر کنید که یَهُوَه ترکتان کرده است.‏ اما چطور می‌توانید در طوفان مشکلات مثل آن قایق از لنگر استفاده کنید؟‏ یعنی چطور می‌توانید از محبت و حمایت یَهُوَه مطمئن باشید و مطمئن بمانید؟‏

۳.‏ منظور از «محبت پایدار» در مزمور ۳۱:‏۷ و ۱۳۶:‏۱ چیست و چرا یَهُوَه بهترین نمونه از آن است؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۳ یک راه که کمکتان می‌کند در سختی‌ها ثبات داشته باشید،‏ به یاد داشتن محبت پایدار یَهُوَه است.‏ ‏(‏مزمور ۳۱:‏۷؛‏ ۱۳۶:‏۱ خوانده شود.‏)‏ عبارت «محبت پایدار» به دلبستگی و محبت عمیق بین دو نفر اشاره می‌کند.‏ یَهُوَه بهترین نمونه از محبت پایدار است.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که او ‏«سرشار از محبت پایدار» است.‏ (‏خرو ۳۴:‏​۶،‏ ۷‏)‏ همین طور دربارهٔ یَهُوَه می‌گوید:‏ «تو سرشار از محبت پایداری و آن را نصیب همهٔ کسانی می‌کنی که به تو دعا می‌کنند.‏» (‏مز ۸۶:‏⁠۵‏)‏ این آیات نشان می‌دهد که یَهُوَه هیچ وقت خادمان وفادارش را ترک نمی‌کند!‏ به یاد داشتن وفاداری او،‏ طی سختی‌ها مثل یک لنگر به شما ثبات می‌دهد.‏—‏مز ۲۳:‏⁠۴‏.‏

محبت یَهُوَه،‏ تعلیم پایه‌ای کتاب مقدّس

۴.‏ به چند نمونه از تعلیمات پایه‌ای کتاب مقدّس اشاره کنید و توضیح دهید که چرا به آن‌ها اطمینان کامل دارید.‏

^۴ راه دیگری که کمکتان می‌کند در سختی‌ها ثبات داشته باشید،‏ این است که محبت یَهُوَه را جزو تعلیمات پایه‌ای کتاب مقدّس بدانید.‏ عبارت «تعلیمات پایه‌ای کتاب مقدّس» به چه معناست؟‏ شاید به تعلیمات ابتدایی کلام خدا فکر کنید.‏ برای مثال،‏ این که اسم خدا یَهُوَه است،‏ عیسی پسر یگانهٔ خداست،‏ مردگان از هیچ چیز آگاه نیستند و انسان‌ها در بهشت روی زمین تا ابد زندگی خواهند کرد.‏ (‏مز ۸۳:‏۱۸؛‏ جا ۹:‏۵؛‏ یو ۳:‏۱۶؛‏ مکا ۲۱:‏​۳،‏ ۴‏)‏ وقتی به این تعلیمات ایمان آوردید دیگر شک به دلتان راه ندادید،‏ چون مطمئن شدید که این تعلیمات بر اساس حقیقت است.‏ با بررسی محبت یَهُوَه که یکی از تعلیمات پایه‌ای کتاب مقدّس است،‏ می‌توانید از این طرز فکر اشتباه که ‹یَهُوَه به فکر من نیست› دوری کنید.‏

۵.‏ توضیح دهید که چطور می‌توان اعتقادات اشتباه را کنار گذاشت.‏

^۵ وقتی مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع کردید چه چیزی کمکتان کرد تا اعتقادات اشتباه را کنار بگذارید؟‏ مطمئناً چیزهایی را که از کتاب مقدّس یاد گرفتید با تعلیمات دین خودتان مقایسه کردید.‏ برای مثال،‏ شاید زمانی باور داشتید که بعد از مرگ روح انسان به زندگی ادامه می‌دهد،‏ اما با مطالعهٔ کتاب مقدّس از خودتان پرسیدید،‏ ‹آیا این تعلیم واقعاً درست است؟‏› بعد از بررسی آیه‌های کتاب مقدّس به این نتیجه رسیدید که آن تعلیم اشتباه است.‏ پس تعلیم درست را جایگزین آن کردید؛‏ یعنی این که «مردگان هیچ چیز نمی‌دانند» و «رستاخیزی هم برای درستکاران و هم برای بدکاران در پیش است.‏» (‏جا ۹:‏۵؛‏ اعما ۲۴:‏۱۵‏)‏ البته شاید تعلیمات اشتباه ‹عمیقاً در شما ریشه گرفته بود› و کنار گذاشتن آن برایتان سخت بود.‏ (‏۲قر ۱۰:‏​۴،‏ ۵‏،‏ پاورقی)‏ اما وقتی موفق به این کار شدید،‏ دیگر به تعلیماتی که رها کردید برنگشتید.‏—‏فیلیپ ۳:‏⁠۱۳‏.‏

۶.‏ چرا می‌توانید مطمئن باشید که ‹محبت پایدار یَهُوَه جاودانی است›؟‏

^۶ به همین شکل می‌توانید به آنچه کتاب مقدّس دربارهٔ محبت یَهُوَه می‌گوید اطمینان داشته باشید.‏ اگر طی سختی‌ها به محبت یَهُوَه شک کردید از خودتان بپرسید،‏ ‹آیا طرز فکرم درست است؟‏› بعد می‌توانید طرز فکرتان را با مزمور ۱۳۶:‏۱ که آیهٔ اصلی این مقاله است مقایسه کنید.‏ چرا آن آیه می‌گوید که محبت یَهُوَه «پایدار» است؟‏ چرا این موضوع که ‹محبت پایدار یَهُوَه جاودانی است› ۲۶ بار در این مزمور تکرار شده است؟‏ همان طور که گفته شد محبت پایدار یَهُوَه به خادمانش،‏ یکی از تعالیم پایه‌ای کتاب مقدّس است؛‏ درست مثل تعالیم پایه‌ای دیگر که به آسانی پذیرفته‌اید.‏ بنابراین این ایده که یَهُوَه به ما اهمیت نمی‌دهد و ما را بی‌ارزش می‌داند،‏ دروغ است.‏ پس همان طور که تعالیم اشتباه دیگر را رد می‌کنید،‏ این دروغ را هم با قاطعیت رد کنید.‏

۷.‏ به چند آیه که ما را از محبت یَهُوَه مطمئن می‌کند اشاره کنید.‏

^۷ کتاب مقدّس بارها ما را از محبت یَهُوَه مطمئن می‌کند.‏ برای مثال،‏ عیسی به پیروانش می‌گوید:‏ «ارزش شما خیلی بیشتر از گنجشک‌هاست.‏» (‏مت ۱۰:‏۳۱‏)‏ یَهُوَه هم به ما می‌گوید:‏ «من تو را تقویت می‌کنم و کمکت می‌کنم،‏ من با دست راستم که با آن عدالت را اجرا می‌کنم،‏ تو را محکم می‌گیرم.‏» (‏اشع ۴۱:‏۱۰‏)‏ توجه کنید که این آیات با چه صراحتی بیان شده است.‏ عیسی نمی‌گوید،‏ ‹شاید ارزش شما خیلی بیشتر از گنجشک‌ها باشد› و یَهُوَه نمی‌گوید،‏ ‹شاید کمکت کنم،‏› بلکه می‌گویند:‏ ‹ارزش شما خیلی بیشتر از گنجشک‌ها است›‏ و «کمکت می‌کنم.‏»‏ اگر طی سختی‌ها به محبت یَهُوَه شک کردید،‏ چنین آیه‌هایی کمکتان می‌کند که نه تنها احساس بهتری داشته باشید،‏ بلکه اطمینانتان هم به محبت یَهُوَه بیشتر شود.‏ این آیات بر اساس حقیقت است.‏ پس اگر همراه با دعا روی آن‌ها تعمّق کنید،‏ می‌توانید مثل یوحنای رسول بگویید:‏ «ما با محبتی که خدا به ما دارد آشنا شده‌ایم و به آن اطمینان داریم.‏»‏a‏—‏۱یو ۴:‏⁠۱۶

۸.‏ اگر گاهی به محبت یَهُوَه شک می‌کنید،‏ چه کار می‌توانید بکنید؟‏

^۸ اگر هنوز بعضی وقت‌ها به محبت یَهُوَه شک می‌کنید،‏ چطور؟‏ احساساتتان را با چیزهایی که به آن اطمینان دارید مقایسه کنید.‏ احساسات شخص همیشه بر اساس واقعیت نیست،‏ اما چیزهایی که از کلام خدا دربارهٔ محبتش یاد گرفته‌اید،‏ قابل اعتماد است.‏ در واقع باور نکردن محبت یَهُوَه،‏ مثل این است که مهم‌ترین جنبه از شخصیت یَهُوَه را انکار می‌کنیم.‏—‏۱یو ۴:‏⁠۸‏.‏

تعمّق روی محبت یَهُوَه

۹-‏۱۰.‏ مضمون گفته‌های عیسی در یوحنا ۱۶:‏۲۶ و ۲۷ چیست؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۹ عیسی به شاگردانش گفت:‏ «پدر،‏ خودش شما را دوست دارد.‏» گفتهٔ او کمکمان می‌کند که محبت یَهُوَه را بهتر درک کنیم.‏ ‏(‏یوحنا ۱۶:‏​۲۶،‏ ۲۷ خوانده شود.‏)‏ عیسی فقط به خاطر احساسات شاگردانش و برای خوشحال کردن آن‌ها این را نگفت.‏ مضمون این آیه نشان می‌دهد که او دربارهٔ موضوع دیگری،‏ یعنی دربارهٔ دعا صحبت می‌کرد.‏

^۱۰ قبل از آن،‏ عیسی به شاگردانش گفته بود که باید از طریق او دعا کنند،‏ نه به خود او.‏ (‏یو ۱۶:‏​۲۳،‏ ۲۴‏)‏ شاگردان عیسی باید این موضوع را درک می‌کردند.‏ شاید آن‌ها بعد از رستاخیز عیسی تمایل داشتند که به او دعا کنند،‏ مخصوصاً چون عیسی دوست نزدیکشان بود.‏ آن‌ها می‌توانستند با خودشان استدلال کنند که عیسی به خاطر محبتش به آن‌ها،‏ دعاهایشان را می‌شنود و درخواست‌هایشان را به یَهُوَه می‌گوید.‏ اما عیسی به آن‌ها تعلیم داد که این طرز فکر اشتباه است،‏ چون گفت:‏ «پدر،‏ خودش شما را دوست دارد.‏» این یکی از تعلیمات پایه‌ای کتاب مقدّس دربارهٔ دعاست.‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس به شما کمک کرده که با شخصیت عیسی آشنا شوید و او را دوست داشته باشید.‏ (‏یو ۱۴:‏۲۱‏)‏ اما شما هم مثل مسیحیان قرن اول مستقیماً به خدا دعا می‌کنید،‏ چون مطمئنید که او ‏«خودش شما را دوست دارد.‏» هر بار که به یَهُوَه دعا می‌کنید،‏ نشان می‌دهید که به این آیه ایمان دارید.‏—‏۱یو ۵:‏⁠۱۴‏.‏

دلیل شک و تردید

۱۱.‏ چرا شک کردن به محبت یَهُوَه،‏ باعث خوشحالی شیطان می‌شود؟‏

^۱۱ شک و تردید به محبت یَهُوَه از کجا سرچشمه می‌گیرد؟‏ شاید بگویید که شیطان این احساس را در ما به وجود می‌آورد.‏ در این صورت درست حدس زده‌اید.‏ شیطان ‹دنبال ماست تا ما را ببلعد.‏› وقتی او می‌بیند که به محبت یَهُوَه شک می‌کنیم،‏ خوشحال می‌شود.‏ (‏۱پطر ۵:‏⁠۸‏)‏ یَهُوَه از روی محبت،‏ پسرش را برای ما قربانی کرد،‏ اما شیطان می‌خواهد که خودمان را لایق آن ندانیم.‏ (‏عبر ۲:‏⁠۹‏)‏ پس اگر به محبت یَهُوَه شک کنیم،‏ چه کسی خوشحال می‌شود؟‏ شیطان!‏ و اگر در سختی‌ها جا بزنیم،‏ چه کسی به هدفش می‌رسد؟‏ باز هم شیطان!‏ او می‌خواهد که ما فکر کنیم یَهُوَه دوستمان ندارد،‏ اما واقعیت چیز دیگری است.‏ این خود شیطان است که محبت یَهُوَه را کاملاً از دست داده،‏ ولی یکی از حیله‌هایش این است که ما احساس کنیم یَهُوَه دوستمان ندارد و ترکمان کرده است.‏ (‏افس ۶:‏۱۱‏)‏ وقتی می‌دانیم که هدف دشمنمان ابلیس چیست،‏ می‌توانیم با ارادهٔ قوی‌تری ‹در مقابل او مقاومت کنیم.‏›—‏یعقو ۴:‏⁠۷‏.‏

۱۲-‏۱۳.‏ چرا ممکن است شرایط گناه‌آلودمان باعث شود که به محبت یَهُوَه شک کنیم؟‏

^۱۲ شک کردن به محبت یَهُوَه می‌تواند دلیل دیگری هم داشته باشد.‏ چه دلیلی؟‏ وضعیت گناه‌آلودی که به ارث برده‌ایم.‏ (‏مز ۵۱:‏۵؛‏ روم ۵:‏۱۲‏)‏ گناه نه تنها باعث شده که ما انسان‌ها از آفریدگارمان دور شویم،‏ بلکه از نظر فکری،‏ عاطفی و جسمی هم به ما آسیب رسانده است.‏

^۱۳ گناه از نظر عاطفی به ما صدمه زده و باعث شده که احساس تقصیر،‏ شرمندگی،‏ اضطراب و نگرانی کنیم.‏ وقتی مرتکب گناه می‌شویم ممکن است این احساسات را تجربه کنیم.‏ همچنین شاید به خاطر آگاهی از شرایط گناه‌آلودمان که کاملاً با مقصود یَهُوَه در تضاد است،‏ چنین احساساتی در ما به وجود بیاید.‏ (‏روم ۸:‏​۲۰،‏ ۲۱‏)‏ درست مثل ماشینی که لاستیکش پنچر شده و نمی‌تواند کارایی کامل داشته باشد،‏ انسان‌ها هم چون ناکاملند نمی‌توانند مثل زمانی که آفریده شدند از توانایی‌هایشان به طور کامل استفاده کنند.‏ پس جای تعجب نیست که بعضی وقت‌ها به محبت یَهُوَه شک می‌کنیم.‏ در این صورت،‏ باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه،‏ ‹خدای بزرگ و پرابهت به کسانی که او را دوست دارند و به فرمان‌هایش عمل می‌کنند،‏ محبت پایدار نشان می‌دهد.‏›—‏نح ۱:‏⁠۵‏.‏

۱۴.‏ تعمّق بر فدیهٔ عیسی چطور کمکمان می‌کند تا به محبت یَهُوَه شک نکنیم؟‏ (‏رومیان ۵:‏⁠۸‏)‏ (‏کادر «‏در مقابل ‹قدرت فریبندهٔ گناه› بایستید‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۱۴ شاید گاهی احساس کنیم که شایستهٔ محبت یَهُوَه نیستیم.‏ البته این درست است که ما شایستهٔ محبت او نیستیم،‏ اما یَهُوَه به ما محبت می‌کند و این خیلی ارزشمند است.‏ ما خودمان نمی‌توانیم کاری کنیم تا شایستهٔ محبت یَهُوَه شویم.‏ اما او از طریق فدیهٔ عیسی گناهانمان را می‌پوشاند،‏ چون دوستمان دارد.‏ (‏۱یو ۴:‏۱۰‏)‏ همچنین باید به یاد داشته باشیم که عیسی به زمین آمد تا انسان‌های ناکامل و گناهکار را نجات دهد،‏ نه انسان‌های کامل را.‏ ‏(‏رومیان ۵:‏۸ خوانده شود.‏)‏ ما نمی‌توانیم هیچ کاری را به طور کامل و بی‌عیب انجام دهیم و یَهُوَه هم از ما چنین انتظاری ندارد.‏ وقتی درک می‌کنیم که شک و تردید به محبت یَهُوَه به خاطر شرایط گناه‌آلودمان به وجود می‌آید،‏ می‌توانیم با ارادهٔ بیشتری با این افکار منفی بجنگیم.‏—‏روم ۷:‏​۲۴،‏ ۲۵‏.‏

حفظ وفاداری به یَهُوَه

۱۵-‏۱۶.‏ اگر به یَهُوَه وفادار بمانیم از چه چیزی می‌توانیم مطمئن باشیم و چرا؟‏ (‏۲سموئیل ۲۲:‏⁠۲۶‏)‏

^۱۵ یَهُوَه می‌خواهد که ما تصمیم درست را بگیریم و ‹به او وفادار بمانیم.‏› (‏تث ۳۰:‏​۱۹،‏ ۲۰‏)‏ در این صورت،‏ او هم به ما وفادار می‌ماند.‏ ‏(‏۲سموئیل ۲۲:‏۲۶ خوانده شود.‏)‏ تا زمانی که وفاداری‌مان را به یَهُوَه حفظ کنیم،‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که او در هر شرایطی کمکمان خواهد کرد.‏

^۱۶ ما دلایل زیادی داریم که در سختی‌ها ثبات داشته باشیم.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که یَهُوَه دوستمان دارد و از ما حمایت می‌کند.‏ اگر گاهی به محبت یَهُوَه شک می‌کنیم،‏ باید به جای تمرکز روی احساساتمان،‏ روی آنچه اطمینان داریم درست است تعمّق کنیم.‏ پس بیایید به این حقیقت کتاب مقدّس که محبت پایدار یَهُوَه جاودانی است،‏ اطمینان کامل داشته باشیم.‏