خدا جهان هستی را چه زمانی به وجود آورد؟
پاسخ کتاب مقدّس
کتاب مقدّس نمی‌گوید که خدا آفرینش جهان هستی را چه زمانی آغاز کرد و این کار چه مدت به طول انجامید، بلکه به زبانی ساده می‌گوید: «در آغاز، خدا آسمانها و زمین را آفرید.» (پیدایش ۱:۱) تاریخ مشخصی برای «آغاز» در کتاب مقدّس نیامده است. با این حال، طبق گزارش کتاب پیدایش می‌دانیم که «آغاز» به زمانی قبل از شش «روز» آفرینش برمی‌گردد. اما منظور از «روز» چیست؟
آیا طول مدت هر یک از روزهای آفرینش ۲۴ ساعت بوده است؟
خیر، در کتاب مقدّس واژهٔ «روز» همیشه به دوره‌ای ۲۴ ساعته اشاره ندارد، بلکه می‌تواند به یک دورهٔ زمانی طولانی اشاره داشته باشد. برای مثال، مجموع شش روز آفرینش یک روز خوانده شده است.—پیدایش ۲:۴، ترجمهٔ قدیم.
در طی روزهای آفرینش چه روی داد؟
خدا «زمین بی‌شکل و خالی» را به سیّاره‌ای مسکونی تبدیل کرد. (پیدایش ۱:۲) سپس موجودات زنده را به وجود آورد. بنا بر کتاب مقدّس می‌توان رویدادهای شش دورهٔ آفرینش را چنین خلاصه کرد:
«روز» یا دورهٔ اول: خدا باعث شد که نور به سطح زمین برسد. در نتیجه از دید کسی که بر روی زمین بود، شب و روز به وجود آمد.—پیدایش ۱:۳-۵.
«روز» یا دورهٔ دوم: خدا فاصله‌ای بزرگ میان آب‌های سطح زمین و آب‌های بالای آن ایجاد کرد.—پیدایش ۱:۶-۸.
«روز» یا دورهٔ سوم: خدا باعث شد که خشکی پدیدار شود. همین طور انواع گیاهان را به وجود آورد.—پیدایش ۱:۹-۱۳.
«روز» یا دورهٔ چهارم: خدا کاری کرد که ماه، خورشید و ستارگان برای کسی که بر روی زمین است قابل رؤیت شود.—پیدایش ۱:۱۴-۱۹.
«روز» یا دورهٔ پنجم: خدا انواع جانوران آبزی و پرندگان را به وجود آورد.—پیدایش ۱:۲۰-۲۳.
«روز» یا دورهٔ ششم: خدا انواع حیوانات و انسان‌ها را خلق کرد.—پیدایش ۱:۲۴-۳۱.
در پایان دوره یا «روز» ششم خدا از کار آفرینش دست کشید.—پیدایش ۲:۱، ۲.
آیا گزارش کتاب پیدایش از لحاظ علمی دقیق است؟
گزارش کتاب پیدایش در مورد آفرینش جهان هستی به صورت گزارشی علمی نوشته نشده است، بلکه به زبانی شرح داده شده که حتی خوانندگان ایّام باستان هم می‌توانستند ترتیب کلّی آن وقایع را درک کنند. هیچ تضادی میان واقعیت‌های ثابت‌شدهٔ علمی و کتاب مقدّس وجود ندارد. اخترفیزیکدانی به نام رابرت جاسترو می‌گوید: «هرچند جزئیات پیدایش حیات در اخترشناسی و کتاب مقدّس متفاوت است، اما بین آن‌ها نکتهٔ مشترک مهمی وجود دارد؛ این که گیاهان و موجودات زنده یکی پس از دیگری به وجود آمدند تا این که انسان پدید آمد. همچنین تمامی آن مراحل به صورت ناگهانی و در وقتی مشخص رخ داد.»
خورشید، ماه و ستارگان چه زمانی آفریده شدند؟
از آنجا که کتاب مقدّس می‌گوید ‹در آغاز آسمانها آفریده شد،› می‌دانیم که خورشید، ماه و ستارگان بخشی از آن بودند. (پیدایش ۱:۱) اما نور آن‌ها احتمالاً به دلیل غلظت جو زمین به سطح زمین نمی‌رسید. (پیدایش ۱:۲) در طی «روز» اول این مانع به‌تدریج کمتر شد و نور به صورتی پراکنده از میان جو زمین عبور کرد، اما منشأ آن قابل تشخیص نبود. در «روز» چهارم، جو زمین تا اندازه‌ای شفاف شد که خورشید، ماه و ستارگان قابل رؤیت شدند، به طوری که به گفتهٔ کتاب مقدّس «بر زمین روشنایی» بخشیدند. باید به یاد داشته باشیم که گزارش آفرینش در کتاب پیدایش از قول کسی نوشته شده که شاهد این وقایع از روی زمین بوده است.—پیدایش ۱:۱۷.
طبق کتاب مقدّس عمر زمین چقدر است؟
کتاب مقدّس به عمر زمین اشاره نمی‌کند. در پیدایش ۱:۱ تنها به این نکته اشاره شده که جهان هستی منجمله کرهٔ زمین آغازی داشته است. این گفته با واقعیت‌های ثابت‌شدهٔ علمی و عقاید دانشمندان در خصوص عمر زمین هیچ تناقضی ندارد.