کتاب مقدّس در مورد دوستی چه می‌گوید؟‏

پاسخ کتاب مقدّس

دوست‌های خوب به همدیگر کمک می‌کنند تا در زندگی شاد و موفق باشند.‏ آن‌ها تأثیر خوبی روی هم می‌گذارند و به هم انگیزه می‌دهند.‏—‏امثال ۲۷:‏۱۷‏.‏

کتاب مقدّس اهمیت انتخاب دوست را نشان می‌دهد و در مورد عاقبت انتخاب دوست‌های بد هشدار می‌دهد.‏ (‏امثال ۱۳:‏۲۰؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳‏)‏ دوست‌های بد می‌توانند باعث شوند که تصمیم‌های اشتباه بگیریم و خصوصیات خوبمان را از دست بدهیم.‏

در این مقاله می‌بینیم .‏.‏.‏

دوست خوب کیست؟‏

کتاب مقدّس می‌گوید که رابطهٔ دوستی فقط بر اساس سلیقه و علاقه‌های مشترک شکل نمی‌گیرد.‏ برای مثال مزمور ۱۱۹:‏۶۳ می‌گوید:‏ «همهٔ ترسندگانت را رفیقم،‏ آنان را که احکام توa را نگاه می‌دارند.‏» نویسندهٔ این آیه می‌گوید که دوستانش را از بین کسانی انتخاب می‌کند که خداترسند و معیارهای خدا را نگه می‌دارند.‏

کتاب مقدّس خصوصیات یک دوست خوب را برجسته می‌کند.‏ برای مثال می‌گوید:‏

«دوست در همه حال محبت می‌کند،‏ و برادر برای روز تنگی به دنیا آمده است.‏»—‏امثال ۱۷:‏۱۷‏.‏
«چه بسا دوستان که یکدیگر را به نابودی می‌کشند،‏ اما دوستی هم هست که از برادر چسبنده‌تر است.‏»—‏امثال ۱۸:‏۲۴‏.‏

این آیه‌ها نشان می‌دهند که یک دوست خوب،‏ وفادار،‏ بامحبت،‏ مهربان و سخاوتمند است.‏ چنین دوستی در پستی و بلندی‌های زندگی کنارمان است.‏ وقتی در مسیر اشتباه قدم می‌گذاریم یا تصمیم اشتباه می‌گیریم،‏ یک دوست واقعی شجاعتش را دارد که به ما هشدار بدهد.‏—‏امثال ۲۷:‏۶،‏ ۹‏.‏

آیا در کتاب مقدّس نمونه‌ای از دوست واقعی پیدا می‌شود؟‏

در کتاب مقدّس نمونه‌های زیادی از دوست‌های خوب آمده که از نظر سن،‏ پیشینه،‏ فرهنگ و مقام با هم فرق داشتند.‏ به سه نمونه از آن‌ها توجه کنید.‏

روت و نَعومی.‏ روت عروس نَعومی بود و احتمالاً آن‌ها با هم اختلاف سنی زیادی داشتند.‏ همچنین روت از یک فرهنگ دیگری آمده بود.‏ با این وجود،‏ بین آن‌ها دوستی محکم و صمیمی‌ای وجود داشت.‏—‏روت ۱:‏۱۶‏.‏
داوود و یوناتان‏.‏ یوناتان ظاهراً ۳۰ سال از داوود بزرگ‌تر بود،‏ اما کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «دل یوناتان به دل داوود چسبید.‏»—‏۱سموئیل ۱۸:‏۱‏.‏
عیسی و رسولانش.‏ عیسی مقام بالاتری نسبت به رسولانش داشت.‏ او استاد و سَرور آن‌ها بود.‏ (‏یوحنا ۱۳:‏۱۳‏)‏ اما عیسی خودش را بالاتر از آن‌ها نمی‌دانست.‏ به جای آن،‏ عیسی رابطهٔ صمیمی‌ای با پیروانش داشت.‏ او گفت:‏ «من شما را دوست خوانده‌ام؛‏ زیرا شما را از هر آنچه از پدرم شنیده‌ام،‏ آگاه ساخته‌ام.‏»—‏یوحنا ۱۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

آیا انسان‌ها می‌توانند دوست خدا شوند؟‏

بله،‏ انسان‌ها می‌توانند دوست خدا شوند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که خدا «صالحان را مَحرم راز خود می‌سازد.‏» (‏امثال ۳:‏۳۲‏)‏ خدا با کسانی دوست می‌شود که صادق و قابل احترام هستند و تلاش می‌کنند که مطابق با معیارهای او زندگی کنند.‏—‏۲تواریخ ۲۰:‏۷؛‏ اِشَعْیا ۴۱:‏۸؛‏ یعقوب ۲:‏۲۳‏.‏

a آیه‌های پیرامون این مزمور نشان می‌دهد که منظور از «تو» در این آیه خداست.‏

آیاتی از کتاب مقدّس در مورد دوستی

مزمور ۱۱۹:‏۶۳‏:‏ «همهٔ ترسندگانت را رفیقم،‏ آنان را که احکام تو را نگاه می‌دارند.‏»‏

مفهوم آیه:‏ ما باید با کسانی دوست شویم که خدا را می‌پرستند و مطابق معیارهای او زندگی می‌کنند.‏

امثال ۳:‏۳۲‏:‏ «زیرا خداوند از شخص منحرف کراهت دارد،‏ اما صالحان را مَحرم راز خود می‌سازد.‏»‏

مفهوم آیه:‏ کسانی که می‌خواهند با خدا دوست شوند باید صداقت داشته باشند و از کارهای غیراخلاقی دوری کنند.‏

امثال ۱۳:‏۲۰‏:‏ «همنشینِ حکیمان حکیم گردد،‏ اما رفیق جاهلان زیان بیند.‏»‏

مفهوم آیه:‏ دوستان می‌توانند تأثیر مثبت یا منفی روی هم بگذارند.‏

امثال ۱۷:‏۱۷‏:‏ «دوست در همه حال محبت می‌کند،‏ و برادر برای روز تنگی به دنیا آمده است.‏»‏

مفهوم آیه:‏ دوستان واقعی در پستی و بلندی‌های زندگی کنار هم هستند.‏

امثال ۱۸:‏۲۴‏:‏ «چه بسا دوستان که یکدیگر را به نابودی می‌کشند،‏ اما دوستی هم هست که از برادر چسبنده‌تر است.‏»‏

مفهوم آیه:‏ یک دوست خوب هیچ وقت از ما سوءاستفاده نمی‌کند.‏ برعکس،‏ او وفادار،‏ قابل اعتماد و مهربان است.‏

امثال ۲۷:‏۶‏:‏ «زخمی هم که از دوست رسد وفادار است،‏ اما به صد بوسهٔ دشمن هم نتوان اعتماد کرد.‏»‏

مفهوم آیه:‏ یک دوست واقعی در صورت نیاز به ما پند می‌دهد.‏

امثال ۲۷:‏۱۷‏:‏ «آهن آهن را تیز می‌کند،‏ مرد،‏ مرد را.‏»‏

مفهوم آیه:‏ دوستان واقعی همدیگر را به کارهای خوب تشویق می‌کنند.‏