آیا حتماً باید به دین یا مذهب خاصّی تعلق داشته باشیم؟
پاسخ کتاب مقدّس
بله، چون خدا به انسان‌ها فرمان داده است که به صورت گروهی یعنی «در جلسات» او را بپرستیم. کتاب مقدّس ما را چنین ترغیب می‌کند: «بیایید به یکدیگر توجه داشته باشیم تا بتوانیم همدیگر را به ابراز محبت و اعمال نیکو برانگیزیم. همچنین از گرد آمدن در جلسات کوتاهی نکنیم.»—عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵.
عیسی در رابطه با پیروانش گفت: «به این طریق است که همه خواهند دانست، شاگردان من هستید–اگر به یکدیگر محبت کنید.» اینچنین پیروان عیسی همگی ‹شاگرد› او محسوب می‌شوند و یک گروه خاص را که مشخصهٔ آن محبت به یکدیگر است تشکیل می‌دهند. (یوحنا ۱۳:۳۵) پس شاگردان عیسی با معاشرت با یکدیگر این محبت را نشان می‌دهند و در «جماعت‌ها» سازماندهی می‌شوند تا مرتباً گرد هم آمده خدا را بپرستند. (۱قُرِنتیان ۱۶:۱۹) آنان به «جمیع هم‌ایمانان خود» در چهارگوشهٔ دنیا محبت می‌ورزند.—۱پِطرُس ۲:۱۷.
تنها تعلّق داشتن به یک دین یا مذهب کافی نیست
هرچند کتاب مقدّس می‌گوید که مردم باید به صورت گروهی خدا را بپرستند، اما تعلیم نمی‌دهد که انسان‌ها صرفاً با عضویت در یک دین یا مذهب می‌توانند خدا را خشنود سازند. اگر کسی بخواهد خدا را خشنود سازد، دین یا مذهب او باید بر تمامی جنبه‌های زندگی‌اش تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، کتاب مقدّس می‌گوید: «آن مذهبی که از دید پدر ما خدا، پاک و به دور از آلودگی است، این است که از یتیمان و بیوه‌زنان در مصیبت‌هایشان مراقبت کنیم و خود را از آلایش دنیا دور نگاه داریم.»—یعقوب ۱:۲۷، پاورقی.