آیا شاهدان یَهُوَه در اعمالی که به همبستگی ادیان مربوط می‌شود شرکت می‌کنند؟
ما شاهدان یَهُوَه خوشحال می‌شویم که در مورد ایمان و موضوعات مذهبی با مردمی از مذاهب مختلف و با اعتقادات گوناگون گفتگو کنیم. اما در ائتلاف مذاهب و همبستگی ادیان شرکت نمی‌کنیم، از این جنبه که با کسانی که اعتقاد دیگری دارند، در پرستش همراه نمی‌شویم. کتاب مقدّس نشان می‌دهد که مسیحیان «با هماهنگی به هم می‌پیوندند» و کلید اصلی این هماهنگی، اتحاد در اعتقادات است. (اِفِسُسیان ۴:۱۶؛ ۱قُرِنتیان ۱:۱۰؛ فیلیپیان ۲:۲) این تنها به معنی هماهنگی در مورد ارزش‌های نیک و پسندیده مثل محبت، دلسوزی و بخشش نیست. اعتقادات مذهبی ما بر مبنای شناخت دقیق از کتاب مقدّس است که بدون این شناخت ایمان ما پوچ می‌بود.—رومیان ۱۰:۲، ۳.
کتاب مقدّس پیوستن در پرستش با مردمی از اعتقادات دیگر را با رفتن «زیر یوغ نامتوازن» مقایسه می‌کند، ناهماهنگی‌ای که به ایمان مسیحی شخص آسیب می‌رساند. (۲قُرِنتیان ۶:۱۴-۱۷) پس عیسی اجازه نداد که شاگردانش در همبستگی ادیان شرکت کنند. (مَتّی ۱۲:۳۰؛ یوحنا ۱۴:۶) به طور مشابه، خدا در شریعت موسی پیوستن اسرائیلیان در پرستش به قوم‌های دیگر را منع کرده بود. (خروج ۳۴:۱۱-۱۴) بعدها اسرائیلیان وفادار، کمک افرادی با اعتقادات دیگر را که می‌توانست موجب ائتلاف یا همبستگی مذهبی با آنان شود، رد کردند.—عِزرا ۴:۱-۳.
آیا شاهدان یَهُوَه با کسانی که اعتقاداتی دیگر دارند گفتگو می‌کنند؟
بله. همچون پولُس رسول ما نیز می‌خواهیم در خدمت موعظه‌مان با طرز فکر و اعتقادات انسان‌های بیشتری آشنا شویم. (۱قُرِنتیان ۹:۱۹-۲۲) طی گفتگوهایمان با افراد، صمیمانه تلاش می‌کنیم پند کتاب مقدّس را به کار بندیم و حرمت آنان را عمیقاً حفظ کنیم.—۱پِطرُس ۳:۱۵.