توضیح آیه‌های کتاب مقدّس
پیدایش ۱:۲۶—‹انسان را به صورت خود بسازیم›
«بعد از آن، خدا گفت: ‹انسان را به صورت خودمان و شبیه خودمان بسازیم و آن‌ها بر ماهیان دریا، پرندگان آسمان، حیوانات اهلی، همۀ خزندگان و تمام زمین تسلّط داشته باشند.›»—پیدایش ۱:۲۶، ترجمهٔ دنیای جدید.
«آنگاه خدا گفت: ‹انسان را به صورت خود و شبیه خودمان بسازیم، و او بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چارپایان و بر همهٔ زمین و همهٔ خزندگانی که بر زمین می‌خزند، فرمان براند.›»—پیدایش ۱:۲۶، ترجمهٔ هزارهٔ نو.
مفهوم پیدایش ۱:۲۶
خدا انسان‌ها را به صورت خودش آفرید. برای همین انسان‌ها می‌توانند خیلی از خصوصیات فوق‌العادهٔ خدا مثل محبت، دلسوزی و عدالت را پرورش دهند و از او سرمشق بگیرند.
«خدا گفت: ‹انسان را به صورت خودمان بسازیم›» قبل از این که یَهُوَهa خدا عالم هستی و انسان‌ها را بیافریند فرشته‌ای پرقدرت را خلق کرد که بعدها عیسی نام گرفت. کتاب مقدّس می‌گوید: ‹از طریق عیسی همهٔ چیزهای دیگر آفریده شد، یعنی آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است.› (کولُسیان ۱:۱۶) عیسی خصوصیات یَهُوَه را منعکس می‌کند و در واقع ‹صورت خدای نادیدنی است.› (کولُسیان ۱:۱۵) برای همین خدا به عیسی گفت: «انسان را به صورت خودمان و شبیه خودمان بسازیم.»
‹آن‌ها بر حیوانات اهلی و تمام زمین تسلّط داشته باشند.› خدا حیوانات را به صورت یا شبیه خودش نیافریده است. آن‌ها مثل انسان‌ها وجدان ندارند و نمی‌توانند خصوصیاتی مثل محبت نشان بدهند. با این حال، خدا به حیوانات اهمیت می‌دهد. برای همین از انسان‌ها خواسته که روی حیوانات «تسلّط داشته باشند،» یا مطابق با ترجمه‌های دیگر بر آن‌ها ‹فرمان برانند› (ترجمهٔ هزارهٔ نو) یا ‹حکومت نمایند.› (ترجمهٔ قدیم) در واقع این نشان می‌دهد که خدا مسئولیت نگهداری از حیوانات را به انسان‌ها سپرده است. (مزمور ۸:۶-۸؛ امثال ۱۲:۱۰) یَهُوَه خدا انتظار دارد که انسان‌ها از زمین و تمام موجودات زنده خوب نگهداری کنند.
آیات پیرامون پیدایش ۱:۲۶
دو باب اول پیدایش در مورد آفرینش عالم هستی، زمین و آفرینش انسان‌ها و جانوران است. همهٔ آفریده‌های یَهُوَه فوق‌العاده هستند، اما انسان‌ها در بین آن‌ها بی‌نظیرند. وقتی خدا همه چیز را آفرید «نگاه کرد و دید که بسیار نیکوست.»—پیدایش ۱:۳۱.
برای اطلاعات بیشتر در مورد آفرینش هستی این ویدیوی کوتاه را تماشا کنید.
برداشت نادرست از پیدایش ۱:۲۶
برداشت نادرست: خدا مثل انسان‌ها بدن جسمی دارد.
واقعیت: «خدا روح است» و جسم ندارد. (یوحنا ۴:۲۴) کتاب مقدّس بعضی وقت‌ها برای توصیف خدا از عبارت‌هایی استفاده می‌کند که ما راحت‌تر درک می‌کنیم. برای مثال به چهره، دست یا دل خدا اشاره می‌کند. به این شکل ما خدا و خصوصیاتش را بهتر درک می‌کنیم.—خروج ۱۵:۶؛ ۱پِطرُس ۳:۱۲.
برداشت نادرست: پیدایش ۱:۲۶ ثابت می‌کند که عیسی خداست.
واقعیت: خدا و عیسی مثل یک پدر و پسر رابطهٔ نزدیکی دارند، اما یک شخص نیستند. عیسی تعلیم داد که خدا از او بزرگ‌تر است. (یوحنا ۱۴:۲۸) برای اطلاعات بیشتر کلیپ آیا عیسی خداست؟ را تماشا کنید یا مقالهٔ «چرا عیسی «پسر خدا» خوانده می‌شود؟» را بخوانید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد کتاب پیدایش این ویدیوی کوتاه را تماشا کنید.
a یَهُوَه اسم شخصی خداست. (مزمور ۸۳:۱۸) مقالهٔ «خدا کیست؟» ملاحظه شود.