۴۵ شخصِ نیک از خزانهٔ نیکوی دل خود نیکویی برمی‌آورد،‏ و شخصِ بد از خزانهٔ بدِ دل خود،‏ بدی.‏ زیرا زبان از آنچه دل از آن لبریز است،‏ سخن می‌گوید.‏