پاورقی

c محققان بر این باورند که نذر آن مردان این بود که مدتی نذیره باشند.‏ (‏اعد ۶:‏۱-‏۲۱‏)‏ واضح است که چنین نذرهایی بر اساس شریعت بود و شریعت دیگر اعتبار نداشت.‏ با این حال،‏ پولُس احتمالاً با خود استدلال کرده بود که اگر کسی بخواهد نذری به یَهُوَه بکند،‏ کار اشتباهی نکرده است.‏ برای همین همراهی کردن آن مردان و پرداخت مخارجشان هم کار اشتباهی نبود.‏ ما نمی‌دانیم که آن‌ها چه نذری کرده بودند،‏ اما می‌توانیم مطمئن باشیم که به خاطر ایمان پولُس به قربانی عیسی،‏ او قبول نمی‌کرد که برای کفّارهٔ گناهِ کسی،‏ قربانی حیوانی تقدیم کند؛‏ کاری که برای نذیره‌ها واجب بود.‏ همین طور او کاری انجام نمی‌داد که خلاف وجدانش باشد.‏