کتابی مفید برای ما
«کلام تو برای پای‌های من چراغ، و برای راه‌های من نور است.»—مزمور ۱۱۹:۱۰۵.
چرا کتاب مقدّس، کتابی متفاوت است؟ برخی از کتاب‌ها را می‌توان اثری ادبی خواند، اما نمی‌توان به عنوان کتاب راهنما از آن استفاده کرد. کتاب‌های راهنما نیاز به تغییرات مداوم دارند، زیرا اطلاعات آن قدیمی می‌شود. برخلاف آن‌ها، کتاب مقدّس ادعا می‌کند که «آنچه در گذشته نوشته شده است، برای تعلیم ما بوده.»—رومیان ۱۵:۴.
به نمونه‌ای توجه کنید: با این که کتاب مقدّس، کتابی راهنما در زمینهٔ پزشکی نیست، پیشنهادهای آن در مورد سلامت جسم و روان، مفید و عملی است. برای نمونه، در این کتاب آمده است که «دل آرام به بدن حیات می‌بخشد.» (امثال ۱۴:۳۰، ترجمهٔ هزارهٔ نو) کتاب مقدّس همچنین هشدار می‌دهد: «شخص انزواطلب در پی اهداف خودخواهانهٔ خویش است؛ او با هر قضاوت صحیح می‌ستیزد.» (امثال ۱۸:۱، ترجمهٔ هزارهٔ نو) از طرف دیگر چنین می‌گوید: «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.»—اعمال ۲۰:۳۵.
محققان به چه نقطه نظراتی رسیده‌اند؟ آرامش خاطر، دوستی‌های نزدیک و سخاوت و گشاده‌دستی خصوصیاتی است که به سلامتی ما کمک می‌کند. «نشریهٔ انجمن پزشکی آمریکا»a در این خصوص چنین گزارش می‌دهد: «احتمال حملهٔ قلبی در مردانی که به شدّت عصبانی و ناراحت می‌شوند دو برابر مردانی است که عصبانیت خود را کنترل می‌کنند.» نتیجهٔ تحقیقات ده ساله‌ای در استرالیا نشان می‌دهد که سالخوردگانی که «با دوستانشان و دیگران ارتباط بهتری برقرار می‌کنند و می‌توانند با آنان درددل کنند» به احتمال قوی عمری طولانی‌تر خواهند داشت. در سال ۲۰۰۸ محققان کانادایی و آمریکایی پی بردند که «پول خرج کردن برای دیگران، شادی و رضایت بیشتری به همراه دارد تا پول خرج کردن برای خود.»
نظر شما چیست؟ آیا می‌توان در زمینهٔ پزشکی به نکات مفید کتابی که حدوداً ۲۰۰۰ سال پیش کامل شده است، اطمینان کرد و آن را کتابی بی‌نظیر خواند؟
[پاورقی]
a این نشریه به زبان فارسی ترجمه نشده است.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۸]
«کتاب مقدّس برای من بسیار جذاب است . . . زیرا اطلاعات پزشکی فوق‌العاده‌ای در بردارد.»—هُوارد کِلی، دکترای طب، یکی از مؤسسان دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه جانز هوپکینز