توضیح آیه‌های کتاب مقدّس
اِشَعْیا ۴۱:۱۰—«نترس، چون من با تو هستم»
«پس ترسان مباش زیرا من با تو هستم، و هراسان مباش زیرا من خدای تو هستم. تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد، و به دست راست عدالتِ خویش از تو حمایت خواهم نمود.»—اِشَعْیا ۴۱:۱۰، ترجمهٔ هزارهٔ نو.
«نترس، من با تو هستم! من خدای تو هستم! از هیچ چیز تراسان مباش، من تو را تقویت می‌کنم و به تو کمک خواهم کرد. من از تو حمایت می‌کنم و تو را نجات خواهم داد.»—اِشَعْیا ۴۱:۱۰، مژده برای عصر جدید.
مفهوم اِشَعْیا ۴۱:۱۰
یَهُوَهa خدا به پرستندگان وفادارش اطمینان می‌دهد که در هر شرایطی که باشند، به آن‌ها کمک می‌کند.
«من با تو هستم.» یَهُوَه به خادمانش می‌گوید نباید بترسند چون تنها نیستند. او می‌بیند که آنان در چه شرایطی هستند و دعاهایشان را می‌شنود، گویی در کنارشان حضور دارد.—مزمور ۳۴:۱۵؛ ۱پِطرُس ۳:۱۲.
«من خدای تو هستم.» یَهُوَه به خادمانش یادآور می‌شود که صرف‌نظر از شرایطشان همچنان خدای آنان است و به این شکل به آنان آرامش می‌بخشد. آنان می‌توانند اطمینان داشته باشند که یَهُوَه تحت هیچ شرایطی کمک و حمایتش را از آنان دریغ نمی‌کند.—مزمور ۱۱۸:۶؛ رومیان ۸:۳۲؛ عبرانیان ۱۳:۶.
«من تو را تقویت می‌کنم و کمکت می‌کنم، من با دست راستم که با آن عدالت را اجرا می‌کنم، تو را محکم می‌گیرم.» یَهُوَه با استفاده از سه عبارت مختلف که مفهومی مشابه دارند، بر حمایت قطعی خود از خادمانش تأکید می‌کند. او با استفاده از تشبیهی به انسان‌ها نشان می‌دهد که چگونه هنگام نیاز به آنان کمک خواهد کرد. اگر شخصی بیفتد خدا با دست راستش او را بلند خواهد کرد.—اِشَعْیا ۴۱:۱۳.
یکی از راه‌های اصلی که خدا پرستندگانش را پشتیبانی و تقویت می‌کند از طریق کلامش یعنی کتاب مقدّس است. (یوشَع ۱:۸؛ عبرانیان ۴:۱۲) به عنوان مثال، در کلام خدا توصیه‌های عملی‌ای برای کنار آمدن با مشکلاتی از قبیل فقر، بیماری یا غم از دست دادن عزیزانمان آمده است. (امثال ۲:۶، ۷) همچنین خدا با استفاده از روح‌القدس، یعنی نیروی فعال خود به پرستندگانش کمک می‌کند تا بتوانند در هنگام رویارویی با سختی‌ها تصمیمات درستی بگیرند.—اِشَعْیا ۴۰:۲۹؛ لوقا ۱۱:۱۳.
آیات پیرامون اِشَعْیا ۴۱:۱۰
این سخنان برای یهودیان وفاداری که بعداً به بابل تبعید می‌شدند، دلگرم‌کننده بود. یَهُوَه پیشگویی کرده بود که در اواخر دورهٔ اسارت یهودیان، گزارشاتی در مورد فاتحی قدرتمند به گوش اسیران خواهد رسید. طبق این پیشگویی، این فاتح بابل و اقوام اطراف آن را به نابودی خواهد کشید. (اِشَعْیا ۴۱:۲-۴؛ ۴۴:۱-۴) اهالی بابِل و اقوام اطراف آن مطمئناً از شنیدن این گزارشات بسیار ترسیدند اما یهودیان ترسی به دل راه ندادند، چون می‌دانستند که یَهُوَه از آنان محافظت خواهد کرد. یَهُوَه سه بار پشت سر هم به آن‌ها اطمینان بخشید و گفت، ‹نترسید.›—اِشَعْیا ۴۱:۵، ۶، ۱۰، ۱۳، ۱۴.
در حالی که سخنان ذکرشده در اِشَعْیا ۴۱:۱۰ در اصل خطاب به یهودیان تبعیدشده در بابِل بود، یَهُوَه این سخنان را در کلامش ثبت کرده است که امروزه پرستندگانش همچنان بدانند که او پشت و پناه آن‌هاست، همان طور که در گذشته برای خادمانش یاور و پشتیبان بوده است.—اِشَعْیا ۴۰:۸؛ رومیان ۱۵:۴.
اِشَعْیا باب ۴۱ را به همراه پاورقی‌ها و آیات ارجاعی بخوانید.
a یَهُوَه اسم شخصی خداست.—مزمور ۸۳:۱۸.