صلحی برای رسولان کاذب نخواهد بود!
«شریران منقطع خواهند شد . . . حلیمان وارث زمین خواهند شد، و از فراوانئ سلامتی متلذّذ خواهند گردید.»—مزمور ۳۷:۹، ۱۱.
۱. چرا باید انتظار داشته باشیم که در «زمان آخر» هر دو دستهٔ رسولان کاذب و حقیقی وجود داشته باشند؟
رسولان —کاذب یا حقیقی؟ در روزگار کتاب مقدس هر دو دسته وجود داشتند. آیا در دوران ما نیز چنین است؟ در دانیال ۱۲:۹، ۱۰، می‌خوانیم که رسولی آسمانی به نبی خدا گفت: «اینکلام تا زمان آخر مخفی و مختوم شده است. بسیاری طاهر و سفید و مصفّی خواهند گردید. و شریران شرارت خواهند ورزید، و هیچ کدام از شریران نخواهند فهمید؛ لیکن حکیمان خواهند فهمید.» ما هم‌اکنون در «زمان آخر» به سر می‌بریم. آیا می‌توان تفاوت فاحش بین «شریران» و «حکیمان» را مشاهده کرد؟ البته!
۲. اشعیا ۵۷:۲۰، ۲۱ چگونه در دوران ما در حال به وقوع پیوستن است؟
۲ در باب ۵۷، و آیه‌های ۲۰ و ۲۱، سخنان رسول خدا، اشعیا را می‌خوانیم که میگوید: «شریران مثل دریای متلاطم که نمیتواند آرام گیرد و آبهایش گِل و لجن برمیاندازد میباشند. خدای من میگوید که شریرانرا سلامتی نیست.» این کلمات حقیقتاً توصیف‌کنندهٔ اوضاع دنیا در آستانهٔ قرن بیست و یکم است! بعضی حتی از خود می‌پرسند: ‹آیا اصلاً پا به این قرن خواهیم گذاشت؟› رسولان حکیم چه پاسخی به ما می‌دهند؟
۳. الف) بر طبق ۱یوحنا ۵:۱۹ کدام دو گروه در برابر هم قرار دارند؟ ب) در مکاشفه باب هفت، «حکیمان» چگونه توصیف شده‌اند؟
۳ یوحنای رسول از بصیرت و حکمت الهی برخوردار بود. در ۱یوحنا ۵:۱۹، آمده است: «میدانیم که از خدا هستیم و تمام دنیا در شریر خوابیده است.» چه تضاد فاحشی بین این دنیا و ۰۰۰,۱۴۴ نفر اسرائیلیان روحانی که هنوز تعدادی از افراد سالخوردهٔ آنان در میان ما هستند، وجود دارد! در حال حاضر، «گروهی عظیم . . . از هر امّت و قبیله و قوم و زبان،» به آنها می‌پیوندند که تعدادشان بیش از پنج میلیون نفر است و اینان نیز از بصیرت و حکمت برخوردار هستند. «ایشان کسانی میباشند که از عذابِ سخت بیرون میآ‌یند.» و چرا پاداش می‌یابند؟ زیرا آنان نیز با ایمان ورزیدن به فدیهٔ عیسی، «لباس خود را بخون برّه شست‌وشو کرده سفید نموده‌اند.» این رسولان نور نیز «شبانه‌روز . . . [خدا را] خدمت میکنند.»—مکاشفه ۷:۴، ۹، ۱۴، ۱۵.
رسولان دروغین صلح
۴. الف) چرا رسولان دروغین صلح در دنیای شیطان محکوم به شکست هستند؟ ب) آنچه که در افسسیان ۴:۱۸، ۱۹ آمده است چگونه در دوران ما به کار می‌آید؟
۴ در مورد رسولان دروغین صلح در سیستم دنیوی شیطان چه می‌توان گفت؟ در اشعیا باب ۳۳ آیهٔ هفت چنین می‌خوانیم: «اینک شجاعان ایشان در بیرون فریاد میکنند و رسولانِ سلامتی [صلح] زارزار گریه مینمایند.» این گفته حقیقتاً در مورد کسانی که برای برقراری صلح با شتابزدگی در جهان از پایتختی به پایتخت دیگر می‌روند صدق می‌کند! چه تلاش‌های بی‌ثمری! چرا بی‌ثمر؟ به این جهت که این افراد به جای آنکه با علل ریشه‌ای مشکلات دنیا بجنگند، به نشانه‌های بیماری‌های این دنیا می‌پردازند. آنها اولاً وجود شیطان را که پولس رسول او را «خدای این جهان» توصیف می‌کند، حس نمی‌کنند. (۲قرنتیان ۴:۴) شیطان بذر شرارت را در میان انسان‌ها افکنده است و در نتیجه وضعیت اکثر مردم، منجمله بسیاری از حاکمان، با توصیفی که در افسسیان ۴:۱۸، ۱۹ آمده است هماهنگی دارد: «در عقل خود تاریک هستند و از حیات خدا محروم بسبب جهالتیکه بجهة سخت‌دلئ ایشان در ایشانست. که بی‌فکر شده خود را بفجور تسلیم کرده‌اند تا هر قسم ناپاکیرا بحرص بعمل آورند.»
۵. الف) چرا سازمان‌های بشری در برقراری صلح با شکست روبرو می‌شوند؟ ب) مزمور ۳۷ چه پیام تسلی‌بخشی برای ما دارد؟
۵ هیچ قدرتی متشکل از انسان‌های ناکامل قادر نیست طمع، خودخواهی، و تنفری را که در دنیای امروز تا این حد رواج دارند، از دل‌های انسان‌ها بزداید. فقط آفریدگار، خداوند یَهُوَه قادر به انجام این کار است! علاوه بر آن، فقط افراد بردبار یا حلیم، یعنی اقلیت کوچکی از انسان‌ها، حاضر به فرمانبرداری از راهنمایی‌های او هستند. عاقبتِ این افراد و شریران جهان در مزمور ۳۷:۹-۱۱ آمده است: «شریران منقطع خواهند شد، و امّا منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود. هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود . . . امّا حلیمان وارث زمین خواهند شد، و از فراوانئ سلامتی [صلح] متلذّذ خواهند گردید.»
۶، ۷. سابقهٔ ادیان جهان چگونه نشانگر آن است که نتوانسته‌اند به صورت رسولان صلح خدمت کنند؟
۶ پس آیا می‌توان رسولان صلح را در میان ادیان و مذاهب این دنیای بیمار یافت؟ سابقهٔ دین و مذهب تا زمان حاضر چگونه بوده است؟ تاریخ نشان می‌دهد که دین در سراسر اعصار در بسیاری از کشتارها شرکت داشته و حتی عامل مولد آنها بوده است. به عنوان مثال، در مجلهٔ کریستیان سِنچری، شمارهٔ هفتگی ۳۰ اوت سال ۱۹۹۵، در گزارشی پیرامون ناآرامی‌های یوگسلاوی سابق آمده است: «در آن بخش از بوسنی که تحت کنترل صرب‌ها قرار دارد، کشیش‌ها در ردیف جلوی مجلسی که خود تشکیل داده‌اند می‌نشینند و در خط مقدم جبهه برای واحدهای ارتش و حتی سلاح‌های آنان، پیش از رفتن به نبرد دعا میکنند.»
۷ تاریخ یک صدسالهٔ کار میسیونریِ جهان مسیحیت در آفریقا نیز ثمرهٔ بهتری به بار نیاورده است، همانطور که می‌توان در روآندا دید که گفته می‌شود ۸۰ درصد جمعیتش را کاتولیک‌ها تشکیل می‌دهند. در روزنامهٔ نیویورک تایمز، شمارهٔ ۷ ژوئیه سال ۱۹۹۵، آمده است: «مجلهٔ کاتولیک غیر روحانی و روشنفکرانهٔ گولیا، که در لیون [فرانسه] به چاپ می‌رسد، در نظر دارد تا ۲۷ تن دیگر از کشیشان و چهار راهبه‌ای را که در کشتارهای سال گذشتهٔ روآندا دست به قتل زده و یا مشوق آن بوده‌اند، معرفی کند.» یک سازمان حقوق بشر به نام حقوق آفریقا در لندن چنین نظر می‌دهد: «کلیساها نه تنها برای سکوت‌شان بلکه به دلیل نقش فعالی که برخی از روحانیان، کشیش‌ها و راهبه‌های آنها در این کشتارها داشته‌اند باید پاسخگو باشند.» این وضعیت شبیه وضعیتی است که در اسرائیل باستان وجود داشت، هنگامی که ارمیا، نبی حقیقی یَهُوَه، ‹خجالت› قوم اسرائیل و حکمرانان، کاهنان و انبیای آن را توصیف کرد و در ادامه گفت: «در دامنهای تو نیز خون جان فقیران بیگناه یافته شد.»—ارمیا ۲:۲۶، ۳۴.
۸. چرا می‌توان گفت که ارمیا رسول یا پیام‌آور صلح بود؟
۸ ارمیا را اغلب نبی مصیبت می‌خوانند، اما او را می‌توان رسول یا پیام آور صلح از جانب خدا نیز خواند. او نیز به اندازهٔ اشعیا، نبی پیشین، از صلح و سلامتی صحبت می‌کند. یَهُوَه از ارمیا برای اعلام داوری بر اورشلیم استفاده کرد و گفت: «اینشهر از روزیکه آنرا بنا کردند تا امروز باعث هیجان خشم و غضب من بوده است تا آنرا از حضور خود دور اندازم، بسبب تمام شرارتیکه بنی‌اسرائیل و بنی‌یهودا ایشان و پادشاهان و سروران و کاهنان و انبیاء ایشان و مردان یهودا و ساکنان اورشلیم کرده خشم مرا بهیجان آورده‌اند.» (ارمیا ۳۲:۳۱، ۳۲) این سخنان پیش‌نگرشی است از داوری یَهُوَه بر حاکمان و روحانیان جهان مسیحیت در دوران ما. برای آنکه صلح واقعی برقرار شود، این عاملان بدی و خشونت باید از میان برداشته شوند! واضح است که اینان رسولان صلح نیستند.
آیا سازمان ملل متحد حافظ صلح است؟
۹. سازمان ملل چگونه مدعی شده است که رسول و پیام‌آور صلح است؟
۹ آیا سازمان ملل متحد می‌تواند واقعاً رسول یا پیام‌آور صلح باشد؟ در مقدمهٔ منشور این سازمان که در ژوئن سال ۱۹۴۵ تسلیم شد، درست ۴۱ روز پیش از آنکه بمب اتمی، هیروشیما را با خاک یکسان کند، آمده است که هدف این سازمان آن است که «نسل‌های آینده را از آفت جنگ مصون نگاه دارد.» ۵۰ عضو بالقوهٔ سازمان ملل متحد باید «برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی نیرو و امکانات [خویش] را متحد» می‌ساختند. امروز، سازمان ملل متحد دارای ۱۸۵ عضو است و فرض بر آن است که همهٔ آنها خود را به این آرمان اختصاص داده‌اند.
۱۰، ۱۱. الف) رهبران مذهبی چگونه موافقت خود را با سازمان ملل بیان کرده‌اند؟ ب) پاپ‌های مختلف چگونه تصویر غلطی از «بشارت ملکوت خدا» ارائه می‌دهند؟
۱۰ سازمان ملل متحد سالهاست که بشدت مورد تحسین و تمجید قرار گرفته است، بویژه از سوی رهبران مذهبی. در یازدهم آوریل سال ۱۹۶۳، پاپ ژان بیست و سوم در بخشنامه‌ای که با عنوان «پاکِم این تِریس» (صلح بر روی زمین) به امضا رساند، نوشت: «آرزوی قلبی ما است که سازمان ملل متحد، از لحاظ سازماندهی و امکانات، به رشد خود ادامه دهد تا بتواند به وظایف عظیم و اصیل خود رسیدگی کند.» بعدها در ژوئن سال ۱۹۶۵، رهبران مذهبی که گفته می‌شد نمایندهٔ نیمی از جمعیت دنیا بودند، در سان‌فرانسیسکو بیستمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد را جشن گرفتند. همینطور در سال ۱۹۶۵، پاپ پل ششم در طی دیداری که از سازمان ملل کرد آن را «آخرین امید برای توافق و صلح» توصیف کرد. در سال ۱۹۸۶، پاپ ژان پل دوم در تبلیغات سازمان ملل برای سال جهانی صلح شرکت کرد.
۱۱ این پاپ بار دیگر، در دیداری که در اکتبر سال ۱۹۹۵ از سازمان ملل انجام داد، اعلام کرد: «امروز، ما بشارت ملکوت خدا را جشن می‌گیریم.» اما آیا او واقعاً رسول خدا برای اعلام بشارت ملکوت است؟ در ادامهٔ سخنان خود با اشاره به مشکلات جهانی گفت: «هنگامی که با دشواری‌هایی اینچنین عظیم روبرو می‌شویم، چگونه می‌توانیم نقش سازمان ملل متحد را نادیده بگیریم؟» پاپ سازمان ملل را بر ملکوت خدا ترجیح می‌دهد.
علل ‹زار زار گریهٔ› آنان
۱۲، ۱۳. الف) سازمان ملل چگونه به شکلی که در ارمیا ۶:۱۴ آمده است عمل کرده است؟ ب) چرا توصیفات اشعیا ۳۳:۷ رهبری سازمان ملل را نیز دربر می‌گیرد؟
۱۲ جشن یادبود پنجاهمین سال تأسیس سازمان ملل هیچ چشم‌انداز و امید واقعی برای «صلح بر روی زمین» ارائه نداد. یکی از نویسندگان تورنتو استار کانادا، به یک دلیل اشاره کرده می‌نویسد: «سازمان ملل مانند شیر بی‌دندانی است که در مقابل وحشی‌گری‌های انسان‌ها فقط غرش می‌کند، اما برای آنکه بتواند گاز بگیرد باید منتظر باشد تا اعضایش دندان مصنوعی‌اش را در دهانش بگذارند.» گازهای آن در اغلب موارد بی‌رمق بوده و دیر انجام شده‌اند. رسولان و پیام‌آوران صلح در سیستم کنونی جهان، بویژه پیام‌آوران جهان مسیحیت، سخنانی را که در ارمیا ۶:۱۴ آمده است منعکس میکنند که میگوید: «جراحت قوم مرا اندک شفائی دادند چونکه میگویند سلامتی است سلامتی است با آنکه سلامتی نیست.»
۱۳ دبیرکل‌های مختلف سازمان ملل بی‌تردید با حسن‌نیت تلاش کرده‌اند تا به اهداف این سازمان برسند. اما مشاجرات مداوم در مورد چگونگی کنترل تسلیحات، تدوین سیاست‌ها، و رسیدگی به امور مالی، بین ۱۸۵ عضو این سازمان که اهداف مختلفی را دنبال میکنند، سد راه است. دبیرکل وقت سازمان ملل در گزارش سالیانهٔ سال ۱۹۹۵، می‌نویسد که کاهش «خطر فاجعهٔ هسته‌ای در سطح جهانی» راه را باز می‌کند تا «ملل جهان در کنار یکدیگر برای پیشرفت صنعتی و اجتماعی نوع‌بشر تلاش کنند.» اما اضافه می‌کند: «متأسفانه، امور جهانی در طی چند سال اخیر به نحو وسیعی نشانگر کذب این امیدهای خوش‌بینانه بوده‌اند.» واقعاً که این به اصطلاح رسولان صلح ‹زار زار گریه میکنند.›
۱۴. الف) چرا می‌توان گفت که سازمان ملل هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ اخلاقی ورشکسته است؟ ب) ارمیا ۸:۱۵ چگونه در حال به وقوع پیوستن است؟
۱۴ یکی از عنوان‌های روزنامهٔ اورنج کانتی رجیستر از کالیفرنیا چنین است: «سازمان ملل از لحاظ مالی و اخلاقی ورشکسته است.» در این مقاله آمده است که بین سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۹۰، بیش از هشتاد جنگ روی داده که سی میلیون نفر تلفات داشته‌اند. در این مقاله از یکی از نویسندگان مجلهٔ ریدرز دایجست شمارهٔ اکتبر سال ۱۹۹۵ نقل قول شده است که «عملیات نظامی سازمان ملل را چنین توصیف می‌کند ‹فرماندهان بی‌صلاحیت، سربازان تعلیم‌ندیده، توافق با مهاجمان، عدم موفقیت در جلوگیری از فجایع و حتی گاهی شرکت در آنها.› علاوه بر آن این سازمان ‹غرق در اتلاف‌کاری، کلاهبرداری، و سوءاستفاده است.› » در بخشی از روزنامهٔ نیویورک تایمز، تحت عنوان «سازمان ملل پنجاه ساله می‌شود،» این سرمقاله دیده می‌شود، «سوءمدیریت و اسراف اهداف والای سازمان ملل را بی‌رونق می‌سازد.» روزنامهٔ تایمز لندن (انگلستان) مقاله‌ای با این عنوان به چاپ رسانیده است، «پنجاه ساله و ضعیف—سازمان ملل برای آنکه نیرو بگیرد باید دست به یک برنامهٔ خودسازی بزند.» در واقع این مطلب را می‌توان در ارمیا باب ۸، آیهٔ ۱۵ دید: «برای سلامتی انتظار کشیدیم امّا هیچ خیر حاصل نشد و برای زمان شفا اینک آشفتگی پدید آمد!» و خطر یک فاجعهٔ هسته‌ای نیز هنوز بر بشر سایه افکنده است. پس واضح است که سازمان ملل آن رسول و پیام‌آور صلحی نیست که بشر بدان نیازمند است.
۱۵. چگونه ثابت شده است که بابل باستانی و مذاهبی که از آن سرچشمه گرفته‌اند، هم تأثیر مخرب دارند و هم تأثیر خواب‌آور؟
۱۵ نتیجهٔ این همه چه خواهد بود؟ کلام نبوی یَهُوَه جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نمی‌گذارد. اولاً، چه چیزی در انتظار مذاهب کاذب دنیاست که روابطی بسیار نزدیک و دوستانه با سازمان ملل دارند؟ سرچشمهٔ همهٔ این مذاهب بابل باستانی و بت‌پرست است. از اینرو، در مکاشفه ۱۷:۵ آنها چنین توصیف شده‌اند: «بابلِ عظیم و مادر فواحش و خبائث دنیا.» ارمیا نابودی این مجموعهٔ خبیث و ریاکار را توصیف کرده است. اینان همچون فاحشه‌ای سیاستمداران دنیا را اغوا کرده‌اند و به تحسین و تمجید سازمان ملل مشغولند و با اعضای قدرت‌های سیاسی این سازمان رابطهٔ نامشروع برقرار میکنند. این مذاهب شرکت‌کنندگان اصلی جنگ‌های تاریخ بوده‌اند. یک مفسر با اشاره به جنگ‌های مذهبی در هند اظهار داشت: «کارل مارکس دین را افیون توده‌ها می‌داند. اما این گفته نمیتواند کاملاً صحت داشته باشد چون افیون یا تریاک آرام‌بخش است و افراد را منگ و گیج می‌کند. اما مذهب بیشتر به کرَک کوکائین شبیه است که خشونت فوق‌العاده می‌آفریند و نیرویی بسیار مخرب است.» این نویسنده نیز حق کلام را کاملاً ادا نکرده است. زیرا مذهب کاذب هر دوی اینهاست، هم خواب‌آور و هم مخرب.
۱۶. چرا مردم صادق و خوش‌قلب باید حالا از بابل عظیم فرار کنند؟ (لطفاً به مکاشفه ۱۸:۴، ۵ نیز مراجعه شود.)
۱۶ پس افراد صادق و خوش‌قلب چه باید بکنند؟ رسول خدا ارمیا به ما چنین پاسخ می‌دهد: «از میان بابِل بگریزید و هر کس جان خود را برهاند . . . زیرا که این زمانِ انتقام خداوند است.» خوشحالیم که در میان میلیون‌ها نفر کسانی هستیم که از بند بابل عظیم، یعنی امپراتوری جهانی مذهب کاذب رها شده‌اند. آیا تو نیز یکی از این افراد هستی؟ اگر چنین است پس می‌توانی بخوبی درک کنی که چگونه بابل عظیم بر ملل جهان تسلط دارد: «اُمّتها از شرابش نوشیده و از اینجهة اُمّتها دیوانه گردیده‌اند.»—ارمیا ۵۱:۶، ۷.
۱۷. چه داوریی بزودی بر بابل عظیم اجرا خواهد شد، و پس از آن چه روی خواهد داد؟
۱۷ بزودی یَهُوَه اعضای ‹دیوانهٔ› سازمان ملل را وا می‌دارد تا به مذهب کاذب حمله برند، همانطور که در مکاشفه ۱۷:۱۶ توصیف شده است: «اینها فاحشه را دشمن خواهند داشت و او را بینوا و عریان خواهند نمود و گوشتشرا خواهند خورد و او را بآ‌تش خواهند سوزانید.» این نشانِ آغاز مصیبت عظیم خواهد بود که در متی ۲۴:۲۱ بدان اشاره شده است و همینطور نقطهٔ اوج حارمجدون، جنگ روز بزرگ خدای قادر مطلق. بابل عظیم نیز همانند بابل باستانی بر طبق داوریی که در ارمیا ۵۱:۱۳، ۲۵ آمده است داوری خواهد شد: «ای [زن] که بر آبهای بسیار ساکنی و از گنجها معمور میباشی، عاقبت تو و نهایت طمع تو رسیده است. اینک خداوند میگوید: ‹ای کوه مُخَرِّب که تمامئ جهانرا خراب میسازی من بضدّ تو هستم، و دست خود را بر تو بلند کرده ترا از روی صخره‌ها خواهم غلطانید و ترا کوه سوخته‌شده خواهم ساخت.› » ملل فاسد و جنگ‌طلب نیز پس از مذهب کاذب، هنگامی که روز انتقام خدا برای آنها فرا رسد، نابود خواهند شد.
۱۸. چه وقت و چگونه اشعیا ۴۸:۲۲ دوباره به وقوع خواهد پیوست؟
۱۸ در ۱تسالونیکیان ۵:۳ در مورد شریران آمده است: «هنگامیکه میگویند سلامتی و امانست آنگاه هلاکتْ ایشانرا ناگهان فرو خواهد گرفت چون درد زه زن حامله را و هرگز رستگار نخواهند شد.» اینها همان کسانی هستند که اشعیا درباره‌شان گفت: «اینک . . . رسولانِ سلامتی زارزار گریه مینمایند.» (اشعیا ۳۳:۷) واقعاً هم چنین است همانطور که در اشعیا ۴۸:۲۲ آمده است: «خداوند میگوید که برای شریران سلامتی نخواهد بود.» اما چه آینده‌ای در انتظار رسولان حقیقی صلح خدایی است؟ مقالهٔ بعدی ما در این باره بحث می‌کند.
پرسش‌هایی برای مرور
◻ انبیای خدا با چه سخنان پرقدرتی رسولان کاذب را رسوا ساختند؟
◻ چرا سازمان‌های بشری از برقراری صلح و آرامش پایدار عاجز مانده‌اند؟
◻ رسولان واقعی صلح چه تفاوتی با طرفداران سازمان ملل دارند؟
◻ افراد حلیم و بردبار برای لذت بردن از صلحی که یَهُوَه وعده داده است چه باید بکنند؟