-
یَهُوَه آنانی را که «پایدار میمانند و ثمر نیز میآورند» دوست میداردبرج دیدهبانی (برای مطالعه در جماعات) (۲۰۱۸) | مه
-
-
۷. الف) در مَثَل عیسی باغبان، تاک و شاخهها مظهر چه کسانی هستند؟ ب) ما میخواهیم پاسخ چه سؤالی را بیابیم؟
۷ یوحنا ۱۵:۱-۵، ۸ خوانده شود. توجه کنید که عیسی به شاگردانش گفت: «پدر من اینچنین جلال مییابد که شما پیوسته میوهٔ فراوان آورید و ثابت کنید که شاگرد من هستید.» در این مَثَل، «باغبان» مظهر یَهُوَه، «تاک حقیقی» مظهر عیسی و «شاخههای» تاک مظهر شاگردانش است.b اما میوه یا ثمری که شاگردان عیسی باید به بار آورند چیست؟ عیسی در این مَثَل مشخصاً به این سؤال پاسخ نداده است، اما به نکتهٔ مهمی اشاره کرده که به ما کمک میکند پاسخ را بیابیم.
۸. الف) چرا در مَثَل عیسی ‹میوه آوردن› به معنی شاگردسازی نیست؟ ب) انتظارات یَهُوَه از ما تا چه حد است؟
۸ عیسی دربارهٔ پدرش گفت: «او هر شاخهای را که در من است، میوه نیاوَرَد، میبُرَد.» به عبارت دیگر، تنها در صورتی که ‹میوه بیاوریم› یَهُوَه ما را به عنوان خادمانش میپذیرد. (مت ۱۳:۲۳؛ ۲۱:۴۳) البته ‹میوه آوردن› نمیتواند به معنی شاگردسازی باشد. (مت ۲۸:۱۹) اگر چنین بود، خادمان وفاداری که کسی را شاگرد مسیح نساختهاند، در مَثَل عیسی همچون شاخههایی خواهند بود که میوه نمیآورند. اما چنین طرز فکری صحیح نیست! زیرا ما نمیتوانیم مردم را به اجبار شاگرد مسیح سازیم. یَهُوَه خدایی پرمهر است و از ما انتظار بیش از حد ندارد. او هرگز از ما نمیخواهد کاری را انجام دهیم که در توانمان نیست.—تث ۳۰:۱۱-۱۴.
۹. الف) ما چگونه میتوانیم میوه یا ثمر آوریم؟ ب) در ادامه به بررسی کدام مَثَل عیسی میپردازیم؟
۹ حال، منظور از ‹میوه آوردن› یا ‹ثمر آوردن› چیست؟ این عبارات به فعالیتی اشاره میکند که همهٔ ما قادر به انجام آن هستیم؛ یعنی موعظهٔ خبر خوش پادشاهی خدا که یَهُوَه آن را به ما محوّل کرده است.c (مت ۲۴:۱۴) عیسی در مَثَل برزگر نیز این نکته را روشن میسازد. در ادامه این مَثَل را بررسی میکنیم.
-
-
یَهُوَه آنانی را که «پایدار میمانند و ثمر نیز میآورند» دوست میداردبرج دیدهبانی (برای مطالعه در جماعات) (۲۰۱۸) | مه
-
-
b «شاخههای» تاک مظهر کسانی است که امید زندگی آسمانی دارند، با این حال همهٔ خادمان یَهُوَه میتوانند از این مَثَل درس بگیرند.
c ‹ثمر آوردن› همچنین به معنی پرورش خصوصیات «ثمرهٔ روح» است. اما در این مقاله و مقالهٔ بعد، تنها به بررسی «ثمرهٔ لبهایمان» که همان موعظهٔ پادشاهی خدا است میپردازیم.—غلا ۵:۲۲، ۲۳؛ عبر ۱۳:۱۵.
-