یَهُوَه—‏خدایی که کاشف اسرار است

‏«خدائی در آسمان هست که کاشف اسرار میباشد.‏»‏‏—‏دانیال ۲:‏۲۸‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چه فرقی میان یَهُوَه و دشمن بزرگ او وجود دارد؟‏ ب)‏ چگونه می‌توان این فرق را در انسانها مشاهده کرد؟‏

یَهُوَه خدای متعال و بامحبت عالم،‏ خالق واحد،‏ خدای حکمت و عدالت است.‏ او نیازی ندارد که هویت،‏ اعمال و مقاصد خود را پنهان کند.‏ یَهُوَه در زمان مقرر و بر طبق مصلحت خویش،‏ خود را هویدا و آشکار می‌سازد.‏ از این لحاظ،‏ یَهُوَه با دشمن و مدعی خود،‏ شیطان ابلیس که سعی دارد هویت و اهداف واقعی خود را در خفا نگاه دارد،‏ فرق دارد.‏

^۲ همانطور که میان یَهُوَه و شیطان ضدیت وجود دارد،‏ میان پرستندگان آنان نیز ضدیتی وجود دارد.‏ علامت مشخصه و خصوصیات کسانی که از شیطان پیروی می‌کنند،‏ تزویر و حیله است.‏ آنان سعی دارند خود را خوب جلوه دهند،‏ در حالی که اعمال ایشان،‏ اعمال تاریکی است.‏ به مسیحیانی که در قُرِنْتُس زندگی می‌کردند،‏ خاطر نشان شد که از مشاهدهٔ این واقعیت متعجب و حیرت‌زده نشوند.‏ «زیرا این اشخاص رسولان دروغین و خادمین فریبکار هستند که خود را به شکل رسولان مسیح درمی‌آورند.‏ این چیز عجیبی نیست،‏ شیطان هم خود را به صورت فرشتهٔ نور درمی‌آورد.‏» (‏۲قرنتیان ۱۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏،‏ انجیل شریف‏)‏ از سوی دیگر،‏ مسیحیان،‏ عیسی مسیح را پیشوای خود دانسته و از او پیروی می‌کنند.‏ عیسی در طول زندگی خود بر روی زمین،‏ فروغ و تجلی‌گر کامل شخصیت پدرش،‏ یَهُوَه خدا،‏ بود.‏ (‏عبرانیان ۱:‏۱-‏۳‏)‏ بنابراین در متابعت از مسیح،‏ مسیحیان از یَهُوَه،‏ خدای حقیقت و صراحت و نور،‏ تقلید می‌کنند.‏ آنان نیز احتیاجی به کتمان و مخفی نمودن هویت،‏ اعمال و مقاصد خود ندارند.‏—‏افسسیان ۴:‏۱۷-‏۱۹؛‏ ۵:‏۱،‏ ۲‏.‏

۳.‏ چنین ادعا می‌شود که افرادی که شاهد یَهُوَه می‌شوند،‏ تحت اعمال نفوذ به عضویت «فرقه‌ای مرموز» درمی‌آیند،‏ چگونه می‌توانیم این ادعا را تکذیب کنیم؟‏

^۳ یَهُوَه در زمانی که خود صلاح می‌داند،‏ جزئیات مقاصد خویش و آینده‌ای را که قبلاً برای بشر ناشناخته بوده است فاش می‌سازد.‏ از این لحاظ،‏ او خدای کاشف اسرار می‌باشد.‏ بنابراین،‏ از انسانهایی که می‌خواهند به یَهُوَه خدمت کنند دعوت می‌شود—‏بلی،‏ ایشان ترغیب می‌شوند—‏که این اطلاعات مکشوف و آشکارشده را بیاموزند.‏ در سال ۱۹۹۴ در یکی از کشورهای اروپایی سنجشی بر روی بیش از ۱۴۵۰۰۰ شاهد یَهُوَه به عمل آمد که نشان می‌دهد،‏ هر یک از آنان پیش از اینکه تصمیم بگیرد به شاهدان یَهُوَه بگرود،‏ به طور میانگین به مدت سه سال شخصاً بر روی تعالیم شاهدان بررسی و تحقیق نموده است.‏ آنان بدون اعمال نفوذ از جانب دیگران و با اختیار آزاد،‏ چنین تصمیمی را اتخاذ کرده‌اند.‏ سپس،‏ این شاهدان همچنان از آزادی اراده و عمل برخوردار بوده‌اند.‏ برای مثال،‏ بعضی از آنان با معیارهای والای اخلاقی مسیحی مخالفت کرده‌اند و از این رو،‏ بعد از مدتی به این نتیجه رسیده‌اند که دیگر نمی‌خواهند یک شاهد یَهُوَه باقی بمانند.‏ لهذا،‏ مسئلهٔ جالب توجه این است که طی پنج سال گذشته،‏ تعداد زیادی از این شاهدان اسبق مجدداً معاشرت خود را با شاهدان یَهُوَه از سر گرفته،‏ مانند شاهدان دیگر شروع به فعالیت کرده‌اند.‏

۴.‏ مسیحیان وفادار در مورد چه مسئله‌ای نباید نگرانی به دل خود راه دهند،‏ و چرا؟‏

^۴ البته،‏ همهٔ کسانی که سابقاً شاهد یَهُوَه بوده‌اند بازگشت نمی‌کنند،‏ در ضمن،‏ باید این نکته را افزود که عده‌ای از این اشخاص زمانی در جماعت مسیحی مسئولیتهایی بر عهده داشته‌اند.‏ این موضوع نباید باعث تعجب ما شود زیرا حتی یکی از نزدیکترین پیروان عیسی یعنی یهودای رسول،‏ به او پشت کرد.‏ (‏متی ۲۶:‏۱۴-‏۱۶،‏ ۲۰-‏۲۵‏)‏ اما آیا این مطلب باید ما را در مورد اصل مسیحیت نگران و آشفته کند؟‏ آیا این امر،‏ موفقیت شاهدان یَهُوَه را در فعالیت آموزش به دیگران تبدیل به شکست می‌کند؟‏ به هیچ وجه،‏ همانطور که خیانت یهودای اَسخَریوطی نتوانست مانع انجام مقاصد خدا شود.‏

قادر مطلق و در عین حال،‏ بامحبت

۵.‏ از کجا می‌دانیم که یَهُوَه و عیسی به انسانها محبت دارند و چگونه این محبت را نشان داده‌اند؟‏

^۵ یَهُوَه خدای محبت است.‏ او به انسانها توجه دارد.‏ (‏۱یوحنا ۴:‏۷-‏۱۱‏)‏ یَهُوَه علیرغم مقام معظمی که دارد،‏ از دوستی با انسانها مسرور می‌گردد.‏ در مورد یکی از خادمین یَهُوَه در دوران باستان،‏ چنین آمده است:‏ «ابراهیم بخدا ایمان آورد و برای او به عدالت محسوب گردید و دوست خدا نامیده شد.‏» (‏یعقوب ۲:‏۲۳؛‏ ۲تواریخ ۲۰:‏۷؛‏ اشعیا ۴۱:‏۸‏)‏ همانطور که انسانها اسرار یا موضوعات محرمانه‌ای را با دوستان خود در میان می‌گذارند،‏ یَهُوَه نیز اسراری را با دوستان خود در میان می‌گذارد.‏ عیسی نیز در این امر از پدر خود تقلید نموده،‏ با شاگردان خود دوستی برقرار کرد و اسراری را با آنان درمیان گذاشت.‏ عیسی به آنان گفت:‏ «دیگر شما را بنده نمیخوانم زیرا که بنده آنچه آقایش میکند نمیداند لکن شما را دوست خوانده‌ام زیرا که هر چه از پدر شنیده‌ام بشما بیان کردم.‏» (‏یوحنا ۱۵:‏۱۵‏)‏ اطلاعات خصوصی و یا ‹اسراری› که یَهُوَه با پسرش و دوستان خود در میان می‌گذارد،‏ موجب می‌شود که آنان با پیوند ناگسستنی محبت و تخصیص با یکدیگر متحد شوند.‏—‏کولسیان ۳:‏۱۴‏.‏

۶.‏ چرا یَهُوَه نیازی ندارد که مقاصد خود را مخفی نگاه دارد؟‏

^۶ مفهوم نام یَهُوَه،‏ «او سببِ شدن می‌گردد،‏» نشان می‌دهد که یَهُوَه به منظور انجام مقصود خود قادر است به هر آنچه که می‌خواهد،‏ تبدیل شود.‏ برخلاف انسانها،‏ یَهُوَه هراسی از این ندارد که مبادا دیگران بتوانند مانع انجام مقاصد او شوند و به این دلیل،‏ احتیاجی ندارد نیات و مقاصد خود را مخفی نگاه دارد.‏ یَهُوَه ابداً شکست نمی‌خورد،‏ از این رو،‏ بسیاری از کارهایی را که قصد دارد انجام دهد علناً در کلام خود،‏ کتاب مقدس،‏ فاش نموده است.‏ او وعده می‌دهد:‏ «کلام من .‏ .‏ .‏ نزد من بی‌ثمر نخواهد برگشت بلکه آنچه را که خواستم بجا خواهد آورد و برای آنچه آنرا فرستادم کامران خواهد گردید.‏»—‏اشعیا ۵۵:‏۱۱‏.‏

۷.‏ الف)‏ چه چیزی را یَهُوَه در عدن پیشگویی کرد و چگونه شیطان ثابت کرد که یَهُوَه حق داشت؟‏ ب)‏ چگونه اصلی که در ۲قرنتیان ۱۳:‏۸ آمده است همیشه مصداق دارد؟‏

^۷ مدت کوتاهی بعد از نافرمانی در عدن،‏ یَهُوَه نتیجهٔ نهایی عداوت و اختلاف ادامه‌وار میان خود و مدعی‌اش،‏ شیطان را در کل نشان داد.‏ ذریت موعود خدا می‌بایست به طور دردناکی کوبیده می‌شد لیکن نه برای همیشه،‏ در حالی که شیطان به طرز مهلکی کوبیده و لِه می‌شد.‏ (‏پیدایش ۳:‏۱۵‏)‏ در سال ۳۳ د.‏م.‏،‏ ابلیس در حقیقت ذریت را که همان عیسی مسیح باشد،‏ کوبید و باعث مرگ او شد.‏ به این صورت،‏ شیطان نوشتهٔ مقدس را تکمیل کرد و در عین حال،‏ ثابت کرد که یَهُوَه خدای حقیقت است،‏ اگر چه این یقیناً قصد شیطان نبود.‏ نفرت شیطان از حقیقت و عدالت و همینطور رفتار متکبرانه و توبه‌ناپذیرش،‏ او را بر آن داشت که دقیقاً آنچه را که یَهُوَه در مورد او پیشگویی کرده بود انجام دهد.‏ بلی،‏ این اصل در مورد همهٔ دشمنان حقیقت و حتی خود شیطان صدق می‌کند که «هیچ نمیتوانیم بخلاف راستی عمل نمائیم بلکه برای راستی.‏»—‏۲قرنتیان ۱۳:‏۸‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ شیطان از چه موضوعی باخبر است و آیا این امر اجرای مقاصد یَهُوَه را با خطر مواجه می‌سازد؟‏ ب)‏ مخالفین یَهُوَه در مقابل چه هشدار صریح و آشکاری از خود بی‌اعتنایی نشان می‌دهند،‏ و چرا؟‏

^۸ از سال ۱۹۱۴ که ملکوت خدا به طور نامرئی برقرار شده،‏ مکاشفه ۱۲:‏۱۲ مصداق پیدا کرده است:‏ «از این جهة ای آسمانها و ساکنان آنها شاد باشید!‏ وای بر زمین و دریا زیرا که ابلیس بنزد شما فرود شده است با خشم عظیم چون میداند که زمانی قلیل دارد.‏» لیکن،‏ آیا شیطان با دانستن اینکه وقت کمی برای او باقی مانده است،‏ از روش خود دست برمی‌دارد؟‏ این عمل بدین معنی خواهد بود که شیطان تصدیق و اذعان می‌کند که یَهُوَه خدای حقیقت بوده و تنها او حاکم متعال و شایستهٔ پرستش است.‏ معهذا،‏ حتی با علم به این موضوع،‏ ابلیس حاضر نیست به شکست خود اعتراف کند.‏

^۹ یَهُوَه آنچه را که هنگام آمدن مسیح به منظور داوری بر سیستم جهانی شیطان رخ می‌دهد،‏ بصراحت فاش می‌سازد.‏ (‏متی ۲۴:‏۲۹-‏۳۱؛‏ ۲۵:‏۳۱-‏۴۶‏)‏ در کلام او دربارهٔ حاکمان جهان چنین آمده است:‏ «زیرا هنگامیکه میگویند سلامتی و امانست آنگاه هلاکتْ ایشانرا ناگهان فرو خواهد گرفت چون درد زه زن حامله را.‏» (‏۱تسالونیکیان ۵:‏۳‏)‏ کسانی که از شیطان پیروی می‌کنند به این هشدار صریح و واضح اعتنایی نمی‌کنند.‏ دل شریرشان ایشان را کور کرده است و این امر مانع می‌شود که از طریق شریر خود توبه نموده،‏ نقشه‌ها و تدابیر خود را که در جهت خنثی کردن مقاصد یَهُوَه است،‏ متوقف کنند.‏

۱۰.‏ الف)‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏۳ احتمالاً تا چه حد تحقق یافته است و عکس‌العمل قوم یَهُوَه باید چه باشد؟‏ ب)‏ چرا امکان دارد در آینده بی‌ایمانان جسورتر شده،‏ با قوم یَهُوَه مقابله کنند؟‏

^۱۰ بخصوص از سال ۱۹۸۶ که سازمان ملل متحد آن را سال جهانی صلح اعلام کرد،‏ در جهان حرف از صلح و امنیت،‏ فراوان بوده است.‏ اقدامات خاصی به منظور سعی در حفظ صلح جهانی بعمل آمده و از قرار معلوم،‏ این اقدامات تا حدی موفقیت‌آمیز بوده‌اند.‏ آیا چنین رویدادی منتهای تحقق این نبوت است یا اینکه می‌توانیم انتظار نوعی اعلام تکان‌دهنده را در آینده داشته باشیم؟‏ یَهُوَه در زمان مقرر خود این مطلب را آشکار خواهد ساخت.‏ در خلال این مدت،‏ بیا از لحاظ روحانی بیدار بمانیم و ‹آمدن روز خدا را انتظار بکشیم و آنرا بشتابانیم.‏› (‏۲پطرس ۳:‏۱۲‏)‏ با گذشت زمان و صحبتهای بیشتر در مورد صلح و امنیت،‏ افرادی که این هشدار به گوششان رسیده لیکن نمی‌خواهند به آن اعتنا کنند،‏ شاید جسورتر شده،‏ فکر کنند یَهُوَه نمی‌خواهد و یا نمی‌تواند کلام خود را تحقق بخشد.‏ (‏با جامعه ۸:‏۱۱-‏۱۳؛‏ ۲پطرس ۳:‏۳،‏ ۴ مقایسه شود.‏)‏ اما مسیحیان حقیقی می‌دانند که یَهُوَه مقصود خود را به انجام خواهد رساند!‏

احترام شایسته برای عوامل یَهُوَه

۱۱.‏ دانیال و یوسف دربارهٔ یَهُوَه چه آموختند؟‏

^۱۱ یک بار پادشاه نَبُوکَدنَصَر،‏ حکمران امپراطوری بابل جدید،‏ خواب ناراحت‌کننده‌ای دید و نمی‌توانست آن را به خاطر آورد،‏ از این جهت،‏ تقاضای کمک کرد.‏ کاهنان،‏ جادوگران و فالگیران وی نه می‌توانستند خوابش را به او بگویند و نه می‌توانستند آن را تعبیر کنند.‏ اما خادم خدا،‏ دانیال،‏ توانست آن خواب را تعبیر کند،‏ گرچه براحتی اذعان کرد که کشف خواب و تعبیر آن نتیجهٔ خرد و حکمت شخص او نبوده است.‏ دانیال گفت:‏ «لیکن خدائی در آسمان هست که کاشف اسرار میباشد و او نَبُوکَدْنَصَّرْ پادشاهرا از آنچه در ایّام آخر واقع خواهد شد اعلام نموده است.‏» (‏دانیال ۲:‏۱-‏۳۰‏)‏ چند قرن پیش از این واقعه،‏ نبی دیگر خدا،‏ یوسف نیز به عین دیده بود که یَهُوَه کاشف اسرار است.‏—‏پیدایش ۴۰:‏۸-‏۲۲؛‏ عاموس ۳:‏۷،‏ ۸‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ بزرگترین نبی خدا چه کسی بود و به چه دلیل؟‏ ب)‏ امروزه چه کسانی به عنوان «وکلای اسرار خدا» خدمت می‌کنند و نظر ما در مورد آنان باید چگونه باشد؟‏

^۱۲ عیسی بزرگترین نبی یَهُوَه بر روی زمین بود.‏ (‏اعمال ۳:‏۱۹-‏۲۴‏)‏ پولس شرح داد:‏ «خدا که در زمان سلف به اقسام متعدّد و طریقهای مختلف بوساطت انبیاء بپدران ما تکلّم نمود،‏ در این ایّامِ آخر بما بوساطت پسر خود متکلّم شد که او را وارث جمیع موجودات قرار داد و بوسیلهٔ او عالمها را آفرید.‏»—‏عبرانیان ۱:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۱۳ یَهُوَه توسط پسرش،‏ عیسی،‏ با مسیحیان اولیه صحبت کرد و عیسی اسرار الهی را برای آنان فاش نمود.‏ عیسی به آنان گفت:‏ «شما را دانستن اسرار ملکوت خدا عطا شده است.‏» (‏لوقا ۸:‏۱۰‏)‏ بعدها پولس رسول گفت که مسیحیان مسح‌شده «خدّام مسیح و وکلای اسرار خدا» می‌باشند.‏ (‏۱قرنتیان ۴:‏۱‏)‏ امروز،‏ مسیحیان مسح‌شده همچنان با این سمت به خدمت خود ادامه می‌دهند و طبقهٔ غلام امین و دانا را تشکیل داده که از طریق هیئت اداره‌کنندهٔ خود در وقت مناسب خوراک روحانی را تهیه می‌کند.‏ (‏متی ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ چنانچه برای انبیای ملهم خدا در روزگاران گذشته و بخصوص پسر خدا احترام فراوان قائل باشیم،‏ چطور می‌توانیم احترام کمتری برای عوامل انسانیی که امروزه یَهُوَه از آنان برای افشای اطلاعات کتاب مقدس به چنین طرز فوق‌العاده‌ای استفاده می‌کند،‏ قائل شویم،‏ اطلاعاتی که در این زمانهای سخت برای قوم خدا بسیار ضروری است؟‏—‏۲ تیموتاوس ۳:‏۱-‏۵،‏ ۱۳.‏

آشکارا یا در خفا؟‏

۱۴.‏ چه وقت مسیحیان در خفا فعالیت می‌کنند و به این صورت از مثال چه کسی پیروی می‌کنند؟‏

^۱۴ آیا صراحت یَهُوَه در افشای موضوعات به این معنی است که مسیحیان باید همیشه و تحت هر شرایطی هر چه که می‌دانند فاش سازند؟‏ خوب،‏ لازم به گفتن است که مسیحیان مطابق پند و نصیحت عیسی عمل می‌کنند،‏ او به رسولانش گفت:‏ «مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشید.‏» (‏متی ۱۰:‏۱۶‏)‏ چنانچه به مسیحیان گفته می‌شد که اجازه ندارند مطابق وجدانشان خدا را عبادت کنند،‏ آنان به ‹اطاعت از خدا› ادامه می‌دادند،‏ چرا که می‌دانستند هیچ عامل بشریی حق ندارد برای پرستش یَهُوَه محدودیت وضع کند.‏ (‏اعمال ۵:‏⁠۲۹‏)‏ عیسی شخصاً صحت این موضوع را نشان داد.‏ در کتاب مقدس چنین می‌خوانیم:‏ «بعد از آن عیسی در جلیل میگشت زیرا نمیخواست در یهودیّه راه رود چونکه یهودیان قصد قتل او میداشتند.‏ و عید یهود که عید خیمه‌ها باشد نزدیک بود.‏ آنگاه عیسی بدیشان [برادران تنی بی‌ایمان خود] گفت،‏ .‏ .‏ .‏ شما برای این عید بروید من حال باین عید نمیآ‌یم زیرا که وقت من هنوز تمام نشده است.‏ چون اینرا بدیشان گفت در جلیل توقّف نمود.‏ لیکن چون برادرانش برای عید رفته بودند او نیز آمد نه آشکار بلکه در خفا.‏»—‏یوحنا ۷:‏۱،‏ ۲،‏ ۶،‏ ۸-‏۱۰‏.‏

باید گفت یا خیر؟‏

۱۵.‏ چگونه یوسف نشان داد که در بعضی مواقع،‏ رازداری نشانهٔ محبت است؟‏

^۱۵ در بعضی موارد،‏ محرمانه نگاه داشتن برخی موضوعات نه فقط کاری عاقلانه بلکه نشانهٔ محبت است.‏ برای مثال،‏ وقتی پدرخواندهٔ عیسی،‏ یوسف،‏ نامزد خود یعنی مریم را حامله یافت،‏ چه واکنشی نشان داد؟‏ در این باره چنین می‌خوانیم:‏ «و شوهرش یوسف چونکه مرد صالح بود و نخواست او را عبرت نماید پس اراده نمود او را به پنهانی رها کند.‏» (‏متی ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ درس عبرت دادن به مریم در ملاء عام،‏ چه نشان بی‌مهریی می‌بود!‏

۱۶.‏ پیران و همینطور اعضای دیگر جماعت،‏ چه مسئولیتی در برابر مسائل محرمانه دارند؟‏

^۱۶ موضوعات محرمانه را نباید برای افراد غیرمسئول فاش کرد زیرا ممکن است باعث خجالت و سرافکندگی شخص مربوطه شده،‏ دل او را به درد آورد.‏ پیران مسیحی هنگامی که ملزم هستند مسیحیان دیگر را نصیحت کنند،‏ تسلی دهند و یا احتمالاً به دلیل ارتکاب گناهی جدی به یَهُوَه آنان را تأدیب کنند،‏ این امر را به خاطر می‌سپارند.‏ رسیدگی به اینگونه مسائل بر طبق اصول کتاب مقدس،‏ امری واجب است؛‏ لیکن،‏ فاش نمودن جزئیات محرمانه برای افرادی غیر از دست‌اندرکاران،‏ غیرضروری و نشان عدم محبت است.‏ یقیناً،‏ اعضای جماعت مسیحی سعی نخواهند کرد که اطلاعات محرمانه را از زیر زبان پیران بیرون بکشند بلکه به مسئولیت آنان در حفظ مسائل محرمانه احترام خواهند گذاشت.‏ امثال ۲۵:‏۹ نقل می‌کند:‏ «دعوئ خود را با همسایه‌ات بکن،‏ امّا راز دیگریرا فاش مساز.‏»‏

۱۷.‏ چرا مسیحیان در اکثر موارد،‏ موضوعات محرمانه را نزد خود محفوظ نگاه می‌دارند،‏ اما چرا همیشه نمی‌توانند این کار را انجام دهند؟‏

^۱۷ این اصل در مورد اعضای خانواده و دوستان نزدیک نیز صدق می‌کند.‏ به منظور اجتناب از سوءتفاهمها و تیره شدن روابط میان افراد،‏ محرمانه نگاه داشتن بعضی مسائل امری ضروری است.‏ «چنانکه باد شمال باران میآ‌ورد،‏ همچنان زبان غیبتگو چهره را خشمناک میسازد.‏» (‏امثال ۲۵:‏۲۳‏)‏ البته،‏ وفاداری به یَهُوَه و اصول درست و برحق او و همچنین محبت به افراد خطاکار،‏ شاید گاهی اوقات ایجاب کند که موضوعات محرمانه را با والدین،‏ پیران مسیحی و یا دیگر مسئولان در میان بگذاریم.‏a معهذا،‏ در اکثر موارد مسیحیان انسانهای رازداری بوده،‏ اسرار شخصی دیگران را همچون اسرار خود در سینه محفوظ نگاه می‌دارند.‏

۱۸.‏ کدام سه خصوصیت مسیحی به ما کمک می‌کند که بدانیم چه چیزی را بگوییم و چه چیزی را نگوییم؟‏

^۱۸ به طور خلاصه باید گفت که فرد مسیحی در تقلید از یَهُوَه برخی موضوعات را در صورت لزوم،‏ محرمانه نگاه می‌دارد و فقط در مواقعی که ضرورت ایجاب کند آنها را فاش می‌سازد.‏ شخص مسیحی بر اساس تواضع،‏ ایمان و محبت تصمیم‌گیری می‌کند که چه چیزهایی را بگوید و چه چیزهایی را نگوید.‏ تواضع مانع آن می‌شود که وی خود را شخص مهمی جلوه داده،‏ سعی کند با گفتن هر آنچه که می‌داند و یا با شرح اسراری که نباید تعریف کند دیگران را به هیجان آورده،‏ تحت تأثیر قرار دهد.‏ ایمان به کلام یَهُوَه و جماعت مسیحی او را بر آن می‌دارد که اطلاعات نازل‌شده از جانب پروردگارمان در کتاب مقدس را موعظه کند و در عین حال،‏ از گفتن مسائلی که احتمالاً باعث رنجش دیگران می‌شود،‏ پرهیز کند.‏ بلی،‏ محبت،‏ فرد مسیحی را برمی‌انگیزد تا موضوعاتی را در رابطه با تجلیل یَهُوَه برای انسانها آشکارا شرح دهد،‏ موضوعاتی که دانستن آنها برای تحصیل زندگی ضروریست.‏ از سوی دیگر،‏ او مسائل شخصی و محرمانه را نزد خود نگاه داشته،‏ فاش نمی‌سازد و بر این امر واقف است که در اکثر موارد افشای آنها نشان عدم محبت است.‏

۱۹.‏ چه عملی نشانگر هویت مسیحیان حقیقی است و نتیجهٔ آن چیست؟‏

^۱۹ چنین برخورد سنجیده و متعادلی با این مسئله،‏ علامت مشخصهٔ مسیحیان واقعی است.‏ آنان با امتناع از ذکر نام خدا و یا با آموزش مرموز و غیر قابل توضیح تثلیث،‏ هویت خدا را مخفی نگاه نمی‌دارند.‏ آموزش خدایان ناشناخته علامت مشخصهٔ دین دروغین است،‏ نه دین حقیقی.‏ (‏اعمال ۱۷:‏۲۲،‏ ۲۳ را ملاحظه کن.‏)‏ شاهدان مسح‌شدهٔ یَهُوَه از این موهبت و امتیاز که «وکلای اسرار خدا» می‌باشند،‏ قدردانی می‌کنند.‏ آنان با افشای صریح و آشکار این اسرار به انسانهای صادق کمک می‌کنند تا بتوانند با یَهُوَه دوستی برقرار کنند.‏—‏۱قرنتیان ۴:‏۱؛‏ ۱۴:‏۲۲-‏۲۵؛‏ زکریا ۸:‏۲۳؛‏ ملاکی ۳:‏۱۸‏.‏

‏[پاورقی]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ چرا یَهُوَه نیازی ندارد که مقاصد خود را مخفی نگاه دارد؟‏

◻ یَهُوَه اسرار خود را بر چه کسانی فاش می‌سازد؟‏

◻ مسیحیان در خصوص موضوعات محرمانه چه مسئولیتی به عهده دارند؟‏

◻ داشتن کدام سه خصوصیت مسیحیان را یاری می‌کند تا تشخیص دهند چه چیزی را بگویند و چه چیزی را نگویند؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۰،‏ ۲۱]‏

یَهُوَه اسرار خود را از طریق کلامش فاش می‌سازد