سرپرستان سیار—‏عطایای انسانی

‏«چون او به اعلی‌علّیّین صعود نمود اسیریرا به اسیری بُرد و .‏ .‏ .‏ [عطایای انسانی،‏ د ج] داد.‏»—‏افسسیان ۴:‏۸‏.‏

۱.‏ در سال ۱۸۹۴ خبر چه کار جدیدی در این مجله اعلام شد؟‏

بیش از یک قرن پیش،‏ برج دیده‌بانی خبر جدیدی را اعلام کرد.‏ مضمون آن خبر چنین بود:‏ «شاخهٔ دیگری از کار.‏» این فعالیت جدید،‏ با خود چه به همراه داشت؟‏ شروع امروزین کار سرپرستان سیار.‏ شمارهٔ ۱ سپتامبر ۱۸۹۴ این مجله توضیح داد که از هم‌اکنون به بعد،‏ برادران واجد شرایط،‏ گروههای شاگردان کتاب مقدس را ‹به منظور بنا نمودن آنان در حقیقت،‏› ملاقات خواهند کرد.‏

۲.‏ سرپرستان حوزه و ناحیه چه وظایفی را بر عهده دارند؟‏

^۲ در قرن اول د.‏م.‏،‏ سرپرستانی از قبیل پولس و بَرنابا به ملاقات جماعتهای مسیحی می‌رفتند.‏ هدف این مردان وفادار،‏ ‹بنای› جماعتها بود.‏ (‏۲قرنتیان ۱۰:‏۸‏)‏ امروزه ما از برکت هزاران مرد برخورداریم که این کار را به شیوه‌ای منظم انجام می‌دهند.‏ هیئت اداره‌کنندهٔ شاهدان یَهُوَه آنها را به عنوان سرپرستان حوزه و ناحیه منصوب کرده است.‏ یک سرپرست حوزه،‏ برای تقریباً ۲۰ جماعت،‏ هر کدام یک هفته و حدود دو بار در سال،‏ خدمات مفیدی انجام می‌دهد،‏ گزارشهای جماعت را بررسی می‌کند،‏ سخنرانی می‌دهد،‏ و با اعلام‌کنندگان محلی ملکوت در خدمت موعظه شرکت می‌کند.‏ سرپرست ناحیه،‏ مسئول هر یک از مجمع‌های حوزه‌ای است که سالانه برای چند حوزه برگزار می‌شود،‏ با جماعتهای میزبان در خدمت موعظه شرکت می‌کند،‏ و سخنرانیهای تشویق‌آمیزی را که مبنی بر کتاب مقدس هستند،‏ اجرا می‌کند.‏

روحیهٔ فداکارانهٔ آنان

۳.‏ چرا سرپرستان سیار باید از روحیهٔ فداکارانه‌ای برخوردار باشند؟‏

^۳ سرپرستان سیار پیوسته در حال سفر هستند.‏ خود این امر مستلزم روحیه‌ای فداکارانه است.‏ مسافرت کردن از یک جماعت به جماعتی دیگر،‏ اغلب می‌تواند مشکل باشد،‏ اما این مردان و همسرانشان این کار را با شادی انجام می‌دهند.‏ یکی از سرپرستان حوزه چنین گفت:‏ «زن من بزرگترین کمک و پشتیبان من است و گله و شکایت نمی‌کند .‏ .‏ .‏ او بخاطر روحیهٔ فداکارانه‌ای که دارد،‏ شایستهٔ تقدیر بسیار است.‏» برخی از سرپرستان سیار،‏ برای سفر از جماعتی به جماعت دیگر،‏ فاصله‌ای بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر را طی می‌کنند.‏ بسیاری از آنان با ماشین رانندگی می‌کنند،‏ اما برخی دیگر با وسایل نقلیهٔ عمومی،‏ دوچرخه،‏ سوار بر اسب،‏ یا با پای پیاده از مکانی به مکان دیگر می‌روند.‏ یک سرپرست حوزه اهل آفریقا حتی مجبور است برای عبور از رودخانه،‏ زن خود را بر روی شانه‌هایش بگذارد تا به یک جماعت برسد.‏ پولس رسول مجبور بود در سفرهای میسیونری خود با مشکل گرما و سرما،‏ گرسنگی و تشنگی،‏ بی‌خوابی،‏ خطرات گوناگون،‏ و آزار و شکنجهٔ وحشیانه کنار آید.‏ او همچنین ‹نگران تمام کلیساها› بود—‏احساسی که امروزه سرپرستان سیار در آن شریکند.‏—‏۲قرنتیان ۱۱:‏۲۳-‏۲۹‏،‏ انجیل شریف.‏

۴.‏ ناراحتیهای جسمی چه تأثیری می‌تواند بر زندگی سرپرستان سیار و زنان آنان داشته باشد؟‏

^۴ سرپرستان سیار و زنان آنان،‏ همانند یار و همراه پولس،‏ تیموتاؤس،‏ گاهی اوقات دارای ناراحتیهای جسمی هستند.‏ (‏۱تیموتاؤس ۵:‏۲۳‏)‏ این موضوع باعث می‌شود که فشار روحی بیشتری را بر خود حس کنند.‏ زن یک سرپرست حوزه چنین شرح می‌دهد:‏ «وقتی که حالم خوب نیست،‏ همیشه با برادران بودن برایم توان‌کاه است.‏ این امر،‏ بخصوص با شروع یائسگی برایم مشکل شده است.‏ همین که مجبور باشیم هر هفته همهٔ وسایلمان را ببندیم و تغییر جا دهیم کار واقعاً دشواری است.‏ بیشتر اوقات باید لحظه‌ای بایستم و به یَهُوَه دعا کنم تا برای ادامهٔ کار به من نیرو دهد.‏»‏

۵.‏ سرپرستان سیار و زنان آنان،‏ با وجود مشکلات گوناگون چه روحیه‌ای از خود نشان داده‌اند؟‏

^۵ سرپرستان سیار و زنان آنان،‏ با وجود ناراحتیهای جسمی و مشکلات دیگر،‏ در خدمت خود شادی کسب می‌کنند و محبت فداکارانه‌ای را از خود نشان می‌دهند.‏ برخی از آنان برای رساندن کمک روحانی در مواقع آزار و شکنجه یا جنگ،‏ زندگی خود را به خطر انداخته‌اند.‏ آنها هنگام ملاقات جماعتها روحیه‌ای مشابه روحیهٔ پولس را از خود نشان داده‌اند که به مسیحیان تسالونیکی گفت:‏ «در میان شما بملایمت بسر میبردیم مثل دایهٔ که اطفال خود را میپرورد.‏ بدین طرز شائق شما شده راضی میبودیم که نه همان انجیل خدا را بشما دهیم بلکه جانهای خود را نیز،‏ از بسکه عزیز ما بودید.‏»—‏۱تسالونیکیان ۲:‏۷،‏ ۸‏.‏

۶،‏ ۷.‏ سرپرستان سخت‌کوش سیار چه تأثیر مثبتی می‌توانند داشته باشند؟‏

^۶ سرپرستان سیار همانند پیران دیگر در جماعت مسیحی «در کلام و تعلیم محنت میکشند.‏» چنین پیرانی،‏ همگی «مستحقّ حرمت مضاعف میباشند.‏» (‏۱تیموتاؤس ۵:‏۱۷‏)‏ سرمشقی که آنان به جای می‌گذارند در صورتی می‌تواند مفید واقع شود که پس از ‹ملاحظهٔ انجام سیرت ایشان،‏ به ایمان ایشان اقتداء نماییم.‏›—‏عبرانیان ۱۳:‏۷‏.‏

^۷ برخی از پیران سیار چه تأثیری بر دیگران داشته‌اند؟‏ یک شاهد یَهُوَه چنین نوشت:‏ «برادر پ‍.‏ .‏ .‏ .‏ واقعاً چه نفوذ فوق‌العاده‌ای بر زندگی من داشت!‏ او از سال ۱۹۶۰ به بعد در مکزیک سرپرست سیار بود.‏ هنگامی که کودکی بیش نبودم،‏ با شادی و امیدواری انتظار ملاقاتهای او را می‌کشیدم.‏ وقتی که ده ساله بودم،‏ او به من گفت،‏ ‹تو هم یک سرپرست سیار می‌شوی.‏› در طول سالهای دشوار نوجوانی،‏ به طور مکرر سراغ او را می‌گرفتم،‏ چون همیشه سخنان حکیمانه‌ای برای گفتن داشت.‏ مقصود اصلی او در زندگی،‏ شبانی گله بود!‏ حال که من یک سرپرست حوزه هستم،‏ همیشه سعی می‌کنم همانطور که او مشوق من بود،‏ من نیز با نوجوانان و جوانان وقت صرف کنم و آنان را تشویق نمایم که برای خود اهداف تئوکراتیک قرار دهند.‏ برادر پ‍.‏ .‏ .‏ .‏ حتی در آخرین سالهای زندگی‌اش،‏ با وجود ناراحتیهایی که ناشی از نارسایی قلبی بود،‏ همیشه سعی می‌کرد سخنی تشویق‌آمیز بگوید.‏ درست یک روز پیش از درگذشتش در فوریهٔ ۱۹۹۵،‏ با من به مجمع ویژهٔ یکروزه آمد و اهداف ارزشمندی را پیش روی برادری قرار داد که آرشیتکت است.‏ این برادر بلافاصله تقاضانامه‌ای برای خدمت در بیت‌ایل داد.‏»‏

از آنان قدردانی می‌شود

۸.‏ «عطایای انسانی» که در افسسیان باب ۴ از آنان صحبت شده است چه کسانی هستند،‏ و چه فایده‌ای برای جماعت دارند؟‏

^۸ سرپرستان سیار و پیران دیگری که فیض خدا شامل حال آنان شده و وظایفی به آنان اعطا شده است،‏ «بخششها بمردم [یا،‏ «عطایای انسانی»،‏ د ج‏]» نامیده می‌شوند.‏ عیسی به عنوان نمایندهٔ یَهُوَه و سر جماعت،‏ این مردان روحانی را در دسترس ما قرار داده است تا شخصاً بنا شویم و به بلوغ روحانی دست یابیم.‏ (‏افسسیان ۴:‏۸-‏۱۵‏)‏ هر هدیه‌ای شایستهٔ تشکر است.‏ این امر بویژه در مورد عطایا یا هدایایی صدق می‌کند که ما را تقویت می‌کنند تا همواره یَهُوَه را خدمت نماییم.‏ بنابراین،‏ چگونه می‌توانیم از کار سرپرستان سیار قدردانی کنیم؟‏ از چه راههایی می‌توانیم نشان دهیم که ‹چنین کسانرا محترم می‌داریم›؟‏—‏فیلپیان ۲:‏۲۹‏.‏

۹.‏ از چه راههایی می‌توانیم از سرپرستان سیار قدردانی کنیم؟‏

^۹ هنگامی که زمان ملاقات سرپرست حوزه اعلام می‌شود،‏ می‌توانیم برنامه‌ریزی کنیم که در آن هفته در فعالیتهای جماعت به طور کامل شرکت داشته باشیم.‏ شاید بتوانیم برای اینکه در طی آن ملاقات از ترتیباتی که برای خدمت موعظه داده می‌شود پشتیبانی نماییم،‏ مقداری وقت اضافی کنار بگذاریم.‏ ممکن است بتوانیم در آن ماه پیشگام کمکی شویم.‏ به طور یقین این خواست ماست که برای بهتر کردن خدمت موعظه‌مان،‏ پیشنهادات سرپرست حوزه را در عمل به اجرا درآوریم.‏ داشتن یک چنین روحیهٔ پذیرا برایمان سودمند خواهد بود و به او اطمینان خواهد داد که ملاقات وی فایده به همراه دارد.‏ بله،‏ سرپرستان سیار به منظور بناسازی ما جماعت را ملاقات می‌کنند،‏ اما آنان نیز باید از لحاظ روحانی بنا شوند.‏ پولس نیز در بعضی مواقع به تشویق نیاز داشت،‏ و اغلب از مسیحیان هم‌ایمان درخواست می‌کرد که برای وی دعا کنند.‏ (‏اعمال ۲۸:‏۱۵؛‏ رومیان ۱۵:‏۳۰-‏۳۲؛‏ ۲قرنتیان ۱:‏۱۱؛‏ کولسیان ۴:‏۲،‏ ۳؛‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏۲۵‏)‏ به همین ترتیب نیز سرپرستان سیار کنونی نیازمندند که آنان را تشویق کرده و برایشان دعا کنیم.‏

۱۰.‏ چگونه می‌توانیم کمک کنیم که کار یک سرپرست سیار برایش شادی‌بخش باشد؟‏

^۱۰ آیا به سرپرست حوزه و زن او گفته‌ایم که چقدر از ملاقاتشان قدردانی می‌کنیم؟‏ آیا بابت پندهای مفیدی که به ما می‌دهد از او تشکر می‌کنیم؟‏ آیا هنگامی که پیشنهادات او در مورد خدمت موعظه باعث افزایش شادی ما در این خدمت می‌شود،‏ او را از این امر مطلع می‌سازیم؟‏ اگر چنین است،‏ اینها کمک می‌کنند که کار او شادی‌بخش باشد.‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۱۷‏)‏ یک سرپرست حوزه در اسپانیا بویژه در این باره اظهار نظر کرد که چقدر او و همسرش به کارتهای تشکری که پس از ملاقات جماعتها دریافت کرده‌اند،‏ ارزش می‌نهند.‏ او می‌گوید:‏ «ما این کارتها را نگه می‌داریم و وقتی که احساس دلسردی می‌کنیم،‏ آنها را می‌خوانیم.‏ این کارتها منشأ تشویق واقعی هستند.‏»‏

۱۱.‏ چرا باید بگذاریم که زنان سرپرستان حوزه و ناحیه بدانند که مورد علاقهٔ ما هستند و از آنان قدردانی می‌کنیم؟‏

^۱۱ سخنان تحسین‌آمیز به طور حتم برای زن سرپرست سیار نیز سودمند هستند.‏ او برای معاونت شوهر خود در این محدوده از خدمت،‏ فداکاریهای بزرگی انجام داده است.‏ این خواهران وفادار،‏ از این آرزوی طبیعی که خود دارای خانه بوده و در بسیاری از موارد،‏ دارای فرزند باشند،‏ صرف‌نظر می‌کنند.‏ دختر یَفتاح یکی از خادمان یَهُوَه بود که به سبب عهدی که پدرش بسته بود،‏ با طیب خاطر از این فرصت که شوهر و خانواده داشته باشد دست کشید.‏ (‏داوران ۱۱:‏۳۰-‏۳۹‏)‏ با چه دیدی به این فداکاری او نگریسته شد؟‏ داوران ۱۱:‏۴۰ می‌گوید:‏ ‹دختران اسرائیل سال بسال میرفتند تا دختر یَفْتاح جِلْعادی را چهار روز در هر سال [«تحسین کنند.‏» د ج ]› چقدر خوب است که سعی کنیم به زنان سرپرستان حوزه و ناحیه بگوییم که مورد علاقهٔ ما هستند و از آنان قدردانی می‌کنیم!‏

‏«همیشه مهمان‌نواز باشید»‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ برای مهمان‌نواز بودن نسبت به سرپرستان سیار و زنان آنان،‏ چه اساسی در کتاب مقدس وجود دارد؟‏ ب)‏ با مثالی شرح بده که اینگونه مهمان‌نوازی چگونه می‌تواند فایدهٔ دوجانبه‌ای را دربر داشته باشد.‏

^۱۲ مهمان‌نوازی راه دیگری برای نشان دادن محبت و قدردانی نسبت به کسانی است که به منظور کار و فعالیت مسیحی مسافرت می‌کنند.‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۲‏،‏ ا ش )‏ یوحنای رسول،‏ قایوس را به علت مهمان‌نواز بودن نسبت به میسیونرهای سیاری که به ملاقات جماعت می‌آمدند،‏ تحسین کرد.‏ یوحنا نوشت:‏ «ای عزیز،‏ از تمام کارهائی که برای این برادران انجام می‌دهی،‏ هر چند آنها را نمی‌شناسی،‏ معلوم می‌شود با وفاداری کار می‌کنی.‏ آنها به کلیسای اینجا از مهربانی تو تعریف کرده‌اند.‏ اگر بتوانی طوری خداپسندانه به آنها کمک کنی تا سفر خود را ادامه دهند کاری نیکو کرده‌ای،‏ زیرا آنها این سفر را به عنوان خدمتی به مسیح شروع کرده‌اند و از غیرمسیحیان کمک قبول نمی‌کنند.‏ پس ما مسیحیان موظفیم با پذیرائی از چنین اشخاص در انتشار حقیقت همکاری کنیم.‏» (‏۳یوحنا ۵-‏۸‏،‏ ا ش )‏ امروزه ما می‌توانیم با مهمان‌نوازی مشابهی نسبت به سرپرستان سیار و زنان آنان،‏ به پیشرفت کار موعظهٔ ملکوت کمک کنیم.‏ البته پیران محلی باید اطمینان حاصل کنند که محل سکونتی که در اختیار آنان قرار می‌دهند رضایت‌بخش باشد،‏ اما یکی از سرپرستان ناحیه چنین گفت:‏ «رابطهٔ نزدیک ما با برادران نمی‌تواند بر این اساس باشد که کدامیک از آنان می‌تواند برای تلافی،‏ کاری برایمان انجام دهد.‏ ما حتی نمی‌خواهیم این فکر در کسی ایجاد شود.‏ ما باید راغب باشیم که مهمان‌نوازی را از جانب هر یک از برادرانمان،‏ چه ثروتمند چه فقیر،‏ بپذیریم.‏»‏

^۱۳ مهمان‌نوازی می‌تواند فایده‌ای دوجانبه داشته باشد.‏ ژُرژِی که قبلاً سرپرست حوزه بود و اکنون در بیت‌ایل خدمت می‌کند،‏ به یاد می‌آورد:‏ «در خانوادهٔ من رسم بر این بود که از سرپرستان سیار دعوت کنیم که نزد ما بمانند.‏ حس می‌کنم که این ملاقاتها بیش از آنچه که در آن هنگام متوجه می‌شدم به من کمک کرد.‏ در طی نوجوانی‌ام،‏ مشکلات روحانی داشتم.‏ مادرم در این باره نگران بود،‏ اما دقیقاً نمی‌دانست چطور به من کمک کند و به این دلیل از سرپرست حوزه خواست که با من صحبت کند.‏ در ابتدا از او دوری می‌کردم،‏ چون ترس داشتم که مورد انتقاد قرار بگیرم.‏ اما رفتار دوستانهٔ او مرا بر آن داشت که با وی تبادل نظر کنم.‏ او از من دعوت کرد که یک روز دوشنبه با وی غذا بخورم،‏ و هر چه در دل داشتم بیرون ریختم زیرا مطمئن بودم که احساسات مرا درک می‌کند.‏ او با دقت به حرفهایم گوش داد.‏ پیشنهادات عملی او واقعاً نتیجه‌بخش بودند،‏ و من از لحاظ روحانی شروع به پیشرفت کردم.‏»‏

۱۴.‏ چرا به جای اینکه از پیران سیار انتقاد کنیم،‏ باید از آنها قدردانی به عمل آوریم؟‏

^۱۴ سرپرست سیار کوشش می‌کند تا برای پیر و جوان به طور یکسان از لحاظ روحانی مفید واقع شود.‏ پس به طور حتم باید قدردانی خود را بابت تلاشهای وی نشان دهیم.‏ اما اگر قرار باشد که از او به خاطر نقاط ضعفی که دارد انتقاد کنیم یا او را به طور مغرضانه‌ای با افراد دیگری که به ملاقات جماعت آمده‌اند مقایسه کنیم،‏ چه پیش می‌آید؟‏ این کار به احتمال زیاد باعث دلسردی بسیار می‌شود.‏ برای پولس تشویق‌آمیز نبود که در مورد کارش انتقاد بشنود.‏ از قرار معلوم،‏ بعضی از مسیحیان قرنتس دربارهٔ ظاهر و قدرت بیان وی بدگویی می‌کردند.‏ او خود گفتهٔ چنین منتقدانی را نقل کرد که می‌گفتند:‏ «نامه‌های او سخت و مؤثرند ولی حضور او بی‌اثر و بیانش تعریفی ندارد.‏» (‏۲قرنتیان ۱۰:‏۱۰‏،‏ ا ش )‏ اما خوشبختانه سرپرستان سیار معمولاً سخنانی را می‌شنوند که حاکی از قدردانی محبت‌آمیز هستند.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ محبت و غیرتی که از طرف هم‌ایمانان سرپرستان سیار و زنان آنان نشان داده می‌شود،‏ چه تأثیری بر روی آنها می‌گذارد؟‏

^۱۵ یک سرپرست سیار در آمریکای لاتین یک روز تمام،‏ راههای گل‌آلود را با پای پیاده می‌پیماید تا برادران و خواهران روحانی خویش را که در منطقه‌ای تحت کنترل چریکها،‏ زندگی می‌کنند ملاقات نماید.‏ او می‌نویسد:‏ «مشاهدهٔ نحوهٔ قدردانی برادران از این ملاقات،‏ انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.‏ حتی با وجود اینکه برای رسیدن به آنجا باید نهایت سعی و تلاش خود را به خرج دهم،‏ با خطرات و سختیهای بسیاری مواجه شوم،‏ اما محبت و شور و اشتیاقی که برادران نشان می‌دهند،‏ پاداشی است برای همهٔ اینها.‏»‏

^۱۶ یک سرپرست سیار در آفریقا می‌نویسد:‏ «به خاطر محبتی که برادران نسبت به ما نشان می‌دادند،‏ واقعاً به محدوده‌مان که تانزانیا بود علاقه داشتیم!‏ برادران،‏ مستعد بودند که از ما یاد بگیرند،‏ و خوشحال می‌شدند که به خانهٔ آنها برویم.‏» بین پولس رسول و زوج مسیحی قرن اول،‏ اَکیلا و پَرِسْکِلّا،‏ رابطه‌ای محبت‌آمیز و شادی‌بخش وجود داشت.‏ در واقع پولس دربارهٔ آنان چنین گفت:‏ «سلام برسانید به پَرِسْکِلّا و اَکیلا همکاران من در مسیح عیسی که در راه جان من گردنهای خود را نهادند و نه من بتنهائی ممنون ایشان هستم بلکه همهٔ کلیساهای امتها.‏» (‏رومیان ۱۶:‏۳،‏ ۴‏)‏ سرپرستان سیار و زنان آنان سپاسگزارند که اکیلاها و پرسکلاهای امروزی که برای نشان دادن مهمان‌نوازی و ایجاد رابطه‌ای دوستانه،‏ تلاش ویژه‌ای انجام می‌دهند،‏ دوستان آنان هستند.‏

تقویت جماعتها

۱۷.‏ چرا می‌توان گفت که پشت تدارک خدمت سرپرستان سیار حکمت وجود دارد،‏ و آنها از کجا تعلیم می‌گیرند؟‏

^۱۷ عیسی گفت:‏ «حکمت .‏ .‏ .‏ بوسیله نتایج آن به ثبوت می‌رسد.‏» (‏متی ۱۱:‏۱۹‏،‏ ا ش )‏ حکمتی که پشت تدارک خدمت سرپرستان سیار قرار دارد در این امر آشکار می‌شود که این تدارک به تقویت جماعتهای قوم خدا کمک می‌کند.‏ پولس و سیلاس در طول دومین سفر میسیونری پولس با موفقیت ‹از سوریّه و قیلیقیّه عبور کرده کلیساها را استوار مینمودند.‏› کتاب اعمال رسولان به ما می‌گوید:‏ «در هر شهری که میگشتند قانونها را که رسولان و کشیشان در اورشلیم حکم فرموده بودند بدیشان میسپردند تا حفظ نمایند.‏ پس کلیساها در ایمان استوار میشدند و روز بروز در شماره افزوده میگشتند.‏» (‏اعمال ۱۵:‏۴۰،‏ ۴۱؛‏ ۱۶:‏۴،‏ ۵‏)‏ امروزه سرپرستان سیار،‏ همانند همهٔ مسیحیان دیگر از طریق نوشته‌های مقدس و نشریات «غلام امین و دانا،‏» از نظر روحانی تعلیم می‌یابند.‏—‏متی ۲۴:‏۴۵‏.‏

۱۸.‏ سرپرستان سیار چگونه جماعتها را تقویت می‌کنند؟‏

^۱۸ بله،‏ پیران سیار باید به تغذیه کردن از سفرهٔ روحانی یَهُوَه ادامه دهند.‏ آنها باید با روشها و رهنمودهایی که سازمان خدا آنها را دنبال می‌کند،‏ بخوبی آشنایی داشته باشند.‏ آنگاه چنین مردانی می‌توانند برکتی واقعی برای دیگران باشند.‏ آنها می‌توانند با سرمشق شایسته‌ای که در داشتن غیرت در خدمت موعظه از خود به جای می‌گذارند،‏ هم‌ایمانان مسیحی را یاری دهند تا در خدمت مسیحی پیشرفت حاصل کنند.‏ این پیران در هنگام ملاقات خود سخنرانیهایی را ایراد می‌کنند که مبنی بر کتاب مقدس هستند و شنوندگان را از لحاظ روحانی بنا می‌سازند.‏ سرپرستان سیار به دیگران کمک می‌کنند که پند کلام خدا را به کار ببندند،‏ در هماهنگی با قوم جهانی یَهُوَه خدمت کنند،‏ و از تدارکات روحانیی که خدا از طریق ‹غلام امین› فراهم ساخته است استفاده نمایند؛‏ آنان بدین وسیله جماعتهایی را که امتیاز ملاقاتشان را یافته‌اند،‏ تقویت می‌کنند.‏

۱۹.‏ چه پرسشهایی برای بررسی باقی می‌مانند؟‏

^۱۹ هنگامی که سازمان یَهُوَه در حدود صد سال پیش کار پیران سیار را در میان شاگردان کتاب مقدس بنیاد نهاد،‏ این مجله چنین نقل کرد:‏ «در انتظار نتایج و راهنمایی بیشتری از جانب خداوند خواهیم بود.‏» هدایت و راهنمایی یَهُوَه آشکارا نشان داده شده است.‏ این کار به علت برکت او و تحت نظارت هیئت اداره‌کننده،‏ طی سالها گسترش یافته و اصلاح گردیده است.‏ در نتیجه،‏ جماعتهای شاهدان یَهُوَه در سراسر زمین در ایمان مستحکم می‌شوند و روز به روز به تعدادشان افزوده می‌شود.‏ بدیهی است که یَهُوَه به روحیهٔ فداکارانهٔ این عطایای انسانی برکت می‌دهد.‏ اما سرپرستان سیار چگونه می‌توانند کار خود را با موفقیت به انجام برسانند؟‏ اهداف آنان چیست؟‏ چگونه می‌توانند به بهترین وجه مفید واقع شوند؟‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ برخی از وظایف سرپرستان حوزه و ناحیه کدامند؟‏

◻ چرا سرپرستان سیار باید دارای روحیهٔ فداکارانه‌ای باشند؟‏

◻ چگونه می‌توان از کار پیران سیار و زنان آنان قدردانی کرد؟‏

◻ سرپرستان سیار برای اینکه به ایمان جماعتها استحکام بخشند،‏ چه کار می‌توانند انجام دهند؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۸]‏

همواره در سفر بودن مستلزم روحیهٔ فداکارانه‌ای است

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

آیا به سرپرستان سیار و زنان آنان مهمان‌نوازی نشان داده‌ای؟‏