Geineasas

49 Ansin ghlaoigh Iacób ar a chlann mhac agus dúirt: “Cruinnigí le chéile go n-inseoidh mé daoibh cad tá i ndán daoibh sna laethanta atá romhaibh.

2 Tagaigí le chéile, a mhaca Iacóib, agus éistigí;

éistigí le hIosrael bhur n-athair.

3 A Reúbaen, is tú mo chéadghin

mo neart, céadtoradh m’fhearúlachta.

Rug tú barr leat in uabhar agus barr i gcumhacht,

4 gan smacht mar an tuile; ach ní tú a bheidh ar tosach,

mar gur ghabh tú suas chun leaba d’athar,

agus gur thruailligh tú mo thocht, mo bhrón!

5 Deartháireacha Simeon agus Léiví,

agus chuireadar a ndobhearta i gcrích.

6 Ná bíodh m’anam páirteach ina gcomhairlí;

nár aontaí mo chroí lena gcomhluadar,

óir mharaíodar daoine le teann feirge

agus speireadar daimh le barr buile.

7 Mallacht ar a bhfearg de bharr a fíochmhaire

agus ar a bhfraoch de bharr a dhanarthachta.

Cuirfidh mé scaipeadh orthu in Iacób

agus scaoileadh orthu in Iosrael.

8 A Iúdá, molfaidh do dheartháireacha thú;

beidh do lámh ar bhráid do naimhde

agus sléachtfaidh clann mhac d’athar duit.

9 Coileán leoin é Iúdá!

Filleann tú anois, a mhic, ón gcreach;

agus cromann sé agus luíonn mar leon

nó mar bhanleon, cé leomhann é a mhuscailt?

10 Ní scarfaidh an ríshlat ó Iúdá

ná más an cheannais ó idir a chosa,

go dtaga an té ar leis é,

dá dtabharfaidh na ciníocha géillsine.

11 Ceanglaíonn sé a asal den fhíniúin

agus searrach a lárach dá stoc.

Níonn sé a éide i bhfíon

agus a chulaith i bhfuil na gcaor;

12 beidh a shúile dearg le fíon

agus a dhéada bán le bainne.

13 Beidh cónaí ar Zabúlun cois na farraige;

beidh sé ina fhoscadh ag loingeas

agus beidh imeall a chríoch i gcóngar Shíodón.

14 Asal tréan é Íosácár

ina luí i measc cróite caorach;

15 tuigeadh dó gur mhaith é áit lonnaithe,

agus gur thaitneamhach é an dúiche;

chrom sé a ghualainn don ualach,

agus rinneadh daor de faoi sclábhaíocht éigin.

16 Beidh Dán ina bhreitheamh ar a phobal,

mar cheann de threibheanna Iosrael.

17 Beidh Dán ina nathair nimhe ar an mbóthar

agus ar an gcosán ina nathair adharcach,

a bheireann greim ar speir an chapaill

agus go dtiteann a mharcach i ndiaidh a chúil.

18 Táim ag súil le do shlánú, a Thiarna Dia.

19 Déanfaidh foghlaithe foghail ar Ghád,

ach déanfaidh seisean foghail agus tóir orthu.

20 Is saibhir é arán Áiséar

agus déanfaidh sé soláis a sholáthar do bhord an rí.

21 Is eilit ar scaoileadh léi Naftáilí

agus oisíní gleoite á mbreith aici.

22 Craobh thorthúil é Iósaef,

craobh thorthúil le hais an tobair,

agus a géascaí ag síneadh thar an mballa.

23 Thug na saighdeoirí faoi le fíoch,

scaoileadar faoi le binib, agus luíodar go dian air,

24 ach bhris neach tréan a mbogha

agus scaradh cuislí a lámh ona chéile

ag láimh Neach Tréan Iacóib,

ag ainm Charraig Iosrael,

25 ag Dia d’athar a chabhraíonn leat,

ag Dia Uilechumhachtach a bheannaíonn thú,

le beannachtaí an duibheagáin a luíonn thíos,

le beannachtaí cíoch agus broinne,

26 le beannachtaí arbhair agus bláthanna,

le beannachtaí na gcnoc cianaosta,

le beannachtaí na sléibhte síoraí;

go dtaga siad anuas ar cheann Iósaef,

agus ar bhaithis an té sin a coisreacadh i measc a dheartháireacha.

27 Faolchú craosach é Biniáimin;

alpann sé a chreach ar maidin,

agus roinneann sé a sheilg tráthnóna.”

28 Sin iad go léir dhá threibh déag Iosrael; agus sin é a dúirt a n-athair leo agus é á mbeannú. Bheannaigh sé iad agus chuir beannacht chuí ar gach ceann díobh faoi leith.