Laoi na Laoithe

2 Pógadh sé mé de phóga a bhéil

óir is fearr do ghrá ná fíon.

3 Is maith é cumhracht d’ola,

ola dhoirte d’ainm

a d’fhág na cailíní i ngean leat.

4 Tarraing i do dhiaidh mé, rithimis.

Tabhair isteach mé a rí, i do theach féin.

Tú ár n-áthas, tú ár n-aoibhneas.

Mórfaimid do ghrá thar fhíon.

Is ciallmhar iad an mhuintir a thug grá duit.

5 Más dubh mé, is sciamhach,

a mhná Iarúsaileim;

mar bhotha céadair,

mar bhéalscátha Sholaimh.

6 Ná féachaigí ar dhath mo chraicinn,

is amhlaidh a dhóigh an ghrian mé.

Mo dheartháireacha, a bhí anuas orm,

d’fhág i bhfeighil na bhfíonghort mé,

faoi deara faillí m’fhíonghoirt féin.

7 Inis dom, a ghrá mo chroí,

Cá gcuireann tú do thréad ar féarach,

Cá gcuireann chun luí ó bhrothall an lae iad;

i dtreo nach gcaithfinn gabháil ag cuardach

trí thréada do chomharsana?

8 Murab eol duit, a bhean thar mhná,

lean lorg na gcaorach;

cuir do mheannáin ar féarach

in aice bhoth na dtréadaithe.

9 Mo chapaill faoi charbad Fhorainn,

is mar sin liom tú, a chara.

10 Is breá do ghruanna d’ainneoin fáinní cluas,

agus do mhuineál d’ainneoin muincí.

11 Déanfaimid muince óir duit

agus cnaipí airgid inti.

12 Nuair atá an rí [ag a bhord],

tá mo nard ag tabhairt a chumhrachta.

13 Miorr cumhra liom mo ghrá

i sparán ar mo bhrollach.

14 Gas coifir liom mo ghrá

as fíonghort Thobar Gheidí.

15 Nach álainn tú, a rún,

nach álainn!

do shúile is coilm iad.

16 Nach álainn tú, a ghrá;

is aoibhinn go deimhin.

I lár dhuilliúr ár leapa.

17 Crann céadrais díon ár dtí,

adhmad píne ár dtroscán.