Hóisé

7 Cibé uair is mian liom Iosrael a leigheas,

nochtar urchóid Eafráim agus olcas na Samáire.

Óir is í an chaimiléireacht a chleachtann siad;

bíonn an gadaí ag briseadh isteach sna tithe,

agus ropairí ag tabhairt ruaigeanna creiche lasmuigh.

2 Ní mheabhraíonn siad dóibh féin

go gcoinním cuimhne ar a n-olcas uile;

ach tá a n-ainghníomhartha á gciorclú;

ar m’aghaidh féin amach atá siad.

3 Le teann mioscaise déanann siad sult don rí

agus as corp camastaíola bíonn siad ag spraoi leis na flatha freisin.

4 Adhaltraigh iad uile, sorn lán tine,

nach ngríosaíonn an báicéir a thuilleadh,

ó fuintear an taos go dtí go n-ardaíonn sé.

5 Ar bhreithlá ár rí buaileann breoiteacht na flatha le boirbe an fhíona

agus craitheann seisean lámh le scigirí.

6 Nuair a bhíonn comhcheilg ar siúl acu,

bíonn a gcroí cosúil le sorn;

mar bíonn a gcuid feirge ag cnádú léi ar feadh na hoíche go léir,

ach ar maidin bladhmann sí amach ina caoiríl thine.

7 Tá siad go léir ar lasadh amhail sorn;

tá a rialtóirí á n-ídiú acu agus a ríthe uile ar lár;

agus níl duine díobh a ghlaonn ormsa.

8 Tá Eafráim ag déanamh caidrimh leis na náisiúin;

is cosúil le císte nár iompaíodh é.

9 Tá na heachtrannaigh ag ídiú a nirt

agus ní bhraitheann sé dada!

Is ag dul i léithe atá a chuid gruaige

agus ní heol dó é!

10 Tá díomas Iosrael ag tabhairt fianaise ina aghaidh;

agus ar a shon sin agus uile

níl siad ag filleadh ar an Tiarna, a nDia, ná ní lorgann siad é.

11 Colm baoth gan chiall is ea Eafráim;

bíonn siad ag glaoch ar an Éigipt,

agus is ar an Asaír a bhíonn a dtriall.

12 Ach cibé áit a n-eitleoidh siad, leathfaidh mé orthu mo líon,

agus leagfaidh mé iad amhail éanlaith an aeir,

agus smachtóidh mé iad de réir líon a n-urchóidí.

13 Mairg dóibh, mar tá siad ar teitheadh uaim!

Léirscrios orthu, óir d’éirigh siad amach i m’aghaidh!

Níorbh fhearr liom rud ná iad a fhuascailt,

ach siúd ag bréagadóireacht iad i m’aghaidh!

14 Ní éann siad ormsa óna gcroí amach,

nuair a bhíonn siad ag liúireach ar a leapacha;

gearrann siad iad féin ar son arbhair agus úrfhíona,

ach bíonn siad easumhal domsa.

15 Neartaigh mise a ngéaga,

ach is ag beartú oilc i mo choinne a bhíonn siad.

16 Téann siad i muinín [rud gan mhaith];

is cuma nó bogha scaoilte iad.

Bás de rinn a gheobhaidh a bhflatha

mar gheall ar shotal a gcuid cainte;

agus beidh siad ina gceap magaidh i dtír na hÉigipte dá bharr.