Sailm

108 Tá mo chroí go daingean, a Dhia;

tá mo chroí go daingean;

canfaidh mé agus seinnfidh mé do mholtaí.

2 Múscail, a anam liom!

Músclaígí, a chláirseach asgus a chruit;

músclóidh mé féin an maidneachan.

3 Gabhfaidh mé buíochas leat idir na ciníocha, a Thiarna;

molfaidh mé thú i measc na náisiún.

4 Óir síneann do bhuanghrá chun na bhflaitheas,

agus do dhílse chun na spéartha.

5 Éirigh in airde os cionn na bhflaitheas, a Dhia;

bíodh do ghlóir os cionn an domhain uile.

6 Ionas go ndéanfaí d’aos grá a shaoradh,

fóir orainn le do dheasláimh agus éist linn.

7 Labhair Dia ina shanctóir agus gheall sé:

“Roinnfidh mé Seicim go ríméadach

agus déanfaidh mé Gleann Sucót a thomhas.

8 Is liom tír Ghileád, is liom Manaise;

is é Eafráim clogad mo chinn.

Is é Iúdá mar an gcéanna mo ríshlat;

9 is é Móáb mo bháisín níocháin.

Ar Eadóm a bhuailfidh mé mo bhróg;

agus béarfaidh mé bua ar Fhilistía.”

10 Cé sheolfaidh isteach mé sa chathair chosanta?

Cé thabharfaidh go hEadóm isteach mé?

11 Nach tú a chuir uait sinn, a Dhia;

ionas nach ngabhann tú amach lenár sluaite?

12 Tabhair cúnamh dúinn in éadan ár naimhde,

óir is díomhaoin é cúnamh ón duine.

13 Déanfaimid gaisce le cúnamh ó Dhia,

óir is é a ghabhfaidh de chosa inár naimhde.